Berdo Jan - Zrównoważony rozwój.pdf

(5689 KB) Pobierz
ok³adka
4501983.001.png
Earth
Conservation
4501983.002.png 4501983.003.png
Copyright © Jan Berdo 2006
Zdjęcia na okładce:
Delta Amazonki, NASA; Sójka błękitna (Cyanocitta cristata), Dave Menke; Sosna Pinus mugo Turra,
USDA-NRCS PLANTS Database / Herman, D.E. et al..
Zdjęcie na stronie tytułowej:
„Cowichan girl”, Edward S. Curtis 1913, Northwestern University Library, Edward S. Curtis's
The North American Indian: the Photographic Images , 2001.
Earth Conservation
www.ziemia.org
Sopot 2006
SPIS TREŚCI
Rozdział I
Zrównoważony rozwój
1
Tło
1
Idea zrównoważonego rozwoju
8
Etyczne podstawy zrównoważonego rozwoju
20
Gospodarka naturalna
22
Rozdział II
Polityka dla zrównoważonego rozwoju
25
Stabilizowanie wzrostu populacji
25
Ochrona bioróżnorodności
32
Rolnictwo ekologiczne
40
Odnawialne źródła energii
48
Rozdział III
Rozwiązania indywidualne
55
Konsumpcja na zrównoważonym poziomie
55
Ekologiczny dom
58
Stosowna technologia
63
Zrównoważony transport
65
Zrównoważone gospodarowanie zasobami wody
68
Zrównoważony biznes
72
Ekowioski
74
Zakończenie
77
Przypisy
81
Bibliografia
95
„Problem z Ziemią polega
na tym, że jakiś czas temu przestano
ją produkować 1 . ”
Mark Twain
Rozdział I
ZRÓWNOWAŻONY ROZWÓJ
TŁO
spy, położonej 3200 kilometrów na zachód od wybrzeży Ameryki Południo-
wej 2 . Wyspa ta, o powierzchni 166 km 2 , znana jest obecnie jako Wyspa Wielkanocna. Ty-
siąc sześćset lat temu Polinezyjczycy, którzy wysiedli z łodzi, ujrzeli na wyspie tętniący ży-
ciem las. Były w nim cenne gatunki drzew jak palmy, z których można było budować łodzie
i domostwa. Ziemia była żyzna, w lesie żyły ptaki, na które można było polować, a niektó-
re drzewa dochodziły do 25 metrów wysokości i 2 metrów średnicy pnia 3 .
Osadnicy przywieźli ze sobą kury, zaczęli uprawiać banany, taro, słodkie ziemniaki
i trzcinę cukrową. Polowali na deliny i foki. Życie, które wiedli było dostatnie i populacja
wzrosła do siedmiu, a według innych szacunków nawet do 20 tysięcy osób. Zapotrzebowanie
na drewno również wzrosło i przekroczyło możliwości naturalnej reprodukcji drzewostanu.
Wznoszenie rzeźb, z których znana jest Wyspa Wielkanocna wymagało wykorzystania
dużych ilości drewna do ich przetaczania i do budowy prostych maszyn. Największe
rzeźby ważą 80 ton. Lata wycinania drzew do budowy domów, wyrabiania lin, gotowania,
a także zjadanie nasion tych drzew przez szczury, przywiezione przez osadników,
doprowadziły do całkowitego wylesienia. Zniszczone zostały tereny lęgowe ptaków, a
polowania spowodowały wyginięcie wszystkich gatunków ptaków lądowych. Około 1400
roku wycięto ostatnią palmę, a przywiezione przez osadników szczury uniemożliwiały ich
regenerację nadgryzając orzechy 4 . Gdy zabrakło palm, nie można było zbudować łodzi do
polowań na deliny, ani też przenieść się łodziami na inną wyspę. Zasoby opału zmniejszyły
się, strumienie zaczęły wysychać, a ziemia została poddana erozji i stała się jałowa.
Kiedy 5 kwietnia 1722 roku holenderski odkrywca Jacob Roggeveen przybył do
wybrzeży Wyspy Wielkanocnej, ujrzał ziemię pokrytą trawami, bez ani jednego drzewa
lub krzewu wyższego niż 3 metry 5 . Kwitnąca niegdyś kultura podupadła, a liczba ludności
zmniejszyła się o 75 – 90% do 2000 osób, żyjących w biedzie 6 .
Przyroda zapewnia ludziom środki niezbędne do życia: pożywienie, wodę, czyste
powietrze i surowce. Lasy i mokradła oczyszczają wodę, dostarczają tlen, a także lekarstwa.
W interesie ludzi jest dbanie o prawidłowe funkcjonowanie ekosystemów, w których żyją.
1
O koło 400 roku n.e. łodzie Polinezyjczyków przybiły do brzegu niewielkiej wy-
Zgłoś jeśli naruszono regulamin