Znaki Czasu 2006.09.pdf

SPIS TREŚCI

Kto się nam podoba? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

Ludzie listy piszą... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4

Operacje plastyczne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5

Zakończony niedawno telewizyjny program „Chcę być piękna”

rozbudził zainteresowanie ludzi operacjami plastycznymi.

Czy powinniśmy poddawać się chirurgicznym zabiegom poprawiającym

urodę? To zagadnienie wcale nie jest tak jednoznaczne.

Najpierw zdrowie, potem wygląd . . . . . . . . . 6

Wywiad z osobą, która poddała się operacji plastycznej.

Zaakceptować siebie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8

Czy lubisz siebie? Czy podobasz się sobie? A może masz całą listę

niedoskonałości i marzysz o chirurgicznej korekcie? Najczęściej

problem nie leży w wyglądzie, lecz w polubieniu siebie.

Najstarszy konkurs piękności . . . . . . . . . . . 10

W tym miesiącu uwagę wszystkich Polaków przyciągną zapewne

wybory Miss Świata, tym bardziej że po raz pierwszy odbywają się

w naszym kraju. Ale nie każdy wie, że konkursy piękności znane są

od tysięcy lat, a ich najstarszy opis znajduje się w... Biblii!

Prawdziwe piękno . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11

W dobie przywiązywania większej wagi do wyglądu, drogiego i modne-

go ubrania, rzeźbienia sylwetki w siłowni i pielęgnacji ciała w gabine-

cie piękności warto spojrzeć na chrześcijańskie standardy piękna.

Zmora narcyzmu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12

Każdego roku, niezależnie od miejsca, młodzi ludzie stanowiący blisko

trzecią część populacji będą cierpieć na depresje spowodowane utratą

sensu życia; dwie trzecie z nich będzie myślało o samobójstwie.

Trudno żyć w świecie, w którym zamiast kochać innych, kochamy

samych siebie.

Zaprzyjaźnić się z Bogiem . . . . . . . . . . . . . 14

Chrześcijaństwo dotyczy jednego — poznania Boga. Bez osobistej

więzi z Bogiem nie ma zbawienia. Nie znajdzie się go w uczynkach,

kontemplacji czy biblijnej wiedzy, choć wszystkie te elementy są istotne.

Co to jednak znaczy — poznać Boga? I jak to zrobić?

Bez rąk, bez nóg, bez ograniczeń . . . . . . . . 16

Historia młodego mężczyzny, który urodził się bez rąk i nóg.

Mimo trudu życia, cierpienia i wielu osobistych pytań, nie stracił wiary.

Jego największą radością jest dzielenie się z innymi swym

doświadczeniem z przyjaźni z Bogiem.

Zbawienne uwięzienie . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19

Czy recydywista może się zmienić i stać porządnym człowiekiem?

W taką resocjalizację nie wierzą już dziś ani teoretycy prawa, ani tym

bardziej jego praktycy ze służby więziennej. A jednak to możliwe.

Jest tylko jeden warunek...

Serwis AAI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22

Datowanie ewangelii . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22

Czy ewangelie napisali apostołowie, czy może powstały dopiero w IV

wieku n.e., jak twierdzą niektórzy, a ich autorami są osoby, które tylko

przybrały imiona apostołów?

Znaki i fakty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24

Kofeina, czyli życzenie śmierci . . . . . . . . . . . 26

Podnosi ryzyko wystąpienia raka, obciąża serce, nasila cukrzycę,

wywołuje stany lękowe i depresyjne, zaburza pracę umysłu, odpowiada

za osteoporozę, wady rozwojowe, poronienia, wrzody układu pokarmo-

wego. Ale w walce o konsumenta (a potem pacjenta) koncernom nie

na rękę o tym głośno mówić.

Jak korzystać z Biblii? . . . . . . . . . . . . . . . . 29

Warzywny miks . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31

Kto się

ilka lat temu podczas

mojego pobytu w An-

glii zauważyłem cieka-

we zjawisko (jeśli tak

je można nazwać):

w niewielkim miasteczku niedaleko

Londynu w dużym sklepie typu Te-

sco, choć nie tej firmy, niemal wszyst-

kie ekspedientki miały, tak na oko,

tuż przed albo tuż po sześćdziesiąt-

ce. Zwróciłem na to uwagę, bo nie

pamiętam, kiedy ostatnio widziałem

w Polsce ekspedientkę w tym wieku

bezpośrednio obsługującą klientów.

Młodzi lub w średnim wieku pracow-

nicy sklepów wydawali mi się do tam-

tej pory normą — myślałem, że tak

jest wszędzie. A tu okazało się, że

nie; że są kraje, gdzie nikt nie wstydzi

się ani nie obawia zatrudniania osób

starszych, nie boi się, że zmarszczki

sprzedawczyni odstraszą klienta. Nie-

raz trzeba wyjechać za przysłowiową

miedzę, żeby się przekonać, że nasza

normalność jest nienormalna.

Nie przeczę, że to przyjemne być

otoczonym ładnymi rzeczami i ładny-

mi ludźmi, ale na dłuższą metę to

męczące — bo nienaturalne. Świat taki

nie jest. Wokół nas żyją dzieci, mło-

dzież, ludzie dojrzali i starzy, ładni,

mniej ładni i zupełnie nieładni (choć

na upartego estetyka to też kwestia

gustu). A my, atakowani od lat przez

media lansujące modę na rzeźbione

sylwetki, sterczące piersi i stalowe

pośladki, coraz powszechniej wstydzi-

my się starości, zmarszczek i siwych

włosów. Chcemy to ukryć. Jednocze-

śnie ludzie zupełnie przestali się wsty-

dzić swoich zachowań, nienaturalnych,

dziwnych preferencji, wulgarności

i prostactwa, a wręcz lubią się z tym

publicznie obnosić.

Wrześniowy numer „Znaków

Czasu” nie będzie jednak dotyczył sta-

rości. Chcemy raczej poruszyć pro-

2 • ZNAKI czasu • WRZESIEŃ 2006

Punkt widzenia

nam podob

podob

podoba ?

blem wartości atrakcyjności fizycznej

we współczesnym świecie i spróbo-

wać wskazać wartości większe. Albo

raczej głębsze, bo odwołujące się

do tego, co wewnątrz, a nie na ze-

wnątrz człowieka.

dzieci mniej surowo, jeśli są ładne. Za-

kładają też, że takie dzieci są mądrzej-

sze od innych. A skoro tak, to nie na-

leży się dziwić, że ci, którzy świadomi są

tego typu reakcji, wykorzystują je, a na-

wet nadużywają, by manipulować inny-

mi. Na przykład wszelkiego rodzaju

oszuści to zwykle osoby ładne i dbają-

ce o wygląd.

Oczywiście pogląd, że ładni muszą

być równocześnie mądrzejsi i znako-

mici we wszystkich innych sferach

życia, a brzydsi odwrotnie, jest tylko

Patrz głębiej

O wiele lepiej mają ci, którzy szu-

kają piękna gdzie indziej. Bowiem

prawdziwe piękno nie jest dostrzegal-

ne na pierwszy rzut oka; ono kryje się

w naszym wnętrzu, naszej osobowo-

ści. W „Zniewolonym umyśle” Cze-

sław Miłosz pisał, że w systemie tota-

litarnym można być wolnym, nawet

siedząc w więzieniu; wolna jest myśl,

choć ciało zamknięte. W takim syste-

mie to strażnicy więzienni są bardziej

zniewoleni. W ten sam sposób moż-

na powiedzieć, że wielu ludzi o —

wydawałoby się — mało atrakcyjnej

powłoce cielesnej jest w rzeczywisto-

ści ludźmi pięknego ducha. I odwrot-

nie. Dlatego Pismo Święte ma rację,

gdy mówi: „Nie patrz na jego wygląd

i na jego wysoki wzrost; nie uważam

go za godnego, albowiem Bóg nie

patrzy na to, na co patrzy człowiek.

Człowiek patrzy na to, co jest przed

oczyma, ale Pan patrzy na serce” 3 .

Zjawisko aureoli

Jak pisze Robert Cialdini w zna-

komitej książce „Wywieranie wpływu

na ludzi. Teoria i praktyka”, nasze

reakcje na kontakt z ludźmi fizycz-

I oto mamy rozwiązanie zagadki popularności operacji

plastycznych. Brzydsi operują się, bo chcą być ładniejsi,

a ładni operują się, bo uważają się za brzydkich.

nie atrakcyjnymi są automatyczne

i bezrefleksyjne. Psychologowie okre-

ślają to zjawiskiem aureoli. „Polega

ono na tym, że jakaś pozytywna cecha

człowieka opromienia swoim blaskiem

pozostałe jego cechy i decyduje o spo-

sobie, w jaki widziany jest on przez

innych. Wiele danych dowodzi, że

atrakcyjność fizyczna stanowić może

źródło takiej właśnie aureoli” 1 .

Kilka przykładów takiego zjawiska.

Badania dowodzą, że mamy automa-

tyczną skłonność przypisywania ładnym

ludziom cech pozytywnych. Ładny ko-

jarzy nam się z dobry . Dlatego podczas

wyborów politycznych wyborcy zwykle

głosują na kandydatów przystojniej-

szych i lepiej wyglądających. Również

pracodawcy częściej wybierają na pra-

cowników osoby bardziej atrakcyjne.

Nawet sędziowie nie są wolni od ta-

kich automatycznych ocen. Okazuje się,

że przystojni oskarżeni otrzymywali

znacznie mniejsze wyroki niż inni. Ład-

niejsi w potrzebie częściej spotykają

się z pomocą. Zjawisko aureoli towa-

rzyszy ładnym od dziecka. Już nauczy-

ciele gotowi są traktować agresywne

automatycznym i bezrefleksyjnym

założeniem, najczęściej niemającym

pokrycia w rzeczywistości. Ale tak jest

i chyba właśnie to powoduje taki pęd

do bycia ładnym za wszelką cenę.

Jednak, jak pisze Cialdini, „ładni

zwykle nie podzielają zachwytów

nad swoją osobowością”, a ich sa-

Wielu ludzi o — wydawałoby się — mało atrakcyjnej

powłoce cielesnej, jest w rzeczywistości ludźmi pięk-

nego ducha. I odwrotnie.

moocena bardzo słabo jest związana

z ich fizyczną atrakcyjnością. Dzieje

się tak dlatego, że „osoby atrakcyjne

zdają sobie sprawę z faktu, że przypi-

sywane im cnoty biorą się właśnie

z aureoli ich wyglądu fizycznego”, co

w konsekwencji może „doprowadzić

je do sporej niepewności co do rze-

czywistej wartości ich własnej osoby” 2 .

I oto mamy rozwiązanie zagadki

popularności operacji plastycznych.

Brzydsi operują się, bo chcą być ład-

niejsi, a ładni operują się, bo uwa-

żają się za brzydkich (sic!).

Dla mnie Nick Vujicic, chłopak

z okładki i autor artykułu „Bez rąk,

bez nóg, bez ograniczeń” jest pięk-

niejszą postacią niż najpiękniejsza fi-

nalistka konkursu Miss World 2006,

jeśliby jej uroda miała się sprowadzać

tylko do tego, co widać na pierwszy

rzut oka.

Redaktor naczelny

1 R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi.

Teoria i praktyka , Gdańskie Wydawnictwo

Psychologiczne, Gdańsk 1996, s. 159. 2 Tamże,

s. 161. 3 I Sm 16,7.

ZNAKI czasu • WRZESIEŃ 2006 • 3

Ludzie listy piszą...

Dziś już wiem...

Nieustannie zastanawiam się

nad Słowem Bożym. I nieprzypadko-

wo zauważyłem bezcenną perłę słowa

Bożego — „Znaki Czasu” (...). Piszę

tak również, aby nie martwiły mnie sło-

wa Pisma Świętego o nieużytecznym

pasterzu z Księgi Zachariasza 11,17:

„Biada pasterzowi nieużytecznemu, któ-

ry porzuca owce!”. Redakcja „Znaków

Czasu” pasie i karmi do syta owce

Jezusa Chrystusa i nie porzuca ich.

(...) „Znaki Czasu” należycie wykła-

dają słowo prawdy, jak wypróbowany

i nienaganny pracownik.

Przez długie lata zastanawiałem się,

co to jest łaska Boża. Dziś już wiem

z głębokiej nauki „Znaków Czasu”, że

łaska Boża to Jezus Chrystus, który wyku-

pił nas od przekleństwa prawa, stawszy

się za nas przekleństwem, gdyż napisa-

no: „Przeklęty każdy, który zawisł na drze-

wie” (Ga 3,13). (...) Wydaje mi się, że

na te i inne wątpliwości znajdę w „Zna-

kach Czasu” pouczające odpowiedzi.

K.S., woj. śląskie

lepszego nie będę czytał. A jednak

„Życie Jezusa” to wspaniała książka

o głębokim przesłaniu. Gdy ją czyta-

łem, byłem tam wraz z naszym Mi-

strzem i Jego uczniami. Czułem, jak

bym stał tuż obok i słuchał kazań, nauk

i napomnień Mistrza. Na pewno

do niej wrócę. Polecam ją wszystkim.

R.I., woj. mazowieckie

A. Poprzez modlitwę do Boga.

B. Poprzez ziołolecznictwo.

6. W czyjej mocy leży płodność pary mał-

żeńskiej? (Ps 113,5.9; Rdz 20,17-18).

A. Boga.

B. Małżonkowie nie potrzebują żad-

nej siły z zewnątrz.

C. Lekarzy.

7. Czy niepłodność w Biblii przypisy-

wano tylko kobietom? (Pwt 7,13-14).

A. Także mężczyznom i bydłu.

B. Wyłącznie ludziom.

C. Wyłącznie kobietom.

8. Czego wyrazem jest szydzenie z cu-

dzej bezdzietności? (Hi 24,21).

A. Niegodziwości.

B. Dobrego poczucia humoru.

C. Obiektywizmu.

9. Czy bezpłodność małżeńskiej pary jest

dla Boga problemem? (Łk 1,36-37).

A. Dla Boga żadna rzecz nie jest nie-

możliwa.

B. Jest problemem, gdyż bezpłodność

nie może być cofnięta z racji prawa,

jakie ludowi nadał Mojżesz.

Mariusz Kocoł,

e-mail: markocol@o2.pl

* * *

Kto wylosował bezpłatną

półroczną prenumeratę

miesięcznika „Znaki Czasu”?

Upo-

minek

w postaci

bezpłatnej

półrocznej

prenume-

raty mie-

sięcznika

„Znaki Czasu” za list opublikowany

w rubryce „Ludzie listy piszą…” wy-

losowała pani N. S.

Natomiast pan Ma-

riusz Kocoł otrzymu-

je pozaregulaminowy

prezent w postaci

najnowszej książki

Chrześcijańskiego In-

stytutu Wydawnicze-

go „Znaki Czasu” pt. „Dziesięcina

w Biblii i adwentyzmie”, autorstwa

Maksymiliana A. Szklorza. Serdecz-

nie gratulujemy! Publikacje wyślemy

pocztą.

„Bezdzietność”

W związku z moim uczestnic-

twem w korespondencyjnym kursie bi-

blijnym „Odkrycia”

wpadły mi w ręce

„Znaki Czasu”

1/2006. Artykuł

ze strony 8. pt. „Bez-

dzietność” zainspiro-

wał mnie do napisa-

nia testu biblijnego,

który przysyłam w załączniku. (...)

Sądzę, że mógłby zostać wykorzystany

z pożytkiem dla innych.

1. Jaki nakaz dał Bóg nowo stworzo-

nym ludziom? (Zob. Rdz 1,28).

A. Nakaz prokreacji.

B. Uprawy roli i hodowli zwierząt.

C. Wzajemnej miłości.

2. Jaki był cel owego nakazu?

A. Zaludnienie ziemi i uczynienie

jej poddanej ludziom.

B. Zdobycie niezbędnego do życia

pokarmu.

C. Zapewnienie dobrych stosunków

międzyludzkich.

3. Czy poczęcie i narodzenie dziecka

zależy tylko od woli jego rodziców?

(Rdz 4,1 oraz Ps 127,3).

A. Dziecko jest darem Boga.

B. Tak. Zależy to tylko od woli rodzi-

ców, pod warunkiem, że są płodni.

4. Czy z problemem bezpłodności

możemy się spotkać w Piśmie

Świętym? Jeśli tak, to który pa-

triarcha zetknął się z nim? (Rdz

11,29-30).

A. Tak. Abraham.

B. Tak, ale dotyczył tylko wielkich

grzeszników i pogan, nigdy pa-

triarchów.

C. Nie.

5. Jak starano się w Biblii rozwiązać

problem braku potomstwa? (Rdz

25,20-21).

Gdy proszę Boga...

Chciałabym móc coś podarować

od siebie Redakcji „Znaków Czasu”,

a nie mam niczego godnego, więc życzę

błogosławieństw Bożych i w prezencie

dołączam jeden z moich wierszy:

Jezus wyszedł z grobu o świcie.

Dlaczego był w grobie? Jak myślicie?

Grzechy świata tam Go umieściły.

A On wyszedł, by nam dodawać siły.

I z Nim każdy dużo może.

I nie jest sierotą dziecko Boże!

(...)

Przemija strach i trwoga,

Gdy proszę o to Boga.

Przemija problem niemały

I pięknieje świat cały.

N.S., woj. zachodniopomorskie

Książka

o głębokim przesłaniu

Cała przesyłka

sprawiła mi ogromną

radość. (...) Ta książ-

ka [„Życie Jezusa”] to

coś niesamowitego.

Czytając „Wielki bój”

myślałem, że już nic

Redakcja

4 • ZNAKI czasu • WRZESIEŃ 2006

Za i przeciw

Niedawno zakończony telewizyjny

program „Chcę być piękna”

rozbudził zainteresowanie ludzi

upiększającymi operacjami

plastycznymi. Czy powinniśmy

poddawać się chirurgicznym

zabiegom poprawiającym urodę?

To zagadnienie wcale nie jest tak

jednoznaczne. Poniżej prezentujemy

najczęściej pojawiające się głosy

za i przeciw takiej praktyce.

Przeciw

Czym innym jest poddawanie się operacjom plastycznym

korygującym wady fizyczne, które znacznie obniżają jakość życia,

a czym innym poprawianie ciała nieodbiegającego w znaczący spo−

sób od zwykłego wyglądu albo kiedy zmiany są normalnym efektem

procesu starzenia się. W tej drugiej sytuacji mamy do czynienia

z niepotrzebnym upiększaniem — praktyką charakterystyczną dla spo−

łeczeństw zamożnych oraz ludzi skoncentrowanych na sobie, z ten−

dencjami do narcyzmu. Końcowy, smutny efekt takiej postawy i licz−

nych ingerencji chirurgiczno−upiększających widać wyraźnie na twa−

rzy znanego gwiazdora muzyki pop Michaela Jacksona.

●

W takich przypadkach powstają istotne pytania natury etycz−

nej: Czym się kieruje człowiek poddający się chirurgicznym zabiegom

kosmetycznym? Czy jest to motywacja zgodna z chrześcijańskimi

wartościami? Czy intencją takich zabiegów nie jest czasem przycią−

gnięcie uwagi innych lub poprawa tzw. seksapilu?

● Nie należy też lekceważyć finansowej strony tego zagadnie−

nia. Operacje plastyczne są bardzo drogie. Pośrednim skutkiem

programów typu „Chcę być piękna” może być wpędzenie milionów

widzów, zwłaszcza kobiet, w nieuzasadnione kompleksy na punkcie

swego wyglądu, by bez względu na cenę decydowały się na chirur−

giczne poprawianie swych rzekomych niedoskonałości. W polskich

warunkach może to oznaczać branie kredytów na pokrycie kosztów

takich operacji. Zobowiązania te obciążają później całą rodzinę.

●

● Istnieją takie cielesne anomalie,

które z medycznego i estetycznego punk−

tu widzenia mogą wymagać chirurgicznej

korekty (blizny, ślady oparzeń, rozszcze−

pienie wargi itp.). W wielu takich przypad−

kach może to mieć negatywny wpływ

na poczucie własnej wartości oraz na na−

sze relacje z innymi ludźmi. Korekta pla−

styczna tego, co postrzegane jest jako

nienormalne, może pozytywnie wpłynąć

na psychikę i przywrócić dobre samopo−

czucie.

● W niektórych przypadkach ludzie

nie mogą osiągnąć sukcesu albo osiągają

go z trudem tylko dlatego, że nie pasują

do tego, co inni uważają za normalne.

Posiadają oni jakąś cechę fizyczną uzna−

waną za nienormalną w porównaniu z in−

nymi ludźmi. Powoduje to uprzedzenia

wobec tych „nienormalnie” wyglądają−

cych, które w wielu przypadkach ograni−

czają ich zawodowy awans. Podejmowa−

nie w takich sytuacjach prób poprawy

swego wyglądu w celu podniesienia swej

pozycji i zwiększenia wpływu na otocze−

nie może się wydawać usprawiedliwione.

●

Z medycznego punktu widzenia każdy (nie tylko kosmetyczny)

zabieg chirurgiczny stanowi ryzyko dla zdrowia. W takiej sytuacji

rozsądnym jest poddawanie się operacjom tylko wtedy, gdy jest to

konieczne dla ratowania życia czy zdrowia. Decydowanie się na za−

biegi stricte upiększające jest niepotrzebnym ryzykiem, istotnym

zwłaszcza wtedy, gdy ma się rodzinę i zobowiązania wobec niej.

●

Wydaje się, że osoby decydujące się na chirurgiczne zabiegi

upiększające mają problem nie tyle z niedoskonałościami swego

ciała, co z niedoskonałością swojej psychiki, z niskim poczuciem

własnej wartości, z pielęgnowanymi od lat kompleksami dotyczącymi

swego wyglądu, od których nie są wolne nawet najpiękniejsze

gwiazdy filmowe. Jeśli coś należałoby zmienić i poprawić, to nie tyle

jakąś część ciała, co sposób myślenia o sobie.

● Współczesne zainteresowanie się pięknem fizycznym odwołuje

się do koncepcji piękna opartej na równowadze, właściwych propor−

cjach i symetrii w wyglądzie. Wszystko, co wykracza poza tak ustalony

standard normalności, uznawane jest za nienormalne. Niestety, o tym,

co normalne, w świecie zachodnim decyduje moda, przemysł rozryw−

kowy i media. Tymczasem biblijne chrześcijaństwo nie lekceważy

fizycznej atrakcyjności ludzkiego ciała, ale większy nacisk kładzie

na dynamiczny wymiar piękna — prostotę i skromność. Naszą ozdobą

nie powinno być to, co zewnętrzne, ale „ukryty wewnętrzny człowiek

z niezniszczalnym klejnotem łagodnego i cichego ducha, który jedynie

ma wartość przed Bogiem” (I P 3,4). Poszukiwanie piękna jest

poszukiwaniem naszej prawdziwej tożsamości po to, by zgodnie z nią

żyć. Naszą prawdziwą tożsamością jest bycie dziećmi Bożymi. Uświa−

domienie sobie tego faktu wszystko zmienia — sposób, w jaki myślimy,

zachowanie oraz postrzeganie siebie. Zainteresowanie fizycznym wy−

glądem nadal pozostaje, ale nie jest już najistotniejsze.

Z chrześcijańskiego punktu widze−

nia grzech ma niszczący wpływ nie tylko

na duchowość i morale człowieka, ale też

na jego ciało. Szeroko pojęta troska o zdro−

wie powinna obejmować ograniczanie skut−

ków grzechu zarówno w sferze fizycznej,

jak i umysłowej oraz duchowej. Apostoł

Paweł pisał: „A cały duch wasz, dusza

i ciało niech będą zachowane bez nagany

na przyjście Pana naszego, Jezusa Chry−

stusa” (I Tes 5,23). Dlatego zwalczanie

negatywnych skutków grzechu, jakie uwi−

daczniają się na naszych ciałach, nie na−

leży uważać za niewłaściwe.

Redakcja

ZNAKI czasu • WRZESIEŃ 2006 • 5

Przeciw

ZNAKI czasu • WRZESIEŃ 2006 • 5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: