Ewa Krąkowska
Edukacja integracyjna
UAM Poznań
Fragment scenariusza zajęć nauczania zintegrowanego:
Dobry kolega z wykorzystaniem metody aktywizacyjnej: mapa pojęciowa
/czas przeprowadzenia 45 minut/
Charakterystyka klasy:
Do klasy pierwszej, w której przeprowadziłam zajęcia z wykorzystaniem powyższej metody uczęszcza 15 uczniów, w tym:
12 uczniów – zdrowych,
2 uczniów – z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z dużymi zaburzeniami koncentracji,
1 uczeń – upośledzony umysłowo w stopniu lekkim.
Uzasadnienie wyboru metody:
Metoda w sposób najbardziej wyrazisty pokazywała to jakie cechy charakteru powinien posiadać dobry kolega, a o to mi chodziło. Nie wymagała też ode mnie wielkich nakładów finansowych, a jej przygotowanie nie zajmuje wiele czasu.
Kompetencje jakie osiągnął uczeń:
Cel zajęć: Uświadomienie więzi z kolegami/koleżankami.
Uczeń:
- opowie o swoim koledze/koleżance,
- wysłucha uważnie wiersza,
- odróżni cechy dobre od złych,
- wykona rysunek swojego kolegi z ławki.
Uczniowie mieli zwrócić uwagę na to, jakim należy być (jakie posiadać cech charakteru), aby inni uważali mnie za dobrego kolegę. Pracując metodą mapy pojęciowej w sposób bardzo obrazowy widać było, jakie cechy dzieci 7-letnie uważają za najważniejsze u swojego kolegi.
Przez całe zajęcia próbowali zwracać uwagę na te cechy, które wymienili i oceniali się nawzajem. Podsumowując zajęcia dzieci jeszcze raz słownie potwierdziły, że dobrze być i mieć dobrego kolegę.
Czynności ucznia
Środki dydaktyczne
metody
/korelacja/
1. Z kim chcesz spędzić dzisiejszy dzień? – zabawa
2. Wyjaśnienie celu zajęć.
3. Zapis tematu na tablicy.
N-l zaprasza jedno dziecko z ławki na środek. Pozostałe siedzą w ławkach. Pyta: Maciej, z kim chciałbyś spędzić dzisiejszy dzień? Wybierz te dzieci lub jedno dziecko, a ja na pamiątkę zrobię wam zdjęcie na niby.
„Dobry kolega”
Uczeń wybiera.
Piszą w zeszytach
Kreda, tablica, zeszyty uczniów, długopisy/ołówki
Forma zbiorowa
Metoda słowna
Ćwiczeń praktycznych: pisanie
Edukacja społeczna
1. Odczytanie przez nauczyciela wiersza „Z kolegą weselej” S. Kraszewskiego.
W sobotę czy w niedzielę,
Choć zajęć mam tak wiele.
Samemu smutno jakoś,
Z kolegą jest weselej!
Swą radość z nim pomnożę,
A smutki swe podzielę.
Samemu zawsze gorzej,
Z kolega jest weselej!
Wiersz „Z kolegą weselej” S. Kraszewskiego
2. Rozmowa z dziećmi ukierunkowana pytaniem:
- Kogo możemy nazwać prawdziwym przyjacielem?
Kieruje rozmową.
Odpowiadają na pytanie.
Metoda słowna: rozmowa
3. Jakie cechy charakteru ma dobry kolega? – mapa pojęciowa.
Koordynuje pracę uczniów, ale przede wszystkim pracuje z uczniem upośledzonym.
Zbiera dzieci na dywanie. Prowadzi pogadankę i koordynuje pracę.
Nauczyciel pyta uczniów jakimi częściami mowy są wymienione przez nich cechy.
Dzieci:
zdrowe - na otrzymanych karteczkach zapisują cechy charakteru dobrego kolegi;
nadpobudliwe – gotowe napisy, z których należy wybrać właściwe np. bije, pomaga w lekcjach, miły, uśmiechnięty itp.;
upośledzone – ilustracje, które przedstawiają dwoje dzieci w różnych sytuacjach.
Przyklejają swoje propozycje cech charakteru na zasadzie promienia od ilustracji na papierze.
Przeliczają ile razy powtórzyła się dana cecha, której jest najwięcej.
Na arkuszu szarego papieru przyklejony rysunek i napis: dobry kolega.
Karteczki, gotowe napisy, ilustracje.
Mapa pojęciowa
Forma indywidualna.
Metoda: ćwiczeń praktycznych
Metoda słowna: pogadanka
Ćwiczeń praktycznych
Edukacja matematyczna
1. Podsumowanie:
- Jakim należy być by inni nazywali mnie dobrym kolegom?
Podają odpowiedź na pytanie, wymieniając cechy z mapy pojęciowej.
Aga7675