Gayle Lynds - Spirala.pdf - Gayle Lynds - uzavrano

Gayle Lynds

Spirala

The Coil

Przekład

Wojciech Szypuła

Mojej pasierbicy

Deirdre Lynds, która z radością i wdziękiem surfuje po falach oceanu i muzyki...

wskazując drogę nam wszystkim

Prolog

Luty 1998

Fredericksburg, Wirginia

Limuzyna Departamentu Stanu pędziła przez zimowy las. Sekretarz stanu Grey

Mellencamp nacisnął guzik i szklana dźwiękoszczelna przegroda oddzieliła go od kierowcy.

Zapatrzył się na bezlistne drzewa i krzewy, zimne i czarne w zapadającym zmierzchu.

Ciemny gąszcz na poboczach wyglądał jak tunel wyłożony hałdami brudnego śniegu. Nic się

nie poruszało w mrocznym lesie, żadnego znaku życia.

Mellencamp usiadł wygodniej. Miał złe przeczucia. Wracał ze spotkania z Liz

Sansborough; nie udało mu się zdobyć informacji, których potrzebował. Był zawiedziony i

zły, choć po namyśle musiał przyznać, że trochę mu ulżyło: przed spotkaniem spisywał Liz na

straty. Teraz ktoś inny zostanie spisany na straty. A właściwie wielu innych. Miał nadzieję, że

są winni, więc ich egzekucje będą usprawiedliwione. Ale wcale mu się to nie podobało,

zwłaszcza odkąd doszedł do wniosku, że Liz jest niewinna.

Gapił się przez okno i wdychał zapach drogich, skórzanych obić, usiłując się

odprężyć. Tysiące razy zawierał udane transakcje, i to w przeróżnych zakątkach świata -

najpierw jako przedstawiciel kancelarii prawniczej, teraz jako sekretarz stanu - i umiał sobie

radzić w rozmaitych sytuacjach.

Wyjął telefon komórkowy i zadzwonił do Brukseli.

I natychmiast głos z brytyjskim akcentem odpowiedział:

- Kronos, słucham.

- Wracam ze spotkania z Sansborough w punkcie kontaktowym - poinformował bez

wstępu Mellencamp. - Na oczy nie widziała żadnej kartoteki. Mówi, że ojciec na pewno nie

prowadził zapisków. To nie w jego stylu. Upiera się przy tym.

- Jasna cholera! Przecież musiał mieć jakieś dokumenty! - Kronos podniósł głos, a

jego angielski akcent stał się jeszcze wyraźniejszy. - Na pewno notował namiary na

pracodawców, zlecenia, kontakty... Na miłość boską, musiał przecież zapisywać, komu może

ufać, a komu nie, co się udało, a co zawalił; adresy, telefony, pseudonimy... Bez kartoteki nie

da się w takim fachu długo utrzymać. Ona kłamie!

Sekretarz stanu zdusił ciętą ripostę.

- Sansborough twierdzi, że Drapieżnik miał fotograficzną pamięć i nie musiał robić

notatek. Po robocie niszczył wszelkie papierowe ślady: plany, mapy, rozkłady jazdy i tak

dalej. Matka Sansborough na przesłuchaniu powiedziała nam to samo. Zresztą wszyscy

wiedzą, że tylko dlatego tak długo utrzymał się w branży. Był ostrożny jak nikt.

- Sądząc po tym, co się wydarzyło, musiał zostawić jakieś zapiski - odparł

lekceważąco Anglik. - I Sansborough wie, gdzie ich szukać. Teraz już tylko ona, po śmierci

matki.

- Zgoda, takie zapiski istnieją. Ale rodzice słowem jej o nich nie wspomnieli. Gdyby

nie wpadła na ojca, kiedy wykonywał zadanie w Lizbonie, nigdy by się nie domyśliła, że

prowadzi podwójne życie. My też nie mielibyśmy o tym pojęcia. Dopóki nic nie wiedziała,

była bezpieczna. Po co ktoś miałby jej mówić o kartotece? Poza tym kiedy zaczęła się

interesować pracą rodziców, oni już się wycofali. Nie planowali przy niej ani jednej akcji. To

naprawdę bez sensu powiedzieć jej o notatkach. - Mellencamp przerwał i wyprostował

ramiona. - Znajdziemy je - dodał po chwili - ale to nie ona nas do nich zaprowadzi.

- Sansborough kpi sobie z ciebie, Temido. Z pewnością to potrafi. W Langley była

jedną z najlepszych.

Mellencamp poczuł wzbierający na nowo gniew.

- Sugerujesz, że coś zataiła, a ja zawaliłem sprawę? To ja ryzykuję. Ta sprawa jest dla

mnie o wiele ważniejsza niż dla ciebie. Ciebie nikt nie szantażuje z powodu tej cholernej

kartoteki!

Serce waliło mu jak młotem. Miał nadwagę i początki choroby wieńcowej. Ilekroć

sobie o tym przypomniał, ogarniał go strach.

Zamknął oczy i próbował się uspokoić. Liz Sansborough była jedynym dzieckiem

Hala Sansborough - Drapieżnika, jednego z najgroźniejszych i najbardziej nieuchwytnych

zawodowych zabójców w czasach zimnej wojny. Owszem, miał konkurentów - Carlosa

Szakala, Imada Fajeza Mugnijeha czy Opata - ale dla tych, którzy naprawdę znali się na

rzeczy, to właśnie on był żywą legendą. Wszyscy go nienawidzili - i wszyscy wynajmowali.

Nigdy nie popełnił błędu, który zdradziłby jego tożsamość; nikt nie widział jego zdjęć, a

dopiero na krótko przed samobójczą śmiercią udało się odkryć jego prawdziwe nazwisko. Był

kameleonem w półświatku szpiegów i międzynarodowych przestępców. Niezniszczalnym

człowiekiem bez twarzy.

Kiedy Kronos znowu się odezwał, oskarżycielska nuta zniknęła z jego głosu:

- Masz zamiar spełnić żądania szantażysty, Temido?

- Nigdy. - Ton sekretarza stanu nie pozostawiał wątpliwości. - Musimy sami znaleźć

kartotekę. Cały czas myślę o tych trzech notkach, które ci przefaksowałem. Wskazówka może

być w jednej z nich. - Wyjął z teczki trzy wycięte z gazet artykuły.

- Jeśli nawet, to ja jej nie widzę.

Mellencamp nie odpowiedział. Skupił się na wycinkach.

„The Times", Wielka Brytania

Dziś rano znaleziono zwłoki sir Roberta Childsa, popularnego parlamentarzysty, który

popełnił samobójstwo, podcinając sobie żyły w wannie. Jego gospodyni, która odkryła ciało,

znalazła również list pożegnalny, w którym sir Robert prosi rodzinę o wybaczenie i tłumaczy

się ze swojego podwójnego życia i bliskich znajomości z paniami z agencji towarzyskich...

„Bild”, Niemcy (tłumaczenie)

Cały kraj jest w szoku po niespodziewanej rezygnacji kanclerza Hansa Raaba, który

wczoraj o północy podał się do dymisji. Zarzuca mu się, że przez szesnaście lat kariery na

szczytach władzy przyjmował nielegalne korzyści majątkowe w zamian za poparcie

polityczne...

„The Washington Post”, USA

W kolejnym tygodniu kampanii wyborczej znów niespodzianka: szósty z kolei

kandydat na kongresmana wycofał się z wyborczego wyścigu. Jay White z Partii

Demokratycznej jako powód rezygnacji podał narodziny trzeciego dziecka. Wyjaśnił, że

powrót do pracy w sektorze prywatnym ułatwi mu utrzymanie rodziny.

Łącznie z powtórnego ubiegania się o fotel w Kongresie zrezygnowało już trzech

kandydatów Partii Republikańskiej i tyluż demokratów. Wszyscy reprezentowali radykalne -

prawicowe lub lewicowe - nurty w swoich partiach i żaden nie miał poważnego konkurenta...

- Na przykład sir Robert - odezwał się Mellencamp. - Wykrwawił się w wannie jak

jakiś szurnięty rzymski senator, rzekomo dlatego że przyłapano go w łóżku z kurewką.

Przecież to śmieszne zabijać się z takiego powodu.

- Tym bardziej że w pewnych londyńskich kręgach nie było tajemnicą, iż używał

życia z panienkami.

- No właśnie. Musiał się bać, że coś innego wyjdzie na jaw. I to jakaś większa afera,

skoro wybrał samobójstwo - westchnął Mellencamp. - A teraz proszę, Raab odchodzi z

powodu machlojek finansowych. Przecież to się w głowie nie mieści, żeby składać dymisję w

Gayle Lynds - Spirala.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: