cw075u.pdf

(104 KB) Pobierz
Microsoft Word - ÆWN 75 _teoria_ 24,08,05.doc
Uzupełnienie teorii do ćwiczenia 75
o pomiary współczynnika załamania za pomocą mikroskopu
75.6.1 Wyznaczanie współczynnika załamania za pomocą mikroskopu:
Wyznaczając współczynnik załamania za pomocą mikroskopu traktujemy
badany ośrodek jako płytkę płaskorównoległą. Promień świetlny przechodząc
przez płytkę ulega załamaniu na jej powierzchniach, bieg promienia przedstawia
poniższy rysunek:
a
D
A
d
h
C
b
b
B
a
Rys. 75.7
Bieg promienia świetlnego w płytce płaskorównoległej .
Odległość pomiędzy punktami CD = h jest pozorną grubością płytki
natomiast d jest jej rzeczywistą grubością. Punkt C to pozorny obraz punktu B.
Z trójkątów ADB i ADC:
DA = h tga = d tgb
(75.4)
co zapisujemy w następujący sposób:
tg
a
=
d
(75.4a)
tg
b
h
Dla małych kątów tangensy można zastąpić sinusami dzięki czemu
z powyższego równania otrzymujemy równanie pozwalające na wyznaczenie
względnego współczynnika załamania (prawo Snelliusa):
tg
a
=
d
»
sin
a
=
n
(75.5)
tg
b
h
sin
b
w
Pomiar sprowadza się do obserwacji górnej i dolnej powierzchni badanej
warstwy oraz do określania położenia obrazu dolnej powierzchni warstwy
względem górnej.
1
42665845.001.png
 
75.6.2 Zasada pomiaru współczynnika załamania za pomocą mikroskopu.
Wyznaczając współczynnik załamania szkła korzystamy z p ytek
szklanych na powierzchniach których zrobione są rysy. Płytkę pomocniczą
umieszczamy na stoliku mikroskopu, rysą do góry. Regulujemy ostrość obrazu
rysy śrubą makrometryczną a następnie mikrometryczną, notujemy odczyt
położenia śruby mikrometrycznej (odczyt I) odpowiadający ostremu obrazowi
punktu B (rys.75.7). Następnie na płytkę pomocniczą kładziemy badaną płytkę
szklaną z rysą skierowaną względem obiektywu tak, by obie rysy się
krzyżowały. Ustawiamy mikroskop na ostry obraz rysy dolej (punkt C na rys.7),
posługując się wyłącznie śrubą mikrometryczną. Odnotowując jej położenie
należy uwzględnić liczbę całkowitych obrotów śruby (odczyt II).
Obracając śrubą mikrometryczną w tym samym kierunku, znajdujemy ostry
obraz rysy na badanej płytce (punkt D na rys.75.7), zapisujemy odczyt
z uwzględnieniem liczby całkowitych obrotów śruby (odczyt III).
Wyznaczając współczynnik załamania cieczy postępujemy podobnie jak
dla szkła. Rolę płytki pomocniczej spełnia dno naczynia szklanego z rysą na
wewnętrznej powierzchni. Pyłek rzucony na powierzchnię cieczy odpowiada
rysie na górnej powierzchni badanej płytki.
75.6.3 Opracowanie wyników pomorów.
Obliczamy różnice położeń III-I, jest to grubość rzeczywista badanej płytki d
(wysokość powierzchni cieczy). Następnie wyliczamy pozorną grubości płytki
h = III-II. Współczynnik załamania wyznaczamy z zależności:
n w
= .
d
h
Błąd współczynnika załamania wyznaczonego za pomocą mikroskopu oblicza
się ze wzoru:
D
n
=
Ł
D
d
+
D
h
ł
n
w
d
h
w
Wyniki pomiarów należy zestawić w tabeli.
2
42665845.002.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin