JK11-dolega.pdf

(55 KB) Pobierz
25268809 UNPDF
H ALINA D OŁE ˛ GA
Słowa polityczne
w ´wiadomo´ci dzieci˛cej
1. Przedmiotem mojego artykułu jest analiza sposobu rozumienia i definiowania
przez uczniów wybranych słów politycznych, a wi˛c elementów leksykalnych
j ˛ zyka, które ze wzgl ˛ du na przynajmniej jedno znaczenie zwia ˛ zane sa ˛ z szeroko
rozumiana ˛ polityka ˛ . W mojej pracy analizuj ˛ słownictwo polityczne z perspekty-
wy pragma- i socjolingwistycznej. Przez słownictwo polityczne rozumiem t ˛
cz ˛ ´´ całego zasobu leksykalnego, która swym znaczeniem obejmuje szeroko
rozumiana˛ polityk˛ 1 (zarówno jej warstw˛ ideologiczna˛, jak gospodarcza˛, stru-
ktur˛ władzy itp.). Wyrazy te, cho´ sa˛ w pewnym sensie funkcjonalnie nacecho-
wane, nie tworza ˛ podsystemu słownictwa fachowego, nie nale˙a ˛ do terminologii.
Analiza pragmalingwistyczna polegała b ˛ dzie głównie na wykazaniu zwia ˛ zków,
jakie zachodza ˛ mi ˛ dzy informatorami (u˙ytkownikami j ˛ zyka) a znakami (j ˛ zy-
kiem, sposobem jego u˙ycia) w konkretnym akcie mowy. W moich badaniach
przyj˛łam za pojedynczy akt mowy ka˙da˛ definicj˛ podana˛ przez ucznia. Przed-
miotem refleksji socjolingwistycznej uczyniłam wpływ istotnych wydarze´ spo-
łecznych, rol ˛ ´rodków masowego przekazu, ´wiadomo´´ polityczna ˛ respondentów,
czyli cały społeczno-polityczny, pozaj ˛ zykowy kontekst wyja´nionych haseł.
2. Spo´ród bardzo licznej grupy wyrazów zwia ˛ zanych z polityka ˛ wybrałam
5 rzeczowników, które w ostatnim czasie pojawiaja ˛ si ˛ cz ˛ sto w wiadomo´ciach
telewizyjnych, radiowych i prasowych. Poprosiłam uczniów klas IV, V i VI
w roku szkolnym 1991/1992 o wyja´nienie nast˛puja˛cych haseł: kapitalista , ko-
munista , premier , prezydent i wybory . Uczniowie, którzy wypełnili blisko 400
ankiet, to dzieci urodzone w l. 1979–1981, a wi ˛ c w okresie burzliwych prze-
mian społeczno-politycznych w naszym kraju. Ich ˙ycie niewa ˛ tpliwie (cho´
1 Polityka to „działalno´´ władzy pa´stwowej, rza˛du w dziedzinach społecznej, gospodarczej,
kulturalnej, wojskowej i innych, dotycza˛ca spraw wewn˛trznych pa´stwa lub stosunków z innymi
krajami, jak równie˙ wzajemnych stosunków klas, grup społecznych (np. rozdział władzy we-
wna˛trz pa´stwa); działalno´´ klasy, grupy społecznej, partii uwarunkowana okre´lonymi celami
i interesami, maja˛ca na celu zdobycie i utrzymanie władzy pa´ stwowej; cele i zadania takiej dzia-
łalno´ci, metody realizacji tych zada´” (SzSJP, t. 2, s. 785).
116
HALINA DOŁE˛GA
w ró˙nym stopniu) zwia ˛ zane było z owymi wydarzeniami, które w ka˙dej polskiej
rodzinie pozostawiły swoiste pi ˛ tno. A jak wiadomo z wielu do´wiadcze´ i bada´,
dzieci sa ˛ doskonałymi obserwatorami tego wszystkiego, co wokół nich si ˛ dzieje 2 .
Oprócz zdefiniowania 5 haseł uczniowie odpowiadali równie˙ na pytania do-
tycza˛ce programów telewizyjnych, które ogla˛daja˛. Najcz˛´ciej wymieniali takie
programy dla dzieci i młodzie˙y, jak: „Cojak”, „Deskorolka”, „Domowe przed-
szkole”, „Klub Yuppies?”, „Kwant”, „Luz”, „Teleranek”, „Ziarno”. Wielokrotnie
wymieniano tak˙e tytuły filmów, seriali telewizyjnych czy nazwy gatunków
filmowych, np. He-Man , Kacze opowie´ci , rysunkowe, Alf , Bill Cosby Show ,
Cudowne lata , Dynastia , Miasteczko Twin Peaks itp. Jak wida´, sa ˛ w´ród tych
tytułów równie˙ przeznaczone dla dorosłych. Uczniowie ogla˛daja˛ tak˙e inne
programy dla starszych widzów. Nale˙a˛ do nich audycje informacyjne („Teleex-
press”, „Panorama”) czy publicystyczne („100 pyta´ do...” itp.).
Ró˙norodno´´ i du˙a liczba tytułów, które uczniowie znaja ˛ , które ch ˛ tnie
ogla ˛ daja ˛ , maja ˛ niewa ˛ tpliwie wpływ na stopie´ i sposób rozumienia przedstawio-
nych im haseł. Wielu uczniów (ok. 30%) odpowiedziało twierdza ˛ co na pytanie
„Czy ogla˛dasz »Wiadomo´ci wieczorne«?” W´ród najcz˛´ciej ogla˛danych pro-
gramów wymieniano tak˙e audycje informacyjne. Sa˛ one jednym z podstawo-
wych ´ródeł, z których wyrazy o znaczeniu politycznym docieraja ˛ do widzów.
Cz ˛ sto bywa jednak tak, ˙e uczniowie znaja ˛ wyraz tylko ze słyszenia, potrafia ˛
umiejscowi´ go poprawnie w kontek´cie, ale maja ˛ trudno´ci z podaniem defini-
cji. Wydaje si ˛ to jeszcze jednym efektem tego, ˙e dzieci sa ˛ współcze´nie nasta-
wione na odbiór obrazów oraz na ich opowiadanie.
Istotnymi parametrami ró˙nicuja˛cymi definicje podane przez uczniów okaza-
ły si ˛ wiek i klasa. Miały one du˙y, ale nie ostateczny wpływ na definicje.
Zupełnie bez znaczenia natomiast było to, czy ankiet ˛ wypełniał chłopiec, czy
dziewczynka. Nieistotnym parametrem okazało si ˛ miejsce zamieszkania. Ankie-
ty wypełniało mniej wi ˛ cej tyle samo dzieci z Koszalina, Poznania i Pobiedzisk
(tutaj szkoła jest zbiorcza, bardzo liczna grupa uczniów doje˙d˙a z okolicznych
wsi). Miejsce zamieszkania respondentów nie ma wpływu ani na ogólna˛ liczb˛
podanych definicji, ani na sposób wyja´niania.
3. Podstawa ˛ opisu i analizy zebranych odpowiedzi stał si ˛ stopie´ zbli˙enia
definicji uczniowskiej, sposobu definiowania w niej zawartego do hasła słowni-
kowego. Istotne były wi ˛ c dwie sprawy: rozumienie wyrazu oraz sposób wyja´-
niania, j˛zykowy kształt definicji. Przede wszystkim zwróciłam uwag˛ na tre´´
uczniowskich definicji, na to, czy w ogóle uczniowie rozumieja˛ przedstawione
hasła, w drugiej za´ kolejno´ci na to, w jaki sposób próbuja ˛ wyja´nia´ te wyrazy.
Wszystkie odpowiedzi podzieliłam według stopnia zbli˙enia do definicji słowni-
kowej. Wyodr ˛ bniłam 4 grupy uczniowskich definicji 3 .
2 Por. H. Z g ó ł k o w a, Czym skorupka za młodu nasia˛k n i e , Pozna´ 1986; ta˙, ´ wiat w dzie-
ci˛cych słowach , Pozna´ 1990.
3 Por. H. Z g ó ł k o w a, H. D o ł ˛ g a, Pragmalingwistyczna warstwa słownictwa politycz-
Słowa polityczne w ´wiadomo´ci dzieci˛cej
117
A. Typ pierwszy to definicje stosunkowo bliskie konwencji hasłowej prakty-
kowanej w profesjonalnych słownikach, cho´ oczywi´cie nie sa ˛ one identyczne.
Uczniowskie odpowiedzi odzwierciedlaja ˛ cz ˛ sto nieporadno´´ j ˛ zykowa ˛ auto-
rów oraz niesprecyzowana ˛ i nieuporza ˛ dkowana ˛ wiedz ˛ o rzeczywisto´ci.
B. Druga grupa to definicje konkretyzacyjno-prezentystyczne. Hasło koja-
rzone bywa przez uczniów z bardzo konkretnym zjawiskiem, najcz˛´ciej pocho-
dza ˛ cym z polskiej czy nawet regionalnej polityki. Zdarzaja ˛ si ˛ w tym typie tak˙e
takie definicje, które przypominaja ˛ rozwia ˛ zanie haseł krzy˙ówkowych.
C. Kolejna kategoria podobna jest do poprzedniej. Ró˙nica polega na tym, ˙e
uczniowie nie podaja ˛ hasła innego, ale uzupełniaja ˛ wyraz wyja´niony. Doła ˛ czaja ˛
do niego okre´lenia konotowane (głównie składniowo). Wobec tego w miejsce
definicji pojawiaja˛ si˛ struktury składniowe z u˙yciem hasła. Zamiast wyja´nia´
uczniowie stosuja ˛ wyraz w zdaniu.
D. Grupa ostatnia to wszystkie odpowiedzi bł ˛ dne. Próba zdefiniowania
wskazuje jednak na wcze´niejsze zetkni ˛ cie si ˛ dziecka z hasłem, na tyle jednak
powierzchowne, ˙e nie pozwala na utworzenie cho´by dalekiej, ale w miar ˛
trafnej definicji.
Zaczniemy jednak od analizy ilo´ciowej. Poni˙sza tabela ilustruje ogólna˛
liczb ˛ podanych odpowiedzi. Cyfry w nawiasach oznaczaja ˛ relacj ˛ pomi ˛ dzy
ogólna ˛ liczba ˛ uzyskanych odpowiedzi (równa ˛ liczbie osób w danej grupie) a liczba ˛
odpowiedzi dotycza ˛ cych konkretnego hasła. Tabela ta obrazuje stopie´ znajomo-
´ci poszczególnych wyrazów. Wyniki dotycza ˛ wszystkich odpowiedzi, zarówno
tych prawidłowych, jak i zupełnie niezgodnych z definicja˛ słownikowa˛.
Tabela 1. Liczba udzielonych odpowiedzi
Hasło
I
II
III
IV
kapitalista
komunista
premier
prezydent
wybory
133
209
253
361
316
(34,6%)
(54,4%)
(54,4%)
(94%)
(82,2%)
42
66
79
127
109
(29,3%)
(46,1%)
(55,2%)
(88,7%)
(76,2%)
53
79
90
114
99
(46,4%)
(69,2%)
(78,9%)
(100%)
(86,8%)
38
64
84
120
108
(29,9%)
(50,3%)
(66,1%)
(94,4%)
(85%)
I – ła˛czna liczba udzielonych odpowiedzi, II – liczba odpowiedzi udzielonych przez klasy IV,
III – liczba odpowiedzi udzielonych przez klasy V, IV – liczba odpowiedzi udzielonych przez
klasy VI.
Z tabeli wynika, i˙ najcz ˛ ´ciej definiowanym hasłem był prezydent , najrza-
dziej za´ kapitalista .
Kolejna tabela ilustruje liczb˛ odpowiedzi w poszczególnych grupach defini-
cji. Cztery cz˛´ci tabeli odpowiadaja˛ czterem wyodr˛bnionym rodzajom definicji
nego , [w:] J˛zyki słowia´skie wobec współczesnych przemian w krajach Europy ´ rodkowej
i Wschodniej , red. S. Gajda, Opole 1993.
25268809.001.png 25268809.002.png
118
HALINA DOŁE˛GA
(por. s. 117). Grupa A to definicje podobne do słownikowych, grupa D to odpo-
wiedzi w ogóle nie zwia ˛ zane z hasłem. Łatwo zauwa˙y´, które klasy najdokład-
niej i najcz ˛ ´ciej definiowały poszczególne hasła.
Tabela 2. Liczba odpowiedzi w poszczególnych grupach
Hasło
A
B
C
D
IV
V
VI
IV
V
VI
IV
V
VI
IV
V
VI
kapitalista
komunista
premier
prezydent
wybory
3
10
17
78
37
33
48
21
37
13
17
30
11
44
14
3
6
15
30
45
0
0
13
9
72
0
1
0
6
85
0
3
5
5
21
1
0
8
55
13
0
8
19
59
8
36
47
42
14
6
19
31
42
13
0
21
25
52
11
1
Powy˙sza tabela pokazuje, które hasła były definiowane w sposób najbli˙szy
metodzie słownikowej, a które uczniowie wyja´niali bł˛dnie.
Poni˙sza analiza poszczególnych haseł pokazuje zarówno sposób grupowania
odpowiedzi, relacje, jakie zachodza˛ mi˛dzy nimi a definicja˛ słownikowa˛, oraz
daje rejestr konkretnych, reprezentatywnych dla uczniów definicji. Odpowiedzi
moich respondentów zostały porównane z definicjami zamieszczonymi w Słow-
niku j˛zyka polskiego pod redakcja˛ W. Doroszewskiego (DSJP) oraz w Słowniku
j˛zyka polskiego pod redakcja˛ M. Szymczaka (SzSJP). Definicje słownikowe
uznałam za obowia˛zuja˛ce, dlatego stały si˛ punktem odniesienia.
Analiza haseł ilustruje równie˙ wyszczególnione wcze´niej cztery grupy de-
finicji uczniowskich. Ogla˛d poszczególnych haseł pozwala na pewne uogólnie-
nia, a tak˙e na wnioski natury pozaj˛zykowej, o których mowa b˛dzie w podsu-
mowaniu. Rozpoczniemy od wyrazu
KAPITALISTA
a) DSJP (t. 3, s. 533):
1. człowiek nale˙a˛cy do klasy panuja˛cej w ustroju kapitalistycznym, posiada-
ja˛cy kapitał i osia˛gaja˛cy warto´´ dodatkowa˛ przez eksploatacj˛ pracy najemnej;
2. pot. przestarz. bogaty człowiek ˙yja˛cy z kapitału, bogacz.
b) uczniowie:
A. „człowiek, który zajmuje si˛ kapitalizmem” (IV), „ten, który utworzył lub
ma jaki´ kapitał” (IV), „kto´, kto opiera si˛ na prywatnej własno´ci i wyzyskuje
najemnych” (V), „prywaciarz uznaja˛cy własno´´ prywatna˛” (V), „człowiek po-
pieraja˛cy ustrój kapitalistyczny – fabryki i inne organizacje znajduja˛ si˛ głównie
w r˛kach prywatnych ludzi” (VI), „człowiek, który lokuje swój kapitał w jaka˛´
rzecz” (VI);
B. „kto´ w co´ inwestuje” (IV), „ten, kto kieruje naszym kapitałem” (IV);
C. „człowiek, który po˙ycza z banku jaka ˛ ´ sum ˛ , a potem ja ˛ oddaje od setki
( sic !)” (V);
25268809.003.png
Słowa polityczne w ´wiadomo´ci dzieci˛cej
119
D. „taki, który rza ˛ dzi na statku” (IV), „człowiek, który si ˛ wszystkiego wy-
piera” (IV), „człowiek nale˙a ˛ cy do instytucji, która skapitulowała” (V), „w woj-
sku kapitalista ˛ nazywamy kogo´, kto ucieknie lub b ˛ dzie próbował ucieka´ z woj-
ska” (V), „człowiek, który nie chce władzy wszystkich ludzi, ogólnie ma racj ˛ ,
gdy˙ podczas napa´ci, zanim by ustalono, co robi´, kraj byłby zrujnowany” (VI),
„człowiek, który za wszystko płaci, np. za nauk˛ dziecka w szkole” (VI).
Udzielono 133 odpowiedzi (34,6%).
Hasło o jednej z najni˙szych frekwencji. Znane uczniom wyra´nie tylko ze
słyszenia, nie znalazło si ˛ w ich słowniku, nawet biernym. Najcz ˛ ´ciej kojarzone
jest niepoprawnie, ale 53 definicje zbli˙one sa ˛ do słownikowej. Zapewne na
znajomo´´ znaczenia tego wyrazu ma wpływ to, ˙e dopiero od niedawna u˙ywa
si˛ go cz˛sto w ´rodkach masowego przekazu bez otoczki propagandowej, sto-
suja ˛ c jedno, prawidłowe znaczenie.
KOMUNISTA
a) DSJP (t. 3, s. 893):
1. zwolennik komunizmu; członek partii komunistycznej.
b) uczniowie:
A. „człowiek, który nale˙y do partii komunistycznej; i wszyscy ludzie, któ-
rzy nale˙a ˛ do takiej partii, maja ˛ takie same pogla ˛ dy” (IV), „człowiek, który
nale˙ał do komuny” (IV), „zwolennik komunizmu” (V), „człowiek twierdza ˛ cy,
˙e wszystko nale˙y do pa´stwa” (V), „człowiek z PZPR, który niegdy´ sprawo-
wał nadzór nad Polska˛ i prowadził ja˛ do upadku, egoista, dyktator, czerwony” (VI),
„człowiek, który nale˙y do zwia˛zku komunistycznego, przeciwny Solidarno´ci” (VI);
B. „komuni´ci niegdy´ rza ˛ dzili krajem” (IV), „człowiek nie wierza ˛ cy w Bo-
ga” (IV), „przeciwnik kapitalistów, np. Jaruzelski, Cimoszewicz”; „komunista
chce ma ˛ ci´ w pa´ stwie, sam chce by´ bogaty, ... a pa´ stwo to mo˙e by´ bied-
ne...” (VI);
C. „jest w sejmie” (IV), „nie wierzy w Boga” (IV), „zwolennik współzawod-
nictwa ilo´ci, nie jako´ci, dominacja robotników, wszystko ma by´ wspólne,
korzystanie ze skarbu pa´stwa na swoja ˛ korzy´´” (VI), „człowiek, za którego
było ´le, nie mo˙na było nic robi´, mówi´ o nich niczego, ´li ludzie, powinno ich
nie by´, sa ˛ przeciwko Solidarno´ci, nie wierza ˛ w Boga” (VI);
D. „protestant” (IV), „człowiek, który nam co´ powtarza” (IV), „człowiek,
który zajmuje si˛ komunia˛ demokratyczna˛” (V), „człowiek pchaja˛cy si˛ do rza˛-
du” (V), „przeciwnik kapitalisty” (VI), „stary oszust” (VI).
Udzielono 209 odpowiedzi (54,4%).
Ze wszystkich uzyskanych definicji a˙ 103 sa ˛ ˛ dne, ale 88 nale˙y do grupy
najbardziej zbli˙onych do wyja´nienia słownikowego. Odpowiedzi uczniów cz ˛ -
´ciej ni˙ w wypadku innych haseł sa ˛ nieobiektywne, warto´ciuja ˛ ce. Cz ˛ sto od-
zwierciedlaja˛ atmosfer˛ domu, stosunek rodziców do minionej epoki. Definicje
tego hasła potwierdzaja˛ tez˛ o tym, ˙e najwi˛kszy wpływ na pogla˛dy dziecka
maja ˛ rodzice, sposób wychowania itp.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin