Bądźcie dla siebie i ziarnem pieprzu,
I szczyptą soli, i tym co cieszy, i tym co boli.
Trwajcie razem, gdy miłość w rozkwicie
I gdy ku jesieni swe kroki skieruje życie.
Brzęk! brzęk! kieliszkami,
I pełnymi pucharami,
Kto wypije,
Niechaj żyje,
W jak najdłuższy czas.
Drodzy Goście pijcie śmiało, niech alkohol dziś się leje.
Jak będziecie mieli mało, to Pan Młody Wam doleje.
Niech kielichy głośno brzęczą, bo to dźwięk dla ucha miły.
Gdy się Goście tańcem zmęczą trunek im przywróci siły.
Teraz Wy już nie samotni, teraz Wy we dwoje.
Na łzy, smutki i radości pójdziecie oboje.
Już Wam teraz droga życia łatwiejsza i lżejsza
O! bo miłość wszelkie trudy usuwa lub zmniejsza.
Niechaj złość i boleść u Was się nie zjawi,
Niech Wam zawsze Młoda Paro Pan Bóg błogosławi.
Z Bożej woli połączeni węzłem, co dwoje serc tych splata,
Żyjcie szczęśliwie tu na ziemi, niech Wam w miłości płyną lata,
Niech miłość, dobroć oraz ufność, która dziś w sercach Waszych gości,
Wraz z bożą łaską i pomocą da Wam moc szczęścia i radości.
Sax1701