61. Istota przekazania kompetencji organów władzy państwowej w trybie art. 90 Konstytucji RP
NALEŻY TAKKŻE DOCZYTAĆ W PODRĘCZNIKU O PROCEDURZE PRZEKAZANIA KOMPETENCJI
TK; „suwerenność RP i jej niepodległość, rozumiana jako odrębność bytu państwowego Polski w jej obecnych granicach, w warunkach członkostwa UE na zasadach określonych w Konstytucji naznaczają potwierdzenie prymatu Narodu Polskiego do stanowienia o własnym losie. Szczególnie preambuła, art. 2, 4, 5, 8, 90, 104 ust.2, 126 ust.1 w świetle których suwerenność RP wyraża się w nieprzekazywalnych kompetencjach organów władzy państwowej, stanowiących o konstytucji państwa.
Także przez art. 91 ust.3 – reguły kolizyjne
Niezależnie od trudności związanych z ustaleniem szczegółowego katalogu kompetencji nieprzekazywalnych należy zaliczyć do materii całkowitym zakazem przekazywania postanowienia określające zasady naczelne Konstytucji oraz postanowienia dotyczące praw jednostki wyznaczające tożsamość państwa, w tym w szczególności wymóg zapewnienia ochrony godności człowieka i praw konstytucyjnych, zasadę państwowości, zasadę demokracji, zasadę państwa prawnego, zasadę sprawiedliwości społecznej, zasadę pomocniczości, a także wymóg zapewnienia lepszej realizacji wartości konstytucyjnych i zakaz przekazywania władzy ustawodawczej oraz kompetencji do kreowania kompetencji.
Przystąpienie do UE i związane z tym przekazanie kompetencji nie oznacza wyzbycia się suwerenności na rzecz UE. Granicę transferu kompetencji wyznacza wskazana w preambule do ustawy zasadniczej suwerenności państwa jako wartość narodowa, a stosowanie Konstytucji – w tym również w odniesieniu do dziedziny integracji europejskiej.
Przychylność w Konstytucji prawu międzynarodowemu – reguły kolizyjne – art.91
weronia155