kozak!;].doc

(755 KB) Pobierz
1) Cechy szczególne norm społecznych

                                                                                                        KATARZYNA DĄBROWSKA   

 

 Źródła: K.Opałek i A.Kojder: Nauki prawne w Encyklopedii socjologii, Warszawa 1999

                                                                                                       

I. SOCJOLOGIA PRAWA A NAUKI PRAWNE

 

·        Nauki prawne funkcjonowały zawsze w kontekstach refleksji aksjologicznej, historycznej, porównawczej i socjologicznej.

Spełniały dwie funkcje:

a) ukazywały zmienność prawa pozytywnego w przestrzeni historycznej i społecznej,

b) ukazywały uniwersalne wartości prawa, jako regulatora ładu społecznego.

 







                                            DO NAUK PRAWNYCH (PRAWOZNAWSTWA) ZALICZA SIĘ:

 





DOGMATYKĘ                HISTORIĘ I SOCJOLOGIĘ PRAWA      OGÓLNĄ NAUKĘ O PRAWIE







 

                                                                                                    FILOZOFIĘ          TEORIĘ PRAWA.





 

1)dogmatyka prawa –        2) historia prawa                 3)  socjologia prawa       4) filozofia prawa

zajmuje się opisem,          obejmuje dzieje instytucji   zajmuje się prawem         zajmuje się

interpretacją i                     i regulacji prawnych           w jego działaniu               problematyką

systematyzacją norm         w powiązaniu                     i społecznych                    prawa

prawa pozytywnego;         z historią ustrojów               uwarunkowaniach;           słusznego,

dzieli się na dyscypliny     państwowych                      jest empiryczną nauką      jakie prawo

odpowiadające gałęziom                                               społeczną stosującą           być powinno

prawa (np. nauka prawa                                                metody socjologiczne

konstytucyjnego)

                                                      5) teoria prawa –

                                                                zajmuje się prawem



                                                                takim jakie ono jest;



                                                                dzieli się na

 

                   teorie realistyczne               teorie analityczne

        traktujące prawo jako fakt             ujmujące prawo jako

społeczny lub psychospołeczny             wypowiedzi językowe

 

 

·        Socjologowie nie badają prawa, ale zbiorowości a wśród nich zjawiska z prawem związane, wpływające na ich zachowania. Prawo jest według socjologów rodzajem stosunków społecznych, zjawiskiem kulturowym, jest zespołem komunikatów perswazyjnych genetycznie powiązanych z państwem.

 

II.    ZWIĄZKI PRAWA Z SOCJOLOGIĄ

– zaczynają się wtedy, gdy w ślad za rozwojem socjologii powstają realistyczne teorie prawa.

Za prekursorów myśli socjologicznoprawnej można uznać

   Monteskiusza który twierdził, że treść i skuteczność nakazów ustawodawczych zależą od warunków przyrodniczych i kształtowanych przez nie różnych typów ustrojów społecznych.( dzieło „O duchu praw”).

Fredricha von Savigny – twórcę niemieckiej szkoły historycznej w nauce prawa.

        traktował prawo jako przejaw ducha narodu i składnik życia wspólnoty narodowej, podlegający organicznej ewolucji. 

 

                III  ROZWOJU SOCJOLOGII PRAWA

 

Ø            Socjologie w jej początkach cechowało negatywne nastawienie do prawa tworzonego przez państwo. Znalazło to wyraz w poglądach klasyków socjologii. Auguste Comte uważał ustawodawstwo za działanie w kierunku powstrzymania lub zmiany organicznej ewolucji społecznej (podobnie Karol Marks,Herbert Spencer).

 

Ø            Prawoznawstwo drugiej połowy XIX wieku pomijało całkowicie problematykę socjologiczną za sprawą panującego wtedy kierunku pozytywizmu prawniczego. Pozytywizm prawniczy ograniczał badania prawoznawstwa do dziedziny dogmatyki prawa, przedmiotem nauki prawa były tylko teksty prawa pozytywnego.

 

Ø            Dopiero w XX wieku rozwój socjologii i psychologii przyczynił się do zainteresowań prawem jako zjawiskiem społecznym i psychicznym. Obalono tezę, że prawo istnieje tylko w tekstach i zaczęto dostrzegać potrzebę dostosowywania prawa do zmieniającej się rzeczywistości społecznej.

 

Do rozwoju socjologii prawa przyczyniła się szkoła wolnego prawa oraz szkoła uppsalska, a w Stanach Zjednoczonych realizm prawny i jurysprudencja socjologiczna.

 



                             Do rozwoju socjologii prawa przyczyniła się







SZKOŁA                              SZKOŁA                 REALIZM                       JURYSPRUDENCJA

WOLNEGO  PRAWA        UPPSALSKA            PRAWNY                       SOCJOLOGICZNA

 

 

 

·        SZKOŁA WOLNEGO PRAWA – odwoływała się do żywego prawa, kształtującego się w społeczeństwie niezależnie od ustaw, i postulowała swobodę orzekania na podstawie badania tego prawa (żywe prawo miało wypełniać luki w prawie pozytywnym).  (Eugen Ehrlich)

 

·        SZKOŁA UPPSALSKA – (Axel Hagerstrom) zajmowała się zagadnieniami teoretycznymi, przeciwstawiała się pozytywizmowi prawniczemu, głosiła realistyczną naukę o prawie jako maszynerii prawnej państwowego przymusu.

 

IV PRAWO W DZIAŁANIU

 

Realizm prawny i jurysprudencja socjologiczna wystąpił przeciw formalizmowi w prawoznawstwie i skoncentrowaniu badań na prawie w działania, (które to badania mają związek z naukami społecznymi, w szczególności z socjologią), a nie prawie w książkach, czyli badań logiczno – językowych nad prawnymi wypowiedziami normatywnymi korzystających z dorobku semiotyki filozofii języka oraz logiki formalnej i nieformalnej. Nurty te w pierwszej połowie XX w.w Stanach Zjednoczonych zdobył wielu zwolenników. Wczesny rozwój i szybkie zaawansowanie badań nad prawem w działaniu w Stanach Zjednoczonych wynika z tego, że w systemie prawnym tego kraju prawo tworzone jest głównie przez sądy.

 

·        REALIZM PRAWNY – (Oliver Holms i John Gray) ujmował prawo jako zachowania osób urzędowych, głównie sędziów, i badał determinanty decyzji prawnych, przyznając większą rolę niż prawu w książkach takim czynnikom, jak poglądy polityczne, religijne, rasowe. (Karl N. Llewellyn) 

 

·        JURYSPRUDENCJA SOCJOLOGICZNA – (Roscoe Pound) traktuje prawo jako ważny instrument kontroli społecznej, inżynieria społeczna poprzez prawo, której podstawą miały być interesy społeczne jako cele wartościujące mające przyświecać zmianom prawa.

 

 

V PREKURSORZY SOCJOLOGII PRAWA

 

1.                  E.EHRLICH

 

Głównym teoretykiem kierunku szkoły wolnego prawa był Eugen Ehrlich.

Według Ehrlicha nie całe prawo zawiera się w kodeksach i ustawach tworzonych przez państwo. Znaczna część prawa powstaje spontanicznie w samym społeczeństwie w formie stosunków własności, związków rodzinnych i małżeńskich, porządków dziedziczenia.

Ludzie pozostają ze sobą w wielu stosunkach prawnych nie stykając się z sądami

 

                 Materiał prawny w społeczeństwie dzieli się na trzy warstwy:

 

a) prawo społeczne –                      b) prawo prawnicze –                         c) prawo państwowe –

stanowiące pierwotną warstwę,      jest tworem prawników                     jest prawem centralistycznym

obejmuje kształtujące się                  jako organów społeczeństwa             przymusowym porządkiem

samodzielnie  porządki                    główną funkcją tego                          organizacyjnym państwa

organizacyjne związków                  prawa jest autorytatywne                 jako nadrzędnego

społecznych (rodzina, naród             rozstrzyganie konfliktów                  związku społecznego 

gmina;) prawo to ma charakter         przywracanie porządku

norm konkretnych, powstaje           społecznego;

ze zwyczaju, panowania,

posiadania i oświadczenia woli,

 

Ehrlich stworzył dwie doniosłe dla socjologii prawa teorie:

 

           a) teorię prawa żywego – prawo żywe realnie funkcjonuje w zachowaniach grup i zbiorowości społecznych, wywiera wpływ na sposób jego stosowania w sądownictwie. Prawo żywe jest całością wciąż zmieniającej się rzeczywistości prawnej, w której prawo społeczne ulega przeobrażeniu w reakcji na prawo prawnicze i prawo państwowe,

           b) teorię wolnego prawa – twórcza rola sędziego w orzecznictwie, podważa zasadę iż sędzia jest tylko ustami ustawy.

 

2  K.Llewellyn  

 

            Sformułował socjologiczną teorię prawa i rozwinął program realizmu prawnego.

            Llewellyn uznał prawo za działającą w życiu społecznym instytucję, na którą składają się faktyczne zachowania sztabu prawnego, czyli sędziów, ustawodawcy, adwokatów, urzędników.

            Zachowania sztabu prawnego kierują się zróżnicowanymi punktami widzenia i operują odmiennymi technikami, dlatego do poznania prawa konieczne jest badanie tradycji, etosów, sposobów organizacji i rekrutacji tych grup.

              Llewellyn większe znaczenie przypisuje organizacyjnej niż represyjnej funkcji prawa.

              Uznaje prawo za najważniejszy czynnik integracji społecznej.

 

                         Wyróżnia dwa sposoby powstawania prawa:

a) uogólnienie ilościowe – gdy w społeczeństwie utrwaliła się pewna reakcja na określoną sytuację wraz z oczekiwaniem jej stałości.

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin