G-4.pdf

(238 KB) Pobierz
B99ADCAC.htm
Rozporządzenie
Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 24 marca 1999r. (Dz. U. Nr 30, poz. 297)
Wykaz standardów technicznych - poz. 7
INSTRUKCJA TECHNICZNA G-4
POMIARY SYTUACYJNE I WYSOKO Ś CIOWE
WYDANIE TRZECIE
Warszawa 1983
Instrukcję techniczną opracował zespół w składzie:
Apoloniusz Szejba
Bogdan Grzechnik
Stefan
Kacprzak
Jan
Kulka
Henryk
Musiatowicz
Zgodnie z zaleceniami Biura Rozwoju Nauki i Techniki
Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii reprezentowanego
przez Edwarda Jarosińskiego.
Konsultacja naukowa: Henryk Leśniok
Recenzenci: Henryk Leśniok
Stanisław Napora
ZARZ Ą DZENIE NR 7 *)
PREZESA GŁÓWNEGO URZ Ę DU GEODEZJI I KARTOGRAFII
z dnia 28 czerwca 1979 r.
w sprawie wprowadzenia do stosowania instrukcji technicznej "G-4 Pomiary sytuacyjne i
wysokościowe"
116581148.001.png
Na podstawie art. 8 ust. 1 dekretu z dnia 13 czerwca 1956 r. o państwowej słuŜbie geodezyjnej i
kartograficznej (Dz.U. nr 25, poz. 115) oraz zarządzenia nr 39 Ministra Gospodarki Terenowej i
Ochrony Środowiska z dnia 12 grudnia 1972 r. w sprawie uprawnień Prezesa Głównego Urzędu
Geodezji i Kartografii ( Dz. Urz. GUGiK nr 8, poz. 32 ) zarządza się co następuje:
§ 1.
Wprowadza się do stosowania instrukcją techniczną "G-4 Pomiary sytuacyjne i wysokościowe"
stanowiącą załącznik do zarządzenia.
§ 2.
Tracą moc:
1. Zarządzenie Nr 20 Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii z dnia 11 lipca 1967 r. w
sprawie wprowadzenia do stosowania instrukcji C-1 "Pomiary sytuacyjne" (Dz. Urz. GUGiK Nr
8, poz. 23),
2. Zarządzenie Nr 17 Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii z dnia 8 czerwca 1968 r.
zmieniające Instrukcję B-VII "Pomiar rzeźby terenu" i wprowadzające do stosowania wydanie
czwarte instrukcji zawierające jednolity tekst (Dz. Urz. GUGiK Nr 6, poz. 26),
3. Zarządzenie Nr 11 Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii z dnia 9 czerwca 1971 r.
w sprawie wprowadzenia do stosowania "Instrukcji B-III, Poligonizacja techniczna. Część II.
Wzory i przykłady" (Dz.Urz. GUGiK z 1972 r. Nr 8, poz. 36),
4. Zarządzenie Nr 8 Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii z dnia 7 czerwca 1974 r. w
sprawie wprowadzenia do stosowania instrukcji technicznej C-IV "Geodezyjna inwentaryzacja
uzbrojenia terenu" (Dz. Urz. GUGiK Nr 4, poz. 26)
§ 3.
Zarządzenie wchodzi w Ŝycie z dniem podpisania.
W porozumieniu:
Prezes:
Szef Zarządu Topograficznego
Głównego Urzędu Geodezji
Sztabu Generalnego WP
i Kartografii
Szef SłuŜby Topograficznej
dr inŜ. Czesław Przewoźnik
Gen. Bryg. Leon Sulima
Podsekretarz Stanu
_______________________________________________________________________
*) W wydaniu trzecim instrukcji uwzględniono erratę oraz zmiany wprowadzone
zarządzeniem nr 7 Prezesa Głównego Urzędy Geodezji i Kartografii z dnia 23 lipca 1983 r.
Tekst zarządzenia nr 7
S P I S T R E Ś C I
CZĘŚĆ I
POSTANOWIENIA OGÓLNE
 
str.
ROZDZIAŁ I
PRZEDMIOT I ZAKRES INSTRUKCJI
7
ROZDZIAŁ II
PPRACE PRZYGOTOWAWCZE DO WYKONANIA POMIARÓW
8
CZĘŚĆ II
POMIARY SYTUACYJNE
ROZDZIAŁ III
PRZEDMIOT POMIARÓW SYTUACYJNYCH
12
ROZDZIAŁ IV
BEZPOŚREDNIE POMIARY SYTUACYJNE
16
- Zagęszczenie osnowy poziomej
16
- Metody pomiarów
22
- Szkice polowe
30
ROZDZIAŁ V
FOTOGRAMETRYCZNE POMIARY SYTUACYJNE
- Zdjęcia fotogrametryczne
32
- Projekty lotów i osnów fotogrametrycznych
32
- Polowe uczytelnienie zdjęć lotniczych
38
- Metody pomiarów
39
- Kontrola pierworysów map
42
- Wykonanie map fotograficznych
42
ROZDZIAŁ VI
ZASADY GENERALIZACJI KONTURÓW
SZCZEGÓŁÓW TERENOWYCH PRZY POMIARZE
45
CZĘŚĆ III
POMIARY WYSOKOŚCIOWE
ROZDZIAŁ VII PRZEDMIOT POMIARÓW WYSOKOŚCIOWYCH
48
ROZDZIAŁ VIII BEZPOŚREDNIE POMIARY RZEŹBY TERENU
50
- Zagęszczenie osnowy wysokościowej
51
- Metody pomiarów:
Niwelacja powierzchniowa
53
Niwelacja tachimetryczna
58
ROZDZIAŁ IX
FOTOGRAMETRYCZNE POMIARY RZEŹBY TERENU
- Zagęszczenie osnowy wysokościowej
61
- Opracowanie rzeźby terenu
62
CZĘŚĆ IV
POMIARY UZUPEŁNIAJĄCE
ROZDZIAŁ X
SYTUACYJNE POMIARY UZUPEŁNIAJĄCE
63
ROZDZIAŁ XI
WYSKOŚCIOWE POMIARY UZUPEŁNIAJĄCE
64
Załączniki:
Nr 1 - Dopuszczalne róŜnice dwukrotnego pomiaru długości boków osnowy poziomej
Nr 2 - Dopuszczalne odchyłki kątowe dla ciągów sytuacyjnych
Nr 3 - Dopuszczalne odchyłki liniowe ciągów sytuacyjnychprzy obliczeniach
przyrostów współrzędnych na podstawie kątów poprawionych ze względu
na zamknięcie kątowe
Nr 4 - Dopuszczalne odchyłki liniowe ciągów sytuacyjnychprzy obliczeniach
przyrostów współrzędnych na podstawie kątów bezpośrednio pomierzonych
Nr 5 - Dopuszczalne odchyłki przewyŜszeń otrzymanych z pomiaru w kierunku
głównym i powrotnym odcinków i ciągów oraz nawiązania ciągów
do punktów wyŜszych klas lub punktów węzłowych
CZ ĘŚĆ I.
POSTANOWIENIA OGÓLNE
R O Z D Z I A Ł I.
PRZEDMIOT I ZAKRES INSTRUKCJI
§ 1.
Niniejsza instrukcja podaje ogólne zasady techniczne, obowiązujące przy wykonywaniu
bezpośrednich i fotogrametrycznych pomiarów sytuacyjnych, pomiarów wysokościowych i pomiarów
uzupełniających, słuŜących do sporządzania aktualizacji mapy zasadniczej oraz map tematycznych.
§ 2.
1. Pomiar sytuacyjny jest to zespół czynności technicznych pozwalających na określenie
kształtu, wielkości i wzajemnego połoŜenia szczegółów terenowych, umoŜliwiających
przedstawienie ich obrazów w rzucie prostokątnym na powierzchnię odniesienia.
2. Pomiar wysokościowy jest to zespół czynności technicznych pozwalających na określenie
wysokości punktów względem przyjętego poziomu odniesienia i umoŜliwiających
przedstawienie form ukształtowania terenu.
3. Pomiar uzupełniający jest to zespół czynności technicznych pozwalających na dostosowanie
dokumentów geodezyjno-kartograficznych do ich zgodności z terenem w zakresie ustalonej
 
dla nich treści.
Pomiary sytuacyjne lub wysokościowe mające na celu przystosowanie map do określonych
zadań gospodarczych, traktować naleŜy jako pomiary uzupełniające.
§ 3.
Stosowanie metod, narzędzi i materiałów nie przewidzianych niniejszą instrukcją jest dopuszczalne,
a metod będących wynikiem postępu technicznego jest zalecane, pod warunkiem zachowania
wymaganych dokładności opracowań wynikowych.
ROZDZIAŁ II.
PRACE PRZYGOTOWAWCZE DO WYKONANIA POMIARÓW
§ 4.
1. Wykonawca pomiarów zobowiązany jest zgłosić prace przed ich rozpoczęciem do ośrodka
dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, właściwego terytorialnie dla mierzonego obiektu.
2. Tryb zgłaszania oraz uzgadniania sposobu wykonywania robót geodezyjno-kartograficznych
określają odrębne przepisy.
§ 5.
1. Wykonawca powinien otrzymać z ośrodka dokumentacji geodezyjno-kartograficznej
informacje dotyczące:
a) rodzaju istniejących materiałów geodezyjno-kartograficznych i sposobu ich wykorzystania,
b) potrzeby załoŜenia nowej lub uzupełnienia istniejącej osnowy geodezyjnej,
c) obowiązującego układu współrzędnych i zasad podziału map na arkusze,
d) obowiązującego układu wysokości.
2. Informacja o istniejących materiałach geodezyjno-kartograficznych powinna zawierać:
a) klasy osnowy geodezyjnej i dokładności punktów,
b) zalecenia dotyczące sposobu wykorzystania osnowy,
c) opis stanu osnowy w terenie wg ostatniego przeglądu,
d) wykaz arkuszy map przeznaczonych do wykorzystania lub załoŜenia w ramach danej
roboty,
Zgłoś jeśli naruszono regulamin