KPA.pdf

(341 KB) Pobierz
Microsoft Word - D19600168Lj
©Kancelaria Sejmu
s. 1/56
Dz.U. 1960 Nr 30 poz. 168
Opracowano na pod-
stawie: tj. Dz. U. z
2000 r. Nr 98, poz.
1071, z 2001 r. Nr 49,
poz. 509, z 2002 r. Nr
113, poz. 984, Nr 153,
poz. 1271, Nr 169,
poz. 1387, z 2003 r.
Nr 130, poz. 1188, Nr
170, poz. 1660, z 2004
r. Nr 162, poz. 1692,
z 2005 r. Nr 64, poz.
565, Nr 78, poz. 682,
Nr 181, poz. 1524, z
2008 r. Nr 229, poz.
1539, z 2009 r. Nr
195, poz. 1501, Nr
216, poz. 1676, z 2010
r. Nr 40, poz. 230, Nr
167, poz. 1131, Nr
182, poz. 1228, Nr
254, poz. 1700, z 2011
r. Nr 6, poz. 18, Nr
34, poz. 173.
USTAWA
z dnia 14 czerwca 1960 r.
Kodeks postępowania administracyjnego
Dział I
Przepisy ogólne
Rozdział 1
Zakres obowiązywania
Art. 1.
Kodeks postępowania administracyjnego normuje postępowanie:
1) przed organami administracji publicznej w należących do właściwości tych
organów sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji admi-
nistracyjnych,
2) przed innymi organami państwowymi oraz przed innymi podmiotami, gdy
są one powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień do załatwiania
spraw określonych w pkt 1,
3) w sprawach rozstrzygania sporów o właściwość między organami jednostek
samorządu terytorialnego i organami administracji rządowej oraz między
organami i podmiotami, o których mowa w pkt 2,
4) w sprawach wydawania zaświadczeń.
Art. 2.
Kodeks postępowania administracyjnego normuje ponadto postępowanie w sprawie
skarg i wniosków (Dział VIII) przed organami państwowymi, organami jednostek
samorządu terytorialnego oraz przed organami organizacji społecznych.
Art. 3.
§ 1. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się do:
1) postępowania w sprawach karnych skarbowych,
2011-03-25
©Kancelaria Sejmu
s. 2/56
2) spraw uregulowanych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926), z wyjątkiem przepisów działów
IV, V i VIII.
§ 2. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się również
do postępowania w sprawach:
1)–3) (skreślone),
4) należących do właściwości polskich przedstawicielstw dyplomatycz-
nych i urzędów konsularnych,
o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
§ 3. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się także do
postępowania w sprawach wynikających z:
1) nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między orga-
nami państwowymi i innymi państwowymi jednostkami organizacyj-
nymi,
2) podległości służbowej pracowników organów i jednostek organizacyj-
nych wymienionych w pkt 1,
o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
§ 4. Do postępowania w sprawach wymienionych w § 1, 2 i 3 pkt 2 stosuje się jed-
nak przepisy działu VIII.
§ 5. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia może rozciągnąć przepisy Kodeksu
postępowania administracyjnego w całości lub w części na postępowania w
sprawach wymienionych w § 2.
Art. 4.
Kodeks postępowania administracyjnego nie narusza szczególnych uprawnień wyni-
kających z immunitetu dyplomatycznego i konsularnego oraz umów i zwyczajów
międzynarodowych.
Art. 5.
§ 1. Jeżeli przepis prawa powołuje się ogólnie na przepisy o postępowaniu admini-
stracyjnym, rozumie się przez to przepisy Kodeksu postępowania administra-
cyjnego.
§ 2. Ilekroć w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego jest mowa o:
1) kodeksie – rozumie się przez to Kodeks postępowania administracyjne-
go,
2) (skreślony),
3) organach administracji publicznej – rozumie się przez to ministrów,
centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich
lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej
(zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego
oraz organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2,
4) ministrach – rozumie się przez to Prezesa i wiceprezesa Rady Mini-
strów pełniących funkcję ministra kierującego określonym działem ad-
ministracji rządowej, ministrów kierujących określonym działem admi-
nistracji rządowej, przewodniczących komitetów wchodzących w skład
Rady Ministrów, kierowników centralnych urzędów administracji rzą-
2011-03-25
©Kancelaria Sejmu
s. 3/56
dowej podległych , podporządkowanych lub nadzorowanych przez Pre-
zesa Rady Ministrów lub właściwego ministra, a także kierowników in-
nych równorzędnych urzędów państwowych załatwiających sprawy, o
których mowa w art. 1 pkt 1 i 4,
5) organizacjach społecznych – rozumie się przez to organizacje zawodo-
we, samorządowe, spółdzielcze i inne organizacje społeczne,
6) organach jednostek samorządu terytorialnego – rozumie się przez to or-
gany gminy, powiatu, województwa, związków gmin, związków powia-
tów, wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę, marszałka woje-
wództwa oraz kierowników służb, inspekcji i straży działających w
imieniu wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka
województwa, a ponadto samorządowe kolegia odwoławcze.
Rozdział 2
Zasady ogólne
Art. 6.
Organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa.
[ Art. 7.
W toku postępowania organy administracji publicznej stoją na straży praworządno-
ści i podejmują wszelkie kroki niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycz-
nego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny
interes obywateli.]
<Art. 7.
W toku postępowania organy administracji publicznej stoją na straży prawo-
rządności, z urzędu lub na wniosek stron podejmują wszelkie czynności nie-
zbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia spra-
wy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli.>
[ Art. 8.
Organy administracji publicznej obowiązane są prowadzić postępowanie w taki spo-
sób, aby pogłębiać zaufanie obywateli do organów Państwa oraz świadomość i kul-
turę prawną obywateli.]
Nowe brzmienia art.
7 i 8 wchodzą w
życie z dn.
11.04.2011 r. (Dz. U.
z 2011 r. Nr 6, poz.
18).
<Art. 8.
Organy administracji publicznej prowadzą postępowanie w sposób budzący
zaufanie jego uczestników do władzy publicznej.>
Art. 9.
Organy administracji publicznej są obowiązane do należytego i wyczerpującego in-
formowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć
wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania
administracyjnego. Organy czuwają nad tym, aby strony i inne osoby uczestniczące
2011-03-25
502227651.001.png
©Kancelaria Sejmu
s. 4/56
w postępowaniu nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa, i w tym celu
udzielają im niezbędnych wyjaśnień i wskazówek.
Art. 10.
§ 1. Organy administracji publicznej obowiązane są zapewnić stronom czynny
udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożli-
wić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgło-
szonych żądań.
§ 2. Organy administracji publicznej mogą odstąpić od zasady określonej w § 1
tylko w przypadkach, gdy załatwienie sprawy nie cierpi zwłoki ze względu na
niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzkiego albo ze względu na gro-
żącą niepowetowaną szkodę materialną.
§ 3. Organ administracji publicznej obowiązany jest utrwalić w aktach sprawy, w
drodze adnotacji, przyczyny odstąpienia od zasady określonej w § 1.
Art. 11.
Organy administracji publicznej powinny wyjaśniać stronom zasadność przesłanek,
którymi kierują się przy załatwieniu sprawy, aby w ten sposób w miarę możności
doprowadzić do wykonania przez strony decyzji bez potrzeby stosowania środków
przymusu.
Art. 12.
§ 1. Organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szyb-
ko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej za-
łatwienia.
§ 2. Sprawy, które nie wymagają zbierania dowodów, informacji lub wyjaśnień,
powinny być załatwione niezwłocznie.
Art. 13.
§ 1. Sprawy, w których uczestniczą strony o spornych interesach, mogą być zała-
twiane w drodze ugody sporządzonej przed organem administracji publicznej
(ugoda administracyjna).
§ 2. Organ administracji publicznej, przed którym toczy się postępowanie w spra-
wie, powinien w tych przypadkach podejmować czynności skłaniające strony
do zawarcia ugody.
Art. 14.
§ 1. Sprawy należy załatwiać w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektro-
nicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informa-
tyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr
64, poz. 565, z późn. zm. 1) ), doręczanego środkami komunikacji elektronicz-
nej.
1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 12, poz. 65 i Nr 73, poz. 501,
z 2008 r. Nr 127, poz. 817, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 oraz z 2010 r. Nr 40, poz. 230.
2011-03-25
502227651.002.png
 
©Kancelaria Sejmu
s. 5/56
§ 2. Sprawy mogą być załatwiane ustnie, gdy przemawia za tym interes strony, a
przepis prawny nie stoi temu na przeszkodzie. Treść oraz istotne motywy ta-
kiego załatwienia powinny być utrwalone w aktach w formie protokołu lub
podpisanej przez stronę adnotacji.
Art. 15.
Postępowanie administracyjne jest dwuinstancyjne.
Art. 16.
[§ 1. Decyzje, od których nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji,
są ostateczne. Uchylenie lub zmiana takich decyzji, stwierdzenie ich nieważ-
ności oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach
przewidzianych w kodeksie lub w ustawach szczególnych.]
<§ 1. Decyzje, od których nie służy odwołanie w administracyjnym toku in-
stancji lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, są ostateczne. Uchy-
lenie lub zmiana takich decyzji, stwierdzenie ich nieważności oraz wzno-
wienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzia-
nych w kodeksie lub ustawach szczególnych.>
§ 2. Decyzje mogą być zaskarżane do sądu administracyjnego z powodu ich nie-
zgodności z prawem, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych usta-
wach.
Nowe brzmienie § 1
w art. 16 wchodzi w
życie z dn.
11.04.2011 r. (Dz. U.
z 2011 r. Nr 6, poz.
18).
Rozdział 3
Organy wyższego stopnia i organy naczelne
Art. 17.
Organami wyższego stopnia w rozumieniu kodeksu są:
1) w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego – samorządowe
kolegia odwoławcze, chyba że ustawy szczególne stanowią inaczej,
2) w stosunku do wojewodów – właściwi w sprawie ministrowie,
3) w stosunku do organów administracji publicznej innych niż określone w pkt
1 i 2 – odpowiednie organy nadrzędne lub właściwi ministrowie, a w razie
ich braku – organy państwowe sprawujące nadzór nad ich działalnością,
4) w stosunku do organów organizacji społecznych – odpowiednie organy
wyższego stopnia tych organizacji, a w razie ich braku – organ państwowy
sprawujący nadzór nad ich działalnością.
Art. 18.
Organami naczelnymi w rozumieniu kodeksu są:
1) w stosunku do organów administracji rządowej, organów jednostek samo-
rządu terytorialnego, z wyjątkiem samorządowych kolegiów odwoławczych
oraz organów państwowych i samorządowych jednostek organizacyjnych –
Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie,
2) w stosunku do organów państwowych innych niż określone w pkt 1 – od-
powiednie organy o ogólnokrajowym zasięgu działania,
2011-03-25
502227651.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin