Babka zwyczajna, wieksza, szerokolistna
( łac. Plantago maior)
Rodzina: babkowate (Plantaginaceae)
Opis rośliny : bylina osiągająca wysokość 10 – 40 cm. Jej wygląd jest zróżnicowany ze względu na rodzaj gleby na jakiej występuje. Łodyga jest silnie skrócona. Liście są
skupione w przyziemnej różyczce liściowej. Blaszka szerokojajowata (najwyżej 1,5 razy dłuższe niż szersze), całobrzega albo skąpo ząbkowana, naga lub słabo owłosiona, z 5–7 równoległymi nerwami, w nasadzie zaokrąglona lub sercowata. Ogonki liściowe są mniej więcej długości blaszki, nagie lub luźno tylko owłosione. Kwiaty zebrane są w szczytowe, walcowate kłosy o długości równej szypule, lub większej. Kłos babki zwyczajnej jest długi (osiągający wysokość do 50cm), walcowatego kształtu, o kolorze zielonym lub żółtawobiałym, który w czasie owocowania zwęża się na końcu.
Okres kwitnienia : kwitnie od czerwca do października
Siedlisko : drogi, przydroża, ścieżki, jest bardzo popularnym chwastem rosnącym na trawnikach, w ogrodach, na działkach, itp.
Surowiec zielarski : liście - Folium Plantaginis majoris, nasiona.
Zbiór i suszenie: zbiera się od maja do września i suszy w warunkach naturalnych lub w suszarni, w temperaturze do 40°C.
Główne związki : Liście są bogate we flawonoidy (skutalereinę, bajkaleinę), pektyny, witaminy A, C, K. Zawierają także śluz, glikozydy irydoidowe (aukubina, katalpol), kwasy organiczne (cytrynowy, fumarowy, benzeosowy, cynamonowy i in.), garbniki (ok. 4%), enzymy (inwertynę, emulsinę), saponiny trójterpenowe.
Działanie i zastosowanie : wykrztuśne, przeciwzapalne, powlekające (osłaniające), łagodzi kaszel (zwłaszcza duszący i nerwowy ), w leczeniu gojenia się ran oraz odparzeń. Zioło to jest również uważane jako antidotum przeciwko truciznom. Babka zwyczajna oczyszcza organizm z toksyn, jest pożyteczna w redukowaniu gorączki, w leczeniu infekcji oraz problemów związanych ze skórą. Dzięki zawartości kleju roślinnego, posiada łagodzące działanie szczególnie na układ oddechowy, trawienny oraz moczowy. Taniny zawarte w babce zwyczajnej posiadają właściwości ściągające, w związku z tym zioło to jest używane do redukowania opuchnięć oraz zapaleń, hamuje krwawienia i przyspiesza gojenie, wyjaśniając tym samym tradycyjne użycie babki zwyczajnej w leczeniu gruźlicy, krwotoków brzusznych oraz jelitowych, wymiotowania krwią, zapalenia okrężnicy, jak również w czasie nadmiernych krwawień miesiączkowych. Hamuje wydzielanie śluzu, dlatego też zioło to jest pożyteczne w leczeniu przeziębień, katarów, zapalenia zatok, przekrwień (zastoju krwi) w oskrzelach oraz w kondycjach alergicznych takich jak gorączka sienna czy astma. Babka zwyczajna może być używana w chorobach uszu, np. w przewlekłym wysiękowym zapaleniu ucha środkowego i we wszelkich infekcjach uszu. Pomaga w infekcjach jelit, jak również w infekcjach układu moczowego, zapaleniu pęcherza, zapaleniu gruczołu krokowego oraz zapaleniu cewki moczowej. Babka zwyczajna łagodzi oraz redukuje ból i podrażnienia spowodowane kolką.
joluska67