TP_1984-07.pdf

„A gdy [Baranek] otworzył siódmą pieczęć ... " „Aleście przystąpili

do góry Syon i do miasta Boga żywego, do Jeruzalemu Niebieskiego

(...) Patrzajcie, abyście nie gardzili Tym, Który mówi (...): Jeszcze ja

raz poruszę nie tylko ziemią, ale i niebem (...) Przeto przyjmując

Królestwo nie chwiejące się, miejmy laskę, przez którą służymy

przyjemnie Bogu z bojaźnią i uczciwością. " „ ... Chrystus

przyszedłszy Najwyższy Kapłan (...) Przez większy i doskonalszy

przybytek, (...) Znalazłszy wieczne odkupienie. " — Obj. 8:1; Żyd.

12:22, 25, 26, 28;

Lipiec 1984 Nr. 342

Wychodzi co miesiąc. Redaktor:Bernard Hedman . Wydawca: Świecki Ruch Misyjny „Epifania" (odpowiedzialny w Polsce —

Wiktor Stachowiak), skrytka pocztowa nr 44, 60-955 Poznań. Adres międzynarodowy: Chester Springs. Pa. 19425, USA.

Cena: w prenumeracie rocznej zł 300, pojedyn. numeru zł 25.

DUCH NIEZADOWOLENIA

„ Jeźli moŜna, ile z was jest, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie ”

(Rzym. 12:18).

ISMO ŚWIĘTE wspomina o doświadczeniach,

jakie nawiedzają wszystkich ludzi. Sądzimy, Ŝe

dla świata stanowią one powód do niezadowolenia,

gorzkości, złych podejrzeń, nienawiści, konfliktów,

rozbojów i morderstw. Jest to ów duch, który

całkowicie zniszczy, społeczeństwo. Pismo Święte

zdaje się bardzo wyraźnie dowodzi tego faktu.

Nie zapominajmy, Ŝe

wspomniane doświadczenia

pod niektórymi względami

rozpoczynają się od ludu

BoŜego. Bóg na nie zezwala.

Udzielił On nam duŜej dozy

zrozumienia o Nim samym,

Jego charakterze, Jego

chwalebnym Planie itd. Bóg

poinstruował nas o powołaniu

nas. Przyjęliśmy Jego

zaproszenie i otrzymaliśmy

Jego Świętego Ducha.

Wstąpiliśmy do szkoły

Chrystusowej, gdzie dowie-

dzieliśmy się, jaki musimy

mieć charakter, jeśli mamy być

przyjęci do Jego Królestwa. Na wszystkie sposoby

otrzymywaliśmy liczne korzyści. Obecnie zdajemy

egzamin. Którzy z nas ukończą go z honorami?

Którzy z nas dowiodą, Ŝe choć na skutek

dziedziczności biedni i niedoskonali w ciele, jednak w

swych sercach i umysłach osiągnęliśmy charakter

podobny do Pana? To jest sprawdzianem.

Według naszych spodziewań, jak będzie

zastosowany ów sprawdzian? Serdecznie umiłowani,

rozumiemy sposób jego zastosowania. Na podstawie

obserwacji i korespondencji dostrzegamy, Ŝe egzamin

przebiega pomyślnie dla pewnych osób a bardzo

niepomyślnie dla in-

nych. W niektórych miejscowościach całe zbory

studentów Biblii zdają się być w to wmieszane. W

pewnych sytuacjach waŜne pytania dotyczące

autorytetu i metod działania powodują rozterki i

przyczyniają się do powstawania sporów. To

umniejsza moŜliwości słuŜenia Prawdzie. U

niektórych osób powoduje to oziębienie gorliwości; u

innych po prostu gorzkość.

Zdaje się, iŜ do pewnego

stopnia kontrolę zdobywa:

gniew, złośliwość, nienawiść,

zazdrość, niezgoda, spory -

cechy stanowiące owoce złego

ducha.

KAśDY POWINIEN

SĄDZIĆ SIEBIE

Nie mamy sądzić ani

potępiać nikogo, lecz mamy,

jak to powiedział Apostoł,

sądzić kaŜdy samego siebie (1

Kor. 11:31, 32). KaŜdy powi-

nien zrozumieć, Ŝe nie tylko

posiada łaski Ducha - pokorę,

łagodność, cichość, cierpli-

wość, nieskwapliwość, braterską uprzejmość, miłość -

lecz takŜe manifestuje te zalety w swoim zachowaniu

się i wysławianiu. Powinniśmy teŜ pamiętać, Ŝe

Pański sprawdzian dotyczący owych zalet nie tylko

obejmuje miłość do pięknych, dobrych i szlachetnych

osób, lecz takŜe dotyczy cierpliwego, uprzejmego i

tkliwego znoszenia tych, którzy nie są takimi, nawet

nieprzyjaciół. Pamiętajmy, Ŝe zarówno

sprawiedliwość jest podstawową cechą Boskiego

charakteru, jak i miłość. Jeśli więc chcemy być

podobni Bogu, jeśli chcemy być kopiami drogiego

Syna BoŜego, zachowującymi Jego obraz, musimy

mieć

„UMIEJĘTNI I UTWIERDZENI W TERAŹNIEJSZEJ

PRAWDZIE”

2 Piotra 1:12

MIESIĘCZNIK

Lipiec 1984 Nr 342 (7)

SPIS TREŚCI

Duch niezadowolenia, Rzym. 12:18………….. 98

Czynienie i dochowywanie szczególnych ślu-

bów, 4 MojŜ. 30……………………………... 100

Proroctwo Nahuma Nah. 1-3............................ 105

Wiedząc czas ..abyśmy się ze sny ocucili

Rzym. 13:11, 12 ................................................ 109

Interesujące pytania i odpowiedzi…………….. 111

„OCZEKUJĄC ONEJ BŁOGOSŁAWIONEJ NADZIEI

I EPIFANII CHWAŁY WIELKIEGO BOGA

I ZBAWICIELA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA”

Tytus 2:13

Lipiec 1984 TERAŹNIEJSZA PRAWDA 99

zasady sprawiedliwości silnie utrwalone w swoich

charakterach. Powinniśmy wobec wszystkich być

wielkoduszni, Ŝyczliwi i kochający, lecz wpierw

sprawiedliwi a potem wielkoduszni. Skoro nie

kochamy brata, którego widzieliśmy, jak moŜemy

okazać miłość do jego Ojca i naszego Ojca, którego

nie widzieliśmy (1 Jana 4:20)?

Ten sam duch niezadowolenia stanowi próbę dla

ludu BoŜego w rodzinach. Przenikliwsze postrzeganie

dobra i zła, sprawiedliwości i niesprawiedliwości,

umoŜliwi nam zrozumienie, w czym byliśmy

sprawiedliwi a w czym niesprawiedliwi oraz w czym

drudzy byli wobec nas zarówno sprawiedliwi, jak i

niesprawiedliwi. Ów wzrost wiedzy zwiększa

indywidualną odpowiedzialność kaŜdego z nas i

pozwala zrozumieć, Ŝe za wszelkie nasze przeszłe

niesprawiedliwości, powinniśmy w pełni, szybko i

serdecznie przeprosić oraz je naprawić i od tego czasu

juŜ ich unikać. Zadanie to dokładnie realizowane

utrzyma nas w stanie ciągłego zajęcia - wzmacniając

nas i doprowadzając nasze postępowanie oraz myśli

naszych śmiertelnych ciał do zupełnej uległości

wobec Boskich wzorców, o ile obecnie bardziej

szczegółowo je rozróŜniamy.

Nie ma wątpliwości, co do tego, Ŝe więcej niŜ

połowa ludzkości raŜąco gwałci zasady

sprawiedliwości jak równieŜ działa wbrew zasadom

miłości. Czasem mąŜ jest tym, kto, choć kochając swą

Ŝonę i dzieci, rządzi nimi w tak arbitralny sposób, iŜ

wątpią oni w jego miłość i sympatie do nich.

Wspomniane postępowanie ze strony brata w Panu

jest być moŜe skutkiem niewłaściwego zrozumienia

Boskiego porządku. Brat w Panu wie o tym, iŜ Biblia

uczy, Ŝe mąŜ jest głową rodziny, ale czy on wie, w

jaki sposób przyjąć i piastować to wzniosie

zwierzchnictwo? Najwidoczniej wielu nie nauczyło

się tego, Ŝe główną funkcją owego zwierzchnictwa nie

jest jedynie zaspokajanie doczesnych potrzeb

Ŝyciowych ani posiadanie odpowiedzialności głowy,

która ostatecznie musi decydować w zakresie spraw

dotyczących rodziny. Rozumując właściwie,

zwierzchnictwo męŜczyzny znaczy o wiele więcej.

Do jego obowiązków naleŜy staranie się o zdrowie,

szczęście, moralne i duchowe zainteresowania swojej

rodziny. Obejmuje to rozsądne branie pod uwagę

zarówno naturalnych słabości i niedoskonałości,

umysłowych i moralnych, członków swojej rodziny,

jak i fizycznych ich słabości oraz niedoskonałości.

SKŁONNOŚĆ

DO NIEDOSTRZEGANIA SWOICH WAD

Istnieje jednak tendencja przeciwna temu,

tendencja niedostrzegania swoich własnych wad i

naprawiania ich, lecz analizowania wad drugich,

brania pod uwagę niesprawiedliwości nam

wyrządzonych i postanowienia, iŜ muszą oni

podporządkować się określonym przez naszą nową

ocenę naszym prawom i to niezwłocznie, gdyŜ w

przeciwnym razie winni być do tego zmuszeni. Jest to

właśnie ów duch tego świata, który gwałtownie

przyspiesza czas wielkiego ucisku. Ludzie będący u

władzy wyczuwają, iŜ muszą uŜywać siły. Klasa

pracująca zdaje sobie sprawę z własnej mocy, dlatego

teŜ doznaje pokus, by z niej skorzystać i stąd

pochopnie narzuca światu swoje przekonania o

praworządności i sprawiedliwości.

Staramy się przekonać świat, by nie podejmował

się przeprowadzenia tego siłą, lecz by był posłuszny

Słowu Pańskiemu. „PrzetoŜ oczekiwajcie na mię,

mówi Pan, do dnia...” (Sof. 3:8) - do tego nakłaniamy

chrześcijaństwo. Nie usiłujcie zniewalać męŜów,

Ŝony, rodziców i dzieci do postępowania wobec was

według zasad doskonałej sprawiedliwości. Bądźcie

współczujący, przebaczający, tak jak Bóg wam i całej

ludzkości okazał współczucie i przebaczenie. Jeśli

niesprawiedliwość nam wyrządzona jest zadawniona i

nie ma przesłanek do szybkiego naprawienia

krzywdy, ale przeciwnie, istnieje powód wskazujący,

dlaczego mamy długo cierpieć i być uprzejmymi,

usiłujmy jednocześnie błądzącemu wskazać jego

wady, nauczając Prawdy w miłości i w cichości tych,

którzy się nam sprzeciwiają (2 Tym. 2:25).

OBOWIĄZKI GŁOWY RODZINY

Prawdziwa głowa szczęśliwej rodziny z

konieczności często musi nie zwracać uwagi na swoje

własne pierwszeństwo i upodobania w wielu

rzeczach, gdyŜ tego wymaga szczęście rodziny i

obowiązki wobec niej. Zatem zwierzchnictwo

męŜczyzny z punktu widzenia Pisma Świętego znaczy

wiele więcej niŜ zwierzchnictwo „kierownika",

sędziego, decydenta. Dalej jest dowiedzione na

podstawie oświadczenia Pisma Świętego oraz

ilustracji, Ŝe Chrystus i Kościół we wzajemnej

zaleŜności stali się wzorem właściwej miłości,

szacunku i współpracy dla męŜa i Ŝony (Efez. 5:22-

33).

Nasz Pan jest istotnie Głową Kościoła, zaś Jego

Kościół, w jakim stopniu usną je to zwierzchnictwo i

postępuje według Pańskiego kierownictwa, w takim

stopniu jest mądry, uŜyteczny i przynoszący korzyść.

My zatem, w jakiej mierze nie naśladujemy tego

wzoru w takiej, stwierdzamy później, tracimy pewne

błogosławieństwa. Nasz Pan nie zmusza nas do

uznania Jego zwierzchnictwa. Nasze potrzeby

zmuszają nas do uznania go. Tak teŜ powinno być we

właściwie kierowanej rodzinie. Postępowanie męŜa i

ojca powinno być raczej pełnym poświęcenia

oddaniem się dla tych, którzy są od niego zaleŜni niŜ

postawą domagającą się uznania zwierzchnictwa,

rozkazów lub gróźb.

Dni, tygodnie a nawet i lata mogą upłynąć głowie

rodziny na demonstrowaniu swojej miłości i troski

tym, którzy znajdują się pod jej nadzorem, zanim oni

to uznają. Być moŜe, iŜ nigdy poświęcenie się głowy

rodziny nie zostanie docenione w obecnym Ŝyciu.

Obowiązki takiej osoby są w pełni takie same

zarówno ja-

100 TERAŹNIEJSZA PRAWDA Lipiec 1984

ko ojca, męŜa, stróŜa itp., bez względu na to czy jego

oddanie zostanie, lub nie, uznane przez jego rodzinę.

Jak było w wypadku Pana tak jest w wypadku męŜa -

zawsze powinno się okazywać cichość, łagodność,

rozwagę.

Przykro powiedzieć, iŜ dowiedzieliśmy się, Ŝe

niektórzy drodzy bracia w Panu opatrznie sobie

tłumaczyli Tom VI, Nowe Stworzenie, w związku z tą

sprawą i w rezultacie tego zamiast stać się bardziej

miłującymi i miłosiernymi, przeciwnie stali się

bardziej dyktatorskimi, niesympatycznymi,

tyrańskimi. Przypuszczamy, Ŝe wspomniane

doniesienia są, co najmniej przesadzone i ufamy teŜ,

Ŝe wyraźniejsza wiedza na ten temat spowodowała, iŜ

niektórzy stali się szlachetniejszymi, lojalniejszymi i

bardziej ocenianymi przez swoje rodziny.

kościele oraz rodzinie powoduje udręczenie w

dodatku do światowych utrapień. Niestety! Drodzy

bracia i siostry, czy to jest dla nas korzystne, gdy

zyskujemy nieco praw a niszczymy swój własny

pokój i szczęście oraz pokój i szczęście tych, którym

ślubowaliśmy pomoc, pociechę i podtrzymywanie aŜ

do ostatniego tchnienia?

Apostoł Paweł powiedział: „Albowiem wy ku

wolności powołani jesteście, bracia! tylko pod zasłoną

tej wolności ciału nie pozwalajcie” (Gal. 5:13).

Prawdziwa nasza wolność, ta która przynosi nam

błogosławieństwa, Boską łaskę i pokój duszy, jest

uwolnieniem się od grzechu i przesądu oraz

uwolnieniem się z niewoli samolubstwa - wolnością

w ofiarowywaniu, słuŜeniu i kładzeniu swego Ŝycia

dla braci, w świadczeniu dobra wszystkim ludziom na

ile mamy ku temu okazje - a szczególnie wolnością

lub przywilejem okazywania tym, z którymi

pozostajemy w ziemskich związkach, Ŝe jesteśmy

kopiami Mistrza i posiadamy Jego ducha

samozaparcia, miłości, sympatii - dobre owoce.

Istotnie są czasy i miejsca, w których zarówno

bracia, jak i siostry muszą stać w obronie zasad i

wolności, by móc czcić Boga. Gdy osiągamy taką

postawę, moŜemy z powodzeniem ofiarować

wszystkie inne rzeczy, jako błahe. Jeśli musimy

walczyć, walczmy tylko o takie rzeczy, o które

walczyłby nasz Odkupiciel. Postępujmy, więc Jego

śladami, zgodnie z pozostawionym nam. przez Niego

przykładem (1 Piotra 2:21). P. '82, 66.

„PRAWA KOBIET” W SFERZE WALKI

Co moŜna powiedzieć o siostrach? Niestety, nie

wszystkie są naleŜycie wyćwiczone przez cenne

prawdy, którymi Pan nas w takim stopniu zaszczycił!

Większa wiedza na temat sprawiedliwości i

niesprawiedliwości oraz praw męŜczyzn i kobiet stała

się próbą zarówno dla sióstr, jak i dla braci. One teŜ

znajdują się w doświadczeniach. Idee „prawa

kobiet”znajdują się w sferze walki. Nie wpływają one

na rozwijanie pokoju i harmonii. Przeciwnie, stanowią

część ducha powszechnego niezadowolenia, ducha

tego świata, którego nasz wielki nieprzyjaciel

podnieca coraz bardziej. Tak jak w świecie wznieca to

czas ucisku, tak teŜ w

CZYNIENIE I DOCHOWYWANIE SZCZEGÓLNYCH ŚLUBÓW

4 MojŜ. 30

ZWARTA KSIĘGA MOJśESZOWA, rozdział

trzydziesty omawia śluby oraz przysięgi i jak w

Izraelu owe śluby oraz przysięgi w pewnych

okolicznościach były uniewaŜniane przez ojca lub

męŜa. RozwaŜymy je z punktu widzenia typu i

antytypu, po przedstawieniu pewnych ogólników.

Ślub moŜna określić, jako uroczystą obietnicę,

zobowiązanie, szczególnie uczyniony Bogu lub przed

Bogiem. W nim jest zawarte zdecydowanie i

postanowienie. Istnieją śluby ogólne i śluby

szczególne. Trzy przykłady ślubów ogólnych

złoŜonych Bogu przez lud Izraela przy zawarciu

Przymierza Zakonu są następujące: „...Wszystkie

słowa, które rzekł Pan, uczynimy” (2 MojŜ. 24:3),

potwierdzenie tego przez Jozuego „...aleć ja i dom

mój będziemy słuŜyli Panu (Joz. 24: 15) oraz zupełne

poświęcenie się ludu BoŜego, jego rezygnacja z

własnej woli i woli świata a przyjęcie Boskiej woli

jako wywierającej decydujący wpływ na jego umysły,

serca i Ŝycie (Przyp. 23:26; Mat. 16:24; Łuk. 9:23;

Rzym. 12:1; śyd. 10:7).

(2) Liczne szczególne śluby uczynione Bogu są

wymienione w Piśmie Świętym, zwłaszcza w Starym

Testamencie. Jakub był pełen wdzięczności i uznania

dla Boga po wspania-

łym śnie o drabinie i potwierdzeniu Przymierza, na

skutek czego złoŜył swój szczególny ślub: „JeźliŜ Bóg

będzie ze mną ...dziesięcinę pewną oddawać ci będę”

(1 MojŜ. 28:20—22; 31:13). 3 MojŜ. 27 przedstawia

szczególne śluby; rozdział ten jest wytłumaczony w P

'68, 40-44. Przedmiotem szczególnych ślubów

opisanych w 3 MojŜ. 27 były osoby, niŜsze zwierzęta

(jako ofiary; porównaj 3 MojŜ. 7:18; 22:18; 4 MojŜ.

15:3, 8; 29:39; 5 MojŜ. 12:6, 11, 17, 26; P '64, 84),

domy i ziemia, ale nie były nim pierworodni ani

osoby zupełnie poświęcone Bogu, ani dziesięcina. 4

MojŜ. 6 opisuje śluby szczególne itd. (w. 2), śluby

Nazarejstwa męŜczyzn i niewiast (Ter. Pr, '32, str. 7-

14).

(3) Kiedy król Harad i jego armia składająca się z

Chananejczyków walczyli z narodem Izraelskim, ten

ostatni złoŜył szczególny ślub, a mianowicie, jeśli

Bóg poda Chananejczyków jego ręce, to on (Izrael)

zupełnie ich wytraci, co teŜ uczynił (4 MojŜ. 21:1-6).

Jefte uczynił szczególny ślub, składający się z dwóch

części, mówiąc, Ŝe gdy Bóg poda Ammonitów w jego

ręce, to (a) ktokolwiek wyjdzie z jego domu jemu na

spotkanie, gdy będzie wracał po zwycięstwie, na

pewno zostanie poświęcony

Lipiec 1984 TERAŹNIEJSZA PRAWDA 101

Jehowie (jak się to potem stało z córką Jeftego) i (b)

Ŝe sam Jefte złoŜy ofiarę całopalenia Jehowie (Sędz.

11:30-40; patrz indeks Diaglotta, str. 896; Z 2874,

2897. RóŜne tłumaczenia Biblii, jak na przykład KJV,

Biblia Gdańska i inne podają niewłaściwą myśl,

jakoby córka Jeftego była ofiarowana na ofiarę

całopalenia). Anna złoŜyła szczególny ślub, mówiący,

Ŝe jeśli Bóg da jej syna, ona na całe jego Ŝycie odda

go Jehowie i nie będzie ścinała jego włosów (1 Sam.

1:11; porównaj E 12, 13). Anna została wysłuchana a

jej syn został prorokiem Samuelem.

(4) Dawid takŜe uczynił pewne szczególne śluby

Bogu (Ps. 22:26; 50:14; 61:6, 9; 65:2; 66:13; 76:12;

116:12-14; 132:1-5). Wydaje się, Ŝe Salomon

postępował podobnie (Przyp. 7:14; 31:2) i Jonasz

takŜe (2:10). Jeremiasz wspomina, iŜ pewne jednostki

w narodzie Izraelskim uczyniły złe śluby specjalne -

nie Bogu, lecz „królowej niebieskiej”, by jej składać

ofiary (co było bałwochwalstwem), przez które

narazili się na gniew i karanie Boga (Jer. 44:24 - 29).

O Apostole Pawle jest wzmianka, Ŝe „...ogolił

głowę... bo był uczynił ślub” (Dz. Ap. 18:18; 21:23).

W ten sposób uczynił on pewien rodzaj szczególnego

ślubu Ŝydowskiego.

kiemu, co ma związek ze spirytyzmem i okultyzmem

i (d) do właściwego postępowania wobec przeciwnej

płci.

(7) Bóg jest wyraźnie zadowolony z tych

spomiędzy Jego ludu, którzy czynią specjalne śluby i

postanowienia odnoszące się do:

(a) Modlitwy - regularnego modlenia się do Niego

z dziękczynieniem kaŜdego ranka i wieczora (lub trzy

razy dziennie, jak to czynił Daniel - Dan. 6:10, 13)

lub częściej, gdy w ciągu dnia stykają się z chwilą

szczególnej pokusy, utrapienia, powzięcia decyzji,

radości, otrzymania błogosławieństw itd. (Efez. 6:18;

Kol. 4:2; 1 Tes. 5:17).

(b) Indywidualnego studiowania, polegającego na

przeznaczeniu pewnego czasu, nawet krótkiego bądź

rano, bądź o innej porze kaŜdego dnia, „odkupując”

go od spraw świeckich, jeśli to jest potrzebne i moŜli-

we, by studiować Prawdę (2 Tym. 2:15; Efez. 5:16).

się do regularnego uczestniczenia w zebraniach, na ile

jest rozsądnie moŜliwe, gdy moŜemy korzystać z

takiej sposobności (Mat. 18:20; śyd. 10:25).

(d) Rzeczy, których nie chcielibyśmy czynić jak

kłamstwo, oszukaństwo, złodziejstwo (co obejmuje

kradzieŜ w domach towarowych), obmowy, przekli-

nanie, kłótliwość, palenie, picie alkoholu, uŜywanie

środków halucynogennych, przedmałŜeńskie stosunki

płciowe, cudzołóstwo, homoseksualizm itd. (Kol. 3:9;

4:6; Mat. 19:18; Tyt 3:2; 2 Tym. 2:24; Efez. 5:18; 1

Tes. 4:3). Szczególnie ludzie młodzi powinni składać

takie śluby.

(e) Pozbywania się wad oraz złych nawyków,

łącznie z piciem alkoholu, paleniem tytoniu,

przejadaniem się itd. (2 Kor. 7:1).

(f) Rozwijania zalet, łącznie z miłością bezintere -

sowną, owoców Ducha (Gal. 5:22, 23; 2 Piotra 1:5-

11), szczególnie tych, których brak dostrzegamy po

właściwej samoegzaminacji lub brak we właściwym

stopniu.

(g) Czujności, by bardziej się strzec przed uzurpa-

cją i sidłami szatana oraz świadczyć dobro wszystkim,

o ile mamy sposobność (Mat. 26:41; Gal. 6:10).

(h) Rozpowszechniania Prawdy słowem, drukiem

bądź własnym przykładem pomagając drugim

dowiedzieć się o niej, zrozumieć ją i lepiej ją ocenić.

To moŜna czynić przez słuŜenie w charakterze

kolporterów, strzelców, pracowników działających na

targach lub wystawiających literaturę na sprzedaŜ,

prowadzących umiejętnie rozmowy, ochotników

zaangaŜowanych w pracy cło osób pogrąŜonych w

Ŝałobie, zapraszających innych na zebrania,

słuchających poselstwa Prawdy w radiu itd. (Kazn.

11:6; Jan 18:37; 1 Kor. 15:58; 2 Tym. 4:2, 5).

Niekiedy szczególny ślub moŜe polegać na

poświęceniu pewnego przeciągu czasu, jak kilka dni

lub czasu wakacji, miesiąca lub roku, lub dłuŜszego

okresu (jeśli to jest moŜliwe) w tym celu, by

studiować Prawdę i (lub) prowadzić pracę

ewangeliczną w sposób właśnie wyszczególniony.

(i) Cierpienia dla sprawy Chrystusa. NaleŜy

SZCZEGÓLNE ŚLUBY

POMOCNE LUDOWI BOZEMU

(5) Rozumie się, Ŝe szczególne śluby uczynione

Bogu są ślubami, które wychodzą poza zwykłe

wymagania ogólnych ślubów poświęcenia.

Sprawiedliwość nie wymaga składania takich ślubów,

jako obowiązkowych ani nie są one nakazane przez

Pismo Święte, ale przyjmuje się, iŜ są manifestacją

szczególnej czci i oddania dla Boga. Owe szczególne

śluby są składane w takich okolicznościach i w takich

proporcjach oraz w takim zakresie, do jakich lud

BoŜy nie jest zobowiązany przez swój ogólny ślub

poświęcenia. „Ale szczodrobliwy o szczodrobliwości

myśli” (Izaj, 32:8). Większość ludu BoŜego czasami

odczuwa spontaniczną potrzebę uczynienia czegoś

szczególnego dla Boga, poniewaŜ On tak duŜo

uczynił dla niego (Ps. 116:12-14). Pełen wdzięczności

i oceny czyni szczególne śluby róŜnych rodzajów.

Często taka zachęta ma miejsce, gdy jakaś osoba

znajduje się w niebezpieczeństwie lub jest powaŜnie

chora,. lub doświadczyła cudownego wyzwolenia.

(6) Jehowa zawsze jest zadowolony z dobrych

szczególnych ślubów i postanowień czynionych przez

Jego lud, w których on (lud) uroczyście obiecuje i

zobowiązuje się czynić pewne rzeczy a (lub)

powstrzymywać się od czynienia innych rzeczy. Ów

specjalny ślub, który brat Russell dostarczył jest

przykładem dobrego ślubu specjalnego. Zobowiązuje

on czyniącego ślub (a) do pamiętania codziennie w

modlitwie o pracy śniwa i o współpracownikach w

Domu Biblijnym i wszystkich innych, (b) do

analizowania swoich myśli, słów i czynów, by lepiej

słuŜyć Bogu i Jego drogiemu stadku, (c) do czuwania,

by opierać się wszyst-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: