RESORPCJA ZĘBÓW MLECZNYCH.pdf

(252 KB) Pobierz
RESORPCJA ZĘBÓW MLECZNYCH
RESORPCJA ZĘBÓW
MLECZNYCH
RESORPCJA FIZJOLOGICZNA ZĘBÓW
MLECZNYCH
Około 5 roku życia, mniej więcej 3 lata przed fizjologiczna wymianą uzębienia,
rozpoczyna się u dzieci fizjologiczna resorpcja korzeni zębów mlecznych.
Resorpcja- zespół czynników prowadzących do utraty twardych tkanek zęba i
kości wyrostka zębodołowego.
Resorpcja zębów mlecznych ,występująca przy wymianie uzębienia mlecznego na
stałe, zwane jest resorpcją rozwojową . Rozpoczyna się ona niszczeniem przez
osteoklasty przegrody kostnej, która oddziela zawiązek zęba stałego od korzenia
zęba mlecznego.
Proces resorpcji stymulowany jest przez gruczoły wydzielania wewnętrznego i
wzrost zawiązka zęba stałego. Leczenie zęba w czasie jego resorpcji zaburza i
wydłuża ten proces.
W fizjologicznej rozwojowej resorpcji zębów mlecznych wyróżniamy trzy okresy:
1. okres przygotowawczy do resorpcji – resorpcja powierzchownych warstw
korzenia zęba (głównie cementu), następnie zębiny korzenia od strony kanału
i blaszek kości wyrostka zębodołowego
2. okres resorpcji właściwej – resorpcja twardych tkanek zęba doprowadzający
do zaniku korzenia, pogłębienie kieszonki dziąsłowej
3. resorpcja ostateczna – resorpcja okolicy szyjki zęba i zębiny korony zęba
Przy resorpcji 1/3 długości korzenia pojawia się przebarwienie korony zęba, przy
resorpcji 2/3 długości korzenia stwierdza się ruchomość zęba.
Resorpcja zębów mlecznych rozpoczyna się na powierzchni położonej najbliżej
zawiązka zęba stałego, od wewnętrznej strony korzenia, następnie rozprzestrzenia
się w kierunku korony, powierzchnie zewnętrzne ulegają resorpcji w późniejszym
czasie. Cement ulega zwykle resorpcji w pierwszej kolejności w stosunku do zębiny.
Zębina słabiej uwapniona znajdująca się w pobliżu komory zęba ulega resorpcji
ostatnia. Miazga zęba w czasie resorpcji ulega zmianom wstecznym(zwyrodnienie
tłuszczowe, wodniczkowe, depolimeryzacja włókien łącznotkankowych, zanik
odontoblastów i pojawienie się komórek olbrzymich),rozpoczyna się od miazgi
kanałowej, w dalszym etapie miazgi komorowej.
Procesy resorpcji toczą się równocześnie z procesami odbudowy (przy znacznej
przewadze procesu resorpcji) dlatego ząb pozostaje sprawny czynnościowo prawie
do końca, gdy tkwi w zębodole. W czasie resorpcji następują długie przerwy
spoczynkowe, w których osteoblasty, cementoblasty i odontoblasty wytwarzają od
nowa tkankę kostną, cement, wtórną zębinę i odbudowują aparat więzadłowy zęba.
Okresy czynnej resorpcji są bardzo krótkie – stąd mocne osadzenie zęba w zębodole
i długie pełnienie funkcji.
Wyróżniamy dwa rodzaje resorpcji:
1. gładką – występującą szczególnie na zewnętrznych powierzchniach
korzenia,w której udział biorą fibroblasty, komórki wrzecionowate i okrągłe
2. lakunarna z zatokami – tocząca się głównie w zębinie, cemencie i części
szkliwa, biorą w niej udział komórki olbrzymie, osteoklasty, odontoklasty i
cementoklasty.
Resorpcja zęba następuje również w zębach nie mających np. odpowiednika w
zębach stałych – proces ten jest wtedy nieco wydłużony, natomiast obecność
zawiązka zęba stałego przyspiesza ale nie warunkuje resorpcji. Zdarza się iż mimo
obecności zęba stałego nie dochodzi do resorpcji zęba mlecznego. Niekiedy
resorpcja następuje nieprawidłowo np. przy zroście zębów mlecznych z kością
zębodołu (ankylosis).
Bibliografia:
Opracowano na podstawie „Stomatologia Zachowawcza Wieku Rozwojowego” pod redakcją Zofii
Knychalskiej-Karwan (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego)
Zgłoś jeśli naruszono regulamin