opieka długoterminowa.pdf

d ł u g o t e r m i n o w a

w świadczeniach

pielęgniarek i opiekunek

Wydanie 1 Toruń 2006

d ł u g o t e r m i n o w a

w świadczeniach

pielęgniarek i opiekunek

Autorzy:

Elżbieta Szwałkiewicz

Jolanta Kaussen

Stowarzyszenie na Rzecz Chorych Długotrwale

Unieruchomionych NIEBIESKI PARASOL w Olsztynie

Wszelkie prawa autorskie zastrzeżone

Wydawca:

TORUŃSKIE ZAKŁADY MATERIAŁÓW OPATRUNKOWYCH S.A.

87-100 TORUŃ, ul. ŻÓŁKIEWSKIEGO 20/26

www.tzmo.global.com

ISBN: 83-923309-0-0

Wydanie I

Nakład: 1500 egzemplarzy

Toruń 2006

WPROWADZENIE

W Polsce, w okresie powojennym, opieka długoterminowa była domeną obszaru pomocy społecznej.

Kwalifikowano do niej osoby potrzebujące pomocy socjalnej z powodu ograniczonej zdolności do

samoopieki. Na terenie kraju powstała sieć domów opieki stacjonarnej - od różnorodnych dziennych

domów środowiskowego wsparcia po ogólne i specjalistyczne domy pomocy społecznej. Tylko nieliczne

z nich należały do organizacji niepaństwowych (najczęściej kościelnych) i realizowały opiekę na zlecenie

instytucji opieki społecznej. Opieka domowa została zorganizowana w formie usług opiekuńczych.

Aktualna sytuacja demograficzno-społeczna stawia przed Europą, w tym także przed Polską

szczególne wyzwanie. Liczba ludności systematycznie spada co wpływa na zmiany w strukturze rodziny,

która w naszym kraju nadal odgrywa bardzo istotną rolę w utrzymaniu solidarności między pokoleniami.

Ponadto w wyniku stałego postępu w medycynie, zmiany stylu życia oraz poprawy standardu

materialnego ludzie żyją coraz dłużej. Rodziny składające się z czterech pokoleń nie są już rzadkością.

Jednak poszczególni członkowie rodzin z racji migracji zarobkowej i wzrstającej konkurencyjności na

rynku pracy nie mogą sobie udzielić niezbędnego wsparcia.

Sytuacja zdrowotna Polaków jest gorsza w porównaniu z mieszkańcami krajów Unii Europejskiej.

Wskaźnikiem uwzględniającym ten fakt jest wskaźnik syntetyczny przeciętnej długości trwania życia

przeżytego w zdrowiu. Wskaźnik ten został oszacowany przez Biuro Światowe WHO w Genewie dla lat

2000 i 2001 dla wszystkich krajów. Z Raportu WHO wynika, że obecnie Polacy żyją w zdrowiu

przeciętnie 64,3 lat (62,1 mężczyźni i 66,6 lat kobiety), a więc o około 6,1 lat krócej niż mieszkańcy

krajów UE.

Człowiek w wieku podeszłym należy do najtrudniejszych i najdroższych pacjentów w systemie

opieki zdrowotnej z powodu złożoności problemów socjalnych, ekonomicznych, zdrowotnych,

psychicznych i społecznych, występujących w trakcie opieki nad nim. Starości towarzyszy

wielochorobowość. Dla człowieka starszego, najważniejszą kwestią gwarantującą dobre samopoczucie,

jest zachowanie niezależności. Decyzja o opuszczeniu swojego środowiska i zamieszkaniu w domu

opieki jest przez większość osób odczuwana jako wymuszona, dramatyczna i ostateczna.

Pielęgniarka, z racji swego wykształcenia jest najbardziej wszechstronnym profesjonalistą, który może

pomóc w rozwiązaniu wielu problemów starego i chorego człowieka.

Trwająca od kilkunastu lat reforma systemu opieki zdrowotnej w Polsce zaowocowała restrukturyzacją

świadczeń szpitalnych. Efektem jest brak możliwości hospitalizacji osób obłożnie i przewlekle chorych,

niezdolnych do samoopieki, wymagających jedynie wzmożonej, profesjonalnej pielęgnacji i opieki.

W związku z tym pojawiło się duże zapotrzebowanie na różne formy medycznej opieki długoterminowej,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: