miernik pojemności akumulatorów.pdf

Miernik pojemności akumulatorów

Do czego to służy?

Liczne listy nadchodzące do redakcji

zawierają prośby o artykuły i układy doty−

czące akumulatorów.

Opisany dalej układ przewidziany jest

do sprawdzania pojemności akumulato−

rów NiCd i NiMH o napięciu nominalnym

1,2V. Należy wyraźnie zaznaczyć, że mier−

nik przeznaczony jest do pomiaru poje−

dynczych ogniw o wymiarach takich jak

baterie R6, R14, czy R20 i pojemności od

100mAh do kilku amperogodzin.

W praktyce, podczas używania takich

akumulatorów, niektóre ogniwa tracą po−

jemność dużo wcześniej niż inne. Po−

trzebny jest sposób, który pozwoliłby

w miarę prosto określić pojemność po−

szczególnych egzemplarzy, a właściwie

różnice pojemności poszczególnych og−

niw.

Najczęściej użytkownik ma większą

ilość takich akumulatorów, a nie tylko je−

den komplet. Znajomość pojemności po−

szczególnych ogniw pozwoli złożyć ze−

stawy z egzemplarzy o zbliżonych pojem−

nościach i eliminować akumulatory o zde−

cydowanie małej pojemności.

Pozwoli to w pełni wykorzystać do−

stępną pojemność – w przeciwnym wy−

padku można natknąć się na nieprzyjem−

ne niespodzianki – przecież o pojemności

całego zestawu decyduje pojemność naj−

słabszego ogniwa.

Jak z tego widać, co pewien czas (np.

co 20 cyklów ładowania/rozładowania)

należy sprawdzić pojemność wszystkich

posiadanych akumulatorów i ewentual−

nie wymienić najsłabsze.

Jeśli chodzi o pomiary pojemności fab−

rycznie zamkniętych zestawów akumula−

torów, składających się z kilku ogniw, to

sprawa nie jest taka prosta. Ponieważ ze−

staw jest nierozbieralny, praktycznie nic

nie można poradzić, gdy poszczególne

ogniwa będą tracić pojemność w niejed−

nakowym stopniu.

Dlatego opisany dalej przyrząd nie był

przewidziany do pomiaru pojemności og−

niw o napięciu większym niż 2...3V.

2168

Nadrzędny warunek, że urządzenie po−

miarowe nie może być drogie, zadecydo−

wał o wyborze najprostszego, a jedno−

cześnie bardzo dokładnego sposobu zob−

razowania, mianowicie z wykorzystaniem

licznika dwójkowego (a nie dziesiętnego)

i kilkunastu diod LED.

Schemat ideowy układu pokazany jest

na rrysunku 1. Jak widać, urządzenie za−

wiera część wspólną (generator 4541, za−

silacz i dzielnik napięcia), oraz cztery iden−

tyczne tory – właściwe obwody rozłado−

wania.

W obwodzie zasilacza zastosowano

diodę D15, która zabezpieczy układ

w przypadku odwrotnego włączenia na−

pięcia zasilającego. Układ może być zasi−

lany napięciem stałym w zakresie

7,5...12V, a nawet więcej – do 18V. Przy

większych napięciach stabilizator U2 na−

leży zaopatrzyć w niewielki radiator.

W modelu pokazanym na fotografii

został zmontowany tylko jeden tor.

Zmontowanie wszystkich czterech to−

rów pozwoli jednocześnie sprawdzać

cztery akumulatory, ale zwiększy koszt

urządzenia.

Wydaje się, że większości użytkowni−

ków wystarczy jeden tor, a swoje akumu−

latory będą sprawdzać po kolei.

Dlatego zestaw AVT–2168 zawiera

elementy tylko dla jednego toru

Działanie miernika pojemności jest na−

stępujące.

Po włączeniu napięcia zasilającego

następuje zerowanie wszystkich liczni−

ków: U1 dzięki połączeniu wejścia AR

do masy i wszystkich U3 dzięki obwodo−

wi R11C4.

Na wszystkich wyjściach licznika(ów)

U3 występuje stan niski i wszystkie dio−

dy LED (D19 – D30) są wygaszone.

Akumulatory mogą być dołączone za−

równo przed, jak i po włączeniu zasilania

układu.

Jeśli akumulator nie jest dołączony, to

dzięki rezystorowi R6, na wejściu nieod−

wracającym wzmacniacza operacyjnego

U4 wymuszony jest stan niski. Ponieważ

na wejście odwracające podane jest na−

pięcie około 0,9V z dzielnika R1...R3,

więc na wyjściu wzmacniacza operacyj−

nego napięcie jest bliskie masy (można

powiedzieć, że jest to stan logiczny nis−

ki. Tym samym nie świeci dioda D17.

Licznik U3 nie zlicza, bo stan niski poda−

ny przez diodę D16 na wejście CLK tej

kostki, uniemożliwia jej pracę. Gdy prze−

łącznik S1 jest zwarty, ten stan niski po−

woduje zadziałanie brzęczyka Y1.

Natomiast gdy akumulator jest podłą−

czony i jego napięcie jest wyższe niż

0,9V, wtedy na wyjściu wzmacniacza

operacyjnego panuje napięcie zbliżone do

dodatniego napięcia zasilania. Świeci dio−

da D17, a licznik U3 zlicza impulsy poda−

wane z generatora przez rezystor R10.

Prąd, a tym samym jasność świecenia

diod D19 – D30 określona jest rezystan−

cją wewnętrzną wyjść licznika U3. Dla

zmniejszenia tego prądu przewidziano

dwie diody D13 i D14.

Dodatnie napięcie z wyjścia wzmac−

niacza operacyjnego otwiera także tran−

zystor T1 (MOSFET małej mocy –

BS170). Obwód T1, T2, R12, R9 tworzy

źródło prądowe o stałej wydajności, wy−

znaczonej wartością rezystora R12.

Jak to działa?

Zasada pomiaru jest bardzo prosta.

Akumulator rozładowywany jest stałym

prądem. Wystarczy zmierzyć czas rozła−

dowania do określonego napięcia (np.

0,9V) – ten czas jest wprost proporcjonal−

ny do pojemności mierzonego akumula−

tora. Przy projektowaniu urządzenia zało−

żono, że wartość pojemności powinna

być w jakiś sposób zobrazowana liczbo−

wo, a ponadto zakończenie rozładowania

powinno być sygnalizowane dźwiękiem.

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/97

Rys. 1. Schemat ideowy (tory 2, 3, 4 mają schemat identyczny jak tor 1)

Właśnie rezystor R12 decyduje o war−

tości prądu rozładowania. Przybliżona

wartość tego prądu wynosi:

Stan licznika można łatwo odczytać

wiedząc, że jest to licznik dwójkowy,

czyli „wagi” kolejnych diod są potęgami

liczby 2, jak pokazano to na rysunku 1.

Zakres wskazań takiego dwunastobito−

wego licznika wynosi oczywiście od

0 do 4095.

Aby odczytać wartość pojemności na−

leży po prostu zsumować liczby odpowia−

dające wszystkim zaświeconym diodom.

Przykładowo, gdy na koniec rozładowania

odezwie się sygnalizator i będą się świe−

cić diody D19, D22, D23, D26, D28 i D29,

to odczytana pojemność wyniesie:

D19 – 1

D22 – 8

D23 – 16

D26 – 128

D28 – 512

D29 – 1024

czyli razem 1689.

Czy jednak odczytana liczba wyraża

pojemność w miliamperogodzinach?

To zależy. Można oczywiście tak do−

brać częstotliwość generatora U1, by

przy danym prądzie rozładowania wynik

wyrażony był wprost w miliamperogo−

dzinach. Zależność jest bardzo prosta –

jeśli jeden impuls z generatora ma odpo−

wiadać jednej miliamperogodzinie, to

należy tak ustawić częstotliwość gene−

ratora, by przez jedną godzinę licznik zli−

czył tyle impulsów, ile wynosi prąd roz−

ładowania wyrażony w miliamperach.

Ponieważ 1mAh (miliamperogodzina) to

3600mAs (miliamperosekund), więc

ostatecznie okres generatora U1 powi−

nien wynosić:

T = 3600 : Irozł

Gdy prąd podany będzie w miliampe−

rach, okres wyjdzie w sekundach. Przy−

kładowo przy rezystorze R12 o wartości

4,7

Irozł =

0,6V

R12

, co daje prąd

w granicach 120...130mA, odpowiedni

dla większości małych akumulatorów,

zwłaszcza o wymiarach baterii R6 (po−

jemność 500...1200mAh).

Gdy akumulator zostanie rozładowany

takim prądem do napięcia trochę niższego

niż 0,9V, napięcie na wyjściu wzmacniacza

operacyjnego spadnie (nastąpi to gwał−

townie dzięki wprowadzeniu obwodu do−

datniego sprzężenia zwrotnego z rezysto−

rami R7 i R8). Zgaśnie wtedy dioda D17,

a dzięki diodzie D16 licznik U3 przestanie

zliczać impulsy. Jeśli przełącznik S1 będzie

zwarty, odezwie się także brzęczyk piezo.

Sygnał z brzęczyka będzie znakiem, że

rozładowanie zostało zakończone. Przez

ten czas licznik zliczy pewną ilość impul−

sów z generatora U1.

, prąd rozładowania będzie miał war−

tość w granicach 120mA. Aby przy takim

prądzie uzyskać wskazanie pojemności

wprost w miliamperogodzinach, należy

potencjometrem PR1 ustawić okres ge−

neratora U1 (na nóżce 8) równy:

T = 3600 : 120 = 30 sekund

W praktyce należałoby zmierzyć

rzeczywistą wartość prądu rozładowania

i odpowiednio do tego ustawić częstotli−

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/97

W modelu i zestawie AVT–2168 rezys−

tor ten ma wartość 4,7

wość generatora U1. Ale

zazwyczaj wcale nie bę−

dzie to potrzebne.

Zgodnie z podanymi

wcześniej założeniami,

absolutna dokładność

jest zupełnie niepotrzeb−

na. W zasadzie nawet

gdyby wskazanie różniło

się od rzeczywistości na−

wet kilkukrotnie, to

w praktyce nie ma to

większego znaczenia.

Przecież przyrząd ma słu−

żyć przede wszystkim do

określenia, które egzem−

plarze są najsłabsze, któ−

re najlepsze. Ważna jest

powtarzalność pomiaru,

a nie bezwzględna dokładność. Dlatego

w praktyce wystarczy ustawić potencjo−

metr PR1 tak, by okres przebiegu na

nóżce 8 układu U1 wynosił 30...50 se−

kund. Pozwoli to mierzyć także akumula−

tory o pojemności większej niż

4095mAh.

Wartość rezystora R12 można zmie−

niać, byle tylko nie przekroczyć dopusz−

czalnej mocy strat rezystora R12 i tran−

zystora T1. Przykładowo przy prądzie

równym 0,12A moce strat wydzielanych

na rezystorze i tranzystorze wynoszą po

mniej więcej

Rys. 2. Schemat montażowy

P = 0,6V x 0,12A = 72mW

W zasadzie prąd rozładowania można

zwiększać zmniejszając wartość R12, ale

na przeszkodzie stanie w pewnym mo−

mencie rezystancja RDSon tranzystora

T1 wynosząca kilka omów, oraz dopusz−

czalny prąd tranzystora wynoszący

300mA.

W przypadku budowy układu mające−

go tylko jeden tor pomiarowy (jak w mo−

delu) nie trzeba stosować przełącznika S1

– należy zewrzeć punkty oznaczone H, J.

Przełączniki są potrzebne w przypadku,

gdy czynny jest więcej niż jeden tor po−

miarowy.

Rezystor R13 bocznikujący brzę−

czyk piezo jest potrzebny ze względu

na poziomy napięć uzyskiwane na wy−

jściu wzmacniacza operacyjnego. Po−

nieważ „stan wysoki” nie jest równo−

znaczny z dodatnim napięciem zasila−

nia, bez rezystora R13 brzęczyk mógł−

by cichutko piszczeć także podczas

rozładowywania.

Zastosowanie brzęczyka jest też ko−

rzystne ze względu na swego rodzaju

histerezę akumulatora. Należy wziąć

pod uwagę, że gdy napięcie akumulato−

ra obniży się poniżej 0,9V, to rozłado−

wywanie zostanie wyłączone. Spowo−

duje to wzrost napięcia akumulatora

(jego swoistą regenerację) i po pew−

nym czasie napięcie podniesie się na

tyle, że rozładowanie znów zostanie

włączone. Różnica napięć wyłączenia

i włączenia jest niewielka (kilkadziesiąt

miliwoltów). Wyznacza ją stosunek re−

zystorów R7 do R8. Wskutek tak małej

histerezy układu porównującego U1

i wspomnianego regenerowania aku−

mulatora, wyłączanie i włączanie rozła−

dowywania będzie następować kilka−

krotnie i to w coraz dłuższych odstę−

pach czasu. W praktyce nie ma potrze−

by czekać, aż wystąpią te zjawiska –

wystarczy określić, kiedy rozładowanie

zostanie wyłączone po raz pierwszy.

Temu celowi służy właśnie sygnalizator

piezo.

Przykładowo, gdy przy rozładowywa−

niu czterech oddzielnych akumulatorów

(za pomocą czterech torów miernika),

gdy któryś z akumulatorów zostanie roz−

ładowany do napięcia poniżej 0,9V, wte−

dy odezwie się sygnalizator i użytkownik

po prostu odłączy akumulator i wyłączy

przełącznik S1 w odpowiednim torze (w

tym, w którym zgasła dioda D17, a prze−

łącznik S1 był zwarty).

Montaż i uruchomienie

Montaż układu na płytce pokazanej na

rrysunku 2 nie sprawi trudności. Montaż

jest klasyczny. W pierwszej kolejności na−

leży wlutować zwory, potem elementy

bierne i półprzewodniki.

Przy montażu diod świecących

D19...D30 przy pomocy tasiemki przewo−

dów, należy zwrócić uwagę na ich kolej−

ność. Na schemacie ideowym i na płytce,

odpowiednie punkty do przyłączenia diod

oznaczono D1...D12, w układzie nie wy−

stępują z tego względu diody D1...D12.

W zależności od liczby wykorzysta−

nych torów można zastosować różne

obudowy. W każdym razie płytka na pew−

no zmieści się w popularnej obudowie

KM–60. Przełączniki i diody LED można

wtedy umieścić na płycie czołowej obu−

dowy. Skala z rrysunku zanieszczonego na

wkładce ułatwi określanie pojemności –

rysunek ten można skserować na papie−

rze samoprzylepnym i umieścić obok

rządka diod.

Należy zwrócić uwagę, że wszyst−

kie rozładowywane akumulatory mają

biegun ujemny dołączony do masy

układu, i w związku z tym jeśli do ich

dołączenia miałby być zastosowany

koszyczek, taki jak na zdjęciu, to nale−

ży przerwać połączenia między sąsied−

nimi stykami koszyka i wykonać nowe

połączenia.

Wykaz ellementtów

Rezysttorry

sztuk

1 kanał (4 kanały)

R1: 4,7k

1 1

R2: zwora

R3,R9,R13,R14: 1k

R5,R4: 10k

4 10

R6: 5,6k

1 4

R7: 2,2k

1 4

R8,R11: 100k

2 8

R10: 22k

1 4

R12: 4,7

1 4

PR1: 100k helitrim

1 1

Kondensattorry

C1: 22µF/25V

1 1

C3: 4,7nF

1 1

C4: 100nF

1 4

Półłprrzewodniikii

D13,D14,D16,D18:

1N4148

4 10

D17: LED 3mm ziel

1 1

D19 – D30: LED 3mm

czerwona

12 48

T2: BC548B

1 4

U1: 4541

1 1

U2: LM7805

1 1

U3: 4040

1 4

U4: LM358

1 2

Pozosttałłe

Y1: piezo z generatorem 1 1

S1: przełącznik

1 4

Uwaga:: transformator zasilający, obudowa

i koszyczek na odpowiednie baterie nie

wchodzą w skład kitu AVT−2168.

c.d. na str. 59

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/97

2 2

C2: 10µF/10V

1 1

D15: 1N4001...7

1 4

T1: BS170

1 4

Samochodowy przedwzmacniacz

AM/FM

Do czego to służy?

Wydawać by się mogło, że w związku

z powstawaniem dużej liczby prywatnych

stacji radiofonicznych FM znikną proble−

my z odbiorem radiowym. Tymczasem

z odbiorem jest różnie. Uwarunkowania

prawne wiążące się z tym, że PAR oprócz

częstotliwości przydziela także inne para−

metry stacji (maksymalną moc wyjścio−

wą nadajników) powodują, że powstają−

ce prywatne stacje nadawcze emitują

sygnały o niewielkiej mocy, a więc o nie−

wielkim zasięgu. Poza tym, nie wszystkie

stacje nadają z przydzieloną pełną mocą.

Często, ze względu na duży koszt urzą−

dzeń końcowych nadajnika, stacje mniej

zamożne na początku rozwoju nadają na

“pół gwizdka”. Oczywiście są i wyjątki,

gdzie stacje nie zważając na konsekwen−

cje zawyżają swoje moce. W pierwszym

przypadku chcąc skutecznie odbierać sła−

be sygnały FM (praktycznie na granicy za−

sięgu) należy dysponować albo anteną

zewnętrzną o większym zysku albo

przedwzmacniaczem antenowym (często

jednym i drugim). Tak się składa, że na

rynku z nabyciem przedwzmacniacza te−

lewizyjnego z reguły nie ma problemu.

Jest nawet spory wybór i można dobrać

układ o odpowiednim pasmie i wzmoc−

nieniu. Gorzej wygląda sprawa z przed−

wzmacniaczem radiowym. Zamiast tracić

czas na poszukiwanie w sklepie takiego

drobiazgu poniżej proponujemy bardzo

prosty a jednocześnie skuteczny układ

który może wykonać każdy w ciągu kilku

minut z dostępnych elementów.

2174

w zakresie fal długich, średnich, krótkich,

jak i UKF (w obydwu podzakresach) musi

być to układ szerokopasmowy.

Przedstawiony przedwzmacniacz

przystosowany jest do zakresu częstotli−

wości 0,2...150MHz i zasilania napięciem

stałym z baterii lub zasilacza stabilizowa−

nego 9...15V/3mA. Impedancja wejścio−

wa i wyjściowa układu zawiera się w za−

kresie 50...75

wchodzą w skład układów dopasowania

odpowiednio wejścia i wyjścia układu.

Dławik w obwodzie kolektorowym stano−

wi układ filtrujący napięcie zasilania.

Układ jest zasilany z akumulatora sa−

mochodowego lub z innego zasilacza 9−

12V w przypadku wykorzystania wzmac−

niacza jako stacjonarnego.

. Maksymalne wzmocnie−

nie napięciowe wzmacniacza wynosi

ponad 10dB. Schemat elektryczny

wzmacniacza zamieszczono na rrysun−

ku 1. Jest to typowy układ ze wspólnym

Montaż i uruchomienie

Urządzenie modelowe było wykonane

w małym pudełeczku ekranowanym wy−

konanym z blachy pobielanej o wymiarach

35x35x20mm. Czytelnicy mogą skorzys−

tać z płytki drukowanej

przedstawionej na rrysunku 2.

Montaż rozpoczynamy od

wykonania obudowy i wluto−

wania w otwór antenowego

gniazda samochodowego,

a po wykonaniu montażu

usztywnienia przewodu za−

silającego 12V oraz ekrano−

wanego kabla antenowego

zakończonego wtykiem. Po

poprawnym montażu i pod−

łączeniu zasilania wzmac−

niacz jest gotowy do pracy.

Sprawdzenia układu (zdjęcia

charakterystyki wzmocnienia w funkcji

częstotliwości) można dokonać za po−

Jak to działa?

Ponieważ z założenia nasz przed−

wzmacniacz powinien działać zarówno

Rys. 1 Schemat ideowy

emiterem pracujący w klasie A z wyko−

rzystaniem tranzystora bipolarnego typu

BF199. Sygnał wejściowy w.cz. bezpo−

średnio z anteny poprzez kondensator C1

jest podawany na bazę tranzystora T1.

Ogranicznik diodowy na wejściu stanowi

układ zabezpieczenia na wypadek zbyt

dużego sygnału wejściowego (pobliska

radiostacja, wyładowania burzowe...).

Wzmocniony sygnał wyjściowy poprzez

kondensator C3 podawany jest na we−

jście antenowe odbiornika.

Punkt pracy stopnia ustala rezystor

R2. Obciążeniem stopnia jest rezystor ko−

lektorowy R3. Dwójniki R1 C1 i R4 C3 C4

Rys. 2. Schemat montażowy

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/97

datkowy układ z prze−

kaźnikiem przełączają−

cym antenę i ewentu−

alnie odłączający zasila−

nie wzmacniacza pod−

czas nadawania.

Pomimo prostoty

układowej przedsta−

wiony układ charakte−

ryzuje się małymi szu−

mami własnymi oraz

wystarczającym

wzmocnieniem do po−

lepszenia odbioru sła−

bego sygnału AM−FM.

Andrrzejj Janeczek

Wykaz ellementtów

Rezysttorry

R1: 10

R2: 68k

R3: 2,7k

R4: 47

Kondensattorry

C1: 100pF

C2: 10nF

C3: 1nF

Półłprrzewodniikii

T1: BF199

D1, D2: 1N4148

Dł: 100uH

Pozosttałłe

G: gniazdo antenowe samochodowe

W: wtyk antenowy samochodowy + odcinek

przewodu ekranowanego

Płytka drukowana AVT−2174.pcb

Rys.3. Podłączenie do radioodbiornika

średnictwem szerokopasmowego gene−

ratora w.cz. dołączonego do wejścia ukła−

du przy obciążeniu wyjścia rezystorem

wraz z sondą w.cz. Sposób podłą−

czenia wzmacniacza do radioodbiornika

samochodowego pokazuje rrysunek 3.

W przypadku zastosowania wzmacnia−

cza do radiotelefonu CB (odbiornika) na ze−

wnątrz urządzenia należy zastosować do−

Kompllett podzespołłów z płłyttką jjestt

dosttępny w siiecii handllowejj AVT jjako

„kiitt szkollny” AVT−2174..

Miernik pojemności akumulatorów , cd. ze str. 57

Jak wspomniano, dokładna kalibracja

przyrządu nie jest konieczna. Kto chciałby

uzyskać wynik w miliamperogodzi−

nach,powinien zmierzyć prąd rozładowa−

nia i skorzystać z podanego wcześniej

wzoru, a następnie ustawić potrzebny

czas za pomocą PR1.

Układ zmontowany ze sprawnych ele−

mentów nie wymaga uruchamiania.

Po zmontowaniu całości należy dołą−

czyć do punktów A, O baterię 1,5V lub

naładowany akumulator i sprawdzić war−

tość prądu rozładowania – powinien wy−

nosić 120...130mA. Gdyby prąd miał war−

tość poniżej 1mA, należy sprawdzić czy

pracuje układ U1. Po dołączeniu do punk−

tów A, O baterii lub akumulatora, napię−

cie na wyjściu wzmacniacza U1 powinno

być wieksze od 3V i powinna się świecić

dioda D17. Jeśli dioda D17 świeci, a prąd

przez tranzystor nie płynie, trzeba spraw−

dzić napięcie na końcówkach tranzystora

T1 – na jego bramce napięcie powinno

wynosić więcej niż 1,2V, a na rezystorze

R12: 0,55...0,62V. Jeśli jest inaczej to naj−

prawdopodobniej delikatny tranzystor T1

uległ uszkodzeniu w trakcie montażu.

W zasadzie zamiast tranzystora MOSFET

typu BS170, w roli T1 można też użyć

zwykłego tranzystora bipolarnego o du−

żym wzmocnieniu (>200), np. BC548B

lub BC548C, albo modyfikowanego ukła−

du Darlingtona wg rysunku 3.

de wszystkim napięcie zasilające (napię−

cie stabilizatora U2) musi być co najmniej

o 2V większe od napięcia akumulatora.

Po zmianie typu stabilizatora U2 należy

także odpowiednio zmienić poziom napięcia

rozładowania, dobierając elementy dzielnika

R1...R3. Zwiększenie napięcia zasilającego

będzie także wymagało zmniejszenia prądu

diod LED przez zmianę wartości R14 izastą−

pienie D13, D4, diodą Zenera idobranym re−

zystorem. Być może modyfikacji ulegnie też

obwód brzęczyka Y1.

Przy większych napięciach zasilania

w roli tranzystora T1 można zastosować

MOSFET dużej mocy, albo „darlingtona”

wg rrysunku 3 i znacznie zwiększyć prąd

rozładowania, zmniejszając wartość R12.

Możliwości zmian

Układ przeznaczony jest do współpra−

cy z akumulatorami o napięciu do 3V. Do−

stosowanie do współpracy z akumulato−

rami o wyższym napięciu jest możliwe,

ale wymaga kilku istotnych zmian. Prze−

Rys. 3. Modyfikowany układ Darlingtona

Ponieważ wszelkie przeróbki mogą za−

owocować dalszymi niespodziankami, do

ich przeprowadzenia powinni zabierać się

jedynie bardziej zaawansowani elektronicy.

Piiottrr Górreckii

Zbiigniiew Orrłłowskii

Kompllett podzespołłów z płłyttką jjestt

dosttępny w siiecii handllowejj AVT jjako

„kiitt szkollny” AVT−2168..

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/97

ceramiczne

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: