CO TO ZA POSTAĆ BIAŁA, PĘKATA - matematyka.doc

(35 KB) Pobierz
SCENARIUSZ ZAJĘĆ Z ZAKRESU KSZTAŁTOWANIA POJĘĆ MATEMATYCZNYCH DLA DZIECI CZTEROLETNICH

SCENARIUSZ ZAJĘĆ Z ZAKRESU KSZTAŁTOWANIA POJĘĆ MATEMATYCZNYCH U DZIECI CZTEROLETNICH

 

Temat: „Co to za postać biała, pękata?” – zabawy matematyczne z kołem.

 

Cele:

·         utrwalenie kształtu figury geometrycznej – koło  

·         rozwijanie umiejętności określania wielkości przedmiotów przy użyciu słów duży, mały

·         nabywanie sprawności w zakresie porównywania wielkości przedmiotów – mniejszy, większy, taki sam

·         doskonalenie umiejętności klasyfikowania obiektów według określonej cechy – wielkości

·         dostrzeganie cech wielkościowych przedmiotów (zdobywanie doświadczeń sprzyjających spostrzeganiu tych cech poprzez przykładanie)

Metody:

·         czynne:

- metoda samodzielnych doświadczeń

- metoda kierowania własną działalnością dzieci

- metoda zadań stawianych dzieciom

- metoda ćwiczeń utrwalających wcześniej nabyte umiejętności

·         słowne:

- wiersz

- rozmowa kierowana

- objaśnienie

·         percepcyjne:

- obserwacja

Formy:

·         zbiorowa

·         zespołowa

·         indywidualna

 

 

Środki dydaktyczne:

              Wiersz H. Ożogowskiej „Kto to?”, koła różnej wielkości wycięte z białego papieru (cztery do przypięcia na tablicy, po cztery (trzy dla dzieci młodszych) w kopertach, po trzy do naklejania na arkusz, około trzydziestu do segregowania), melodia do piosenki „Krasnoludki” na płycie CD, magnetofon, trzy koszyki do segregowania kół, tamburyn, arkusze szarego papieru, klej, gotowe elementy do uzupełniania bałwana, pastele tłuste, kartki granatowego papieru.

Przebieg zajęć:

1. Wspólna recytacja wiersza „Kto to?”.

Dzieci i nauczycielka wspólnie recytują wiersz, jednocześnie ilustrując jego treść ruchem.

Na podwórko już od rana

dziwny gość zawitał.

Nie rusza się, nic nie mówi,

o nic się nie pyta

 

Twarz okrągła, nos kartofel,

oczy – dwa węgielki.

Szyi nie ma, nóg nie widać,

a jak beczka wielki

 

Koszyk stary jak kapelusz

ma na czubku głowy.

Któż to taki? Czy już wiecie?

To bałwan śniegowy.

2. Układanie bałwana z kół na tablicy połączone z rozmową.

Nauczycielka mówi, że na tablicy jest niespodzianka – obrazek, który ułożyła dla dzieci. Odkrywa tablicę i…mówi, że zapomniała ułożyć niespodziankę, zapomniała nawet, co to miało być. Na tablicy znajdują się cztery koła w różnych wielkościach. Nauczycielka zadaje pytania:

- Co widzicie na tablicy?

- Narysujcie koło palcem w powietrzu.

- W jakim kolorze są te koła?

- Czym te koła się od siebie różnią?

- Co możemy ułożyć z takich kół?

- A jeśli ułożymy odwrotnie to co się stanie z bałwanem?

3. Zabawa ruchowa „Wesołe bałwanki”.

Dzieci podczas trwania muzyki maszerują po obwodzie koła. Na przerwę w muzyce wykonują następujące czynności:

·         bałwanki toczą duże śniegowe kule

·         jeżdżą na łyżwach

·         podskakują, by nałapać śnieżynek na obiad

·         lecą samolotem

·         czyszczą szyby w oknach

·         tańczą bałwankowy taniec

4. Segregowanie kół do koszyków.

Nauczycielka postanawia pokazać dzieciom kolejną niespodziankę. Jednak potyka się i rozsypuje na dywanie koła w trzech wielkościach. Prosi dzieci o pomoc w porządkowaniu kół. Na stoliku stawia trzy koszyki. Na każdym z nich jest koło w którymś z rozmiarów – dzieci nazywają je (małe, średnie i duże). Zadaniem dzieci jest posegregowanie kół do odpowiednich koszyków. Trafność wyboru mogą sprawdzać poprzez przykładanie przyniesionych kół do umieszczonych na koszyku.

5. Układanie bałwanów przy stolikach.

Każde z dzieci otrzymuje kopertę, w której umieszczone są cztery koła (dla dzieci młodszych trzy). Układają z nich przy stolikach bałwany stopniując wielkość.

6. Zabawa orientacyjno – porządkowa „Sople lodu”.

Gdy nauczycielka gra na tamburynie dzieci swobodnie biegają po sali. Na przerwę zamienia je w sople – stają w bezruchu w dowolnie przyjętej pozie.

7. „Bałwan” – tworzenie kompozycji z kół i naklejanie ich na arkusze szarego papieru.

Nauczycielka łączy dzieci w trzyosobowe grupy. Każda grupa otrzymuje arkusz szarego papieru, trzy białe koła o różnych wielkościach, małe czarne koła na oczy i guziki, pomarańczowy trójkąt na nos oraz kolorowe trójkąty i kwadraty na kapelusz. Dzieci dekorują bałwany za pomocą pasteli. Nauczycielka wywiesza prace na wystawie.

8. Zakończenie zajęć – powieszenie prac na wystawie i wspólne oglądanie.

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin