Ciało Astralne - Arthur E. Powell.pdf

(1054 KB) Pobierz
Microsoft Word - Nowy Dokument programu Microsoft Word
ARTUR E. POWELL
CIAŁO ASTRALNE
Poznać człowieka to poznać Boga.
Poznać Boga to poznać człowieka.
Badać wszechświat to poznawać zarówno
Boga, jak człowieka, gdyż wszechświat
jest wyrazem Boskiej Myśli, a także
wszechświat odzwierciedla się w człowieku.
Poznanie jest konieczne, jeśli Jaźń
ma się wyzwolić i poznać siebie
jako tylko Siebie.
Annie Desant
16781062.001.png
SPIS TREŚCI:
ROZDZIAŁ I: OPIS OGÓLNY
ROZDZIAŁ II: SKŁAD I BUDOWA CIAŁA ASTRALNEGO
ROZDZIAŁ III: BARWY CIAŁA ASTRALNEGO
ROZDZIAŁ IV: FUNKCJE
ROZDZIAŁ V: CZAKRY
ROZDZIAŁ VI: KUNDALINI
ROZDZIAŁ VII: MYŚLOKSZTAŁTY
ROZDZIAŁ VIII: ŻYCIE FIZYCZNE
ROZDZIAŁ IX: ŻYCIE PODCZAS SNU
ROZDZIAŁ X: SNY
ROZDZIAŁ XI: CIĄGŁOŚĆ ŚWIADOMOŚCI
ROZDZIAŁ XII: ŚMIERĆ A ELEMENTAL PRAGNIEŃ
ROZDZIAŁ XIII: ŻYCIE PO ŚMIERCI
ROZDZIAŁ XIV: SFERA ASTRALNA
ROZDZIAŁ XV: RÓŻNE ZJAWISKA ASTRALNE
ROZDZIAŁ XVI: CZWARTY WYMIAR
ROZDZIAŁ XVII: ISTOTY ASTRALNE
ROZDZIAŁ XVIII: SPIRYTYZM
ROZDZIAŁ XIX: ŚMIERĆ ASTRALNA
ROZDZIAŁ XX: REINKARNACJA – PONOWNE NARODZENIE
ROZDZIAŁ XXI: OPANOWANIE PRAGNIEŃ I WZRUSZEŃ
ROZDZIAŁ XXII: ROZWÓJ ZDOLNOŚCI ASTRALNYCH
ROZDZIAŁ XXIII: JASNOWIDZENIE W PRZESTRZENI I CZASIE
ROZDZIAŁ XXIV: NIEWIDZIALNI POMOCNICY
ROZDZIAŁ XXV: UCZNIOWIE
ROZDZIAŁ I: OPIS OGÓLNY
Zanim przystąpimy do szczegółowego studium ciała astralnego i związanych z nim zjawisk, warto
przedtem przedstawić w skrócie zagadnienia, jakie zamierzamy poruszyć, aby czytelnik miał właściwą
perspektywę i pogląd na całość przedmiotu oraz orientował się we wzajemnym powiązaniu
poszczególnych jego części.
Krótko mówiąc, ciało astralne człowieka jest narzędziem, które jasnowidzowi przedstawia się jako
podobne do ciała fizycznego. Jest ono otoczone wielobarwną aurą i zbudowane z materii o wiele
subtelniejszej niż materia fizyczna. Znajdują w nim swój wyraz uczucia i namiętności, pragnienia i
emocje, a działa ono jako pomost pomiędzy mózgiem fizycznym a umysłem, funkcjonującym w
jeszcze subtelniejszym narzędziu, jakim jest ciało mentalne.
Choć każdy człowiek ma ciało astralne i posługuje się nim, to jednak tylko stosunkowo nieliczni
ludzie zdają sobie sprawę z jego istnienia, potrafią nad nim panować oraz posługiwać się nim z pełną
świadomością.
U większości ludzi ciało astralne stanowi bezkształtną masę materii astralnej, której ruchy i
działania wymykają się prawie całkowicie spod kontroli samego człowieka, to znaczy jego ego. U
innych natomiast dzieje się odwrotnie; ciało astralne jest należycie rozwinięte, w pełni zorganizowane,
ma własne życie i dostarcza swemu właścicielowi wielu pożytecznych sił.
Podczas snu ciała fizycznego człowiek mało rozwinięty prowadzi w swym stosunkowo
prymitywnym ciele astralnym nader mglisty żywot, niewiele lub nic nie pamiętając po przebudzeniu.
U człowieka rozwiniętego życie w ciele astralnym podczas snu ciała fizycznego jest aktywne,
zajmujące i pożyteczne, a wspomnienia z tego życia można w pewnych warunkach doprowadzić do
mózgu fizycznego. Życie takiego człowieka przestaje być łańcuchem dni świadomego istnienia i nocy
okrytych zapomnieniem, staje się natomiast życiem ciągłym o nieprzerwanej świadomości,
przebiegającym kolejno w świecie fizycznym i świecie astralnym.
Jedną z pierwszych umiejętności, których człowiek się uczy w ciele astralnym, jest przenoszenie
się z miejsca na miejsce, ponieważ może ono poruszać się z wielką prędkością i to na duże odległości
od uśpionego ciała fizycznego. Zrozumienie tego zjawiska wyjaśnia bardzo wiele okultystycznych
zjawisk, takich jak wszelkiego rodzaju zjawy, znajomość miejscowości, których się nigdy nie
odwiedzało fizycznie itd...
Ciało astralne stanowi par excellence przewodnik i narzędzie uczuć i pragnień, toteż znajomość
jego budowy i sposobu działania ma doniosłe znaczenie dla zrozumienia różnych stron ludzkiej
psychiki, zarówno indywidualnej, jak zbiorowej. Znajomość ta dostarcza także prostego wyjaśnienia
mechanizmu wielu zjawisk odkrytych przez współczesną psychoanalizę.
Jasne zrozumienie budowy i natury ciała astralnego, jego możliwości i ograniczeń, ma istotne
znaczenie dla zrozumienia życia człowieka po śmierci fizycznej. Liczne odmiany niebios, piekieł i
czyśćców, w które wierzą wyznawcy niezliczonych religii, stają się zrozumiałe, gdy tylko pojmiemy
naturę ciała i świata astralnego.
Poznanie ciała astralnego pomoże nam również zrozumieć wiele zjawisk spirytystycznych oraz
niektóre metody leczenia psychicznego, czyli nie posługującego się metodami fizycznymi. Osoby
interesujące się tzw. czwartym wymiarem znajdują, studiując zjawiska świata astralnego,
potwierdzenie wielu teorii sformułowanych na gruncie geometrii i matematyki, biorąc za podstawę
opisy tych zjawisk przez ich obserwatorów.
Tak więc studiowanie astralnego ciała człowieka wydatnie rozszerza zakres innych naszych
wiadomości i wzbogaca nasze pojęcia o życiu, które opierały się dotąd wyłącznie na zjawiskach
świata fizycznego i tylko na świadectwie naszych umysłów fizycznych. W miarę postępu naszego
studium spostrzeżemy, że umysł fizyczny, jakkolwiek jest nieoceniony, to jednak żadną miarą nie
stanowi ostatecznych granic wiedzy, której mogą dostarczyć człowiekowi jego ciała, o otaczającym go
świecie.
Obudzenie zdolności astralnych odsłania przed wzrokiem człowieka istnienie nowego świata
wewnątrz dawnego świata, toteż gdy człowiek staje się zdolny rozumieć prawidłowo jego wymowę i
znaczenie, zdobywa znacznie szerszy pogląd na własne życie i całą przyrodę, pogląd, który zarazem
odsłania przed nim prawie nieograniczone, a dotąd utajone w człowieku możliwości. Toteż prędzej czy
później, ale nieuchronnie, obudzi się w nim najpierw pragnienie, a potem niewzruszone postanowienie
opanowania tych nowych światów i siebie samego, by się wznieść ponad swe ziemskie przeznaczenie
i stać się rozumnym współpracownikiem Najwyższej Woli w Ewolucji.
ROZDZIAŁ II: SKŁAD I BUDOWA CIAŁA ASTRALNEGO
Istnieje siedem stopni lub odmian subtelności materii astralnej, które odpowiadają siedmiu stanom
materii fizycznej, a mianowicie: stałemu, płynnemu, gazowemu, eterycznemu, nadeterycznemu,
podatomowemu i atomowemu. Ponieważ jednak nie ma osobnych nazw dla tych astralnych stanów
skupienia, określa się je zazwyczaj bądź za pomocą kolejnego numeru skupienia lub strefy, przy czym
najsubtelniejszy stan skupienia ma numer pierwszy, a najgęstszy numer siódmy, bądź też za pomocą
nazwy odpowiadającego mu stanu skupienia materii fizycznej. Mówimy na przykład o stałej materii
astralnej, mając na myśli siódmy, czyli najniższy stan skupienia, lub o eterycznej materii astralnej,
rozumiejąc przez to czwarty stan skupienia, licząc od najsubtelniejszego.
Materia astralna przenika materię fizyczną jako bardziej subtelna. Wskutek tego każdy atom
fizyczny pływa niejako w oceanie materii astralnej, która go otacza i wypełnia wszystkie szczeliny w
materii fizycznej. Wiadomo bowiem dobrze, że nawet w najtwardszej substancji nie ma dwóch
wzajemnie stykających się atomów i że odległość pomiędzy nimi wielokrotnie przewyższa ich własne
rozmiary.
Oficjalna nauka od dawna przyjęła, że eter przenika wszystkie znane substancje, od najcięższych
ciał stałych do najbardziej rozrzedzonych gazów. Podobnie jak eter porusza się z doskonałą swobodą
pomiędzy cząstkami najgęstszej substancji, tak z kolei materia astralna przenika materię eteryczną i
porusza się z całkowitą swobodą pomiędzy jej cząsteczkami.
Dzięki temu istota żyjąca w świecie astralnym może zajmować to samo miejsce w przestrzeni, co
istota żyjąca w świecie fizycznym, a przy tym każda z nich może być zupełnie nieświadoma istnienia
drugiej i w niczym nie krępować swobody jej ruchów. Czytelnik powinien przyswoić sobie w pełni tę
podstawową koncepcję, gdyż nie zrozumiawszy jej dokładnie, nie będzie mógł pojąć wielu zjawisk
astralnych.
Zasada wzajemnego przenikania się wyjaśnia, dlaczego różne królestwa natury nie są od siebie
oddzielone w przestrzeni, lecz istnieją zawsze wokół nas, tak iż postrzeganie i badanie nie wymaga
poruszania się w przestrzeni, lecz tylko otwarcia w sobie samym odpowiednich zmysłów, dzięki którym
można je postrzegać.
Świat astralny lub sfera astralna, zwana też czasem planem astralnym, jest wobec tego pewnym
stanem istnienia przyrody, a nie osobnym miejscem w przestrzeni.
Należy nadmienić, że nie można atomu fizycznego rozłożyć bezpośrednio na atomy astralne.
Gdyby siła, która wprawia w ruch wirowy, w przybliżeniu, czternaście miliardów baniek w koilonie i
skupia je w pierwotny atom fizyczny, została wyparta siłą woli poza próg świata astralnego, to atom
fizyczny znikłby, uwalniając tworzące go banieczki. Ta sama siła, działając potem na poziomie
wyższym, przejawiałaby się nie w jednym atomie astralnym, ale w grupie czterdziestu dziewięciu
takich atomów.
Podobny stosunek wyrażający się liczbą 49 istnieje pomiędzy atomami każdej z dwóch
sąsiadujących ze sobą sfer (światów) przyrody. Dlatego atom astralny zawiera 49 5 czyli 282 475 249
baniek, a atom mentalny 49 4 i tak dalej.
Istnieją podstawy do przypuszczenia, że elektrony są astralnymi atomami. Fizycy twierdzą, że
atom chemiczny wodoru zawiera prawdopodobnie 700 do 800 elektronów. Wyniki badań
okultystycznych mówią, że w atomie chemicznym wodoru znajdują się 882 atomy astralne. Może to
być zbieżność przypadkowa, ale nie wydaje się to prawdopodobne.
Należy zwrócić uwagę, że pierwotne stany fizyczne są dwóch rodzajów: męskie i żeńskie. W
atomie męskim siła zjawia się ze świata astralnego, przechodzi przez atom i wpływa do świata
fizycznego; do atomu żeńskiego siła dopływa ze świata fizycznego, przechodzi przez atom i wpływa
do świata astralnego znikając ze świata fizycznego.
Materia astralna stanowi zadziwiająco dokładny odpowiednik materii fizycznej i przyciąga materię
astralną o odpowiadającym jej stopniu skupienia. Tak więc stała materia fizyczną jest przeniknięta tą
odmianą materii astralnej, którą określamy mianem stałej; płynną materię fizyczną przenika płynna
materia astralna, tzn. materia szóstego stanu skupienia; podobnie dzieje się z materią gazową i
czterema stanami skupienia materii eterycznej, z których każda jest przeniknięta materią astralną
odpowiadającego jej stanu skupienia.
Tak samo jak ciało fizyczne musi zawierać w swej budowie materię fizyczną wszystkich stanów
skupienia: stałą, płynną, gazową i eteryczną, ciało astralne musi także zawierać cząsteczki wszystkich
siedmiu stanów skupienia świata astralnego, chociaż naturalnie proporcje tych składników mogą się
bardzo zmieniać w poszczególnych przypadkach.
Ponieważ ciało astralne człowieka jest wskutek tego zbudowane z materii wszystkich siedmiu
stanów skupienia, może on doznawać pragnień wszelkich możliwych odmian, i to zarówno
najszlachetniejszych, jak i najniższych. Dzięki tej szczególnej zdolności reagowania, jaką ma materia
astralna, ciało astralne może spełniać rolę powłoki, w której Jaźń zdobywa doświadczenia w
dziedzinie emocjonalnej.
Oprócz zwykłej materii świata materialnego w skład ciała astralnego człowieka wchodzi to, co
nazywa się trzecim królestwem elementalnym lub po prostu esencją elementalną świata astralnego, i
tworzy to, co nazywa się elementalem pragnień; o elementalu tym będzie mowa w dalszych
rozdziałach. Astralna esencja elementalna składa się z materii sześciu niższych stanów skupienia
świata astralnego, ożywionej Drugą Falą Życia pochodzącą od Drugiej Osoby Trójcy.
Materia astralna powyższego stanu skupienia, stanu atomowego, ożywiona w podobny sposób,
znana jest pod nazwą esencji monadycznej.
U człowieka jeszcze nierozwiniętego, ciało astralne stanowi masę mglistą, słabo zorganizowaną i
niewyraźnie zarysowaną, przy czym przeważa w nim substancja niższych stanów skupienia. Jest ono
ordynarne, o ciemnej barwie i gęste (często tak gęste, że kontury ciała fizycznego nieomal w nim
giną), w rezultacie czego jest ono szczególnie podatne na bodźce związane z namiętnościami i
zachciankami. Rozciąga się ono we wszystkich kierunkach na około dwadzieścia pięć do trzydziestu
centymetrów od ciała fizycznego.
U człowieka znajdującego się na przeciętnym poziomie intelektualnym i moralnym ciało astralne
jest znacznie większe i sięga do czterdziestu pięciu centymetrów od ciała fizycznego; jego skład jest
bardziej zrównoważony i subtelniejszy co do jakości, a obecność rzadszych składników nadaje mu
pewną świetlistość; kontury są jasne i wyraźne.
U człowieka na wysokim szczeblu rozwoju duchowego ciało astralne jest jeszcze większe i składa
się z najsubtelniejszych cząsteczek z każdego stanu skupienia materii astralnej, przy czym wyraźnie
przeważa materia wyższych stanów skupienia.
O barwach występujących w ciele astralnym można dużo powiedzieć i dlatego poświęcamy tej
sprawie osobny rozdział. W tym miejscu ograniczymy się do stwierdzenia, że u jednostek słabo
rozwiniętych barwy te są wulgarne i brudne, natomiast stają się coraz świetlistsze w miarę jak
człowiek rozwija się emocjonalnie, intelektualnie i duchowo. Sama nazwa astralny, pochodząca od
średniowiecznych alchemików, znaczy tyle co gwiaździsty i ma się odnosić do świetlistego wyglądu
materii astralnej.
Jak już powiedzieliśmy, ciało astralne człowieka nie tylko przenika ciało fizyczne, lecz także
rozciąga się dokoła niego jak obłok we wszystkich kierunkach. Ta część ciała astralnego, która
rozpościera się poza granicami ciała fizycznego, nazywa się aurą astralną. Intensywność uczuć jest
oznaką dużej aury. Można tu zauważyć, że powiększenie rozmiarów aury jest jednym z wstępnych
warunków niezbędnych do Wtajemniczenia i że potrzebne do tego "kwalifikacje" powinny być w niej
widoczne. Naturalnie rozmiary aury zwiększają się przy każdym Wtajemniczeniu. Powiada się, że aura
Buddy miała promień około pięciu kilometrów.
Materia ciała fizycznego bardzo silnie przyciąga materię ciała astralnego i z tego powodu
zdecydowana większość cząsteczek astralnych (około dziewięćdziesięciu dziewięciu procent) znajduje
się w obrębie ciała fizycznego, natomiast pozostały jeden procent wypełnia resztę owoidu i tworzy
aurę.
Centralna część ciała astralnego ma zatem dokładnie kształt ciała fizycznego i stały wygląd,
wyraźnie zarysowany. Z reguły jest ona nazywana astralnym odpowiednikiem ciała fizycznego.
Niemniej jednak dokładna odpowiedniość ciała astralnego i fizycznego jest wyłącznie kwestią
Zgłoś jeśli naruszono regulamin