wszystko o podatku CIT.pdf

(1040 KB) Pobierz
http://ksiegowosc.inforlex.pl/opracowania-kompleksowe/drukuj,01
INFOR LEX Księgowość
Strona 1 z 33
Poradnik Gazety Prawnej 12/2011 z 22.03.2011, str. 5
Wszystko o podatku CIT
Stan prawny na 8 marca 2011 r.
SŁAWOMIR BILIŃSKI, GRZEGORZ ZIÓŁKOWSKI
Opracował PRZEMYSŁAW MAŃKO
WYŚLIJ PYTANIE
pgp@infor.pl
Podatek dochodowy od osób prawnych (CIT – z ang. Corporate Income Tax ) jest podatkiem
bezpośrednim, obciąŜającym dochody uzyskiwane przez osoby prawne. Jest on regulowany przez
ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54,
poz. 654 z późn. zm.) oraz wiele rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie. Podatkowi
dochodowemu od osób prawnych podlegają osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji. Przepisy
tej ustawy mają równieŜ zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości
prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej (takimi spółkami są np. spółka jawna
czy spółka cywilna). Przepisy ustawy stosuje się teŜ do spółek niemających osobowości prawnej
mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeŜeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego
państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości
swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Podatnikami CIT mogą być równieŜ tzw.
podatkowe grupy kapitałowe.
„Poradnik”, który oddajemy do Państwa rąk, stanowi charakterystykę tego podatku. Wskazujemy na
główne reguły rządzące nim (podatnicy, przedmiot opodatkowania, zakres zwolnień). Szczególną
uwagę poświęcamy takŜe zasadom rozliczenia rocznego CIT. Przypominamy jednocześnie, Ŝe dla
podmiotów, u których rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, termin złoŜenia zeznania
rocznego upływa z końcem marca. Osobny rozdział poświęciliśmy równieŜ na omówienie
najwaŜniejszych zmian w u.p.d.o.p., które zaczęły obowiązywać z początkiem 2011 r.
CIT – podstawowe zagadnienia
Podatnikami CIT są nie tylko osoby prawne, ale równieŜ inne podmioty wskazane w u.p.d.o.p.
Podatek ten naleŜy opłacać od uzyskanych dochodów, a w niektórych przypadkach od uzyskanych
przychodów. Stawka CIT na przestrzeni kilkunastu ostatnich lat była stopniowo zmniejszana, obecnie
wynosi 19%. Ustawa przewiduje takŜe 50% stawkę sankcyjną w przypadku zaniŜenia przez podmioty
powiązane wysokości zobowiązania podatkowego.
Podatnicy CIT
Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych reguluje ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o
podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2011 r.
nr 28, poz. 143, dalej u.p.d.o.p.). Zgodnie z przepisami tej ustawy podatnikami podatku dochodowego od osób
prawnych są:
§ osoby prawne,
http://ksiegowosc.inforlex.pl/opracowaniakompleksowe/drukuj,01,I14.2011.012.000...
20110623
657091832.002.png
INFOR LEX Księgowość
Strona 2 z 33
§ jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z
tym że podatnikami są spółki kapitałowe w organizacji,
§ podatkowe grupy kapitałowe (grupy składające się z co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających
osobowość prawną, które funkcjonują w związkach kapitałowych i spełniają określone w ustawie warunki),
§ spółki niemające osobowości prawnej mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami
prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od
całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
Przepisów ustawy nie stosuje się do:
§ przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, chyba że
ustalenie przychodów jest wymagane dla celów określenia dochodów wolnych od podatku dochodowego,
§ przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach,
§ przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy,
§ przychodów (dochodów) armatorów opodatkowanych podatkiem tonażowym.
Artykuł 6 u.p.d.o.p. wymienia jednostki, które podlegają zwolnieniu podmiotowemu, np. Narodowy Bank Polski,
jednostki budżetowe itd. Jednostki te nie składają zeznań podatkowych.
Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terenie Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich
dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Podatnicy, jeżeli nie mają w Polsce siedziby lub zarządu,
podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają w Polsce. W przypadku tych ostatnich
podatników, jeżeli ustalenie dochodów nie jest możliwe na podstawie ewidencji rachunkowej, dochód określa się w
drodze oszacowania, przy zastosowaniu wskaźnika dochodu w stosunku do przychodu, np. 5% – z działalności w
zakresie handlu hurtowego lub detalicznego, 10% – z działalności budowlanej lub montażowej albo w zakresie
usług transportowych.
Przedmiot opodatkowania
Według zasad ogólnych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj
źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad
kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę
przychodów, różnica jest stratą. W przypadku gdy podatnik poniósł stratę w roku podatkowym, o wysokość tej
straty może obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że
wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty. W przypadku
przychodów z udziału w zyskach osób prawnych (np. dywidend) oraz przychodów podmiotów zagranicznych z
tytułu tzw. należności licencyjnych (np. z odsetek) – przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochody
pochodzące z dywidend mogą być, pod pewnymi warunkami, zwolnione od podatku dochodowego. Przy
powiązaniach kapitałowych i innych związkach szczególnych, istnieje możliwość opodatkowania dochodów w drodze
oszacowania. Do szacowania dochodów stosuje się następujące metody:
§ porównywalnej ceny niekontrolowanej,
§ ceny odprzedaży,
§ rozsądnej marży („koszt plus”), albo
§ zysku transakcyjnego (metodę podziału zysku lub metodę marży transakcyjnej netto).
Sposób i tryb określania dochodów podatników w drodze oszacowania cen w transakcjach dokonywanych przez
tych podatników określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu
http://ksiegowosc.inforlex.pl/opracowaniakompleksowe/drukuj,01,I14.2011.012.000...
20110623
657091832.003.png
INFOR LEX Księgowość
Strona 3 z 33
i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego
opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz.U. nr 160, poz. 1268). W
przypadku wydania przez właściwy organ podatkowy, na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, decyzji o
uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi,
w zakresie określonym w tej decyzji stosuje się metodę w niej wskazaną. Podatnicy dokonujący transakcji z
podmiotami powiązanymi lub mającymi miejsce zamieszkania albo siedzibę w tzw. „rajach podatkowych” są
zobowiązani do sporządzenia szczególnej dokumentacji podatkowej takich transakcji. Dokumentacja taka powinna
być sporządzona w terminie 7 dni i zawierać:
§ określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji,
§ określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty,
§ metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji,
§ określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach,
§ wskazanie innych czynników, które zostały uwzględnione przy określaniu wartości transakcji,
§ określenie oczekiwanych korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń – w przypadku umów dotyczących
świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
Jeżeli podatnik nie przedstawi organom podatkowym takiej dokumentacji transakcji, a w wyniku postępowania
podatkowego zostanie udowodnione, iż zostały ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które
ustaliłyby między sobą podmioty niezależne, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje
dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, wówczas zostanie określony dochód w wysokości wyższej
(strata w wysokości niższej) niż zadeklarowana przez podatnika i różnicę pomiędzy dochodem zadeklarowanym
przez podatnika a określonym przez organy skarbowe opodatkowuje się stawką w wysokości 50%.
Przychodami podatkowymi są nie tylko otrzymane pieniądze, ale również inne wartości, np. różnice kursowe,
wartość nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie otrzymanych rzeczy, praw lub innych świadczeń. Za przychody
związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, uważa się także należne przychody,
choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych
bonifikat i skont. Przy określaniu daty powstania przychodów jako ogólną zasadę przyjęto, że przychód należny
będzie powstawał w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, w tym częściowego
wykonania usługi, nie później niż w dniu:
§ wystawienia faktury, albo
§ uregulowania należności.
W przypadku usługi rozliczanej w okresach rozliczeniowych przychód powstaje w ostatnim dniu okresu
rozliczeniowego określonego w umowie lub fakturze (nie rzadziej niż raz w roku). Rozwiązanie to jest również
stosowane do ustalania daty powstania przychodów z tytułu dostawy energii elektrycznej, cieplnej i gazu
przewodowego.
W odniesieniu do przychodów, do których nie mają zastosowania przedstawione rozwiązania, przepisy podatkowe
regulują, iż datą powstania takiego przychodu jest dzień otrzymania zapłaty. W ustawie zostały wymienione również
kategorie, które nie są kwalifikowane do przychodów podatkowych, np. pobrane wpłaty lub zarachowane należności
na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.
Koszty uzyskania przychodów
Za koszty podatkowe uznawane są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo
zabezpieczenia źródła przychodów. Koszty bezpośrednio związane z przychodami są rozliczane w roku, w którym
http://ksiegowosc.inforlex.pl/opracowaniakompleksowe/drukuj,01,I14.2011.012.000...
20110623
657091832.004.png
INFOR LEX Księgowość
Strona 4 z 33
zostają osiągnięte związane z nimi przychody. Inne koszty rozliczone są w roku ich poniesienia. Za datę poniesienia
kosztu uznaje się dzień ujęcia kosztu w prowadzonych przez podatnika księgach rachunkowych na podstawie
faktury lub innego dowodu księgowego.
Różnice kursowe
Rozliczanie przez podatników różnic kursowych może następować według reguł wynikających z przepisów o
rachunkowości lub w oparciu o uregulowania w ustawie podatkowej (art. 15a u.p.d.o.p.). Możliwość wyboru mają
podatnicy, których sprawozdania finansowe są objęte badaniem przez biegłych rewidentów, pozostali podatnicy
rozliczają różnice kursowe na zasadach wskazanych w ustawie podatkowej. Wpływ na podatek dochodowy od osób
prawnych mają wyłącznie zrealizowane różnice kursowe, np. przy kredytach w dacie spłaty kredytu (pożyczki) w
walucie obcej. Podatnicy mogą rozliczać podatkowe różnice kursowe zarówno przy konwersji wierzytelności jak i
transakcjach kantorowych, mogą przyjąć faktycznie zastosowany kurs walut, np. bankowy lub kantorowy, albo
wynikający z umowy. Podatkowe rozliczenie różnic kursowych jest dokonywane według faktycznie zastosowanego
kursu walutowego, ale jeżeli przy obliczeniu różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie
zastosowanego kursu waluty w danym dniu, wówczas w takich przypadkach możliwe jest zastosowanie kursu
średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. We
wszystkich sytuacjach, w których zastosowano średni kurs NBP, kurs ten jest przyjmowany z ostatniego dnia
roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.
Amortyzacja
W zakresie amortyzacji podatkowej (art. 16a–16m u.p.d.o.p.) zostały określone składniki majątku, np. budynki,
budowle, maszyny, środki transportu, inwestycje w obcych środkach trwałych, budynki i budowle wybudowane na
obcym gruncie, zwane środkami trwałymi, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do
kosztów podatkowych. W ustawie zostały również wymienione środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne,
które nie podlegają amortyzacji, m.in. grunty i prawo wieczystego użytkowania gruntów. Dla celów podatku
dochodowego uznaje się za koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywana wyłącznie na
podstawie przepisów ustawy. Generalnie, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od ustalonej wartości
początkowej środków trwałych – w równych ratach co miesiąc, co kwartał albo jednorazowo na koniec roku
podatkowego (z zastrzeżeniem metody degresywnej). Przy amortyzacji środków trwałych podatnicy mogą stosować
różnorodne metody amortyzacji: liniową (wg stawek amortyzacyjnych z Wykazu stawek amortyzacyjnych), w tym z
możliwością podwyższania i obniżania tych stawek, metodę opartą o stawki indywidualne (dla używanych lub
ulepszonych środków trwałych) lub metodę degresywną (zmienna podstawa, od której dokonuje się odpisów
amortyzacyjnych). Mali podatnicy oraz podatnicy rozpoczynający działalność, z wyjątkiem tych, którzy zostali
utworzeni w wyniku stosownych przekształceń, mają możliwość skorzystania z amortyzacji obejmującej
jednorazowym odpisem amortyzacyjnym do 100% wartości początkowej środka trwałego w pierwszym roku
podatkowym. Dotyczy to środków trwałych z grup 3–8 Klasyfikacji Środków Trwałych, w tym maszyn, urządzeń i
środków transportu, z wyłączeniem jednak samochodów osobowych. Łączna kwota dokonanych według tej metody
odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wprowadzonych w danym roku do ewidencji, nie może przekroczyć
określonego limitu.
Amortyzacji podlegają również nabyte prawa majątkowe, takie jak: licencje, prawa autorskie, prawa własności
przemysłowej oraz knowhow, a także wartość firmy, koszty prac rozwojowych – zwane wartościami
niematerialnymi i prawnymi. Przy amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych stosuje się zasadę, że okres
dokonywania odpisów amortyzacyjnych nie może być krótszy niż ustawowo określona liczba miesięcy, np. od
licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich – 24 miesiące.
Leasing
http://ksiegowosc.inforlex.pl/opracowaniakompleksowe/drukuj,01,I14.2011.012.000...
20110623
657091832.005.png
INFOR LEX Księgowość
Strona 5 z 33
W zakresie opodatkowania stron umowy leasingu (art. 17a–17l u.p.d.o.p.) przepisy ustawy uzależniają rozliczenia
podatkowe w zależności od warunków takiej umowy. Dla celów podatkowych za umowę leasingu uznaje się umowę
nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana „finansującym”,
oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej
stronie, zwanej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także
grunty. Uregulowania w zakresie leasingu podatkowego zakładają ściśle określone skutki podatkowe:
1. Opłaty leasingowe w całej wysokości stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodu
korzystającego, jeżeli:
§ umowa została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji lub
co najmniej 10 lat w przypadku nieruchomości,
§ suma ustalonych opłat (wraz z ceną sprzedaży), pomniejszona o należny VAT, odpowiada co najmniej wartości
początkowej przedmiotu umowy.
2. Opłaty leasingowe, w części stanowiącej spłatę wartości przedmiotu umowy, nie są przychodem finansującego i
odpowiednio kosztem uzyskania przychodów korzystającego, jeżeli:
§ umowa została zawarta na czas oznaczony,
§ suma ustalonych opłat (wraz z ceną sprzedaży), pomniejszona o należny VAT, odpowiada co najmniej wartości
początkowej przedmiotu umowy,
§ z umowy będzie wynikało, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy będzie dokonywał
korzystający.
Przychodem ze sprzedaży przedmiotu leasingu, po zakończeniu podstawowego okresu umowy, zasadniczo jest cena
określona w umowie sprzedaży. W przypadku leasingu wymienionego w pkt 1, jeżeli cena sprzedaży będzie niższa
od hipotetycznej wartości netto (wartość początkowa pomniejszona o wyliczone w znaczeniu hipotetycznym odpisy
amortyzacyjne, obliczone według zasad amortyzacji degresywnej, z uwzględnieniem współczynnika 3 – w
odniesieniu do środków trwałych), przychód określa się w wysokości wartości rynkowej. W ustawie zostały
uregulowane także inne skutki, które mogą wystąpić po zakończeniu tego okresu. Na przykład, jeżeli leasing będzie
kontynuowany, opłaty ustalone przez strony będą przychodem dla finansującego oraz kosztem uzyskania
przychodów dla korzystającego także wtedy, gdy odbiegają znacznie od wartości rynkowej.
ZAPAMIĘTAJ
Jeżeli umowa nie spełnia warunków określonych w ustawie dla umów leasingu, wówczas skutki
podatkowe są takie same jak w przypadku umów najmu lub dzierżawy.
Zwolnienia przedmiotowe
W zakresie zwolnień (art. 17 u.p.d.o.p.) w ustawie funkcjonują zwolnienia przedmiotowe, w tym dla podatników
takich, jak zrzeszenia, stowarzyszenia, fundacje, realizujące ustawowo określone, społecznie użyteczne cele. W
przypadku tych podatników zwalnia się od podatku dochody, które są przeznaczone na realizację tych celów
statutowych. Podmioty takie, tj. spółdzielnie i wspólnoty mieszkaniowe, towarzystwa budownictwa społecznego oraz
samorządowe jednostki organizacyjne prowadzące działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej korzystają
wyłącznie ze zwolnienia dochodów uzyskanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na
cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej
niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
W celu obliczenia należnego podatku dochodowego konieczne jest ustalenie podstawy opodatkowania, którą
stanowi dochód po odliczeniu ewentualnych darowizn na określone cele, przy zachowaniu 10% limitu, w stosunku
http://ksiegowosc.inforlex.pl/opracowaniakompleksowe/drukuj,01,I14.2011.012.000...
20110623
657091832.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin