Fakty i Mity 20-2003.pdf

Czy planowana druga emisja akcji Agory pozwoli jej przejąć Polsat?

– KOLOS NA GLINIANYCH NOGACH

Str. 7

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 20 (167) 16 – 22 V 2003 r. Cena 2,20 zł (w tym 7% VAT)

Dziennikarz: – Powiedz coś o sobie.

Dziewczyna: – Nazywam się Karen, mam 17 lat i jestem prostytutką.

– Ile zarabiasz?

– Około 7 tysięcy miesięcznie.

– Kim są twoi klienci?

– Ci, co mają kasę. Prawnicy, księża, biznesmeni... nawet twoi koledzy po fachu.

– Nie boisz się wpadki?

– Wpadki? Żartujesz! Moimi najlepszymi ochroniarzami są oficerowie policji.

Jedynie na nich możemy liczyć... choć to sporo kosztuje.

Str. 9

Sprzysiężenie sędziów

Poszukiwacze Arki

Po artykule w „Faktach

i Mitach” prokuratura zde-

cydowała się ekshumować

zwłoki tragicznie zmarłego

sędziego Kreta. Rozumie-

my, że jest to przykre „dla

pozostałych”, jednak tylko

w ten sposób można roz-

świetlić mrok nocy zbrod-

ni w podrzeszowskiej Ha-

merni.

Str. 6

Ortodoksyjni Żydzi twierdzą, że wiedzą,

gdzie znajduje się biblijna Arka Przymierza!

Wkrótce ma ona stanowić podwaliny odbu-

dowanej świątyni Salomona. Od dwu ty-

siącleci Arka fascynuje i przeraża. Wielu jej

szukało i ginęło dla niej. Podobno już samo

jej dotknięcie raziło profana piorunem, więc

być może, jak utrzymują ufolodzy, jest ona

reliktem pobytu „obcych”. A może – zgod-

nie z przesłaniem Biblii – to prawdziwy dar

ofiarowany przez Boga.

Str. 16, 17

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 20 (167) 16 – 22 V 2003 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Dupki, dziady i inne zera

ŚWIAT Pokojowy Nobel dla Busha i Blaira za wojnę w Iraku? To

nie żart! Takie kandydatury na rok 2004 zgłosił norweski deputowa-

ny Ian Simonsen, który uważa, że prezydenta USA i brytyjskiego pre-

miera powinno się nagrodzić „za podjęcie, bez akceptacji ONZ, ko-

niecznej decyzji o rozpoczęciu wojny w Iraku”. Pozwoliło to „zaosz-

czędzić wiele istnień ludzkich” i „zapobiegło katastrofie”.

Może tak pośmiertnego Nobla dla Stalina za zatrzymanie Hitlera?

Wciąż rośnie liczba ofiar SARS. W Kantonie – mieście w południo-

wo-wschodniej części Chin – powołano specjalne patrole, których za-

daniem jest powstrzymywanie przechodniów od plucia na ulicę. Tym-

czasem receptę na SARS „opracowali” rosyjscy biolodzy: „ codzien-

nie wypić setkę wódki, która zabija wszystkie wirusy”.

A nawet jeśli nie zabije wirusa, to przynajmniej znieczuli chorego.

Płeć, wyznanie religijne, sytuacja materialna i stan zdrowia to głów-

ne przyczyny dyskryminacji na rynku pracy – ogłosiła w swym rapor-

cie Światowa Organizacja Pracy.

W Polsce dorzućmy jeszcze bezrobocie, które od początku roku wzro-

sło o 160 tys. osób.

POLSKA – IRAK Będziemy zarządzać strefą między Bagdadem

a Basrą (około 1/4 pow. Polski) ze świętymi miastami islamu,

Nadżafem i Karbalą, oraz starożytnymi Ur i Babilonem. Niemiec-

ki „Der Spiegel”, powołując się na znawców z Brukseli, napisał,

że Polska nie jest w stanie administrować strefą w Iraku. Które

kraje wyślą swe oddziały do polskiej strefy, dowiemy się 22–23

maja. Z prośbą o pomoc w zorganizowaniu dowództwa Polska

zwróci się do NATO. Amerykanie załatwią nam transport i da-

dzą część wyposażenia, np. samochody hummer. Wiadomo, że

wyślemy 1500 żołnierzy, sfinansujemy ich żołd, ubezpieczenia,

szczepienia i część utrzymania.

Jeśli nie na ropie, to może na organizowaniu pielgrzymek do świę-

tych miejsc biblijnych coś by się Polakom wróciło...

POLSKA Grupa 160 żołnierzy ze wszystkich rodzajów sił zbrojnych

oraz straż graniczna wyruszyły na pielgrzymkę do Lourdes. Załapa-

ło się z nimi 5 kapelanów. To już jedenasta taka wyprawa.

Będą prosić o uzdrowienie wojska RP przed wyjazdem do Iraku?

Prezydent Kwaśniewski w kieleckim radiu TAK, uspokajał zalęknio-

nych Polaków, że wejście do UE nie oznacza ateizacji. Jako przy-

kład podał Hiszpanię, w której „papieża witają miliony ludzi”.

Kamień z serca, kamień z serca!

Wojenka PiS – SLD po tym, jak były wysokiej rangi urzędnik NIK

Anatol Lawina zeznał w sądzie, że pieniądze z FOZZ szły na

wszystkie partie, poza PSL. Obydwa ugrupowania domagają się co-

raz to nowych komisji śledczych w celu wyjaśnienia tej i innych spraw.

To świetny pomysł, by w sprawie FOZZ już nikt niczego nie ustalił.

Przy okazji procesu gangu pruszkowskiego usadzono Gawronika.

„Pruszków” pożyczał mu kasę i załatwiał kredyty, a poznański kre-

zus dzielił się z mafią zyskami. Oszukiwał na podatkach i przekupy-

wał celników. Katowicka prokuratura zakończyła właśnie śledztwo.

Niebawem do sądu trafi też akt oskarżenia przeciwko robiącemu in-

teresy z Gawronikiem posłowi AWS Markowi Kolasińskiemu.

A reszta?!

ZUS przestał wpłacać na nasze konta emerytalne karne odsetki za

nieterminowe przesyłanie składek. Prezes rozbrajająco wyjaśnia, że

gdyby nie ta decyzja, to zabrakłoby kasy na bieżące wypłaty.

Polscy seniorzy i tak są wdzięczni za emerytury pod palmami.

Prokuratury przeżywają oblężenie. Dyduch nie zdzierżył obelgi Ka-

czyńskiego, który nazwał Sojusz organizacją przestępczą. Z kolei Ko-

mitet w obronie Praw i Uczuć Religijnych Ludzi Wierzących Prak-

tykujących w Poznaniu doniósł na Leszka Millera za nazwanie po-

sła Ziobry zerem. Inna prokuratura sprawdzi, czy szef gabinetu po-

litycznego byłego ministra zdrowia, Waldemar Deszczyński, żądał

łapówki za pomoc przy wprowadzaniu leków na listę refundacyjną.

Prokuratury to przeżytek. Gdzie jest Ziobro, Beger, Rokita?!

Uroczyście świętowano 750 rocznicę kanonizacji zdrajcy ojczyzny

i króla, patrona Polski biskupa Stanisława. W Krakowie kard. Ratzin-

ger objawił, że „wszyscy liczą na impuls, który wypłynie z Polski” i po-

może „przeżywającej trudności wiary Europie Zachodniej znowu przy-

pomnieć sobie o naszych głębokich chrześcijańskich korzeniach”.

Skoro ci z Zachodu nie mają korzeni, to co im po impulsie...?

WARSZAWA Pielęgniarki podarowały ministrowi zdrowia okrągły

blat stołu obwiązany żałobnymi wstęgami. Siostry zobowiązały się do-

łożyć nogi, gdy ich koleżanki dostaną wynagrodzenie za swoją pra-

cę i nie będą z niej zwalniane. Pielęgniarki z Małopolski zażądały

od premiera odwołania wiceminister zdrowia Ewy Kralkowskiej.

Okrągłe stoły niczego dobrego u nas nie wróżą. Pozostają kulawe...

ŁÓDŹ Naczelny Sąd Administracyjny przyznał rację wojewodzie,

który zaskarżył powołanie Grzegorza Królikiewicza na dyrektora

Teatru Nowego. Jeszcze tego samego dnia prezydent Jerzy Kropiw-

nicki zatrudnił Królikiewicza na etacie reżysera w Nowym, co po-

zwala mu pełnić obowiązki dyrektora teatru. Przy okazji wyraźnie

oświadczył, że jest on nadal jedynym kandydatem, a niedanie mu

szansy byłoby „naganne moralnie”.

Ulubiona pozycja katoprawicowców? Na moralność!

SŁUPSK Za zaległości w płaceniu czynszu właściciel mieszkania

skopał na śmierć lokatora. Długu już nigdy nie odbierze.

Czasem bezpieczniej jest pod mostem.

USA – IRAK Amerykańscy eksperci wracają do domów bez dowo-

dów na to, że Husajn posiada broń masowego rażenia. Nic nie zna-

leziono w 600 obiektach wytypowanych przez Busha jako potencjal-

ne składowiska. Brytyjscy posłowie uważają, że rząd wprowadził ich

w błąd. Droga do uznania wojny z Irakiem za agresję otwarta.

Czyli będziemy jednak okupantem, a nie administratorem.

LITWA Ponad 91 proc. Litwinów (frekwencja 64 proc.) opowiedzia-

ło się za przystąpieniem ich kraju do UE.

I znowu będziemy w unii z Litwą...

ARABIA SAUDYJSKA Około 100 ofiar i 200 rannych (według

USA) pochłonęły zamachy terrorystyczne na luksusowe osiedle

w Rijadzie. Wśród zabitych jest kilkunastu Amerykanów, a także Eu-

ropejczycy, Australijczycy i Arabowie. Podejrzewa się al-Kaidę.

Czy Bush najedzie teraz Arabię, zamiast tropić terrorystów?

skiej (1789–1799) było zrównanie wszystkich stanów i oby-

wateli wobec prawa. W praktyce chłop czy mieszczanin mógł

wygrać przed sądem sprawę z markizem, a nawet księciem.

Prostemu ludowi bardzo się to spodobało. O ile bowiem status

materialny był nie do zrównania, to sama świadomość bycia

pełnowartościowym obywatelem dodawała optymizmu i pew-

ności siebie. Przełożyło się to na pierwsze zwycięstwa obywa-

telskich wojsk Napoleona. On sam nie koronował się na cesa-

rza Francji, ale na cesarza Francuzów. Braterstwo w narodzie

nie oznaczało bynajmniej, że francuscy chłopi kąpali swoje ko-

nie w perfumach, tak jak to czynił cesarz. Władza i bogactwa

sprawiały, że Napoleon był w praktyce zdecydowanie równiej-

szy od swych braci.

Do dziś wyróżnikiem demokracji, także w Polsce, jest rów-

ność wszystkich obywateli wobec prawa. Niezmiennie jednak

rządzą nami równiejsi od nas. Pomińmy znane fakty układania

się elit ustępującego socjalizmu ze wschodzącymi gwiazdami

III RP w Magdalence i przy okrągłym stole. Tam właśnie, za

plecami narodu i pod patronatem Kościoła, po chrześci-

jańsku postanowiono, że nikt nigdy nie dozna żad-

nej krzywdy. Mowa oczywiście o zasiadających

przy stole rokowań. Przemilczmy skandaliczny

fakt, że żadna z kilkudziesięciu afer od 1989 ro-

ku nie doczekała się finału przed sądem. Po-

dejrzani zawsze okazywali się zbyt równi, bo

nazbyt sztywni. Dość powiedzieć, że nawet pu-

bliczne, a więc rządowe media, oficjalnie mó-

wią o kierującej naszym krajem ukrytej oligar-

chii, na której usługach są takie typy jak Ry-

win czy „Baranina”. Pomówmy dla

odmiany o arogancji władzy

w sferze werbalnej.

Nikt nie oczekuje, że ten i ów

z chwilą objęcia przewodnictwa

partii, ministerstwa czy rządu za-

rzuci swoje przyzwyczajenia języ-

kowe, którym hołdował przez 40

czy 50 lat. To by nawet było

w pewnym sensie obłudne i trą-

ciło sztuczną bufonadą. Politycy

powinni unikać tzw. chlapnięć

z jednego powodu – nie tylko ich

adwersarze, ale również społeczeństwo wyjątkowo długo pa-

mięta dosadne określenia i epitety. Na tej zasadzie Polacy ni-

gdy nie zapomną, jak towarzysz Mołotow nazwał nasz kraj

„bękartem traktatu wersalskiego”, a prezydent Chirac kazał

Polsce siedzieć cicho. Na szczęście chyba nigdy nie będziemy

zmuszeni czytać kilku niemieckich gazet piszących o nas

(w kontekście reprezentowania przez Polskę interesów Amery-

ki w Europie) per „osioł” czy „dupek trojański”.

Nie dziwi mnie wcale nazwanie zerem posła Zbigniewa

Ziobry z PiS. Chociaż – z uwagi na zadawanie przez niego py-

tań premierowi przez siedem bitych godzin – nazwałbym go ra-

czej psychopatą. Lekko jednak zszokowało takie właśnie okre-

ślenie w ustach układnego do obrzydliwości Millera. Wszak

cała jego strategia wystąpienia przed komisją sprowadzała się

do wchodzenia w dupę Rokicie. Puszczenie premierowych ner-

wów nie wyszło mu na dobre. „Jest pan zerem” – nawet

w odniesieniu do Ziobry – nie spodobało się ponad połowie

ankietowanych rodaków. Polacy stwierdzili, że w chlapnięciu

Millera więcej było arogancji aniżeli stanowczości we własnej

obronie, a tego ludzie nie lubią. Takie zachowania nie są rów-

nież tolerowane przez demokracje zachodnie, a zatem polskie

elity zarażone „lepperyzacją” powinny w Brukseli spasować.

Gdyby np. Miller powiedział „pan jest zerem” do członka komi-

sji śledczej w USA – mógłby posiedzieć rok w więzieniu lub

zabulić 1000 dolarów grzywny. W Polsce może on co najwy-

żej dostać naganę od komisji etyki poselskiej, no bo kudy tam

prokuraturze do drugiej „najrówniejszej” osoby w państwie.

Z ciętego języka słyną obydwaj bracia K., ale aplauz wzbu-

dzają jedynie we własnych, PiS-owskich szeregach. Tyle że ca-

ły PiS to raptem kilkadziesiąt zdewociałych prawników. Bliźnia-

ki, które według Wałęsy już w niemowlęctwie walczyły o mat-

czyną pierś (podobno do dziś ma dwie), prześcigają się ostat-

nio w obrażaniu ludzi. Dopiero co Lech pogonił „dziada”

w Warszawie kulinarnie brzmiącym „spieprzaj”, a już Jarek wy-

zywa 160-tysięczny SLD od „organizacji przestępczej”. Na takie

miano nie zasługuje zaś obecnie nawet Kościół rzymskokatolic-

ki, bo co prawda ogłupia ludzi i bogaci się ich kosztem, ale ro-

bi to w majestacie prawa. No to teraz z grubsza 160 tysięcy

członków SLD, którzy nie czują się przestępcami, powinno po-

dać Jarka do prokuratury o zniesławienie. Podadzą? Nigdy

w życiu! Odwiodłoby ich od tego własne kierownictwo partii,

pomne na to, że totalna wojna z bliźniakami mogłaby oznaczać

publiczne pranie ich własnych brudów... To, co obserwujemy,

to zaledwie mała przepierka, nieudolny wrestling pod własną pu-

bliczkę, która niedługo znów będzie potrzebna podczas wybo-

rów do parlamentu. Z tego samego powodu co Kaczyńscy nie

beknie przed sądem również Lepper, autor podobno najwięk-

szych w historii oszczerstw wypowiedzianych w polskim Sej-

mie, o czym chyba zapomniała już sama prokuratura warszaw-

ska. Samoobrona stoi wysoko w sondażach, więc wódz An-

drzej może spać spokojnie, choć niby z niego taki „równiacha”.

Zarówno w USA, jak i w krajach obecnej Unii Europejskiej

skrupulatnie przestrzega się zasady równości. Tam do

więzienia może trafić narodowy bohater, były pre-

zydent, gwiazda boksu czy koszykówki, jeśli tyl-

ko podpadnie pod odpowiedni paragraf.

W Polsce równość obywateli wobec prawa

– 214 lat po wybuchu rewolucji francuskiej

i 212 lat po konstytucji 3 maja – jest chyba

największym, bo konstytucyjnym, mitem. Oka-

zała się fikcją, gdy przychodziło do rozliczenia

aferzystów kradnących publiczne miliardy i ta-

kąż się okaże w przypadku tzw. afery korup-

cyjnej Rywina. Skoro nie ma więc równości

– głównego wyróżnika demo-

kracji – to czy istnieje sama

demokracja? JONASZ

PS Oto fragment wywiadu

z Grzegorzem Piotrowskim, któ-

rego udzielił 10 marca 2000 r.

łódzkiej TVP.

Dziennikarz: Sąd Okręgowy

Wydział Penitencjarny odrzuca

pana wnioski, bądź Sąd Ape-

lacyjny w Łodzi. Czy to nie jest

już taki upór z pana strony, żeby co trzy miesiące – równo jak

ustawa pozwala – zgłaszać kolejny wniosek?

G.P.: Nie, nie.

Dz.: Czy nie może pan w spokoju doczekać do końca kary?

G.P.: Mogę. Oczywiście, że mogę.

Dz.: To dlaczego pan to robi?

G.P.: Proszę pana, ja nie wiem, ile w tej chwili kosztuje bi-

let do cyrku na miejsce w loży, ale wydaje mi się, że 30 zł. To

nie są tak wielkie pieniądze, żeby patrzeć, wie pan, jak poważ-

ni ludzie robią z siebie klaunów.

Dz.: To znaczy?

G.P.: No, przykro o tym mówić, ale czasem sędziowie ba-

lansują na granicy śmieszności, usiłując udowodnić i zapisać

to w uzasadnieniach, że jestem groźny dla otoczenia, bo do te-

go się cała sprawa sprowadza.

Dz.: A pan nie uważa, że tak jest?

G.P.: No nie uważam.

Grzegorz Piotrowski – chyba najbardziej nierówny z Pola-

ków – odsiedział 15 lat (co do jednego dnia) za zabójstwo ks.

Jerzego Popiełuszki, choć ustalenia „FiM” (1/2000) – potwier-

dzone niedawno przez IPN i inne media – przeczą jego bezpo-

średniemu sprawstwu. Prokuratura łódzka już po kilku miesią-

cach po ww. wywiadzie wszczęła postępowanie na polecenie

Prokuratury Generalnej. Za określenia (bezosobowe!) pod ad-

resem sędziów Piotrowski został skazany na 8 miesięcy bez-

względnej odsiadki w więzieniu. 29 maja br. – ostateczna in-

stancja, tj. Sąd Okręgowy w Łodzi, w apelacji może jeszcze

zmienić ten wyrok lub nada mu klauzulę wykonalności.

Niemal codziennie osoby publiczne lub dziennikarze w róż-

nych mediach (np. pół roku temu ogólnopolski tygodnik na

pierwszej stronie) nazywają najwyższą władzę ustawodawczą,

czyli Sejm RP kabaretem lub cyrkiem.

J edną z największych zdobyczy Wielkiej Rewolucji Francu-

Nr 20 (167) 16 – 22 V 2003 r.

ZAMIAST SPOWIEDZI

„FAKTY I MITY” ROZMAWIAJĄ Z LESZKIEM MILLEREM

Biskupom należy się szacunek

Gwizdami i skandowaniem haseł: „Nie ma

większego zera od Leszka Millera”; „Pusta cela

czeka na Millera”; „Miller won z polskich stron”;

„Wolę być zerem niż z Leszkiem Millerem”

– witała młodzież spod znaku Młodzieży

Wszechpolskiej i Obozu Narodowo-Radykalnego

premiera rządu polskiego, Leszka Millera,

goszczącego w Opolu z okazji Dnia Europy.

Policja próbowała interweniować.

Bezskutecznie.

– Jak się czuje premier rzą-

du polskiego odrzucony przez 90

procent społeczeństwa?

– Nie zauważyłem, że jestem od-

rzucony. Odbyłem dziesiątki rozmów,

uścisnąłem setki dłoni, odebrałem

dziesiątki sygnałów o wielkiej dla mnie

życzliwości. Nie interesują mnie wy-

niki sondaży. Wolę mieć do czynie-

nia z rzeczywistą praktyką, kiedy mo-

gę się przekonać o sygnałach płyną-

cych od ludzi i o ich uczuciach. Lep-

sze to niż opierać się na sondażach.

– Czyli czuje się pan akcep-

towany przez całe społeczeństwo?

Wszyscy pana lubią i kochają?

Nie ma tych 90 procent niechęci?

Sondaże kłamią?

– Proszę o następne pytanie.

– W traktacie akcesyjnym Pol-

ski do Unii Europejskiej wymie-

niono dwanaście regionów, woje-

wództw. Mówi się, że w chwili

przystąpienia do Unii z mapy

zniknie kilka województw, m.in

Opolszczyzna. Czy taka teza jest

prawdziwa?

– Obecnie w Polsce jest szesna-

ście województw. Nie ma mowy, że-

by jakieś województwo zostało zli-

kwidowane. Nie wiem, skąd pan ma

takie informacje. Jeśli chodzi

o Opolszczyznę, to pamiętam walkę

mieszkańców o utrzymanie woje-

wództwa. Brała w niej aktywny udział

minister Aleksandra Jakubowska, po-

słanka ziemi opolskiej. Nie można

mapy Polski zmieniać co chwilę. Roz-

wiązanie, które teraz obowiązuje,

spełnia swoją rolę i nie ma potrze-

by manipulować na mapie admini-

stracyjnej Polski.

– Na salonach warszawki

mówi się, że podobno to pan

Gudzowaty będzie decydował

o podziale pieniędzy offsetowych

z USA?

– Nic mi na ten temat nie wia-

domo.

– Prowadzono pana premie-

ra po Opolu, skutecznie odsepa-

rowując od politycznych przeciw-

ników. Nie dopuszczono do pa-

na m.in. znanego opolskiego

skandalisty Edwarda Kowalczy-

ka, który chciał wręczyć panu pi-

łę, żeby odpiłował się pan od swo-

jego fotela. Nie udało się to dzię-

ki BOR-owikom. Teraz posadzo-

no pana pod latarnią (podczas

rozmowy premier siedział pod la-

tarnią – przyp. J.S.). Czy jest to

jakiś symbol? Jak skomentował-

by pan ten fakt? Przepraszam,

panie premierze, ale czy kwestią

przypadku jest pańskie dzisiej-

sze miejsce pod latarnią?

– Czy ma pan jeszcze jakieś py-

tania?

– To jest moje pytanie, które

zadaję w imieniu Czytelników ty-

godnika „Fakty i Mity”.

– Panu się coś pomyliło. Radzę,

aby poszedł pan na happening.

Rozmawiał

JANUSZ SPIEGEL

Fot. Alex Wolf

Janusz Spiegel: – Jak pan od-

biera gwizdy i obraźliwe hasła ze

strony Młodzieży Wszechpolskiej

i Obozu Narodowo-Radykalnego?

Czy jest to dobry partner do roz-

mów o UE i polityce?

Leszek Miller: – Rozumiem, że

młodzi radykałowie i narodowcy nie

chcą być w Unii Europejskiej. Oni

przychodzą na tego typu spotkania,

nie po to, aby rozmawiać, tylko za-

manifestować swoją niechęć do Unii.

Faktem jest, że Polska jest podzie-

lona. To normalne. Eurosceptycy są

jednak w mniejszości. Cieszę się

z faktu, że zwolenników Unii Euro-

pejskiej jest zdecydowanie więcej niż

jej przeciwników.

– Czy czuje się pan obrażony

hasłami, które skandowano pod-

czas pańskiego wystąpienia?

– Narodowcy nie mogą mnie ob-

razić. W ogóle nie dyskutuję z rady-

kałami i populistami. Nie reaguję na

żadną zaczepkę. W przeciwnym

razie ciągle musiałbym być w proku-

raturze lub sądzie... Albo w szpita-

lu psychiatrycznym. Przez lata upra-

wiania polityki uodporniłem się na

tego typu krytykę. Mam grubą skó-

rę. Chociaż z drugiej strony nie mo-

gę powiedzieć, że nie jest mi przy-

kro, gdy słyszę takie hasła jak dzi-

siaj w Opolu. Zawsze jednak coś do

człowieka dociera. Taka jest jednak

cena uprawiania polityki.

– Czy czuje się pan szefem or-

ganizacji przestępczej?

– Nie, nie czuję się szefem żad-

nej organizacji przestępczej. Nawią-

zuje pan zapewnie do ostatniej wy-

powiedzi pana Kaczyńskiego w Ra-

diu Zet. Kaczyński nie od dzisiaj zna-

ny jest z niewyparzonego języka

i spontanicznych, nieprzemyślanych

wypowiedzi. Dlatego jest też częstym

gościem sal sądowych. On nie jest

w stanie mnie obrazić. Swoją wypo-

wiedzią o SLD jako organizacji prze-

stępczej Kaczyński sam wyrzucił się

poza nawias uprawiania polityki.

Przekroczył pewne dopuszczalne ba-

riery przyzwoitości. Nawet w polity-

ce obowiązują przecież jakieś zasa-

dy. Kaczyński zapomniał o tym.

– Czy złoży pan pozew prze-

ciwko panu Kaczyńskiemu?

– Nie złożę. Inwektywy pana Ka-

czyńskiego nie docierają do mnie.

Jestem ponad nimi. Nie mam zamia-

ru zniżać się do jego poziomu.

– Czy SLD prowadzi handel

z Kościołem katolickim, aby zdo-

być poparcie hierarchów w związ-

ku z chęcią przystąpienia Polski

do Unii Europejskiej?

– Nie ma żadnego handlu. Ani

struktury państwa, ani Sojusz Lewi-

cy Demokratycznej nie handlują

z Kościołem. Stanowisko biskupów

wzywające polskich katolików do

udziału w referendum jest godne naj-

wyższego szacunku. Ja ten szacu-

nek dla księży, Kościoła i hierarchów

wyrażam przy każdej okazji. Nie po-

winno to być zaskoczeniem dla ni-

kogo, dlatego że polski episkopat,

polski Kościół w sprawie Unii postę-

pują konsekwentnie. Papieżowi Ja-

nowi Pawłowi II, biskupom, księżom

jesteśmy winni największy szacunek.

– Czy było dla pana wielkim

zaskoczeniem, że Kościół oficjal-

nie wypowiedział się za Unią?

– Kościół, według mnie, uczy-

nił w sprawie Unii to, co mógł. Każ-

dy, kto zna wypowiedzi papieża,

kardynała Glempa i innych hierar-

chów, otrzymał bardzo czytelny sy-

gnał, jakie ma zająć stanowisko

w tej sprawie. Powinno się wziąć

udział w referendum i powinno się

głosować na tak.

– Jednak duchowni pokroju

prałata Jankowskiego czy ojca

Rydzyka mówią innym językiem,

niż papież i większość hierar-

chów. Dzięki Radiu Maryja, ga-

zetom, ambonom mają wielki

wpływ na znaczną część wierzą-

cego społeczeństwa.

– Ja już mówiłem, że polska opi-

nia społeczna w sprawie integracji

europejskiej jest podzielona. Trudno

wyobrażać sobie, że wszyscy będą mó-

wili to samo. Polacy niedługo doko-

nają wyboru. Każdy z nas podejmie

suwerenną decyzję. Ważne jest to, że

tym razem my, Polacy, podejmujemy

decyzję samodzielnie. Nikt nam ni-

czego nie każe, do niczego nie zmu-

sza. Nawet ojciec Rydzyk. Ojciec Ry-

dzyk to nie jest cały Kościół i nie re-

prezentuje wszystkich wiernych.

– Czy pan, szef rządu lewico-

wego, ukróci kiedyś uprzywilejo-

waną pozycję Kościoła katolickie-

go w Polsce?

– Kościół katolicki nie ma w Pol-

sce pozycji uprzywilejowanej. Nic mi

na ten temat nie wiadomo.

ra od Leszka Mille-

ra!” Tak opolscy na-

rodowcy witali szefa rządu pol-

skiego – Leszka Millera – na

opolskim rynku.

W piątkowe południe życie na

opolskim rynku do pewnego mo-

mentu biegło swoim zwykłym ryt-

mem. W letnich ogródkach ludzie

pili piwo, a na deptaku trwała re-

wia mody i próżności. Z okazji Dnia

Europy przed ratuszem rozstawio-

no liczne stoiska w barwach Unii

Europejskiej.

Spokój trwał do godziny trzyna-

stej. Wtedy w okolicach ratusza po-

jawili się liczni strażnicy miejscy, po-

licjanci i ochroniarze. Z ust do ust

podawano sensacyjną wiadomość, że

na rynku o 15.00 pojawi się premier

rządu polskiego Leszek Miller , któ-

ry dokona oficjalnego otwarcia Dni

Europy. Goście w ogródkach letnich

zastanawiali się, jak premiera przy-

wita prawicowy prezydent Opola

– Ryszard Zembaczyński . Poda mu

rękę czy nie? Stróżów prawa niepo-

koiło natomiast, jak zachowa się pod-

czas wizyty premiera młodzież z Obo-

zu Katolicko-Narodowego...

Ich lider, Tomasz Piasecki , trą-

bił do mikrofonu: „Jesteśmy nowym

pokoleniem Polaków, świadomym

swych obowiązków wobec ojczyzny

i narodu. Jesteśmy przeciwko Unii

Cela dla Millera

Europejskiej, bo 50 lat komunizmu

w Polsce nauczyło nas, że nie po-

winniśmy mieć nad sobą żadnego

pana poza Polakiem”.

Młodzi narodowcy, dając upust

swojej nienawiści do Unii, jej fla-

gą wycierali buty, pluli na nią. Przed

godz. 15 sformowali pochód. Z wy-

soko uniesionym transparentem

Obozu Narodowo-Radykalnego

i flagami narodowymi, skandując

hasło: „Miller won z polskich stron”,

poszli witać premiera. Punktual-

nie o godzinie piętnastej na estra-

dzie w rynku pojawił się premier

Leszek Miller. Uścisnął wyciągnię-

tą rękę prezydenta Opola Ryszar-

da Zembaczyńskiego i na tym skoń-

czył się oficjalny kontakt obu pa-

nów. Stanęli z daleka od siebie.

Ceremonii powitania cały czas

towarzyszyły gwizdy Młodzieży

Wszechpolskiej i tej z Obozu Naro-

dowo-Radykalnego. Szczególnie na-

siliły się w momencie, gdy głos za-

brał Leszek Miller. „Polska tak, Unia

nie, Polska tak, Unia nie!” – skan-

dowali narodowcy. Premier z całą

pewnością słyszał kierowaną do nie-

go propozycję narodowców: „Pusta

cela czeka na Millera”.

W swoim wystąpieniu Leszek

Miller gorąco namawiał opolan do

głosowania na tak. Jednak z coraz

większym trudem ukrywał swoje

zdenerwowanie. Ten wiec nie prze-

biegał po jego myśli. Nie było sły-

chać wyrazów poparcia dla niego

i UE. Długo próbował ignorować

dominujące wrogie okrzyki. Nie po

raz pierwszy okazało się, że ostat-

nio szybko puszczają mu nerwy.

Zwrócił się do zebranych:

– Chciałem państwa poprosić

o jedno. Tu jest grupa przeciwna

Unii Europejskiej, ale przecież oni

są w mniejszości. Dajmy temu wy-

raz. Czy większość na rynku jest za

Unią Europejską? – spytał premier.

Odpowiedziały mu słabe oklaski.

– Dziękuję bardzo – odpowie-

dział niewzruszony premier.

– Większość jest na tak, mniej-

szość na nie. Idźmy do rodziny

krajów europejskich! – zaapelo-

wał i zszedł z estrady.

„Miller won z polskich stron”

– podziękowali premierowi naro-

dowcy. O godzinie 16.30 szef rządu

polskiego odleciał do Warszawy,

a życie na opolskim rynku wróciło

do normy.

„N ie ma większego ze-

JaS

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 20 (167) 16 – 22 V 2003 r.

GŁASKANIE JEŻA

przeciętny Francuz nie ma nawet

ułamka tych trosk, które na co dzień

są udziałem statystycznego Polaka.

Choć oczywiście ma i swoje zgryzo-

ty. Na przykład takie: jak tu dostać

się do muzeum impresjonistów (trzy

godziny do odstania w kolejce) lub

do opery paryskiej (cztery miesiące

oczekiwania na bilet!). Przy prze-

ciętnych zarobkach (w przeliczeniu

7 tys. złotych) i niemal zerowym bez-

robociu, Francuzi zapewne komplet-

nie zatracili instynkt zmuszający do

przetrwania, który niezmiennie zna-

ny jest Polakom. Obce są im zmar-

twienia typu: czy przeżyję ja i moje

dzieci, czy zakłopotany szef oznacza

lądowanie pracowników na bruku

lub czy ktoś mnie wyprzedzi w po-

rannym wyścigu do śmietnika.

W kraju Polan uśmiech i radość są

zatem towarem reglamentowanym,

w kraju Franków natomiast jest to

towar codziennego użytku.

Jednak ludźmi zastraszonymi

i przygnębionymi, ludźmi bez na-

dziei i przyszłości łatwiej się rządzi,

steruje, lepiej się ich zniewala i sku-

bie. Dlatego też 80 proc. probosz-

czów od Szczecina po Ustrzyki Gór-

ne na dźwięk słów Unia Europejska

dostaje piany na ustach i pianą tą

podczas niedzielnych mszy opluwa

swoje owieczki. Frazeologii piany

używają też Pęki i Wrzodaki roz-

maitej maści, bo wiedzą, że gdy Po-

lakom pokaże się (i otworzy) Euro-

pę, to koryfeuszy średniowiecza spod

znaku Ligi Polskich Rodzin poleją

smołą, obtoczą w pierzu i pognają

ulicami miast.

Paryże są dwa: jeden piękny, ale

wielki i kamienny, a drugi...

A drugiego wcale nie widać i trze-

ba naprawdę nieźle się postarać, że-

by go odnaleźć. Drugi Paryż mieści

się na dachach domów. Tak, tak...

na dachach paryżanie wybudowali

sobie najprawdziwsze żywe ogrody

– coś jak te antyczne Semiramidy.

Tam starsi mieszkańcy miasta – za-

topieni w kipiącej zieleni kwiatów,

krzewów i drzew – grzeją kości

w promieniach wiosennego słońca.

Patrzyłem na te cuda z wysokości

wieży Eiffla i myślałem, że chciał-

bym, aby wszyscy starzy ludzie

w moim kraju choć przez kilka swo-

ich ostatnich lat mogli zasiadać

w takim ogrodzie, pod barwnymi pa-

rasolami, na wygodnych leżaczkach,

ze szklaneczkami wybornego pon-

czu w rękach.

Czy kiedyś tak się stanie? Mo-

że, ale bardzo wiele zależy teraz od

tego, jak sobie sami pościelimy, jak

zagłosujemy w referendum i ilu

z nas pójdzie do urn. Uwierzcie,

że w tym przypadku naczelne mot-

to APP RACJA: „W czasach, kie-

dy nic nie zależy od nikogo, zrób-

my coś, co by zależało od nas sa-

mych” – nabiera szczególnego wy-

miaru i znaczenia.

MAREK SZENBORN

marek@faktyimity.pl

Pościelmy sobie dobrze

Referendalna kampania pro-

unijna prowadzona przez rzą-

dzących jest tyleż histeryczna,

co miałka i bezbarwna. Ostat-

nio telewizja publiczna odwołu-

je się już nawet do świętych pań-

skich (sic!) z krajów Piętnast-

ki, a to znak, że Pęki i Gierty-

chy wzbudzają u euroentuzja-

stów prawdziwe przerażenie.

I słusznie... są krzykliwi, ale też

rzeczowi i przekonywający. Zwłasz-

cza dla tych, do których trafiają ar-

gumenty, że Polska laicka, Polska

opustoszałych kościołów i klepią-

cych biedę klechów będzie tonącą

łodzią kontynentu, pełną występ-

ku, zła i moralnego upadku. Sodo-

mą i Gomorą po prostu – w do-

datku żebraczo biedną i zacofaną.

Jonasz pisał w ubiegłym tygo-

dniu, jak na własne oczy chcieli-

śmy się przekonać o zapowiada-

nym upadku Polski na przykładzie

„dekadenckiej nędzy” unijnej

Francji Anno 2003. Pojechaliśmy,

zobaczyliśmy... On więcej ode mnie

podglądał francuską gospodarkę,

przemysł, handel, usługi. Ja zają-

łem się obyczajami, czyli życiem

codziennym żabojadów.

Prace studyjne sprowadziłem

do... zaglądania w oczy przechod-

niom na paryskich ulicach. W kra-

ju pozbawionym ganz nowych, pod-

niebnych sanktuariów, konkorda-

tu, własnego papieża oraz mediów

ojca Rydzyka – spodziewałem się

znaleźć grzech pomieszany ze wsty-

dem, rozpacz przeplecioną stra-

chem. A tymczasem oczy czarne,

zielone i niebieskie, oczy skośne,

migdałowe i okrągłe, stare i mło-

de – śmiały się do mnie radośnie,

rzucając słoneczne bliki. To, co na

dzień dobry odróżnia deptaki fran-

cuskiej stolicy od Marszałkowskiej

i Jerozolimskich, to wyraz ludzkich

twarzy. W żadnym miejscu, w żad-

nym czasie nie znajdziecie w Pol-

sce tylu uśmiechniętych, radosnych,

emanujących optymizmem ludzi

naraz. Nawet nocą, nawet na Mont-

martrze – dzielnicy artystycznej cy-

ganerii, młodzieży i „czerwonych la-

tarni” – wśród tłumów rozbawionych

nastolatków nie zauważyłem ani jed-

nego pijaka, żebraka, chuligana, że

o pospolitym bandziorze nie wspo-

mnę. O pierwszej w nocy podszedł

do mnie zwalisty Murzyn, a dowie-

dziawszy się, że jestem Polakiem, za-

pytał, czy podoba mi się Paryż. Pe-

łen obaw, zaszczepionych innej no-

cy na dworcu Warszawa Wschodnia,

odpowiedziałem, że bardzo, i cze-

kałem, kiedy będę lżejszy o portfel.

A on tylko pokazał swoje śnieżno-

białe zęby w promiennym uśmiechu

i poklepał mnie po plecach.

Oczywiście Giertychy zawyłyby

w tym momencie, że Francuzi tak

się powszechnie cieszą i szczerzą

zębiska, bo wiedzą, że już niedłu-

go będą mieli krowę do dojenia,

czyli nadwiślańską kolonię.

Ja jednak myślę, że pies gdzie

indziej leży pogrzebany. Otóż

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Nie pękala

Albanii i Pernambuco – w którym

poczta ma w sobotę wolne), kiedy

to ludzie mają najwięcej czasu na

załatwianie takich przyziemnych

spraw jak na przykład opłacanie ra-

chunków. Poczta Kwiatka ma przy-

chód jeno pięć i pół miliarda, z te-

go zysku netto około 26 mln, głów-

nie z systematycznego podnoszenia

opłat za przesyłki. I co? I nie pę-

kala! Kwiatek, ty filologu italiań-

ski, naprawdę jaki jesteś, nie wie

nikt: la piu bella del mondo, una

cara profondo!

Polska Telefonia Komórkowa

Centertel ma stratę ponad 122 mi-

liony zł, Zakłady Azotowe w Puła-

wach ponad 114 mln. Podobne za-

kłady w Kędzierzynie – 47 mln strat.

Dotychczasowy gigant w zakresie

handlu zagranicznego (farmaceuty-

ki i chemia) Ciech SA – 114 mln

do tyłu. O kopalniach, stoczniach,

hutach nawet nie wspominam, bo

mnie – synowi PRL-u – żal dupę

ściska. Pod względem przychodów

największym przedsiębiorstwem jest

Polski Koncern Naftowy Orlen (kie-

ruje nim Zbigniew Wróbel , czło-

wiek Kulczyka ): blisko 27 miliar-

dów złotych. Ale PKN ma wskaź-

nik rentowności zaledwie 2,6 proc.,

a więc dużo mniej niż budka z lo-

dami, sex-shop czy babcia handlu-

jąca na rogu pietruszką i marchew-

ką. I co? I nie pękala!

To na czym my, do k...y nędzy,

zarabiamy?! Na emerytach i renci-

stach! Dzięki nim Polska jeszcze stoi,

gdyż w czerwcu ubiegłego roku do-

stali od 2 do 6 zł „podwyżki”. Miller

to wielkie panisko, chociaż małe!

A co robią wysokopłatni „mene-

dżerowie”? Nawet elektrowstrząsy

nie uśmierzą ich radości z dalszego

rozpieprzania kraju! A co robi rząd?

Płynie dalej, nie wiedząc, dokąd prąd

go znosi. I nie pękala, panie i pano-

wie! Jutro będzie gorzej.

ANDRZEJ RODAN

Prowincjałki

A jak rosną menedżerowie naj-

prof. Bałuch, więc może właśnie dla-

tego ekspres „Słupia” ze Słupska

przez Koszalin do Warszawy regular-

nie spóźnia się... 60 minut, bo się

„szyny wygły”, a mimo to PKP for-

sę bierze jak za ekspres, a nie oso-

bowy. Przykładów takich mógłbym

podać wiele, ale jest to felieton, a nie

serial wenezuelski. Nie pękala!

Podejrzewam, że naszym „wy-

bitnym” menedżerom gospodarki

– kiedy byli dziećmi – matka wiesza-

ła na szyi kawałek kiełbasy, żeby cho-

ciaż psy chciały się z nimi bawić. Dziś

odreagowują upokorzenia z dzieciń-

stwa i wyżywają się na Polsce.

Polskie Sieci Energetyczne SA

to spółka w całości kontrolowana

przez Skarb Państwa. Jej szefem

jest... historyk, były wicedyrektor

Biblioteki Narodowej, Stanisław

Dobrzański z PSL. To jest ten sam

facio, o którym minister skarbu

Wiesław Kaczmarek , tłumacząc się,

że dał historyka na PSE, powiedział:

„...bo Stasiu chciał się sprawdzić

w biznesie”. Polskie Sieci Energetycz-

ne mając przychód blisko 16 miliar-

dów złotych, wykazały zysk netto...

5,5 miliona złotych, a wskaźnik ren-

towności zaledwie 0,3 proc. Stasiu,

bój się Boga, wracaj do biblioteki!

Poczta Polska to jest takie przed-

siębiorstwo użyteczności publicznej,

że kiedy wysyłasz list priorytetowy

(powinien dojść w ciągu 18 godzin)

do Jeleniej Góry, to list nie docho-

dzi. Jej szefem jest Leszek Kwiatek

– mąż ślicznej posłanki Katarzyny

Piekarskiej – z zawodu filolog ro-

mański. Urzędy pocztowe obsługu-

jące klientów nie pracują w soboty

(jedyny kraj na świecie – z wyjątkiem

większych polskich firm? Oj,

rosną, rosną i żyją dostatnio!

Biorą po czterdzieści, pięćdzie-

siąt, sześćdziesiąt patoli miesięcznie

plus premie i inne gratyfikacje przy-

należne ich stanowiskom i są nieprze-

makalni jak podpaski z telewizyjnej

reklamy. A jak rosną kierowane przez

nich firmy? Niestety, zdychają! Wi-

docznie tak było zapisane w gwiaz-

dach, że największe i ongiś najbogat-

sze polskie przedsiębiorstwa mają

przynosić straty. Taki na przykład

Krzysztof Celiński , prezes zarządu,

dyrektor generalny PKP SA w latach

1999–2002. Za jego panowania PKP

zakończyły rok obrachunkowy stra-

tą 424 milionów i 542 tysięcy zł. Rów-

nież PKP Przewozy Regionalne mia-

ły stratę powyżej miliarda złotych.

I co? Ano, k...a, nie pękala! A co

teraz robi piękny Krzysio, który miał

uzdrowić PKP, a rozłożył je na łopat-

ki?! Jest... prezesem Zarządu Metro

Warszawskie sp. z o.o. I nie kłóć się,

Krzysiu, ze mną, nie nadsyłaj spro-

stowań, bo chory z chirurgiem nie

kłóci się na stole operacyjnym. Siedź

cicho i bierz szmal z warszawskiego

metra. Nikt już cię nie lubi ani

w PKP, ani instytucjach pokrewnych,

których się pozbyłeś. Takie na przy-

kład Centrum Naukowo-Techniczne

Kolejnictwa było jednym z lepszych

w Europie jeszcze za dyrektorowa-

nia prof. dr. inż. Henryka Bałucha

(wybitny naukowiec i menadżer,

spuszczony na zieloną trawkę przez

osławionego Jerzego Widzyka , Buz-

kowego ministra transportu). Niepo-

trzebne było Krzysiowi C. i Jurkowi

W. pieprzone CNTK i niepotrzebny

30-letni mieszkaniec Nowego Tomyśla

(Wielkopolska) wylądował w więzie-

niu na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim.

Prokurator Maria Kamień poinformowała prasę, że mężczyzna podejrzany jest

o nekrofilię. Włamał się do cmentarnej kaplicy w Nowym Tomyślu i wykorzy-

stał seksualnie zwłoki 74-letniej kobiety. Za ten czyn grozi kara do 2 lat więzie-

nia. Cóż, Polska nie jest krajem tolerancyjnym dla kochających inaczej...

KOCHAJĄCY INACZEJ

Poznaniowi przybyło nowe sanktuarium.

Jest nim kościół pw. Świętego Rocha.

Trumienka z relikwiami błogosławionej siostry serafitki Sancji Szymkowiak

umieszczona została w kościele i pielgrzymuje do niej coraz więcej poznania-

ków. Sancja czyni cuda! Dwaj studenci politechniki modlili się do Sancji o po-

moc w nauce i dwie godziny później... bez problemów zdali egzamin z inżynie-

rii ruchu! Bezdzietne małżeństwo, dzięki wstawiennictwu błogosławionej San-

cji, doczekało się upragnionego potomstwa. Mała dziewczynka odzyskała zdro-

wie już po ośmiu dniach modłów do Sancji, chociaż lekarze nie dawali na to

żadnych szans. Stan zdrowia pewnego noworodka był bardzo ciężki, siostry se-

rafitki pomodliły się do Sancji i noworodek natychmiast wyzdrowiał. Takie przy-

najmniej chodzą pogłoski. Sceptycy twierdzą, że uwierzą w cuda Sancji, jeśli

wyleczy niektórych poznaniaków z religijnej paranoi.

18-letnia Magdalena W. z Lublina po-

kłóciła się z koleżanką. Zabrakło jej ar-

gumentów, więc podczas szarpaniny odgryzła jej kawałek ucha i czubek nosa.

Nos udało się lekarzom uratować, ale ucha nie. Sąd skazał krewką lubliniankę

na 18 miesięcy więzienia w zawieszeniu na 4 lata. Słynny bokser Mike Tyson

podczas walki odgryzł przeciwnikowi kawałek ucha i sprawa w ogóle nie tra-

fiła do sądu.

Mirosław M. , dyrektor gimnazjum

z Górowa Iłowieckiego, romansował

ze szkolną kucharką, Marią H. Wysyłał do niej czułe SMS-y, robił jej zdjęcia

na golasa i obiecywał młodej dziewczynie, że zostawi żonę, dzieci i ożeni się

z nią. Marysia była tak zakochana w dyrektorze, że wzięła dla niego trzy po-

życzki w banku i w kasie zapomogowej na łączną kwotę 16 tys. zł. Kiedy Ma-

rysia dała dyrektorowi pieniądze (też...), ten zakończył z nią romans i wrócił na

łono rodziny. Porzucona dziewczyna złożyła pozew o molestowanie seksualne

i kradzież... komórki. Zbajerował, wykorzystał i jeszcze połaszczył się na komór-

kę! Jaki to przykład dla młodzieży?!

Opracował A.R.

CUDA SANCJI

TYSONÓWNA Z LUBLINA

KUCHENNY ROMANS

Nr 20 (167) 16 – 22 V 2003 r.

NA KLĘCZKACH

SZANUJMY

WSPOMNIENIA

Marek Kubicki (rzecznik praso-

wy stołecznej policji), uznał za za-

chowanie nieobyczajne „wykony-

wanie czynności seksualnych i za-

chowań związanych ze sferą intym-

ną na oczach publiczności”. Zali-

czył do nich... pocałunki. Słowa pa-

na Kubickiego wzięli sobie do ser-

ca dwaj policjanci, którzy nocą

w centrum Warszawy przyłapali

dwóch całujących się gejów. Kubic-

ki uznał, że całujący się pod osło-

ną nocy homoseksualiści nie wywo-

łują zgorszenia, za to w dzień jak

najbardziej. W odpowiedzi, pani

poseł Joanna Sosnowska radzi za

naszym pośrednictwem Markowi

Kubickiemu, aby uwolnił policję od

swojej szanownej osoby. Pocałunek,

zarówno pary heteroseksualnej, jak

i homoseksualnej, jest rzeczą nor-

malną – powiedziała nam parla-

mentarzystka. I co teraz? Która

władza wie lepiej?

Teraz akt oskarżenia w sprawie pierw-

szej tragedii trafił do sądu w Toru-

niu. Okazało się, że zakonnicy, któ-

rzy śpią na pieniądzach, do prac

w klasztorze wybrali firmę zatrud-

niającą ludzi na czarno – bez kwali-

fikacji, badań medycznych i przeszko-

lenia BHP. W rezultacie w niezabez-

pieczonym wykopie śmierć poniósł

55-letni Kazimierz L., a 25-letni To-

masz K. został ciężko ranny. RK

Włochy postanowiły uczcić

25 rocznicę pontyfikatu JPII impre-

zami organizowanymi niemal na ca-

łym świecie. Pierwsza biba odbyła

się w Krakowie 12 maja, ostatnia

planowana jest w Rzymie na paź-

dziernik. Polacy, nie mogąc się do-

czekać, zaczęli kilka dni wcześniej

Chrześcijańskimi Dniami Żaka

w Krakowie. Hitem programu była

procesja różańcowa w intencji JPII

oraz tramwaj ewangelizacyjny. Za-

miast biletu, każdy pasażer otrzy-

mał zaproszenie na noc czuwania

przed Zesłaniem Ducha Świętego.

Grupy misyjne działały też na Sta-

rym Rynku, a atrakcją była studenc-

ka Droga Światła (rozważanie

14 tajemnic zmartwychwstania). Ta-

kich Juwenaliów zazdroszczą na

pewno inne miasta. Krakowscy ża-

cy ubawili się po pachy.

naciągacza Jana Halberdy ). Lekarz

sądowy wystawił mu świadectwo

zdrowia i biskup musiał pofatygować

się do sądu jak jakiś oprych. Śliwę

kryją jego podwładni, którzy kłama-

li do kamery jak z nut, że szef jest

chorowity. Podobnie było, gdy ksiądz

biskup balował przez trzy dni w Mo-

skwie. O jego odnalezienie modliło

się wówczas pół Polski. Poskutkowa-

ło! Dzięki Bogu nie zachlał się na

śmierć.

Ks. Roman K. z Hrubieszowa

(gm. Horodło) został właśnie

oskarżony o naruszenie nietykal-

ności cielesnej trzech gimnazjali-

stów. Oczywiście nie przyznaje się

do winy i nadal pracuje w szkole.

Jednego ucznia zlał za jedzenie

chipsów, drugiego rąbnął dzienni-

kiem w głowę, a miesiąc później

kilka razów w tył głowy dostał in-

ny nastolatek. Jak te bachory mu-

szą naszych biednych księży de-

nerwować!

CIEMNOGRÓD

KSZTAŁCI

PaS

Nasze państwo dba o oświatę,

więc „z nowym rokiem akademic-

kim na Uniwersytecie Szczecińskim

zainauguruje działalność Wydział

Teologiczny” – zadecydował senat

uczelni, pozazdrościwszy innym uni-

wersytetom kształcącym dotychczas

kadrę Krk (m.in. w Warszawie, Ka-

towicach, Olsztynie, Opolu, Pozna-

niu, Toruniu i Wrocławiu). Decyzja

senatu jest zwieńczeniem prac

wspólnej uczelniano-kurialnej ko-

misji, a dokładnie porozumienia za-

wartego pomiędzy rektorem uniwer-

sytetu i ordynariuszem szczecińsko-

-kamieńskim. Nowy wydział obej-

mie 12 katedr realizujących teolo-

gię na poziomie magisterskim. Teo-

logię kapłańską, pastoralno-kate-

chetyczną i teologię rodziny zaku-

wać będzie na koszt państwa oko-

ło 1000 osób (m.in. księży i klery-

ków). Wątpliwym pocieszeniem jest

fakt, że absolwenci nie muszą oba-

wiać się o zatrudnienie. Mamy na-

dzieję, że w umowie przewidziano

stypendia dla najuboższych księży

katolickich...

PaS

OSZUST I PIJAK

PATYKIEM W SZATANA

Kolejnego pirata w sutannie za-

trzymali policjanci w Wolinie. Jesz-

cze nie wiadomo, czy ów nauczyciel

moralności był trzeźwy, ale za to

wiadomo, że sfałszował prawo jaz-

dy. A stracił je ponad rok temu za...

jazdę po pijanemu. Teraz duszpa-

sterzowi pobrano krew, żeby spraw-

dzić, czy znów sobie przed jazdą nie

popił. Widać to taki księżowski zwy-

czaj.

Biskup Adam Śmigielski

w podległej sobie diecezji sosno-

wieckiej powołał egzorcystę. Do

zrobienia porządku i pokazania

diabłom właściwego im miejsca wy-

brany został wikariusz jednej z pa-

rafii w Czeladzi, ks. Roman

Patyk . Ksiądz ten, jak dowiaduje-

my się z informacji przekazanej

przez ks. Kwietnia , rzecznika die-

cezji, ma już pewne doświadcze-

nie nabyte w... Szwecji. Według

ks. Patyka opętani mają zdecydo-

waną awersję do rzeczy poświę-

conych, a nawet dodanie wody

święconej do herbaty (świetny

test!) może wywoływać odruch plu-

cia i napady złości. Opętany „mó-

wi na przykład nieznanymi języka-

mi, ujawnia jakieś nieznane fakty

z przeszłości i może mieć wielką

– jak na swój wiek czy posturę

– siłę fizyczną”. Pogromca piekiel-

nych mocy przyznaje, że tylko

10 proc. zgłoszeń stanowią rzeczy-

wiste opętania, reszta to zwykłe

choroby psychiczne. Jednakże

i tu ważna jest obecność egzorcy-

sty, który może pomóc choremu

wespół z psychiatrą... koniecznie

wierzącym i praktykującym!

Apostata

PaS

OLALI... WÓZ

JAK ŚLIWA W KOMPOT

Jak ustalił tygodnik „Nie”, stra-

żacy z rzeszowskiej OSP nie wyje-

chali do pożaru samochodem, bo...

nie był jeszcze poświęcony! Nowiu-

teńki star stał sobie spokojnie w re-

mizie, a wezwani do gaszenia poża-

ru strażacy wybrali się... pieszo. Je-

chać niepoświęconym wozem do po-

żaru? Toż to grzech! Dobrze, że po-

dobnych rozterek nie mieli strażacy

zawodowi, którzy w końcu ogień opa-

nowali.

PaS

WZIĄŁ PRZYKŁAD

Dzieci chowane w porząd-

nych, katolickich domach zawsze

biorą przykład ze swoich paste-

rzy. Przemysław Wałęsa (syn by-

łego prezydenta, ten od pomrocz-

ności) tak zapatrzył się w bpa Śli-

wińskiego, że, prowadząc w niedzie-

lę o 10 rano swojego nissana, miał

w wydychanym powietrzu 1,99 pro-

mila. Policja zatrzymała mu praw-

ko. Mundurowym trudno pojąć, że

z Polanki do św. Brygidy jest spo-

ry kawałek, a chłopak chciał zdą-

żyć na mszę o godz. 11.

PaS

EWANGELICKI

CHODNIK

A. Tarczyńska

Wreszcie wpadł nasz ulubiony bi-

skup Andrzej Śliwiński (na zdję-

ciu). Najpierw dosłownie wpadł, ja-

dąc swoim passatem, na inne auto

i spowodował karambol, a potem

wpadł w ręce policji. Miał 0,8 pro-

mila alkoholu. A jeszcze niedawno

do wiernych diecezji elbląskiej pisał:

„Trzeźwość jest nam potrzebna jak

chleb i woda dla ratowania życia...

Zawsze jest na nią zapotrzebowanie

w życiu osobistym i rodzinnym, w pra-

cy i nauce, w rolnictwie i w produk-

cji przemysłowej (...) w kierowaniu sa-

mochodami...”. Policjanci, nie zwa-

żając na immunitet biskupi, zabrali

dostojnikowi prawo jazdy. Natych-

miast próbował wytłumaczyć go

rzecznik kurii elbląskiej, który wy-

raził zdziwienie, że biskup sam pro-

wadził samochód, bo przecież „od

dawna choruje, także na cukrzycę”.

Na nic jednak się to zdało. We wto-

rek, 13 maja, Nuncjatura Apostol-

ska w Polsce zdecydowała o zawie-

szeniu Śliwińskiego w pełnieniu funk-

cji biskupich. To pierwszy taki przy-

padek w historii polskiego Kościo-

ła. Jakby tego było mało, policja nie

wyklucza zmiany kwalifikacji czynu

z wykroczenia drogowego na prze-

stępstwo. Do szpitala, w wyniku krak-

sy, trafiły bowiem dwie osoby: ojciec

i jego 6-letnia córka. Za spowodo-

wanie wypadku po pijanemu bisku-

powi może grozić do 8 lat więzie-

nia. W ogóle ubiegły tydzień miał

Śliwiński bardzo ciężki. Nie udało

mu się dłużej nabierać sądu na rze-

komą chorobę (sprawa prałata

Proboszcz parafii w Sobiesękach

był na tyle pomysłowy, że zbudował

sobie przykościelny chodnik z... czę-

ści ewangelickich nagrobków! Po pro-

stu pozwolił na rozebranie grobów

i użycie do budowy pasażu obmu-

rówki z nagrobków konkurencji. Po

interwencji pastora w diecezji i na

policji przepraszać musiał sam bi-

skup kaliski, bo księżulo nie miał za-

miaru.

DYKTAT DEWOTÓW

Dewotki z rady parafialnej

w Olesznie wymusiły na właścicielu

jednego z miejscowych sklepów, że-

by wywiesił za szybą kartkę z nastę-

pującym ogłoszeniem: „W niedzielę

sklep jest otwarty dopiero po mszy

świętej”. To kuriozum pojawiło się

obok innego zdania – zatwierdzo-

nego tym razem przez Urząd Mia-

sta i Gminy w Drawsku Pomorskim

– niewspominającego oczywiście ani

słowem o zakazie handlu w „dzień

święty”. Przerażony sklepikarz pa-

nicznie boi się agresywnej zgrai de-

wotów. Za to nikogo nie boi się miej-

scowy poborca Watykanu, gdyż

w najbliższą niedzielę po prostu... nie

pojawił się w kościele i wierni spo-

ro czasu spędzili najpierw na kościel-

nych schodach, a potem w sklepie.

Fot. Werner Holt

BIŁ BEZKARNIE

Wydano wyrok na proboszcza

z Pielgrzymki koło Złotoryi. Sąd

uznał go winnym naruszenia nie-

tykalności cielesnej trojga sześcio-

letnich dzieci. Do karania ksiądz

używał wskaźnika nazywanego

przez siebie pomocniczkiem, któ-

rym bił dzieci („FiM” 26 i 31/2002).

Katecheta bronił się przed sądem,

tłumacząc, że kija używał tylko do...

pokazywania ilustracji biblijnych,

żeby „katechezy były ciekawe”.

Z powodu niskiej szkodliwości czy-

nu sąd nie wymierzył księdzu kary

i... przywrócił mu możliwość ucze-

nia dzieci na próbny okres dwóch

lat. Prokurator stawiał jednak ks.

Franciszkowi W. poważniejszy za-

rzut: fizycznego i psychicznego znę-

cania się nad dziećmi. Sąd zmienił

kwalifikację czynu, dowodząc, że

ksiądz nie zamierzał zadawać dzie-

ciom bólu, lecz jedynie wprowadzał

dyscyplinę na lekcjach religii. Od

dzisiaj klechy mogą lać Wasze dzie-

ci kijami ile wlezie, przynajmniej

na próbę.

PaS

MAPY BEZ

KOŚCIOŁÓW

PÓJDĄ DO NIEBA?

Z angielskich map znikną ko-

ścioły. Wymazane zostaną te świą-

tynie, które nie służą już jako miej-

sca kultu religijnego. Dotyczy to

co najmniej 1600 budynków Ko-

ścioła Anglii oraz 300 domów mo-

dlitwy metodystów, a także nie-

wielkiej liczby meczetów i syna-

gog. Przeciwko tej decyzji prote-

stują nie tylko przedstawiciele ko-

ściołów, ale również archeolodzy,

historycy i konserwatorzy sztuki.

Argumentują, że wymazywanie

z mapy kościołów jest jednoznacz-

ne z wymazywaniem dziedzictwa

kulturowego i zmniejszy zaintere-

sowanie zabytkami.

Ksiądz Henryk S. , rektor klasz-

toru redemptorystów w Toruniu

i bezpośredni – choć tylko teore-

tyczny – przełożony radiomaryjne-

go Rydzyka , będzie odpowiadał

przed sądem za naruszenie prawa

budowlanego. Jego chciwość dopro-

wadziła do śmierci robotnika. „FiM”

(44/2002) pisały o wypadkach, w któ-

rych zginęły dwie osoby remontują-

ce toruński klasztor redemptorystów.

PaS

BUZI I DO PAKI!

PaS

Czy za pocałunek na ulicy moż-

na trafić za kratki? Tak, jeśli nowa

twórcza interpretacja kodeksu wy-

kroczeń stanie się normą. Mowa

oczywiście o Polsce, a nie o Iranie.

Autor tej interpretacji, komisarz

DZIENNIKIEM W ŁEB

Inny ksiądz stanie wkrótce

przed sądem za podobny czyn.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: