Harrod-Eagles Cynthia - Dynastia Morlandów 02 - Gniazdo 02.pdf - Dynastia Morlandów - malgosia19712

Cynthia

Harrod-Eagles

Z angielskiego przełożyła

Anna Krasko

STUDIO 96

Polgara & Irena

Księga druga

Biała róża

Polgara & Irena

Rozdział pierwszy

Chłopiec urodził się pierwszego września. Na cześć opie

kuna rodziny Eleonora dała mu na imię Ryszard. Zwróciła się

też do księcia, żeby zechciał otoczyć go szczególną opieką,

i ku jej wielkiej radości książę Yorku nadesłał serdeczną

i przychylną odpowiedź, a wraz z nią podarunek z okazji

chrzcin dziecka: bardzo piękny komplet srebrnych łyżek. Pod

czas ceremonii księcia reprezentował jego pełnomocnik z Fo-

theringay. Był to wspaniały gest ze strony protektora, co

ogromnie Eleonorę ucieszyło. Nadanie dziecku takiego właś

nie imienia zdało się stosowne również z innych względów.

Przecież tak samo ochrzciła swego najmłodszego synka księż

na Cecylia. Eleonora pamiętała, że pierwszym potomkiem

książęcej pary była dziewczynka, której, podobnie jak jej wła

snej pierworodnej, dano na imię Anna, natomiast pierwszego

syna obie rodziny poleciły świętemu Edwardowi. Imię Ry

szard zamykało pewien ciąg wydarzeń i w tych okoliczno

ściach wydawało się nader odpowiednie.

Boże Narodzenie owego roku było radosne i smutne zara

zem. Smutne, gdyż po raz pierwszy obchodzono je bez Rober

ta. Eleonora głęboko skrywała ból, nigdy o nim nie wspomina

jąc, lecz jej bliscy doskonale wiedzieli, jak bardzo cierpi.

Izabella, która nikogo w rodzinie nie miłowała tak mocno jak

ojca, stała się jeszcze bardziej ponura. Tylko Harry i Jan nie

tracili pogody ducha. Dodatkowe źródło smutku stanowił

zgon ojca Cecylii - pan Shawe zmarł osiemnastego grudnia -

oraz mniej ważna, lecz szalenie bolesna śmierć Lepidy, którą

Polgara & Irena

znaleziono martwą na padoku przy domu. Jej sierść była już co

prawda biała jak śnieg, lecz choć klacz dożyła dwudziestu

ośmiu lat, Eleonora spodziewała się, że pożyje o wiele dłużej -

jej utrata była więc silnym wstrząsem.

Za to radością napawał fakt, że Cecylia, żona Edwarda, za

szła w ciążę; potomka dynastii Morlandów spodziewano się

w lipcu tysiąc czterysta pięćdziesiątego dziewiątego roku. Cie

szyło również doskonałe zdrowie małego Ryszarda oraz zapo

wiedź, że w styczniu zawita do nich z krótką wizytą książę

Yorku, będący przejazdem w okolicy. Kolejną drobną, lecz

napawającą satysfakcją sprawą okazało się przychylne rozpa

trzenie złożonej przez Roberta prośby o przyznanie rodzinie

Morlandów tarczy herbowej. Herb opisano jako „srebrzysty,

poprzecznie dzielony idący środkiem pola dwoma czarnymi

pasami, z centralnie umieszczonym na ich tle białym zającem

w biegu". Eleonora szalenie się tym ucieszyła i czym prędzej

obstalowała dla służby liberię z herbem, żałując, że nie zdąży

jej zaprezentować na przyjazd Ryszarda.

Książę Yorku wyruszył z domu po mszy w pierwszy ponie

działek po Trzech Królach i do Morland Place przybył we wto

rek. Przywitali się z Eleonorą ciepło, przyglądając się sobie

z zainteresowaniem; zapewne dostrzegli zmiany, które zaszły

w obojgu. Eleonora, nie patrząc bynajmniej zbyt bezstronnym

okiem, dostrzegła, że książę, choć się postarzał i ma zmęczoną

twarz, jest równie czarujący jak dawniej. Nadal uważała go za

najprzystojniejszego mężczyznę, jakiego w życiu spotkała. Ry

szard przywiózł podarunki dla całej rodziny, w tym płaszcz

dla Eleonory, karminowofioletowy, podbity futrem z czarne

go lisa - importowanym znad dalekiego Bałtyku - dar tak

wspaniały, że na jego widok omal nie wybuchnęła płaczem.

Najmłodsze dziecko dostało puchar ze srebra.

- Jak się miewa mój chrześniak i imiennik zarazem? Nawet

go nie zobaczę?

- Ależ oczywiście,, że go zobaczysz, książę. - Eleonora ła

two przechodziła od łez do śmiechu. - Mieliśmy kłopot z po-

Polgara & Irena

wstrzymaniem jego piastunki: chciała wybiec ci na spotkanie

w pół drogi do Fotheringay.

Anys podeszła do księcia z ubranym na biało niemowlę

ciem. Ryszard spoważniał i obrzucił dziecko spojrzeniem

doświadczonego ojca.

- Udany, zdrowy chłopiec, pani. Krzepki i bystrooki -

oświadczył. - A ja się na tym znam. Naoglądałem się takich

swego czasu. Daj no mi go, nianiu. Daj, daj, nie lękaj się, pani -

naglił, widząc wahanie piastunki. - Jak dotąd żadnego jeszcze

nie upuściłem.

Dziecko chętnie poszło do niego na ręce i już niebawem

gruchało wesoło i machało piąstkami. W pewnej chwili trafiło

księcia w podbródek. Książę udał, że cios był bardzo bolesny,

i oddał chłopca niani.

- Widzę, że już teraz chce się ze mną zmierzyć - rzekł żałoś

nie, rozcierając podbródek. - Boję się myśleć, co będzie, kiedy

dorośnie. Zmieni się pewnie w takiego samego olbrzyma jak

mój Edward. Masz pojęcie, Eleonoro, że chłopak ledwie co

skończył siedemnaście lat, a ma już ponad sześć stóp wzrostu?

I sądzę, że na tym nie koniec.

Pogodnie rozmawiając, weszli do wielkiej sali, gdzie czekała

już uczta i rozrywki.

- Jak się miewa moja pani, a twoja żona, książę, oraz wasze

dzieci? - spytała grzecznie Eleonora.

- Dzięki Bogu, dobrze, choć obawiam się, że moja nie

obecność odbija się na najmłodszych. Mimo wysiłków i sta

rań Cecylii, Jerzy i Małgorzata są rozbrykani jak dzikie

zwierzątka, przyznaję jednak, że mały Ryszard jest dziec

kiem posłusznym i pilnym. - Westchnął, lecz jego oczy

skrzyły się wesołością. - Podobny do mnie, biedactwo. Po

zostałe jaśnieją złotawą urodą ich matki, tymczasem mały

Ryszard jest ciemny i poważny jak ja.

- Muszę wyrazić wdzięczność twojej pani, książę, za serce,

jakie okazała mi w chorobie męża. Przysłała lekarstwo i ser

deczny list - powiedziała Eleonora.

Polgara & Irena

Harrod-Eagles Cynthia - Dynastia Morlandów 02 - Gniazdo 02.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: