Umiejętność życia - matura próbna - 2004 - test - PP.pdf

(203 KB) Pobierz
Microsoft Word - zestaw.doc
(Wpisuje zdający przed
rozp oczęciem pr acy)
KOD ZDAJACEGO
ZESTAW ZADAŃ
Z JĘZYKA POLSKIEGO
Poziom podstawowy
Czas pracy 170 minut
GRUDZIEŃ
ROK 2004
Instrukcja dla zdającego
1. Proszę sprawdzić, czy zestaw zadań zawiera 16 stron.
2. Część 2. zestawu zawiera dwa tematy wypracowania.
Do opracowania trzeba wybrać jeden z nich i podkreślić.
3. Proszę zaplanować czynności tak, by było możliwe
rozwiązanie zadań z obu części arkusza w ciągu 170.
minut.
4. Pracę proszę napisać czytelnie.
5. Proszę pisać tylko w kolorze niebieskim lub czarnym;
nie pisać ołówkiem.
6. Nie wolno używać korektora.
7. Błędne zapisy trzeba wyraźnie przekreślić.
8. Wszelkie notatki należy sporządzać tylko w brudnopisie,
który nie będzie oceniany.
9. Podczas rozwiązywania zestawu zadań można korzystać
ze słownika poprawnej polszczyzny i słownika
ortograficznego.
Za rozwiązanie zadań
można otrzymać
70 punktów
20 za część 1
50 za część 2
Życzymy powodzenia!
(W pisuje zdający przed rozpoczęciem prac y)
PESEL ZDAJACEGO
379310689.001.png
Część I – rozumienie czytanego tekstu
Przeczytaj uważnie tekst, a następnie odpowiedz na pytania. Wszystkie pytania odnoszą
się do tekstu. Udzielaj tylu odpowiedzi, o ile jesteś proszony.
UMIEJĘTNOŚĆ ŻYCIA
Nie samo życie jest dobrem, ale życie dobre 1 .
1. Kiedy zastanawiamy się nad pojęciem życia, przebiegają przez naszą myśl
rozmaite skojarzenia. Możemy rozpatrywać życie jako pewien biologiczny proces. Takie
spojrzenie na życie jest charakterystyczne dla biologii, biochemii, medycyny – nauk, które
usiłują zgłębić tajemnicę życiowych procesów, by odpowiedzieć na pytania: W jaki sposób
życie powstało? Czym różni się żywy organizm od martwej rzeczy? Na czym polega istota
życia? Charakterystyczną cechą życia w jego wymiarze biologicznym jest dążenie
do przetrwania. Żywy organizm usiłuje utrzymać się przy życiu. Temu służy odżywianie, sen,
biologiczna reprodukcja gatunku. A jednak, choć w człowieku zachodzą biologiczne procesy
życiowe, nie żyje on wyłącznie jak zwierzęta czy rośliny.
2. Życie, które jedynie usiłuje przetrwać, jest całkowicie skupione na sobie
samym i zamknięte. Natomiast życie ludzkie jest otwarte, nieustannie przekracza siebie.
3. A zatem życie jest nam nie tylko dane, jak zwierzętom, które zamknięte są
w obrębie swojego instynktu i gatunku, ale zadane. Życie polega na czynieniu użytku z życia.
Nie tylko na biernej wymianie energii, na odbieraniu wrażeń, lecz na twórczym działaniu.
Żyć to znaczy wpływać na świat, przekształcać go. Życie jest więc procesem, w wyniku
którego wdzieramy się w otaczającą rzeczywistość naszym zachowaniem, czynami,
postępowaniem. To prawda, że człowiek, by móc cokolwiek uczynić, musi także starać się
o przetrwanie. Dopiero jednak gdy przekracza samo swoje życie, nabiera do niego dystansu.
4. Innym razem życie ukazuje się nam jako określony dla danej epoki sposób
myślenia czy postępowania. Możemy także mówić o pewnych cechach życia
charakteryzujących nie tylko epoki, ale i narody. Pisał półżartem Henryk Elzenberg:
„Rosjaninem życie wstrząsa. Niemiec daje się życiu przenikać. Francuz rozkoszuje się
życiem, a Anglik »przyjmuje« życie w swym salonie lub gabinecie” 2 . Takie rozumienie życia
mają na myśli ludzie starsi, gdy z tęsknotą wspominają swoją młodość, kiedy „żyło się
inaczej, lepiej”. W takim znaczeniu piszą o życiu historycy, zauważający na przykład,
że „w średniowieczu żyło się inaczej niż obecnie”. Życie ludzkie nie może jednak zostać
sprowadzone wyłącznie do sposobu życia zgodnego z obyczajami charakterystycznymi
dla danej historycznej epoki czy grupy społecznej.
5. Znowu innym razem utożsamiamy życie z istnieniem. Życie ukazuje się nam tu
w metafizycznym wymiarze jako budząca zdumienie tajemnica.
6. Tak czy owak życie jest sprawą poważną. „W życiu – pisał Seneka – spotyka
nas to samo, co w drodze: coś tam będzie godziło w ciebie, coś cię spotka. (…) Wybrałeś się
w długą drogę: musisz i pośliznąć się na niej, i potknąć się o coś, i upaść, i zmęczyć się,
i głośno zawołać: »O śmierci!«, to jest udawać. W jednym miejscu towarzysza porzucisz,
1 L. A. Seneka, Myśli, przeł. S. Stabryła, Kraków 1987, s. 289.
2 H. Elzenberg, Kłopot z istnieniem, Kraków 1994, s. 367.
2
w drugim go pogrzebiesz, w trzecim będziesz go się obawiał. Poprzez takie oto przykrości
musisz przebyć tę nierówną drogę” 3 .
7. Jeśli więc rozumiemy życie jako istnienie, to z pewnością jest ono jakąś
syntezą pozytywnego i negatywnego doświadczenia, szczęścia i nieszczęścia.
8. Życia ludzkiego nie da się zatem ostatecznie sprowadzić do biologii, historii
czy obyczajów. Ten właśnie indywidualny wymiar życia mamy na myśli, gdy mówimy,
że „życie jest ciężkie”, „życie jest ulotne jak chwila”, „życie jest krótkie”. Odwołujemy się
wówczas do swoich własnych doświadczeń.
9. Każdy człowiek ma w życiu swoje własne miejsce. Niektórzy znają je z góry.
W dzieciństwie już „wiedzą”, kim będą jako ludzie dorośli. Inni, już jako ludzie dorośli, nadal
nie wiedzą jeszcze, gdzie jest ich miejsce. Najtrudniejsze jest zatem to, co wydaje się łatwe.
Każdy jednak powinien poznać swoje własne życiowe powołanie.
10. Aby umiejętnie rozeznać swoje miejsce, poznać prawdę własnego życia, trzeba
życie przeżywać. Życia nie można się nauczyć z książki. Prawda o własnym życiu nie jest
ogólną prawdą, którą możemy w pełni poznać z książek i przekazać ją innym. Owszem, wiele
możemy się w ten sposób nauczyć, ale to, czym jest przyjaźń, miłość, rozpacz, nadzieja,
cierpienie, śmierć ukochanych, możemy zrozumieć tylko wówczas, gdy sami osobiście
je przeżyjemy. Dlatego ta reguła umiejętności życia mówi, że umiejętnego życia nie można
innych nauczyć poprzez teoretyczny przekaz. Życia uczymy się sami, dorastając do niego.
„Dochodzimy jako zupełni nowicjusze do każdej epoki życia – pisał F. La Rochefoucauld –
i często, mimo liczby lat, brak nam doświadczenia” 4 .
11. Z tą regułą umiejętnego życia związana jest kolejna. Niektórzy ludzie są
znakomicie zorganizowani życiowo. Wiedzą, czego chcą od życia. Skutecznie realizują swoje
zamierzenia. Inni niczego nie planują, żyją z dnia na dzień. Niewielu jest takich, którzy
układają swoje życie i sprawy w sposób celowy. Wszyscy inni nie idą, lecz są unoszeni niby
rzeczy płynące w rzece.
12. Życie umiejętne nie przybiera ani jednej, ani drugiej formy. Georg Simmel
przyrównał życie do gry w szachy. Gra w szachy byłaby niemożliwa zarówno wtedy, gdyby
nie dało się zaplanować żadnego posunięcia, ani przewidzieć skutków kilku najbliższych
ruchów, jak i wówczas, gdyby dało się policzyć wszystko do końca. Podobnie jest z życiem,
które byłoby równie niemożliwe wówczas, gdyby dało się w nim wszystko zaplanować
i przewidzieć skutki każdej życiowej decyzji, jak i wtedy, gdyby nie dało się niczego
zaplanować ani przewidzieć.
13. By wszystkie te reguły życia potraktować serio, powinniśmy umieć spojrzeć
na poszczególne okresy życia jako na całości, ogarnąć je spojrzeniem, i wreszcie ujrzeć życie
jako całość. Postrzegamy je jako całość dopiero przy końcu jakiegoś okresu. Trzeba więc
czasami spojrzeć z dystansu na kształtujący się zarys życia. Dopiero z perspektywy tego
spojrzenia, jak z góry, ukazują się związki między naszymi czynami, dziełami, pragnieniami,
zamierzeniami.
(Tekst opracowany na podstawie: Tadeusz Gadacz, O umiejętności życia, Kraków 2002.)
3 L. A. Seneka, Listy moralne do Lucyliusza , przeł. W. Kornatowski, Warszawa 1961, s. 566.
4 F. La Rochefoucauld, Maksymy i rozważania moralne, przeł. T. Boy Żeleński, Warszawa 1996, s. 93.
3
Zadanie 1. ( 1 pkt )
Co, według autora, łączy, a co różni istotę życia człowieka i istotę życia zwierząt?
Po przeczytaniu akapitu 1. i 3. wypełnij tabelkę, wskazując jedno podobieństwo i jedną
różnicę.
Podobieństwo
Różnica
-------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------
Zadanie 2. ( 1 pkt )
W akapicie 2. autor zawarł tezę, że „życie ludzkie jest otwarte, nieustannie przekracza siebie”.
Z akapitu 3. zacytuj dwa sformułowania, które określają, na czym polega owo „przekraczanie
siebie”.
1._________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
2._________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
Zadanie 3. ( 1 pkt )
Po przeczytaniu akapitu 4. sformułuj opinię, której ilustracją jest wypowiedź Henryka
Elzenberga.
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
Zadanie 4. ( 3 pkt )
Uzupełnij tabelkę, biorąc pod uwagę akapity 1., 4., 5.
Jak autor definiuje życie, patrząc na nie oczyma biologa, socjologa/historyka, filozofa?
Autor definicji
Definicja życia
Biolog
Życie to …
Socjolog/historyk Życie to …
Filozof
Życie to …
4
379310689.002.png
Zadanie 5. ( 1 pkt )
Z akapitu 6. wypisz metaforyczne określenie życia użyte przez Senekę.
___________________________________________________________________________
Zadanie 6. ( 1 pkt )
Jaki związek logiczny zachodzi między treścią akapitu 5. i akapitu 7.? Podkreśl poprawną
odpowiedź.
a) Akapit 7. jest rozwinięciem myśli akapitu 5.
b) Akapit 7. zawiera tezę uargumentowaną w akapicie 5.
c) Akapit 7. jest ilustracją rozważań zawartych w akapicie 5.
d) Opinie zawarte w akapicie 7. i w akapicie 5. są przeciwstawne.
Zadanie 7. ( 1 pkt )
Wyjaśnij znaczenie związku frazeologicznego „ciężkie życie”. (Stwierdzenie „życie jest
ciężkie” pojawia się w akapicie 8.)
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
Zadanie 8. ( 1 pkt )
W akapicie 9. autor zawarł wskazówkę dotyczącą postępowania człowieka. Sformułuj ją.
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
Zadanie 9. ( 1 pkt )
Po przeczytaniu akapitu 10. dokończ zdanie:
Człowiek dopiero wtedy poznaje i rozumie życie, kiedy ____________________________
___________________________________________________________________________
Zadanie 10. ( 1 pkt )
Na podstawie akapitu 12. wymień dwie czynności stanowiące podstawę porównania życia
do gry w szachy:
a) _________________________________________________________________________
b) _________________________________________________________________________
Zadanie 11. ( 2 pkt )
Z akapitu 13. wypisz dwa warunki, jakie muszą być spełnione, aby „ujrzeć życie jako całość”.
a) _________________________________________________________________________
b) _________________________________________________________________________
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin