1. Wskazania:
A. Zespól nerczycowy o nieznanej etiologii
B. Utrzymujący się białkomocz i krwiomocz
C. Utrzymująca się ONN
D. Upośledzenie czynności nerek w przebiegu choroby układowej
E. Upośledzenie czynności nerek po przeszczepie
F. Kolagenozy- zwłaszcza guzkowe zapalenie tętnic
2. Przeciwwskazania:
A. Brak zgody pacjenta
B. Brak współpracy pacjenta
C. Brak drugiej nerki
D. Końcowy etap PNN
E. Ropnie okołonerkowe
F. Zapalenia ropne skóry
G. Znacznego stopnia nadciśnienie
H. Wady rozwojowe nerek i dróg moczowych
I. Nowotwory, tętniaki, wielotorbielowatość
J. ZUM
K. Skaza krwotoczna
L. Otyłość
1. Zaburzenia morfologiczne
A. Agenezja
· Obustronna- brak obu nerek z powodu braku zawiązka naczyniowego/nefroblastycznego – śmierć krótko po urodzeniu
· Jednostronna – towarzyszą jej często inne wady (przełyku, serca)
B. Zespół Pottera
· Hiperteloryzm; zaburzenia w ukł.chrzęstno-stawowym –nisko osadzone duże uszy z ubytkami chrząstki, dziobiasty nos, cofnięty podbródek; duże torbielowate nerki uciskające płuca i doprowadzające do ich niedorozwoju; nadnercza prawidłowe; czasem anomalie kończyn
· Mechanizm śmierci- bardzo duże płuca uciskają płuca=> noworodek nie może wykonać pierwszego wdechu=> śmierć przez uduszenie
C. Hipoplazja
· Niedokształcenie nerki
· Wymiary nerki są < o ½ , a ilość nefronów mniejsza o 1/3 /nie ma zagrożenia niewydolnością bo musiałoby brakować 50% a tu brakuje 33%/
D. Nerka dodatkowa
· Czasem spotyka się 3 albo 4 nerki
· Predysponuje to do zakażeń
· Ma tu szczególne znaczenie czy moczowody dodatkowych nerek łączą się ze sobą przed wejściem do pęcherza /zagrożenie rozleglejszych zaburzeń/, czy uchodzą oddzielnie
E. Ektopia
· Trwałe przemieszczenie nerki w dół /przemieszczenie w górę, do klatki piersiowej nie jest ektopią- jest to przepuklina przeponowa, a więc wada przepony a nie nerki/
· Typy:
1. zwykła- przemieszczona nerka leży w bok w stosunku do drugiej nerki (tak jak fizjologicznie)
2. skrzyżowana- przemieszczona nerka pod drugą nerką, a moczowód uchodzi po stronie przeciwnej
F. Nerka podkowiasta
· Nerki zrośnięte są dolnymi biegunami
G. Dysplazja
· Przetrwanie w nerce struktur nerki płodowej, które mogą różnicować się w tkankę chrzęstną, kostną.
· Może dotyczyć całej nerki, lub pojedynczego segmentu
2. Zwyrodnienia torbielowate- istotna jest ilość i jakość zachowanego miąższu nerki /rokowanie co do życia/
A. Zwyrodnienie torbielowate typu niemowlęcego
· Zmiany dotyczą obu nerek; towarzyszą im często torbiele trzustki, wewnątrzwątrobowych przewodów żółciowych, płuc
· Nerki duże- wielkość jak u dorosłego człowieka
· Drobne torbielki jednakowej wielkości
· Nie ma praktycznie czynnych nefronów, tylko torbiele powstałe z poszerzonych cewek
· Kora składa się z niezliczonych cewek, które biegną prostopadle do powierzchni, z podobnych cewek składa się część rdzenna, cewki zbiorcze są poszerzone
B. Zwyrodnienie torbielowate dorosłych
· Prawidłowe cewki zbiorcze i nefrony w korze i rdzeniu występują na przemian ze zmienionymi torbielowato
· Torbiele różnej wielkości
· Rokowanie zależy od ilości czynnych, prawidłowych nefronów
C. Zwyrodnienie drobnotorbielkowate
· Nerki prawidłowej wielkości lub nieznacznie powiększona kora blada-granica między korą a rdzeniem wyraźna
· Brodawki prawidłowe
· W obrazie mikroskopowym dominują liczne torbielki, niezmienione kłębki, poszerzone cewki proksymalne, niezmienione pętle Henlego
· Klinicznie- uogólniony obrzęk i białkomocz
D. Zwyrodnienie istoty rdzennej
· Tzw. nerka gąbczasta /na przekroju warstwa rdzenna przypomina gąbkę/
· Torbielowate poszerzenie dużych cewek zbiorczych ujawniające się w 4-6 dekadzie życia /powikłania związane z kamicą lub zakażeniami/
· W 70% dotyczy obu nerek
· Torbiele o średnicy powyżej 5mm znajdują się w niektórych lub wszystkich brodawkach
E. Zwyrodnienie torbielowate dysplastyczne
· Nerka nie zawiera prawidłowego miąższu, a pomiędzy torbielkamistwierdza się utkanie świadczące o nieprawidłowym różnicowaniu tkanki nefrogennej
· Zrąb różnicuje się w tkankę chrzęstną, która wapnieje i kostnieje-w całej nerce lub w jej części => decyduje to o rozpoznaniu dysplazji
· Torbiele duże , niezbyt liczne
· Najczęściej jednostronne z towarzyszeniem innych wad rozwojowych
· Cewki pokryte są nabłonkiem walcowatym lubsześciennym i otoczone zróżnicowaną mezenchymą, zawierają mm.gładkie
Torbiel pojedyncza- jest zmianą nabytą, powstającą najczęściej ok. 50 r.ż.; w korze lub w rdzeniu
3. Tubulopatie- genetycznie uwarunkowane niedobory pewnych enzymów w komórkach nabłonka kanalików, powodujące zaburzenia wchłaniania zwrotnego
A. Cukrzyca nerkowa
· Niedocukrzenie
· Nabłonek cewek nie wchłania zwrotnie glukozy, pomimo jej niskiego stężenia we krwi => cukromocz pochodzenia nerkowego
B. Rodzinna hipofosfatemia i krzywica oporna na leczenie wit.D3
· Zahamowanie resorbcji zwrotnej jonu fosforowego (wydalanie z moczem) => hipofosfatemia => zaburzenia wzrostu kości, krzywica
· Przyczyna- pierwotne upośledzenie wchłaniania Ca w jelicie z wtórną nadczynnością przytarczyc i zahamowanie wchłaniania zwrotnego fosforanu
C. Zespół Toniego, Debrego i Fanconiego
· Zaburzenia wchłaniania zwrotnego glukozy, fosforanu, aminokwasów – cukromocz, krzywica, opóźnienie wzrostu
· czasem współistnieje z galaktozemią, cystynozą lub chorobą Wilsona
· /jako nabyty wystąpić może w przebiegu szpiczaka mnogiego lub zatruciach Pb lub Hg/
· obserwuje się ścienczenie nabłonka początkowego odcinka kanalika głównego; na odpowiednim przekroju kłębuszek wraz ze zmienionym kanalikiem przypomina szyję łabędzia
D. Zespół Barttera
A. Nerkowy zespół utraty sodu z wtórnym hiperaldosteronizmem, wtórną utratą potasu i hipokaliemią
E. Moczówka prosta nerkopochodna
B. ↑ utraty białek (>3,5g/dobę/1,75 m2 powierzchni ciała) – głównie albumin
C. ↓ [albumin] w osoczu
D. ↑ [ Na] w osoczu – bo stymulacja ukł.RAA
E. ↓ [γ-globulin]
F. ↑ [apo-lipoprotein] – wyraz wzmożonej produkcji albumin w wątrobie
G. ↑ [fibrynogenu]
D. klinicznie:
· objawy:
1. Obrzęki (początkowo dyskretne, mogą dotyczyć tylko okolicy kostek, pojawiają się w ciągu dnia i ustępują po nocy; w ciężkim zespole nerczycowym mogą obejmować całe ciało; miękkie, podatne na ucisk, skóra nad nimi napięta)
2. Wodobrzusze (płyn zbiera się w jamie otrzewnej, również w jamie opłucnej powodując duszność)
3. Osłabienie i uczucie zmęczenia
4. Brak łaknienia, rzadziej nudności, wymioty
5. Bóle głowy /często/
· białkomocz
· ↓ RR
· lipiduria
· mętny, pieniący się mocz
A. ↑ ciśnienia
B. niewielki białkomocz
C. niewielki krwiomocz /makroskopowy lub mikroskopowy/
D. leukocyturia
E. objawy:
· oliguria
· obrzęki
· nadciśnienie tętnicze
· bóle brzucha i okolicy lędźwiowej
· gorączka
Patrz pytanie 3 +
Przyczyny: do uszkodzenia błony filtracyjnej kłębuszków nerkowych może dochodzić na skutek:
1. pierwotnego kłębuszkowe zapalenia nerek
2. chorób ogólnoustrojowych /nefropatie wtórne/
A. metaboliczne i wrodzone – nefropatia cukrzycowa
B. choroby układowe:
· amyloidoza =>zespól nerczycowy
· Toczeń rumieniowaty układowy – o przeżyciu decyduje obecność i rozmiar zmian w kłębuszkach
· Zespół Goodpasteur’a – powstają przeciwciała przeciw błonie podstawnej kłębuszków i pęcherzyków płucnych
...
lubernat