Ogólna charakterystyka osób z głębokim upośledzeniem umysłowym.pdf
(
105 KB
)
Pobierz
58686104 UNPDF
Ogólna charakterystyka osób z głębokim upośledzeniem
umysłowym
Strona główna
>
Zaburzenia rozwoju
>
Upośledzenie umysłowe
Upośledzenie w stopniu głębokim jest najczęściej uwarunkowane genetycznie (np. zespół Blocka‐Sulzberga, zespół Downa) lub takimi czynnikami jak:
urazy, zatrucia, które uszkadzają ośrodkowy układ nerwowy dziecka w okresie jego rozwoju płodowego. Głębszemu upośledzeniu umysłowemu
towarzyszy dość często epilepsja ‐ stanowi ona wówczas objaw uszkodzenia mózgu.
Kirejczyk K. uważa, iż niezależnie od wieku badanej osoby, o głębokim upośledzeniu umysłowym świadczy:
l
Iloraz inteligencji wahający się w granicach 0‐19.
l
Iloraz rozwoju poszczególnych sprawności intelektualnych waha się (w zależności od stosowanej techniki pomiaru) w granicach 0‐19 lub 24.
l
Iloraz dojrzałości społecznej (skala dojrzałości społecznej E. Dolla) waha się w granicach 0‐23.
Osoby z głębokim upośledzeniem umysłowym nie są w stanie przekroczyć okresu inteligencji zmysłowej. Jedynie silny bodziec może zaktywizować
uwagę mimowolną, brak jest uwagi dowolnej. Rozwój mowy najczęściej zostaje zatrzymany w okresie melodii. Bywa zachowane powtarzanie kilku
wybranych słów, jednakże bez spontaniczności. Osoba taka reaguje na słowa powiązane z odpowiednim gestem. K. Kirejczyk zawraca uwagę na fakt,
że jednostki z głębokim upośledzeniem umysłowym nie są wstanie przekroczyć okresu inteligencji ruchowo‐zmysłowej (manipulacyjnej), a okres ten
przypada na pierwsze dwa lata życia dziecka w normie intelektualnej. Pomocna jest w tym długotrwała „rewalidacja”.
Upośledzeniu umysłowemu w stopniu głębokim towarzyszą liczne wady słuchu, wzroku, mowy, niedowłady i porażenia kończyn. Mając na uwadze
kompleksowe ograniczenia w funkcjonowaniu jednostki głęboko upośledzonej umysłowo, a więc w rozwoju fizycznym, emocjonalnym, poznawczym
społecznym występują wyraźne ograniczenia lub zniekształcenia. W tym przypadku słuszne jest zastępowanie terminu „upośledzenie” terminem
„głęboka wieloraka niepełnosprawność”. Termin „upośledzenie umysłowe” zbyt jednoznacznie i jednostronnie sugeruje sposób postępowania
rewalidacyjno‐wychowawczego, co nie jest adekwatne do stanu psychoruchowego i społecznego omawianych jednostek. Natomiast termin „głęboka
wieloraka niepełnosprawność” jest zgodny z humanistyczną koncepcją człowieka oraz na tyle szeroki, że realistyczne obejmuje jednostki głęboko
upośledzone pod względem psychicznym, fizycznym i społecznym.
Opracowanie: Marzena Mieszkowicz ‐ neurologopeda
Strona główna
>
Zaburzenia rozwoju
>
Upośledzenie umysłowe
Plik z chomika:
goskagal
Inne pliki z tego folderu:
A .Maurer, Wczesna interwencja w system rodzinny założenia teoretyczne i przegląd badań [w] Wspomaganie rozwoju osób niepełnosprawnych, red. J. Pilecki, S. Olszewski, TEXT, Kraków 1999.doc
(36 KB)
E.Reczek , Towarzyszenie rodzinom z małymi dziećmi z zaburzonym rozwojem [w] Rewalidacja, 1997 nr2, str. 16-17.rar
(4735 KB)
Metoda Felice Affolter jako jedna z form pracy z dziećmi z głęboką niepełnosprawnością umysłową.doc
(41 KB)
Nauka samodzielnego funkcjonowania i przygotowanie do dorosłego życia.pdf
(146 KB)
program wczesnego wspomagania- zespół Downa(2).doc
(73 KB)
Inne foldery tego chomika:
alfabet - karty pracy
ALFABET W WIERSZU
BAJKI - GRAJKI
ĆWICZENIA DO SKOPIOWANIA
Ćwiczenia usprawniające
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin