Scenariusz zajęć terapeutycznych do bajki Ireny Boreckiej „ Żaba, żółw i żuk”.
1. Adresat: dzieci 7-9 lat
2. Środki terapeutyczne: tekst bajki „ Żaba, żółw i żuk”, arkusze papieru, mazaki kredki, kleje, nożyczki, puzzle
3. Wartości terapeutyczne:
· Zaznajomienie z cechami prawdziwego przyjaciela.
· Uświadomienie roli przyjaźni w życiu człowieka.
· Wdrażanie do liczenia się z potrzebami innych ludzi.
· Poprawa stosunków między dziećmi w grupie. Integracja grupy
· Wzmocnienie poczucia wartości dziecka.
Przebieg zajęć
I Zajęcia integrujące grupę
· Powitanie. Przypomnienie dzieciom o formie zajęć ( siedzenie w kręgu) i zasadach pracy.
· Zabawa „ Burza wśród zwierząt”
Uczestnicy siadają w kręgu. Nauczyciel siada po środku i każdemu uczestnikowi przydziela nazwę zwierzątka: żółwia, żaby lub żuka. Zabawa polega na tym, że na komendę np. żaby odwiedzają żółwie” osoby będące tymi zwierzętami zmieniają się miejscami. Kiedy padnie komenda „ burza” wszystkie „zwierzęta” zmieniają się miejscami
II Biblioterapia właściwa
· Czytanie przez terapeutę tekstu bajki „ Żaba, żółw i żuk”.
· Analiza treści utworu.
- Wymień bohaterów tej bajki.
- Jak zachowywali się w stosunku do siebie?
- Skąd wiecie, że się ze sobą przyjaźnili?
- Co pewnego dnia postanowili zrobić przyjaciele?
- Jak myślicie, jak skończył się ten konkurs?
- Co wydarzyło się później, jak myślicie?
· „Słoneczko” – cechy prawdziwego przyjaciela, dobieranie odpowiednich określeń
· Rysowanie wyścigu zwierząt kredkami świecowymi lub wykonanie żaby z orgiami lub układanie żaby, żuka, żółwia z puzzli.
III Podsumowanie zajęć.
· Zabawa w „Łańcuch przyjaźni”.
Wszystkie dzieci chwytają się za ręce, tworząc długi łańcuch przyjaciół. Osoba, która jest na początku łańcucha, wykonuje podawane przez prowadzącego polecenia ( np.: prowadzić bardzo powoli w ciszy, prowadzi biegiem, maksymalnie zaplatać, a potem rozplatać łańcuch, prowadząc w rytm melodii itp.). Po chwili następuje zmiana prowadzącego, dotychczasowy przechodzi na koniec łańcucha.
Irena Borecka „Żaba, żółw, żuk”
Żaba, żółw i żuk mieszkali na łące niedaleko siebie. Bardzo się ze sobą przyjaźnili. Chodzili na spacery do lasu i nad rzekę. I gdzie by się nie wybrali, żaba i żółw wybierali mokre miejsca. Zawsze też musieli wejść we wszystkie napotkane kałuże. Żuk latał nad nimi i wesoło buczał. Był od nich o wiele szybszy, ale to wcale nie martwiło przyjaciół. Czuli się ze sobą dobrze. Lubili się ze sobą bawić i starali się przebywać razem jak najczęściej. Zawsze cieszyli się na wspólne wędrówki i zabawy. Najczęściej lubili bawić się na łące, na której płynęła mała, błękitna struga.
Żaba i żółw namawiali żuka, aby i on skakał do rzeki i kąpał się tak jak oni. Żuk jednak wiedział, że gdyby zamoczył w wodzie swoje skrzydełka, nie mógłby już latać. Nie bawił się więc w strudze, ale z przyjemnością przyglądał się jak baraszkowali jego przyjaciele. Oni rozumieli, że żuczek nie może wchodzić do wody, więc z przyjemnością słuchali jego buczenia kiedy nad nimi przelatywał.
Kiedyś przyjaciela postanowili urządzić wyścigi. Żaba narysowała grubą linię nad brzegiem rzeki i powiedziała, że tu będzie start. Meta miała być pod lasem w pięknym maliniaku. Kto pierwszy dotknie drzewa brzozy, ten w nagrodę może zjeść wszystkie maliny.
Wystartowali! Jak myślicie, kto pierwszy znalazł się na mecie? I dlaczego?
Jeśli chcecie, zarysowujcie te wyścigi. A może opowiecie sami, co się wydarzyło później?
grudzien33