Jezus i Muhammad według Biblii i Koranu.pdf

Jezus i Muhammad

pokój z nimi

według

Biblii i Koranu

Z punktu widzenia Muzułmanów

Opracowała: ukhtimuslimah

Jezus i Muhammad pokój z nimi według Biblii i Koranu

Z punktu widzenia Muzułmanów

I. J EDEN B ÓG -M ONOTEIZM -T AUHID ..............................................................................3

II. N ARODZINY J EZUSA ..................................................................................................8

III. D ZIECI B OGA ..........................................................................................................10

IV. B ÓG – O JCIEC .........................................................................................................12

V. J EZUS JAKO CZCICIEL ...............................................................................................13

VI. J EZUS – P ROROK A LLAHA .......................................................................................15

VII. J EZUS – SŁUGA A LLAHA .......................................................................................16

VII. J EZUS ORAZ SZATAN W B IBLII ................................................................................18

IX. Z WĄTPIENIE J EZUSA ? .............................................................................................20

X. J EZUS – NAUCZYCIEL MONOTEIZMU ( TAUHID )........................................................21

XI. B IBLIJNE PRZEPOWIEDNIE DOTYCZĄCE PRZYJŚCIA M UHAMMADA ........................22

XII. U KRZYŻOWANIE ....................................................................................................24

XIII. J EZUS W K ORANIE ...............................................................................................26

XIV. N ADEJŚCIE J EZUSA , SYNA M ARII ........................................................................28

XV. D ROGA DO B OGA ..................................................................................................29

www.planetaislam.com

Jezus i Muhammad pokój z nimi według Biblii i Koranu

Z punktu widzenia Muzułmanów

Bismillahi Ar-Rahmani Ar-Rahim

Jeden Bóg-Monoteizm-Tauhid

II Księga Mojżeszowa

20:1-5 Jam jest Pan, Bóg Twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli.

Nie będziesz miał innych bogów obok mnie. Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej

czegokolwiek, co jest na niebie w górze, co jest na dole, i tego, co jest w wodzie i

nad ziemią. Nie będziesz im się kłaniał i nie będziesz im służył, gdyż Ja, Pan, Bóg

twój jestem Bogiem zazdrosnym...

34:13-14 Przeciwnie, zburzcie ich ołtarze, potłuczcie ich pomniki i wytnijcie ich święte

drzewa, gdyż nie będziesz się kłaniał innemu bogu. Albowiem Pan, którego imię

jest „Zazdrosny”, jest Bogiem zazdrosnym....

34:17 Nie będziesz sobie sporządzał bogów odlewanych.

Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia wg Mateusza

7:21

Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz

ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie.

23:9

Nikogo tez na ziemi nie nazywajcie ojcem swoim, albowiem jeden jest Ojciec

wasz, Ten w niebie.

Koran

40:60 Powiedział Wasz Pan: "Wzywajcie Mnie, a Ja was wysłucham: zaprawdę, ci którzy

są zbyt dumni, by Mi oddawać cześć – wejdą do Piekła poniżeni!”

40:61 Bóg jest Tym, który uczynił dla was noc, abyście wówczas odpoczywali i dzień,

pozwalający widzieć. Zaprawdę, Bóg jest władcą łaski dla ludzi, lecz większość

ludzi nie dziękuje.

40:62 To jest Bóg – wasz Pan, Stwórca każdej rzeczy! Nie ma boga jak tylko On! Jakże

jesteście oszukani!

40:63 W ten sposób oszukani są ci, którzy odrzucają znaki Boga.

40:64 Bóg jest Tym, który przygotował dla was ziemię jako stałe miejsce pobytu, a niebo

jako budowlę. On ukształtował was harmonijnie; dał wam piękną postać i

zaopatrzył was w dobre rzeczy. To jest Bóg – wasz Pan! Niech będzie

błogosławiony Bóg – Pan światów!

40:65 On Żyjący! Nie ma boga, jak tylko On! Wzywajcie Go więc, wyznając szczerze

Jego religię. Chwała Bogu, Panu światów!

40:66 Powiedz: “Zostało mi zakazane, abym czcił tych, których wy wzywacie poza

Bogiem, kiedy przyszły do mnie jasne dowody od mojego Pana, i nakazano mi,

abym się poddał całkowicie Panu Światów”.

40:67 On jest Tym, który stworzył was z prochu, potem z kropli spermy, potem z grudki

krwi zakrzepłej, potem wyprowadził was jako dziecko; abyście następnie osiągnęli

dojrzałość; a potem stali się starcami – choć wśród was są tacy, którzy umierają

wcześniej – i abyście osiągnęli wyznaczony termin. Być może będziecie rozumni!

40:68 On jest Tym, który daje życie i powoduje śmierć; a kiedy postanowi jakąś rzecz, to

On mówi tylko: “Bądź!” i ona jest.

35:40 Powiedz: “Czy widzieliście waszych współtowarzyszy, których wzywacie poza

Bogiem? Pokażcie mi, co oni stworzyli na ziemi? Albo czy oni mają uczestnictwo

w niebiosach? Albo czy daliśmy im Księgę, aby mieli z niej jasny dowód?

Przeciwnie! To co sobie wzajemnie przyrzekają, niesprawiedliwi, to tylko zdrada!”

www.planetaislam.com

Jezus i Muhammad pokój z nimi według Biblii i Koranu

Z punktu widzenia Muzułmanów

Oto fragmenty trzech Ksiąg niosących przesłanie monoteizmu; ksiąg, uznawanych za źródła

trzech religii Judaizmu, Chrześcijaństwa oraz Islamu. Jednakże tylko – Koran jest

oryginalnym, niezmienionym od dnia objawienia zapisem przesłania przekazanym przez

Allaha za pośrednictwem Anioła Gabriela – prorokowi Muhammadowi i z tego względu

uznawany jest przez Muzułmanów za główną i ostateczną wykładnię zasad wiary, za

wyznacznik postępowania zapewniającego w życiu przyszłym – pobyt wśród ogrodów

Edenu.

Muzułmanie wierzą, iż Allah objawił ludziom Torę i Ewangelię, jednak na skutek wypaczeń

treści oryginalnych tekstów, nieudolnego tłumaczenia na języki obce, (niektóre słowa w

językach hebrajskim, aramejskim, greckim mają kilka znaczeń), a wreszcie manipulacji treścią

Pism (uznanie przez Kościół części Pism za apokryficzne, ich niszczenie bądź błędna

interpretacja wypowiedzi proroków) uległy one znacznemu zniekształceniu, zatracając swą

prawdziwość.

Aby zrozumieć charakter Chrześcijaństwa, musimy być świadomi różnicy pomiędzy wiedzą,

która bierze początek z obserwacji i dedukcji, a wiedzą, która została objawiona człowiekowi

przez Boga. Wiedza dedukcyjna ulega zmianie w zależności od nowych wydarzeń,

obserwacji, doświadczeń, dlatego też brakuje jej pewności. Wiedza objawiona pochodzi od

Boga – jest zatem niezmienna, niepodważalna, absolutna, a przez to uniwersalna. Każde

objawienie ma dwa aspekty: duchowy, który przekazuje naturę boskości i fizyczny –

wyrażany poprzez sposób życia, zachowanie. Wszyscy jesteśmy zgodni co do tego, iż

objawienia miały miejsce za pośrednictwem proroków, posłańców, wybranych przez Boga

ludzi, którzy poprzez swój sposób życia służyli nam przykładem - ucieleśniając treść

posłania.

Twierdzi się, iż Chrześcijaństwo opiera się o wiedzę objawioną, aczkolwiek żadna z

Ewangelii nie jest bezpośrednim i oryginalnym zapisem o życiu Jezusa, o treści objawień mu

przekazanych. Księgi Nowego Testamentu nie zawierają bezpośrednich relacji świadków jego

uczynków; wiadomym jest, iż autorzy czerpali wiedzę o opisywanych wydarzeniach z

przekazu osób trzecich. W rezultacie wiele historii z życia Jezusa utracono raz na zawsze.

Bardzo często Chrześcijanie w celu potwierdzenia poprawności treści Nowego Testamentu

używają argumentu, iż pomimo swej niedoskonałości, jest on przynajmniej przekazem

wiernym. Warto przypomnieć, iż najstarsze rękopisy Nowego Testamentu, na których bazują

współczesne tłumaczenia, zostały opracowane po Soborze w Nicei, Codex Sinaiticus oraz

Codex Vaticanus w IV wieku n.e., a Codex Alexandrius w V wieku n.e. W rezultacie Soboru

w Nicei ziszczono ponad 300 różnych relacji o życiu Jezusa, wśród których znalazło się wiele

bezpośrednich.

Arcybiskup Paweł w publikacji „Nasza Wiara” (Wydanie Prawosławnej Diecezji Białostocko-

Grańskiej) pisze: „Historia wskazuje, że dawne Sobory, mające powagę powszechnych, zwoływane były

zawsze wtedy, gdy następowały niebezpieczeństwa zagrażające jedności i istocie Cerkwi. Takim

niebezpieczeństwem były, na przykład, herezje chrystologiczne wypaczające naturę Chrystusa”

Kościół uczynił wszystko, aby zmienić cztery Ewangelie, które przetrwały. Rękopisy,

opracowane po Soborze różnią się od tych, które funkcjonowały wcześniej. Warto

zaznaczyć, iż wstrzymana została publikacja tych fragmentów rękopisów znad Morza

Martwego, które nie potwierdzają rękopisów post-niceańskich.

Brak aktualności Nowego Testamentu wydaje się potwierdzać sam Kościół, którego

doktryny w żaden sposób nie wynikają z treści Ewangelii. Kościół opiera zasady wiary na

pojęciach grzechu pierworodnego, kary i odkupienia, boskości Jezusa, Ducha Świętego oraz

Trójcy. Nie znajdują one potwierdzenia w Pismach, albowiem nie nauczał ich Jezus. Przyjęte

doktryny są wynikiem działalności Pawła oraz wpływów kultury i filozofii Greków, wśród

których Paweł propagował nowe idee Chrześcijaństwa. Zwróćmy uwagę na fakt, iż Paweł

www.planetaislam.com

Jezus i Muhammad pokój z nimi według Biblii i Koranu

Z punktu widzenia Muzułmanów

nigdy nie przebywał osobiście w towarzystwie Jezusa, ani też nie posiadał bezpośredniej

wiedzy o treści jego nauk. Przed swoim nawróceniem, był jednym z zażartych

prześladowców Chrześcijan, a po nawróceniu, podczas rozpowszechniania wiary wśród

politeistycznych Greków i innych narodów, poprzez swoje innowacje, stał się

odpowiedzialny za odejście od nauk Jezusa. Osoba Chrystusa, która według Pawła,

przekazała mu nowe dogmaty jest zwykłym wytworem imaginacji Pawła, którego nauki

opierają się o fikcyjne wydarzenia takie jak śmierć i zmartwychwstanie Jezusa.

Oto jak Chrześcijanie motywują dogmat śmierci Jezusa. W. R. Dronsfield w opracowaniu

„Wcielenie Syna” pisze:

„Możemy drżeć przed powiedzeniem, że Bóg umarł. Jak może umrzeć Bóg, Który jest

nieśmiertelny i jest źródłem życia. To stwierdzenie, że Bóg umarł, wymaga ważnych

zastrzeżeń. Po pierwsze, Ten który umarł był Synem Bożym, nie Ojcem, nie Duchem

Świętym. Po drugie, nie umarł jako Bóg, lecz w Swej ludzkości, którą na Siebie przyjął.

Niemniej uściślenie jakiegoś stwierdzenia nie oznacza odrzucenia go. Powiedzenie, że to nie

Bóg umarł, lecz Syn Człowieczy oznacza rozdzielenie Jego Osoby i stworzenie dwóch osób.

Faktem jest, że Bóg – Syn stał się człowiekiem właśnie z tego powodu, aby umrzeć. Nie

przestał być Bogiem gdy umarł. Krew, którą przelał była ludzką krwią, lecz była to krew,

którą On przyjął jako Swoją własną. Syn Boży przelał swoją krew i doświadczył śmierci. Ten,

który jest Bogiem położył swoje własne życie za nas.”

Więcej: http://mat18-20.jezus.pl/wartoznacJezusa.htmv

Pomimo swych wątpliwych podstaw, dogmaty Kościoła stanowią integralną cześć

rozumowania Chrześcijanina, prowadząc przez swą logikę do wiary w fikcyjną zasadę, iż

„poza kościołem, nie ma zbawienia”. Doktryna kary i odkupienia uczy, iż Chrystus, który był

z Boga, przyjął formę cielesną, stając się Jezusem, który z kolei umarł na Krzyżu w celu

odkupienia grzechów ludzkości. Bazując na powyższym, Kościół gwarantuje każdemu kto

wierzy w Chrystusa podążając za naukami Kościoła - przebaczenie oraz odkupienie

grzechów w Dniu Sądu Ostatecznego. Naturalną konsekwencją takiej argumentacji jest

przekonanie, iż człowiek nie jest odpowiedzialny za swoje czyny ani nie będzie za nie

odpowiadał po śmierci – albowiem jego grzechy zostały już odkupione przez ofiarę Jezusa.

Odkupienie jednakże nie gwarantuje beztroskiego życia na ziemi. Wiara w doktrynę grzechu

pierworodnego (poprzez upadek Adama, wszyscy ludzie rodzą się skąpani w grzechu)

sprawia, iż życie człowieka na ziemi napiętnowane jest od momentu narodzin.

Arcybiskup Paweł (Cerkiew Prawosławna) w książce „Nasza wiara”, pisze: „Grzech będąc

naruszeniem woli Bożej odciąga człowieka od Boga i Jego chwały i w ten sposób pociąga za sobą karę. Bóg

gotów jest przyjąć upadłego człowieka, jako że nie został on odkupiony „czymś przemijającym, srebrem lub

złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa. Przyjęcie i wybawienie człowieka nie oznacza, że cała ludzkość

otrzymuje absolucję generalną. Każdy z osobna ma możność proszenia o miłosierdzie i otrzymanie

przebaczenia grzechów. Zbawienie pozostaje w zgodzie z darowaną człowiekowi wolną wolą....(-)

Jakkolwiek grzech skalał naturę ludzką, człowiek ciągle nosi w sobie obraz Boży, choć w rezultacie grzechu

jest to obraz przyćmiony. Wcieliwszy się, Chrystus „uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to

śmierci krzyżowej... stał się podobny ludziom (Flp 2,7-8) Stał się podobny do nas, aby nas uczynić

„uczestnikami boskiej natury” (2 P 1,4). Tak więc Chrystus stał się naszym Zbawicielem nie tylko dlatego,

że „kara dla świata naszego legła na Nim i przez Jego rany zostaliśmy uleczeni” lecz także dlatego, że

„Boska jego moc obdarowała nas wszystkim, co jest potrzebne do życia i pobożności”. Innymi słowy

Chrystus ofiarowuje nam nie tyle przebaczenie naszych grzechów, lecz także darowuje nam swoją boską moc

dla pożytku naszego i duchowego rozwoju, tak byśmy nie byli „bezczynnymi ani bezowocnymi przy

poznawaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa”.

Doktryna kary i odkupienia, sprawia sporo zamieszania, kiedy Chrześcijanin stara się

pogodzić inne objawione proroctwa, z zasadami własnej religii. Chrześcijaństwo uczy, iż

poświęcenie Chrystusa oraz jego nauki są ostateczne i wyjątkowe, dlatego nie akceptuje

www.planetaislam.com

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: