Znaczenie literatury dziecięcej w procesie wychowawczo-dydaktycznym w wieku przedszkolnym (propozycje metodyczne wykorzystania tekstów literackich w pracy z dziećmi 6-letnimi)
Literatura dla dzieci w wieku przedszkolnym jest rodzajem sztuki przekazywanej małym odbiorcom przede wszystkim za pośrednictwem rodziców i nauczycieli. Przedszkole stwarza swoim wychowankom różnorodne możliwości obcowania z literaturą piękna. W wieku przedszkolnym kształtują się zaczątki osobowości dziecka, dlatego też ważnym zadaniem nauczycieli przedszkola jest odpowiedni dobór książek, które posiadałyby bogaty zasób treści o charakterze wychowawczym. Bohater literacki swoim postępowaniem i postawą powinien uczyć dzieci jak żyć, głównie przez preferowanie cennych wartości moralno-wychowawczych. Potrzeba kontaktu z książką nie powstaje u dziecka spontanicznie, stąd musi ją wzbudzić rodzic lub nauczyciel w procesie wychowania. Dlatego jednym z zadań przedszkola jest m.in. rozbudzenie zainteresowań książką. Książka jest również źródłem wiedzy o otaczającym świecie, o człowieku i nurtujących go problemach, o kulturze, tradycjach społeczeństwa i własnego narodu oraz kulturze innych narodów. Książka rozszerza zakres słownictwa dziecka, ale przede wszystkim powinna dostarczać małemu odbiorcy wzruszeń, różnorodnych przeżyć związanych z jej zawartością treściową oraz z właściwościami tekstu literackiego tzn. jego wartościami artystycznymi, estetycznymi. Literatura dziecięca dostarcza tematu do inscenizacji tekstów literackich usłyszanych przez dzieci, jest inspiracją wielu zabaw w teatr. Przedmiotem oceny książki dla dziecka z zakresu literatury pięknej jest opracowanie graficzne tekstu oraz jego właściwości językowo – stylistyczne. Przy wyborze utworów literackich trzeba wziąć pod uwagę cechy rozwojowe dziecka tj. intensywność jego przeżyć, krótkotrwałość uwagi, a także podatność na zmęczenie. Ważna jest również percepcja utworu literackiego przez dzieci. Wzbogaca ją w naturalny sposób oglądanie ilustracji z książek.
Podsumowując znaczenie książek w życiu dziecka można wymienić najistotniejsze zadania jaką pełnią:
§ poszerzanie możliwości poznania świata
§ kształtowanie wrażliwości estetycznej
§ wzbogacenie zasobu wiadomości, które dziecko zdobyło w toku obserwacji otaczającego je środowiska, świata przyrody i społeczeństwa
§ wyzwalanie ekspresji słownej, plastycznej i innej
§ dostarczanie wzorów pięknej mowy ojczystej
§ wzbogacenie zasobu pojęć i słów
§ kształcenie mowy i wymowy
§ rozwijanie inwencji twórczej
§ aktywizowanie myślenia, uczenie wyciąganie wniosków i morału, ćwiczenie pamięci i uwagi
§ inspirowanie zabaw w teatr, inscenizowanie utworów
Mając pełną świadomość znaczenia książki w procesie wychowawczo – dydaktycznym małego dziecka razem z koleżanką włączyłyśmy się do akcji „Cała Polska czyta dzieciom” – codziennie 10 – 15 minut poświęcamy na czytanie dzieciom książek. Zachęcamy do czytania rodziców, babcie i dziadków.
Organizujemy konkursy np. literacko – plastyczny pt. „Bajkowy świat utworów Tuwima i Brzechwy”, który polega na tym, że rodzice wspólnie z dziećmi wybierają ulubiony wiersz J. Brzechwy lub J. Tuwima, a następnie ilustrują jego treść.
Oprócz konkursów plastycznych organizujemy konkursy recytatorskie dla dzieci z naszego przedszkola. Organizując konkursy pamiętamy o nagrodach dla uczestników (dyplomy, podziękowania a także małe niespodzianki). Natomiast pozostałe dzieci (które pozostały w roli widza) otrzymują nagrody pocieszenia np. lizaki, które są zachętą do udziału w następnym konkursie.
Aby poszerzyć wiedzę i wzmocnić zainteresowania światem książki nawiązałyśmy współpracę z Biblioteką Miejską. Uczestniczymy co drugi miesiąc w zajęciach organizowanych przez panią bibliotekarkę.
Po roku czasu są już bardzo widoczne efekty naszej pracy. Odczuwamy ogromną satysfakcję, gdy nasi wychowankowie regularnie przynoszą z domu swoje książki i sami proszą żeby im czytać bajki i wiersze. Posiadamy w naszej sali dwa kąciki książek: biblioteczkę książek przedszkolnych oraz zbiór książek prywatnych.
Udało nam się rozbudzić zainteresowania dzieci książką a to już jest duże osiągnięcie. Z myślą o naszych dzieciach napisałyśmy program literacko – teatralny „W cudownym świecie książek”, w którym umieściłyśmy różne formy i metody pracy z książką, sposoby wykorzystania literatury w codziennej pracy z uwzględnieniem stopnia trudności, możliwości rozwojowych i zainteresowań dzieci. Program będziemy realizować przez kolejne dwa lata z ta samą grupą dzieci (obecnie dzieci mają pięć lat).
Podam przykład wszechstronnego wykorzystania na zajęciach wybranego utworu literackiego w grupie dzieci 6 – letnich:
1. „Jak paw przez jezdnię przechodził” – Juliusz Wasilewski
2. Rodzaj utworu: poezja – opowiadanie pisane wierszem, utwór literacki wierszowany
3. Treść utworu
W opowiadaniu tym jest mowa o ptaku, który nie stosując się do praw obowiązujących w ruchu drogowym drogo płaci za popełnienie „wykroczeń”.
Poprzez swoje nieposłuszeństwo traci swój największy skarb, który przynosi mu wiele satysfakcji, a mianowicie – wspaniały ogon. Od tej pory ściśle przestrzega dotąd lekceważonych obowiązków.
4. Wartości utworu:
a) poznawcze: utrwalenie wiadomości dzieci dotyczących niektórych przepisów ruchu drogowego, przypomnienie co oznacza czerwony i zielony kolor sygnalizacji świetlnej
b) wychowawcze: wdrażanie do posłuszeństwa i przestrzegania zasad ruchu drogowego, obowiązków pieszego
5. Postacie:
Głównym bohaterem jest paw, który na początku opowiadania jest postacią negatywną. W postać pozytywną zmienia się po wydarzeniu, w wyniku którego utracił swój ogon. Był to moment, który zadecydował o zmianie jego zachowania.
6. Komentarz metodyczny:
a) grupa wiekowa 5, 6-latki
b) termin opracowania: miesiąc październik
c) formy realizacji:
Mowa ojczysta:
§ opowiadanie to można przeczytać dzieciom przed planowaną wycieczką
§ słuchanie opowiadania nauczycielki ilustrowanego elementami na tablicy flanelowej
§ wzbogacenie słownika dziecka o wyraz – sygnalizacja świetlna
§ samodzielne odtwarzanie treści opowiadania przez dzieci
Pojęcia liczbowe:
Posługiwanie się liczebnikami głównymi 1 – 10, przeliczanie krążków oznaczających światła sygnalizacji świetlnej (utrwalenie koloru: czerwonego, zielonego i pomarańczowego).
Zajęcia plastyczno – techniczne:
Malowanie powierzchni kółek, wycinanie po linii, naklejanie na kartkę papieru w kolejności (od góry: czerwone, pomarańczowe, zielone)
„Ruch uliczny” – wykonanie makiety, na brystolu nauczycielka maluje skrzyżowanie ulic, chodniki dla pieszych, przejścia pieszych przez ulicę, a dzieci w zespołach wykonują:
I Zespół – samochody z pudełek i kolorowego papieru
II Zespół – sygnalizatory świetlne
III Zespół – znaki drogowe
IV Zespół – lepienie ludzi z plasteliny
Zabawy ruchowe:
„Samochody” – element biegu, reagowanie na czerwony i zielony kolor
Umuzykalnienie:
Słuchanie piosenki śpiewanej przez nauczycielkę, zabawa ruchowa wysnuta z treści piosenki „Będę kierowcą”
7. Wiedza rzeczowa
Paw – ma wśród wszystkich ptaków niewątpliwie najbardziej zwracające uwagę pióra ozdobne, które w całej pełni demonstruje.
Samiec ma zielononiebieską głowę o purpurowym połysku, a na niej osadzona jest korona z piór. Pióra długiego, tworzącego tren ogona, stanowiące wspaniałą ozdobę pawia są zielone z kolorowymi „pawimi oczkami”. Ojczyzną pawia są Indie. Jako ptak ozdobny był hodowany nie tylko w Azji ale również w Europie i Ameryce. Uważa się go za symbol piękna a raczej pychy. W hodowli pojawiają się białe pawie. Innym gatunkiem pawia jest paw złoty
Literatura:
1. H. Ratyńska: O książkach dla dzieci „Wychowanie w przedszkolu”
2. I. Dudzińska „wychowanie i nauczanie w przedszkolu
3. H. Ratyńska „Literatura dziecięca w pracy przedszkola”
5
magdalena.b84