akt2.pdf

MiejskieCentrumPomocyRodziniew

Zamościu

Poradnik dla pracownikw

socjalnych

Zamość2008

Spis treści

Praca socjalna - Edyta Adamczyk

str. 2

Wybrane zagadnienia na temat wykluczenia społecznego - Ireneusz Siudem

str 9

Praca metodą projektową szansą rozwiązywania problemów społecznych

– Agata Nied ź wiecka – Stopyra, Sylwia Gó ź d ź

str. 21

Prawidłowa komunikacja – waŜny aspekt pracy socjalnej – Anna Siudem

str. 28

Wypalenie zawodowe – czynnik utrudniający realizację zadań zawodowych

– Gra Ŝ yna Nazarewicz

str. 42

MłodzieŜ trudna – Krystyna Kozak

str. 63

Wychowanie dziecka niepełnosprawnego – Bo Ŝ ena Kowalik

str.75

Wolontariat jako wsparcie pomocy społecznej – Ireneusz Siudem

str. 81

Wstęp

Poradnik dla pracowników socjalnych jest publikacją wydaną w ramach projektu

pt„WyŜsze kwalifikacje pracowników socjalnych szansą na ograniczenie problemu

wykluczenia społecznego” realizowanego przez Miejskie Centrum Pomocy Rodzinie w

Zamościu współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu

Społecznego. Celem projektu jest przeciwdziałanie zjawisku wykluczenia społecznego

poprzez wzrost efektywności pomocy socjalnej osobom z grup szczególnego ryzyka przez

pracowników instytucji pomocy społecznej. Dla osiągnięcia załoŜonego celu niezbędne było

zrealizowanie cyklu bloków szkoleniowych podnoszących kwalifikacje zawodowe. W ramach

projektu zrealizowano następujące bloki szkoleniowe:

Problem wykluczenia społecznego oraz sposoby zapobiegania,

Praca metoda projektowa szansą rozwiązywania problemów społecznych,

Prawidłowa komunikacja waŜny aspekt pracy socjalnej,

Wypalenie zawodowe – czynnik utrudniający realizację zadań zawodowych,

Metody pracy z tzw. młodzieŜą trudną,

Metody pracy z osobami niepełnosprawnymi,

Wolontariat formą aktywności społecznej.

Poradnik zawiera materiały ze wszystkich zrealizowanych bloków szkoleniowych.

MoŜna w nim znaleźć nie tylko informacje potrzebne w codziennej pracy z klientami pomocy

społecznej, ale takŜe pomoc w radzeniu sobie z problemem wypalenia zawodowego oraz

rozwiązywania problemów dnia codziennego.

Praca socjalna

EDYTA ADAMCZYK

Praca socjalna to działalność, w której promuje się społeczne zmiany, rozwiązywanie

problemów we wzajemnych ludzkich relacjach oraz wzmacnianie i wyzwalanie ludzi w celu

osiągania przez nich dobrostanu. Praca socjalna to działalność profesjonalna umoŜliwiająca

jednostkom, rodzinom i grupom społecznym identyfikację osobistych, społecznych i

tkwiących w środowisku trudności oddziałujących na nich niekorzystnie. Praca socjalna

umoŜliwia im przezwycięŜenie tych trudności poprzez działania podtrzymujące,

rehabilitacyjne, zabezpieczające lub korygujące. Praca socjalna wspiera politykę społeczną i

odpowiada na potrzeby społeczne, działające na rzecz równych szans dla wszystkich,

niezaleŜnie od wieku, płci, orientacji seksualnej, klasy społecznej, niepełnosprawności, rasy,

kultury i wyznania.

Praca socjalna jako działanie wychowawcze powinna zawierać pierwiastek

intencjonalności i korespondować z gwarancją praw jednostki do godnego i pomyślnego

rozwoju. NiezaleŜnie od tego jaki przybiera charakter, ukierunkowana jest na pomoc

jednostkom, grupom lub zbiorowością. Szczególnie koncentruje się na:

wzmacnianiu w ludziach zdolności do rozwiązywania problemów, radzenia sobie w

trudnych sytuacjach i sytuacjach rozwoju osobistego,

doskonalenie zdolności ludzi do prawidłowych stosunków i interakcji z innymi,

skutecznym interweniowaniu na rzecz jednostek i grup najsłabszych,

dyskryminowanych, niepełnosprawnych, chorych ,

sprzyjaniu efektywnemu, sprawiedliwemu i humanitarnemu działaniu słuŜb

zapewniającym jednostkom, grupom lub zbiorowością środki, świadczenia i

moŜliwości pomocy,

tworzeniu lub ulepszaniu istniejących systemów wsparcia zapewniających pomoc i

trafniej zaspakajających oczekiwania podopiecznych i klientów.

Efektywność działań socjalnych podejmowanych na rzecz rodziny w duŜej mierze będzie

uzaleŜniona od trafności diagnozy kryzysu w rodzinie i umiejętności poszukiwania tych

zmiennych środowiska rodzinnego, które przyczynią się do łagodzenia skutków kryzysu bądź

jego przezwycięŜenia.

W metodyce pracy socjalnej podstawowe znaczenie ma umiejętność formułowania oceny

sytuacji klienta. Dzięki dokonaniu prawidłowej oceny sytuacji rodziny/osoby moŜliwe jest

formułowanie celów oraz wyznaczanie priorytetów pracy socjalnej. Następnym krokiem jest

planowanie zadań czyli ułoŜenie pewnego harmonogramu działań pracownika i klienta.

Ostatnim elementem jest zaplanowanie i przeprowadzenie ewaluacji realizowanych działań.

Postępowanie pracownika socjalnego prowadzącego indywidualny przypadek powinno się

rozpoczynać od właściwego zdefiniowania problemu, poprzedzonego starannym,

uwzględniającym punkt widzenia samego zainteresowanego, rozpoznaniem sytuacji Ŝyciowej

klienta, przyczyn, które skłoniły go do poszukiwania pomocy, oczekiwań pod adresem

pomocy społecznej. Istotne znaczenie ma pogłębienie informacji uzyskanych z wywiadu o

krótką charakterystykę psychologiczną sylwetki osoby, której ma być udzielona pomoc, jej

stosunku do Ŝycia, leków, obaw, związanych z aktualnymi trudnościami, poziomu

samooceny, stopnia krytycyzmu i samokrytycyzmu i oceny własnych moŜliwości

przezwycięŜenia kłopotów. Kolejny etap pracy z indywidualnym przypadkiem to

opracowanie planu postępowania, który określa co, kiedy i jak ma czynić pracownik socjalny.

Plan pomocy powinien opierać się na jasno sformułowanych celach, będących odpowiedzią

na zasadnicze pytania:

kto jest głównym adresatem naszych oddziaływań

jakich zmian oczekujemy

w jakim okresie i w jakim zakresie moŜemy oczekiwać pozytywnych skutków naszej

interwencji

KaŜde działanie podejmowane przez pracownika socjalnego powinno opierać się na

metodach pracy socjalnej. Są to uporządkowane procedury i strategie planowego

wywoływania zmian w jednostkach, grupach, społecznościach, zgodnie z celami pracy

socjalnej. Podstawowymi metodami stosowanymi w pracy są: rozmowa, wywiad, obserwacja,

analiza dokumentów osobistych oraz analiza dokumentów urzędowych.

W pracy socjalnej moŜna wyróŜnić następujące rodzaje działania: podtrzymujące,

rehabilitacyjne, zabezpieczające i korygujące. Działania mogą być ukierunkowane na

wywołanie zmiany w samej jednostce, jej wiedzy, postawach, stanie psychosomatycznym,

albo teŜ zmiany w jej bezpośrednim otoczeniu. Wybór kierunków oddziaływania oraz

odpowiednich środków jest sprawą o podstawowym znaczeniu. Praca socjalna obejmuje

działania zmierzające do zaspokojenia szczególnych potrzeb społecznych, socjalno-

bytowych, kulturalno- oświatowych, przy czym poczynania socjalne mają zarówno

uzupełniać potrzeby bytowe ludzi, jak i wzmocnić szanse rozwojowe szerszych rzesz.

Zasady pracy socjalnej:

1. akceptacja klienta

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: