Przetrwanie w zimie.pdf

Kwatera Główna Dru Ŝ yn Strzeleckich „Strzelec”

Materiał szkoleniowy nr 04/2005

PRZETRWANIE W ZIMIE

Działanie pododdziałów strzeleckich w warunkach zimowych

UWAGI OGÓLNE DOTYCZ Ą CE DZIAŁANIA W WARUNKACH ZIMOWYCH

Zima jak pokazuje historia toczonych konfliktów zbrojnych niejednokrotnie

wywierała decydujący wpływ na wynik poszczególnych kampanii i wojen.

Klasycznymi przykładami w tej dziedzinie są: odwrót wojsk Napoleona z Rosji oraz

klęska wojsk niemieckich pod Stalingradem. Znane są równieŜ przykłady

dostosowania się do tych warunków i wykorzystania ich jako sojusznika. Tak było w

trakcie tzw. „wojny zimowej” toczonej pomiędzy Finlandią a Związkiem Sowieckim.

Okazuje się bowiem, Ŝe wojska dobrze przygotowane, wyposaŜone i wyszkolone

do prowadzenia walki w warunkach zimowych, a w szczególności pododdziały

piechoty górskiej, bytowały w śniegu tygodniami i miesiącami bez większych

trudności i strat. Działanie wojsk w zimie jest cięŜką próbą, ale naleŜy rozpatrywać

równieŜ jej dobre strony. Nie padają deszcze, nie dokuczają nam krwioŜercze

owady, zamarzają bagna, rzeki i jeziora. Liczne przeszkody, które musielibyśmy w

ciepłej porze okrąŜać lub dla pokonania których winniśmy budować przeprawy stają

się łatwiejsze do pokonania. Oznacza to, Ŝe zimy nie naleŜy się obawiać i traktować

jako przeciwnika, lecz uczynić ją sojusznikiem poprzez odpowiednie przygotowanie

i wyszkolenie pododdziałów strzeleckich.

Szkolenie w zakresie prowadzenia walki w warunkach zimowych ma na celu

przygotowanie poszczególnych strzelców i pododdziałów do:

- zachowania dobrego stanu zdrowia i wydolności fizycznej w utrudnionych

warunkach prowadzenia działań.

- właściwego wykorzystania umundurowania i wyposaŜenia

- nawigacji i poruszania się w terenie w oparciu o sprzęt będący w

dyspozycji strzelców

- uzyskiwania w trakcie prowadzonych działań przewagi nad przeciwnikiem

w warunkach niskiej temperatury , opadów śniegu i wiatru.

- urządzania stanowisk ogniowych, obserwacyjnych, ukryć w śniegu i

budowy schronień.

- odpowiedniej pielęgnacji broni i sprzętu

- umiejętnego wykorzystania terenu pokrytego śniegiem dla pomyślnego

wykonania kaŜdego zadania taktyczno-bojowego z uwzględnieniem

maskowania i mylenia przeciwnika.

W szkoleniu naleŜy uwzględnić załoŜenie, Ŝe tylko odpowiednie i fachowe

przygotowanie dowódców, właściwy nadzór słuŜbowy oraz stosownie

ukierunkowane szkolenie praktycznie całego stanu osobowego tworzy podstawy do

efektywnego prowadzenie działań bojowych w warunkach zimowych. Jako regułę

naleŜy przyjąć zasadę , Ŝe największa odpowiedzialność w tym zakresie spoczywa

na dowódcach druŜyn i plutonów. Dlatego w procesie szkolenia stanów osobowych

naleŜy poświęcić wiele czasu i uwagi na odpowiednie przygotowanie z zakresu

ochrony przed zimnem, wilgocią i wiatrem. Uzyskanie pozytywnych rezultatów

zaleŜy od doświadczeń jakie naleŜy zdobywać w trakcie szkolenia poligonowego.

Sama teoria nie moŜe zastąpić wraŜeń i doznań osobistych.

KaŜdy dowódca powinien zdawać sobie sprawę, Ŝe nie moŜna wyćwiczyć

marznięcia, moŜna natomiast wyszkolić strzelców w zakresie przedsięwzięć

ochrony przed zimnem. Na dowódcach ciąŜy teŜ odpowiedzialność za

bezpieczeństwo w trakcie działań w trudnych warunkach atmosferycznych i powinni

oni reagować na wszelkie odstępstwa od norm nakreślonych przez program

szkolenia. W szczególności nie moŜna ich pozostawiać samych sobie bez

udzielania wskazówek i wytycznych w zakresie przeciwdziałania skutkom zimna,

wilgoci, wiatru i śniegu.

Całość szkolenia powinna być elementem dydaktyczno-wychowawczym kaŜdego

przedsięwzięcia praktycznego w terenie.

1. Wpływ zimna na organizm. Zapobieganie odmro Ŝ eniom i pierwsza pomoc.

Materiały medyczne większości armii świata rozróŜniają dwa zasadnicze rodzaje

zagroŜeń dla organizmu człowieka w trakcie zimy są to: oziębienie miejscowe

(odmro Ŝ enie) oraz ogólne oziębienie organizmu (hipotermia).

Traktując rzecz ogólnie, oziębienie jest spowodowane zimnem, wilgocią lub wiatrem

przy braku bądź niedostatku ruchu. Czynniki sprzyjające to: przemoknięcie,

zmęczenie, stres psychiczny, bezruch. Przy równoczesnym oddziaływaniu wyŜej

wymienionych czynników nawet w dość niskich temperaturach moŜe dojść do

zagroŜenia zdrowia a nawet Ŝycia.

Oziębienie miejscowe (odmro Ŝ enie ) powoduje zwęŜenie naczyń krwionośnych, a

tym samym zwolnienie obiegu krwi i zmniejszenie dopływu krwi do innych części

ciała. Szczególnie naraŜonymi na tego rodzaju przypadki są: palce rąk i nóg, uszy,

policzki i nos. OdmroŜenia dzielą się na trzy kategorie zaleŜnie od tego jak są

powaŜne, poczynając od zaczerwienienia skóry, poprzez odmroŜenia

powierzchniowe, aŜ po głębokie odmroŜenia. Mogą one być bardzo powaŜne

prowadząc do utraty palców u nóg lub rąk, nóg i Ŝycia.

Odmro Ŝ enia I stopnia dotyczą przewaŜnie końców uszu, palców u rąk i nóg oraz

nosa. Skóra bieleje, ale nie odczuwa się bólu.

Odmro Ŝ enia II stopnia dotyczą palców u rąk i nóg, dłoni, stóp i twarzy, czasem

kolan i górnej części nóg. Skóra przybiera woskowaty i sztywny wygląd. W

obszarze odmroŜenia występuje utrata czucia i sine lub purpurowe zabarwienia

dookoła.

Odmro Ŝ enia III stopnia są całkowitym zamroŜeniem jakiejś części ciała.

OdmroŜenie jest białe, twarde i całkowicie pozbawione czucia.

OSTRZE ś ENIE ! Pami ę taj, odmro Ŝ enie jest gro ź niejsze od oparzenia.

Wychłodzenie wiatrem mo Ŝ e zamrozi ć twoje ciało i zagrozi ć

twojemu Ŝ yciu. Wiatr wiej ą cy z szybko ś ci ą 10 m/sek przy

temperaturze 0 stopni C daje taki skutek jak temperatura – 15

stopni przy bezwietrznej pogodzie.

Oziębienie organizmu (hipotermia) jest wystudzeniem organizmu poniŜej jego

normalnej temperatury. Rozpoczyna się gdy temperatura ciała człowieka spadnie

poniŜej 35 stopni C. Symptomami są kolejno: lekkie drŜenie mięśni,

niekontrolowane drŜenie (kłopoty z kontrolowaniem swych palców i

dłoni),gwałtowne drŜenie (trudności z mówieniem), drgawki stają się coraz

wolniejsze i ustają, nieracjonalność zachowań, niezdolność do podejmowania

decyzji, utrata przytomności a następnie śmierć. Zwracaj uwagę na wszelkie oznaki

drŜenia. Bądź szczególnie czujny gdy drgawki ustają. Jest to ostatnie ostrzeŜenie!

W przypadku stwierdzenia odmro Ŝ e ń lub hipotermii nale Ŝ y przede wszystkim:

- zapobiec dalszej utracie ciepła (dodatkowa odzieŜ, ciepłe pomieszczenie,

zmiana bielizny, rozpalenie ogniska, ogrzanie się wraz ze zdrową osobą w

śpiworze)

- doprowadzić do osiągnięcia właściwej temperatury ciała przez podanie

gorących napojów z duŜą ilością cukru, miodem, glukozą lub dawać do

picia gorące kakao z wykluczeniem napojów alkoholowych

- w przypadku stwierdzenia odmroŜeń nie naleŜy nacierać odmroŜonych

miejsc śniegiem ani moczyć w wodzie jak równieŜ ogrzewać tych miejsc

przy ogniu

Pami ę taj! W przypadku silnych odmro Ŝ e ń nie doprowadzaj do odtajenia

danego miejsca gdy zachodzi niebezpiecze ń stwo jego ponownego

zamro Ŝ enia. Odmro Ŝ one miejsca rozmra Ŝ aj gdy znajdujesz si ę w

bezpiecznym miejscu.

Przy lekkich odmroŜeniach (zmarznięciach) postępujemy w następujący

sposób:

- zmarznięte ręce ogrzewamy wkładając je pod pachy lub pachwiny

- uszy i nos ogrzewamy przykładając do nich ciepłą dłoń, ale nie rozcieramy

gdyŜ moŜemy spowodować popękanie skóry w wyniku czego powstaną

otwarte rany które mogą ulec zakaŜeniu

- bardzo dobrze działa teŜ masaŜ małŜowin usznych, poniewaŜ stymuluje

przepływ energii po całym organizmie i poprawia krąŜenie lepiej niŜ

filiŜanka kawy. W tym celu naleŜy uchwycić małŜowiny uszne dwoma

palcami i ugniatać lekko , centymetr po centymetrze, na całej powierzchni

nie pomijając płatków uszu

Zapobieganie odmro Ŝ eniom (praktyczne rady brytyjskich oddziałów SAS)

- rób miny, aby uniemoŜliwić powstawanie sztywnych obszarów skóry

twarzy, gimnastykuj dłonie, poruszaj palcami rąk i nóg

- obserwuj uwaŜnie siebie samego i innych pod kątem wystąpienia

obszarów białej woskowej skóry szczególnie na twarzy, uszach i dłoniach

- nie noś ciasnej odzieŜy ,utrudnia krąŜenie krwi

- ubieraj się w śpiworze

- zawsze noś odpowiednią odzieŜ na dworze. JeŜeli zmoknie, staraj się ją

jak najszybciej wysuszyć

- przed wejściem do schronienia otrzepuj się ze śniegu, w przeciwnym razie

roztopi się on i zamoczy odzieŜ

- dbaj o to aby mieć zawsze suche dłonie, noś rękawiczki i nie dotykaj

metalu gołymi rękami; powoduje to odmroŜenia

- pokrywaj najbardziej naraŜone na odmroŜenia części ciała tłustym kremem

- często spoŜywaj posiłki i gorące napoje

- zimą zawsze noś czapkę; skóra głowy oddaje do otoczenia nawet do 40%

ciepła wyprodukowanego przez organizm

Inne zagro Ŝ enia mog ą ce wyst ą pi ć w działaniach zimowych

Wpadni ę cia do wody- je Ŝ eli wpadniesz do wody przy bardzo niskiej

temperaturze musisz podj ąć natychmiastowe działanie w przeciwnym razie

mo Ŝ esz umrze ć nawet w przeci ą gu kilkunastu minut ( stracisz oddech, utracisz

kontrol ę nad mi ęś niami, opanuje ci ę gwałtowne dr Ŝ enie). Po wpadni ę ciu do

wody staraj si ę jak najszybciej z niej wydosta ć . Po wyj ś ciu na brzeg wytarzaj

si ę w ś niegu, aby wchłon ą ł on wod ę , poszukaj schronienia i przebierz si ę w

suche rzeczy. PAMI Ę TAJ – SZYBKO ŚĆ MA TU DECYDUJ Ą CE ZNACZENIE!

Oparzenia słoneczne - mo Ŝ na ich dozna ć bardzo łatwo gdy Ŝ promienie

słoneczne odbijaj ą si ę w gór ę od ś niegu i lodu. Wra Ŝ liwymi miejscami s ą wargi,

powieki i nos. Miejsca te chro ń kremem do opalania.

Ol ś nienie ś niegowe - oznakami ol ś nienia ś niegowego s ą : zaczerwienienie i

pieczenie oczu, silne łzawienie i bóle głowy. Leczenie polega na nało Ŝ eniu

przepaski na oczy i odczekaniu a Ŝ ust ą pi ą objawy. Aby temu zapobiec no ś

okulary słoneczne, lub wykonaj je z tektury, kory.

Odwodnienie – pierwszym sygnałem jest barwa moczu: przybierze on kolor

ciemno Ŝ ółty. Inne symptomy to brak apetytu, spowolnienie ruchów, zawroty

głowy i podwy Ŝ szona temperatura. Podczas niskich temperatur pij du Ŝ o

płynów- wody, herbaty, zupy.

2. Higiena w warunkach zimowych

WaŜnym elementem efektywnego działania pododdziałów w zimie jest

przestrzeganie niŜej wymienionych zasad:

- regularnie pielęgnuj ciało

- golenie stanu osobowego zarządzać co trzeci dzień aby uniknąć

podraŜnień skóry niską temperaturą powietrza

- zmieniaj bieliznę co najmniej dwa razy na tydzień. JeŜeli jest to niemoŜliwe

aby ją wyprać, zgnieć ją, wytrząśnij i wietrz co najmniej dwie godziny na

wietrze

- codziennie zmieniaj skarpetki i myj nogi. Jeśli jest to niemoŜliwe, zdejmuj

buty, masuj stopy i osuszaj (oprósz je zasypką higieniczną i nacieraj)

- utrzymuj w czystości punkty poboru wody lub uzyskiwania jej ze śniegu i

lodu

3. Umundurowanie i wyposa Ŝ enie zimowe.

Dowódcy kierujący pododdziałami w walce muszą zwracać uwagę na to aby:

- umundurowanie strzelców powinno być luźno dopasowane

- podwładni muszą mieć zapasową bieliznę zapakowaną w torby

plastikowe, ułoŜone w plecaku

- przy niskiej temperaturze pod hełm naleŜy zakładać wkładki ocieplające

lub czapki

- naleŜy zapobiegać dostawaniu się śniegu do butów i rękawów przez

odpowiednie zaciśnięcie nogawek spodni i rękawów kurtek

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: