Słownik kawaleryjski.pdf

Słownik kawaleryjski

Adiutant - oficer przeznaczony do dyspozycji wyższego dowódcy, w kawalerii II RP

adiutant przysługiwał od stanowiska dowódcy pułku.

Bateria - oddział artylerii, w tym także artylerii konnej składający się z kilku plutonów.

Bombardier - stopień w artylerii, w tym także artylerii konnej, odpowiednik starszego

szeregowca.

Brygada - związek taktyczny, w kawalerii złożony z kilku pułków jazdy oraz dywizjonu

artylerii konnej, prócz tego w skład brygady zależnie od okresu wchodzić mogły

różne oddziały towarzyszące jak np. pododdział pionierów, łączności, bateria

przeciwlotnicza, batalion strzelców (piechoty).

Buńczuk - chwast z ogona końskiego na drzewcu z ozdobną głowicą, nagroda

przechodnia w kawalerii i artylerii konnej, w czasach Pierwszej Rzeczypospolitej

oznaka władzy hetmańskiej.

Chochoł - słomiany manekin służący do ćwiczeń z białą bronią.

Cięcie - rąbanie szablą, "Regulamin kawalerii" z roku 1931 dopuszczał stosowanie

następujących cięć: z góry, w prawo, z dołu, dla kadry zawodowej także w lewo w

dół.

Czaprak - filcowy podkład pod siodło obszyty skórą lub ozdobnym materiałem.

Derka - gruby koc zastępujący przy niektórych typach siodeł czaprak.

Dragoni - jazda walcząca pieszo, strzelcy konni, w II RP przez krótki okres czasu

nazwa jazdy dywizyjnej, w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie (po 1939) nazwa

zmotoryzowanych pułków kawaleryjskich wchodzących w skład brygad pancernych.

Dywdyk - ozdobny rodzaj czapraka, znacznie od niego większy, stosowany w

orkiestrach na konie kotlistów.

Dywizja - związek taktyczny w skład którego wchodzą brygady i oddziały

towarzyszące.

Dywizjon - w kawalerii dwa szwadrony, w artylerii konnej kilka baterii.

Działon - najmniejsza jednostka artylerii złożona z działa z jaszczem i przodkami oraz

z obsługi.

Etyszkiety - zakończone sznurami ozdobne sznury, pierwotnie służyły

zabezpieczeniu czapki przed zgubieniem.

Fartuch - barwne okrycie kotłów w orkiestrach.

Flankier - szperacz konny.

Frencz - rodzaj kurtki oficerskiej z czterema dużymi naszywanymi kieszeniami.

Furażerka - miękkie nakrycie głowy bez daszka.

Gomuła - masa gliniana do ćwiczeń w rąbaniu szablą.

Harcownik - kawalerzysta w luźnym szyku.

Huzarzy - rodzaj lekkiej jazdy, w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie jeden z

pułków przyjął miano huzarów.

Jaszcz - pojazd konny służący do przewożenia amunicji w artylerii.

Juk - siodło juczne służące do przewożenia na koniu ładunków, istniały np. juki pod

ckm, amunicyjne, łączności, sanitarne, pionierskie.

Kanonier - stopień w artylerii, odpowiednik szeregowca.

Kantar - patrz uździelnica.

Karabinek - kbk, broń strzelecka o skróconej w stosunku do karabinu lufie i o

mniejszej wadze, typowa dla kawalerii.

Karwasze - skórzane obszycia spodni do jazdy konnej chroniące materiał spodni

przed przetarciem.

Kiełzno - wędzidło, munsztuk lub pelham. Metalowe części uzdy wkładane koniowi

do pyska.

Kitel - typ rosyjskiej oficerskiej kurki polowej.

Koalicyjka - nazwa zwyczajowa paska noszonego przez prawe ramię przez oficerów

jako część pasa głównego.

Kocioł - perkusyjny instrument muzyczny używany w kawalerii zamiast bębnów,

wożony przed siodłem kotlisty, występował w parach.

Kokarda - oznaka w barwach narodowych noszona na czapkach lub mundurach

wojskowych.

Koniowiąz - belka przed stajnią zaopatrzona w metalowe kółka służące do

przywiązywania koni.

Koniowodny - żołnierz trzymający konie spieszonych jeźdźców lub prowadzący konie

juczne.

Kordony - sznury przy nakryciach głowy.

Kotlarz - patrz pauker.

Kotlista - patrz pauker.

Krakus - w II RP członek konnego przysposobienia wojskowego.

Kulbaka - zwyczajowe określenie siodła wojskowego, dawniej typ siodła.

Lampas - kolorowy pas sukna naszyty na zewnętrznym szwie spodni lub na

ozdobnym czapraku.

Lanca - broń drzewcowa złożona z grotu, drzewca i tylca, wyposażona w uchwyt,

temblak i pętlę na nogę.

Litaury - patrz kocioł.

Luzak - jeździec prowadzący konie, a nie będący w szeregu, żołnierz opiekujący się

koniem oficerskim.

Łęk -

Łoza - rózga grubośći około półtora centymetra przeznaczona do ćwiczeń cięć

szablą. Łozy ustawiano w rzędzie w odstępach kilkumetrowych, jeździec jadąc w

galopie miał za zadanie ścięcie ich.

Maciejówka - typ miękkiej okrągłej czapki noszonej przez ułanów Legionów Polskich.

Maneż - patrz ujeżdżalnia.

Mantelzak - sukienny pokrowiec w postaci wałka na płaszcz i przedmioty osobiste,

przeważnie ozdobny troczony za tylnym łękiem. W II RP w plutonach trębaczy

element dekoracyjny.

Munsztuk - jeden z rodzajów kiełzna, wzmacnia działanie wędzidła na pysk konia

ułatwiając powodowanie nim.

Muszkieterki - rękawice skórzane z mankietami wprowadzone do umundurowania

oficerów kawalerii w roku 1936.

Napierśnik - część siodła, rzemienie nie pozwalające zsunąć się siodłu do tyłu.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: