Jak nas nazywali.pdf

(46 KB) Pobierz
515660 UNPDF
Jak nas nazywali?
Abstrakt – człowiek roztargniony, nie zwracający uwagi na to, co się wokół niego dzieje.
Admirator – wielbiciel.
Adulator – pochlebca.
Agrariusz obszarnik – właściciel wielkich obszarów ziemskich.
Aktuariusz – pisarz sądowy; urzędnik mający pieczę nad aktami.
Akuzator – oskarżyciel.
Arendarz – dawny dzierżawca.
Aspirant – starający się o rękę, konkurent.
Bachmistrz – górmistrz, dawna nazwa przełożonego górników w kopalniach soli –
podlegał żupnikowi.
Bakałarz – nauczyciel, pedagog.
Bakwisz – tak nazywano podlotka.
Bandos – polski, sezonowy robotnik rolny.
Banita – dawn. egzul – wygnany z ojczyzny.
Bean – nowo przyjęty na uczelnię, student, żak.
Benefaktor – dobroczyńca, fundator.
Berajter – nauczyciel jazdy konnej.
Bikiniarz – młody człowiek ubierający się w sposób jaskrawy i przesadnie.
Bona niania – domowa wychowawczyni dzieci w wieku przedszkolnym.
Budnik – w dawnej Polsce mazurski osadnik w puszczach, zajmujący się przerobem
surowców leśnych.
Burgrabia – w Polsce od XIV w. zastępca starosty lub kasztelana.
Chromy – ułomny, kulawy, utykający na nogę.
Ciwun ekonom – urzędnik ziemski, rządca dóbr królewskich.
Cyklista – kolarz, rowerzysta.
Cyrulik – fryzjer, który wykonywał również zabiegi lecznicze.
Czaban – dawniej pasterz owiec lub wołów.
Dej – tytuł oficerów janczarów i tureckich namiestników.
Delator – donosiciel, denucjator.
Diurnista – urzędnik niskiego stopnia, nie będący na etacie.
Dyscypuł – uczeń.
Dystrakt – człowiek roztargniony.
Egzul – wygnaniec, banita.
Episjer – właściciel sklepu kolonialno–spożywczego.
Epuzer – kandydat do małżeństwa.
Esesman – skrót od Shutz–Staffeln = oddziały ochronne + mann = mężczyzna – członek
hitlerowskich partyjnych oddziałów szturmowych.
Etranżer – cudzoziemiec.
Fajfer – muzyk grający na piszczałce, flecie, oboju.
Faktor – pośrednik.
Famulus – bliski, zaufany sługa.
Faworyta – ulubienica, kochanka osoby wysoko postawionej.
Fidelis – powiernik, zausznik.
Folksdojcz – osoba wpisana (dobrowolnie lub przymusowo) na listę osób w okresie
okupacji hitlerowskiej pochodzenia niemieckiego.
Fornal – robotnik folwarczny pracujący w polu końmi.
Foryś – pomocnik stangreta jadący zwykle na jednym z przednich koni.
Fryc – nowicjusz, początkujący w jakimś zawodzie.
Garson – dawna nazwa kelnera.
Guwernantka – wychowawczyni dzieci, nauczycielka domowa.
Gwarek – górnik mający pozwolenie na kopanie kruszcu.
Harnaś – przywódca zbójników tatrzańskich (np. Janosik, Ondraszek).
Hawiarz – górnik, kopacz.
Hebes – człowiek tępy, nierozgarnięty, głupiec.
Hetman – najwyższy dowódca wojsk w Polsce i na Litwie do końca XVIII w.
Hofrar – radca dworu, wysoki urzędnik w cesarskich Niemczech i Austrii.
Indagator – osoba wypytująca, prowadząca śledztwo.
Interreks – w Polsce osoba sprawująca najwyższą władzę w państwie w okresie
bezkrólewia.
Jurysta – znawca prawa, prawnik.
Kaper – opłacany przez państwo korsarz.
Kasztelan – zarządzający zamkiem i przyległymi terenami.
Klecha – nauczyciel szkolny na wsi.
Kognat – krewny naturalny ze strony ojca lub matki.
Kokota – utrzymanka, kobieta lekkich obyczajów.
Kolaborator – współpracownik.
Kompars – aktor grający niemą lub podrzędną rolę na scenie, statysta.
Koncypient – początkujący urzędnik, aplikant.
Konfrater – towarzysz, kolega, kamrat.
Konsyliarz – urzędnik pełniący funkcję radcy z wyboru lub nominacji.
Kozer – ktoś umiejący prowadzić rozmowę w sposób żywy, interesujący.
Kursor – posłaniec, goniec.
Kułak – bogaty chłop zatrudniający w gospodarstwie siły najemne.
Kurtyzana – kobieta lekkich obyczajów.
Laufer – giermek, sługa biegnący przed orszakiem, pojazdem pana.
Legista – człowiek oczytany, światły, erudyta.
Liwerant – pośrednik, dostawca dostarczający towary.
Loretka – kobieta pochodząca z półświatka.
Markietanka – handlarka ciągnąca za wojskiem, głównie w czasie wypraw wojennych.
Medyk – lekarz.
Milicjant – nazwa policjanta w PRL.
Nupturient – osoba, która zamierza zawrzeć związek małżeński.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin