Stanodkt.doc

(427 KB) Pobierz
1

TEORIA STANU ODKSZTAŁCENIA              8

1. WEKTOR PRZEMIESZCZENIA

«              położenie pkt. P przed deformacją                            

«              położenie pkt. P po deformacji                                         

«              przemieszczenie punktu P                                         

                                                                                                               

«              wektorowe pole przemieszczeń                           

2. ZMIANA ODLEGŁOŚCI MIĘDZY PUNKTAMI

«              położenie pkt. P po deformacji                                          

«              położenie pkt. Q po deformacji                                          

«              kwadrat odległości między punktami P i Q przed deformacją

«              kwadrat odległości między punktami P' i Q' po deformacji

                            Þ             

«              obliczenie różnicy kwadratów odległości punktów po i przed odkształceniem

              - różniczka zupełna              

                            i, j =1, 2, 3

macierz stanu odkształcenia ( II rzędu, symetryczna )

«              Macierz stanu odkształcenia jest TENSOREM

Dowód: w "nowym " układzie , obróconym wzg. układu wyjściowego

                            pr. transformacji tensora

3. ODKSZTAŁCENIA LINIOWE I KĄTOWE

«              wybieramy 2 włókna : PQ równoległe do osi x1 i  PR równoległe do x2. Wyznaczyć długości tych włókien oraz kąt między nimi po odkształceniu .

«              długości włókien PQ, PR i QR przed odkształceniem

«              długość włókna po odkształceniu             

«              długości włókien P'Q', P'R', Q'R' po odkształceniu

«              zmiana kąta między włóknami P'Q' i P'R' (tw. Carnota , "tw. cosinusów")

«              odkształcenia liniowe (względna zmiana długości włókna PQ)

                            nie ma sumowania po "i"

«              odkształcenia kątowe

             

4. RÓWNANIA GEOMETRYCZNE

«              związki między przemieszczeniami i odkształceniami

              są to nieliniowe równania geometryczne

«              linearyzacja równań geometrycznych

              założenie : pochodne przemieszczeń są wielkościami małymi

              WNIOSEK : kwadraty pochodnych przemieszczeń, jako małe wyższego rzędu można pominąć.

              «              odkształcenia liniowe

                            Þ             

              «              odkształcenia kątowe

2 eii << 1              Þ             

                                          dla małych a                      arcsin a @ a              Þ             

«              liniowe równania geometryczne - równania Cauchy'ego

«              tensor odkształcenia             

5. KINEMATYCZNE WARUNKI BRZEGOWE

«              liniowe równania geometryczne ( rów. Cauchy'ego ) - 6 równań różniczkowych cząstkowych wzg. 3 nieznanych funkcji przemieszczeń

«              rozwiązanie ma postać :              

              - całka ogólna układu równań różniczkowych jednorodnych (opisuje stan bezodkształceniowy eij =0 - przemieszczenia punktów bryły sztywnej)

              - całka szczególna układu równań różniczkowych niejednorodnych

«              elementarne przekształcenia algebraiczne i różniczkowe prowadzą do całki ogólnej w postaci

              Ostatecznie otrzymujemy zatem rodzinę rozwiązań o 6 parametrach a, b, c, d, f i g.

              Parametry te określa się z warunków wynikających ze sposobu podparcia konstrukcji. Warunki te noszą nazwę kinematycznych warunków brzegowych.

«              przykłady kinematycznych warunków brzegowych

A.                           

B.                           

C.                           

6. RÓWNANIA NIEROZDZIELNOŚCI ODKSZTAŁCEŃ

- liniowe równania geometryczne ( rów. Cauchy'ego )

- 6 równań różniczkowych ze wzg. na niewiadome 3 funkcje przemieszczeń

- rozwiązanie istnieje tylko wówczas, gdy między odkształceniami zachodzą związki zwane równaniami nierozdzielności.

             

przestawienia wskaźników :

             

             

             

                           

             

«              liczba równań (liczba 4 elementowych wariacji ze zbioru 3 elementowego) wynosi 34 = 81, ale liczba równań niezależnych wynosi 6

             

             

             

             

             

             

«              interpretacja geometryczna

7. DEFORMACJA SZEŚCIANU JEDNOSTKOWEGO

Problem : Określić deformację sześcianu o jednostkowych krawędziach ("obraz" punktu materialnego tzn. punktu o przypisanej masie).

A. W układzie współrzędnych określonym przez osie główne tensora odkształcenia

«              długości krawędzi sześcianu jednostkowego po odkształceniu

«              zmiana objętości sześcianu

             

               

«              zmiana kątów między krawędziami sześcianu - nie występuje, gdyż dla i ¹ j, eij=0.

WNIOSEK :

1) zmiana objętości zwana dylatacją jest równa I niezmiennikowi tensora, jest więc taka sama w każdym układzie współrzędnych

2) nie występuje zmiana postaci

B. W dowolnym układzie współrzędnych

«              długości krawędzi sześcianu jednostkowego po odkształceniu

«              zmiana objętości sześcianu - dylatacja

             

«              zmiana kątów między krawędziami sześcianu

 

WNIOSEK :

1)              zmianę objętości, niezależnie od ukł. współrzędnych opisuje I niezmiennik

2)              występowanie zmiany postaci zależy od układu współrzędnych.

8. DEWIATOR I AKSJATOR SYMETRYCZNEGO TENSORA II RZĘDU

TWIERDZENIE :każdy tensor symetryczny II rzędu można przedstawić w postaci sumy dwóch tensorów symetrycznych w postaci :

«              aksjator                                         

«              dewiator                                         

9. AKSJATOR I DEWIATOR TENSORA ODKSZTAŁCENIA

«              I niezmiennik (zmiana objętości) aksjatora i dewiatora

              dla aksjatora                           

              dla dewiatora                           

WNIOSKI :

1)              całą zmianę objętości opisuje aksjator tensora odkształcenia, nie opisuje on zmiany postaci

2)              zmianę postaci opisuje dewiator tensora odkształcenia, nie opisuje on zmiany objętości

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin