Coulter Catherine - Gwiazda 03 - Dzika gwiazda.pdf - Coulter Catherine(1) - kociak.k

CATHERINE COULTER

DZIKA GWIAZDA

PROLOG

Plantacja Wakehurst niedaleko Natchez,

Missisipi, 1843

- Drew pojechał przed chwilą z wizytą do Rad-cliffów. Oczywiście namawiałam go do

tego. Zabrał swoje farby i nieprędko wróci. Odesłałam równieŜ niewolników. Jesteśmy sami.

Brent wpatrywał się w swoją piękną macochę. Jej ciche słowa brzęczały mu w uszach.

Był hardym osiemnastolatkiem, a ona, tylko cztery lata starsza, wydawała mu się taka

pociągająca. Miała pełny, sterczącym biust, talię osy i jedwabiste, płomienne włosy, które

teraz swobodnie spływały na plecy. Patrzył, jak delikatnie przesuwa językiem po dolnej

wardze. Tak bardzo róŜniła się od dziewcząt, w których się kochał od czasu, gdy skończył

czternaście lat. Wielokrotnie wyobraŜał sobie, Ŝe się z nią kocha, Ŝe w nią wchodzi głęboko.

Poczuł ucisk w gardle i cofnął się o krok. - Mój ojciec jest twoim męŜem - powiedział.

Krew zaczęła mu szybciej krąŜyć w Ŝyłach i uświadomił sobie, Ŝe boleśnie nabrzmiewa w

obcisłych bryczesach.

- Tak - odparła Laurel. - Ale on jest stary, Brent. Jestem taka samotna, a on nie moŜe

mnie kochać.

Nie tak, jak ty byś mógł i nie tak, jak ja bym chciała. -Wzruszyła białymi ramionami i

jedwabny peniuar rozchylił się lekko.

Brent zmusił się, Ŝeby odwrócić wzrok od jej piersi i spojrzał przeraŜony na drzwi

sypialni. Nie powinien był tu przychodzić. BoŜe, co ma teraz zrobić?

- Nikogo nie skrzywdzimy, Brent. Po prostu damy sobie odrobinę przyjemności, tylko

o to proszę. Obydwoje jesteśmy młodzi. Pragnę cię, od kiedy tu przyjechałam. Jesteś pięknym

i pociągającym męŜczyzną. Widziałam, jak całowałeś Marisę Radcliffe. Wiedziałeś o tym?

Chcę, Ŝebyś mnie teŜ pocałował.

ZadrŜał, gdy z gracją podeszła do niego, a zapach magnolii wypełnił mu nozdrza i

obezwładnił ciało.

Przycisnął pięści do ud. Wiedział, Ŝe powinien podejść do drzwi, otworzyć je, uciec

od niej i od swojego przeraŜającego poŜądania. Wystarczyło jednak, Ŝe połoŜyła mu dłoń na

ramieniu, by zesztywniał.

Stała na palcach, patrząc na jego usta. - Mogę cię nauczyć, Brent. Mogę ci pokazać,

jak kochać się z kobietą. Mogę dać ci tyle przyjemności. Nikogo nie skrzywdzimy. Nikogo,

przysięgam.

Dotknęła ustami jego warg, ale nie poruszył się.

- Mój ojciec - wyszeptał, ale dotknęła językiem jego języka i był zgubiony.

Rzadko umiał zapanować nad poŜądaniem, a teraz było to tym bardziej niemoŜliwe.

Przycisnęła biust do jego torsu i poczuł, Ŝe ociera się o niego brzuchem i udami. - Mój ojciec

- znowu powtórzył bezsilnie.

Jej mała dłoń odnalazła jego męskość, zaczęła go pieścić. Jęczał, wiedząc Ŝe

eksploduje, jeśli ona nie przestanie. - Laurel - wyszeptał - proszę. Nie panuję nad sobą.

- Chodź - powiedziała. Zaprowadziła go do swojej sypialni. Nie spuszczając wzroku z

jego twarzy, zrzuciła z siebie jedwabny penmar i koszulę. Pozwoliła mu nasycić się swoim

widokiem, a potem zaczęła zdejmować z niego ubranie. BoŜe, jest piękny, pomyślała i

ogarnęły ją niepohamowane Ŝądze. Taki wysoki, cudownie zbudowany i silny. Taki miody.

Stał przed nią nagi, z zamkniętymi oczami i milczał, a jej dłonie wędrowały po jego ciele.

Zacisnął zęby, gdy zaczęła pieścić go palcami, a potem cudownie miękkimi ustami, aŜ z jego

krtani wyrwał się głęboki jęk. Wiedziała, choć on nie do końca zdawał sobie z tego sprawę, Ŝe

jeśli nie przestanie, to on eksploduje nasieniem. Jednak gdy przerwała, był zawiedziony.

Objęła go i pociągnęła za sobą do łóŜka. Upadł na nią z dzikim okrzykiem. Nie przestawało

go dręczyć poczucie winy zmieszane ze wstydem. - Mój ojciec - wyszeptał jeszcze raz

drŜącym z rozpaczy i poŜądania głosem. Odsunął się, a wtedy jego wzrok padł na trójkąt

ciem-norudych włosów i dostrzegł jej wilgotną i nabrzmiałą kobiecość. - Nie, nie mogę -

powiedział, ale ona usiadła na nim okrakiem, opierając dłonie o jego tors.

- Tak, Brent - wyszeptała. - On nigdy się nie dowie. I tak by go to nie obchodziło.

Wsunęła język w jego usta i poczuła, Ŝe oddaje jej pocałunek, usłyszała jego pełne

Ŝądzy jęki. Wsunął dłonie w jej włosy i poczuł, Ŝe go pochłonęła, Ŝe nim zawładnęła. Nic

innego się nie liczyło, nic nie istniało.

Laurel delikatnie się uniosła i wprowadziła go w siebie. DrŜał cały i, kiedy wchodził w

nią głębiej, wiedziała, Ŝe tym razem nie będzie jej dane zaznać rozkoszy. Ale nie miało to

znaczenia. Jest taki młody, pełen energii i tak nieprawdopodobnie męski. Mają duŜo czasu.

Całe popołudnie, cały jutrzejszy dzień. Jeszcze da jej tyle rozkoszy, ile tylko będzie chciała.

Poczuła, Ŝe sztywnieje i zobaczyła, jak napinają się mięśnie jego szyi, gdy osiągnął orgazm.

Jego błyszczące niebieskie oczy, głębokie i tajemnicze jak wzburzone morze, zwęziły się

jakby z bólu. - Tak, Brent - wyszeptała i zaczęła z pasją go ujeŜdŜać, aŜ wystrzelił w niej

nasieniem.

Pocałowała go namiętnie, przytulając się do niego mocno. Ku jej wielkiemu

zadowoleniu nadal był twardy. Był daleki od nasycenia, a tym bardziej od wyczerpania. W

ciągu następnej godziny nauczyła go dawać jej rozkosz. Ciepło jego ust, jego język sprawiały,

Ŝe była bliska obłędu.

- Tak dobrze - wymruczała, mocniej przyciskając do siebie jego głowę. - Delikatnie,

kochany, delikatnie.

Brent czuł całkowitą władzę i triumfował, gdy jej ciałem wstrząsnął orgazm. Odwrócił

ją tyłem i wcisnął się pomiędzy jej uda. Wszedł w nią z impetem, zapominając o boŜym

świecie i poddając się narastającej rozkoszy.

- O BoŜe!

Upłynęła chwila, zanim dotarł do niego głos ojca. Cała przyjemność znikła, jakby

nigdy nie istniała. Wyskoczył z niej, przeturlał się po zmiętej pościeli i stanął roztrzęsiony

obok łóŜka. Wpatrywał się w ojca.

- Jezu, mój rodzony syn! Ty plugawy draniu! -Twarz ojca była czerwona z

wściekłości. Brent zdał sobie sprawę, Ŝe ojciec opuścił wzrok i wpatruje się w jego wilgotną

męskość.

- Dziwka, kurwa! - Avery Hammond wrzasnął na swoją Ŝonę. - BoŜe, będziesz się

smaŜyć w piekle! - Wypadł z sypialni Ŝony i Brent słyszał, jak pędzi długim korytarzem.

Laurel zerwała się z łóŜka, owijając się prześcieradłem. - Miał wrócić dopiero jutro -

powiedziała oszołomiona.

- Ale tu jest - odparł Brent. Wciągając na siebie w pośpiechu rozrzucone ubrania, miał

wraŜenie, Ŝe jego mózg przestał pracować.

Wkładał buty, gdy w drzwiach ponownie pojawił się ojciec, trzymając w dłoniach

szpicrutę.

- Obedrę cię ze skóry, ty dziwko! - wrzasnął do Laurel.

Brent szybko stanął naprzeciwko ojca. - Ojcze, przestań! Proszę, to nie była jej wina. -

Brent wyprostował się dumnie. - Uwiodłem ją, ojcze. Ja... ją zmusiłem. To nie była jej wina.

Nie chciała mnie.

Avery Hammond zatrzymał się w pół kroku, trzęsąc się z furii, gdy dotarły do niego

słowa syna. Jego syn, jego piękny syn, krew z jego krwi, jego duma. O BoŜe! Usłyszał ciche,

jakby z oddali, łkanie Ŝony. Brent, jego syn. Niewątpliwie nieokiełznany, ale młody.

Nieokiełznany jak on sam, gdy był w jego wieku. PrzecieŜ ona jest moją Ŝoną, krzyczał w

myślach. - Ty łotrze bez honoru! - wrzasnął. W uszach czuł, jak krew mu pulsuje. Uniósł

szpicrutę i ciął nią twarz syna.

Brent poczuł piekący ból, ale nie poruszył się. Krew spływała mu po policzku i

brodzie wprost na dywan. Nieoczekiwanie przyłapał się na myśli, czy plama krwi spierze się

z cennego tureckiego dywanu matki.

- Nigdy więcej nie chcę cię widzieć - powiedział Avery Hammond, opuszczając

szpicrutę. Ręka mu się trzęsła. BoŜe, oszpecił własnego syna. Brent ani na moment nie

przestał patrzeć mu w oczy. Avery poczuł, Ŝe coś w nim umiera. Potem przypomniał sobie,

jak silne ciało jego syna wdzierało się między uda jego Ŝony. - Nie jesteś wart tego, by być

moim spadkobiercą. Wyrzekam się ciebie. śyj z piętnem tej hańby przez resztę swojego

Ŝałosnego Ŝycia. Masz się wynieść przed zmrokiem albo cię zabiję.

Brent nie mógł się poruszyć.

- Idź do diabła!

Brent przeszedł wolno obok ojca i opuścił sypialnię. Słyszał za sobą cichy szloch

Laurel i cięŜki oddech ojca.

Nie bolał go rozcięty policzek. Nie czuł nic poza pustką.

Coulter Catherine - Gwiazda 03 - Dzika gwiazda.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: