Akustyka_3.pdf

A V

AKUSTYKA POMIESZCZE¡

Tekst: Filip Kulpa

Rysunki: Monika Markowska

TECHNIKA HI-FI

AKUSTYKA WN¢TRZ (3)

ZESTAWY G¸OÂNIKOWE W SYSTEMACH

WIELOKANA¸OWYCH – KONFIGURACJA I USTAWIENIE

Wiele z zasad dotyczàcych ustawiania g∏oÊników w systemach stereofonicznych

znajduje zastosowanie równie˝ w systemach wielokana∏owych. Problem w tym,

˝e w wi´kszoÊci przypadków oznaczajà one jeszcze wi´ksze wymagania odnoÊnie

pomieszczenia ods∏uchowego, o czym – niestety – wi´kszoÊç producentów

i u˝ytkowników ca∏kowicie zapomina...

lumn g∏oÊnikowych w systemie stereo. W tym odcinku radzi-

my, jak ustawiç g∏oÊniki w konfiguracji wielokana∏owej, która

zdobywa coraz szerszà popularnoÊç nie tylko za sprawà kina domowego,

ale i systematycznego wzrostu liczby nagraƒ w formacie SACD Multichan-

nel. Poni˝ej rozwa˝ymy dwa „rodzaje” systemów wielokana∏owych: mu-

zyczne (budowane z myÊlà o wiernym odtwarzaniu muzyki) i kinowe (majà-

ce w za∏o˝eniu odtwarzaç przede wszystkim Êcie˝ki filmowe).

winny tworzyç (z g∏owà s∏uchacza) kàt 60 stopni, to znaczy ka˝dy z tych

g∏oÊników powinien znajdowaç si´ o 30 stopni od linii Êrodkowej (osi syme-

trii systemu). Ka˝dy z g∏oÊników efektowych (tylnych) powinien tworzyç kàt

100-120 stopni z tà linià. Osie akustyczne (czyli z grubsza g∏oÊniki wysoko-

tonowe) wszystkich zestawów winny znajdowaç si´ na tej samej wysokoÊci

wzgl´dem uszu s∏uchacza. Dopuszczalne jest umieszczenie g∏oÊników tyl-

nych nieco powy˝ej uszu s∏uchacza, ale nie wy˝ej ni˝ 15 stopni w p∏aszczyê-

nie pionowej wzgl´dem niego. Niestety, powy˝sze zalecenia trudno zasto-

sowaç w praktyce. Potrzebna jest bowiem znaczna iloÊç miejsca w pokoju,

ze wzgl´du na jednakowà odleg∏oÊç s∏uchacza od g∏oÊników tylnych

i przednich.

Twórcy formatów SACD i DVD-Audio zalecajà ponadto, by wszystkie zestawy

g∏oÊnikowe by∏y identyczne. Warunek ten pozornie wydaje si´ logiczny, gdy˝

w powy˝szych formatach wszystkie z kana∏ów sà technicznie równowa˝ne.

Zalecenie to jest jednak równie ma∏o realistyczne jak samo ustawienie ko-

lumn na planie okr´gu. Zestawy g∏ówne sà na ogó∏ zbyt du˝e, by mo˝na by-

∏o pokusiç si´ o proste zwi´kszenie ich liczby w pomieszczeniu do pi´ciu.

Poza tym drastycznie zwi´ksza to koszt systemu, jeÊli kolumny majà byç od-

powiednio wysokiej jakoÊci. Trzeba te˝ pami´taç, ˝e informacja muzyczna

w kana∏ach tylnych nigdy nie obejmuje takiego zakresu pasma akustycznego

i nie wykorzystuje tak szerokiego spektrum dynamiki, jak ma to miejsce w ka-

na∏ach przednich. Z tego wzgl´du, zalecenie co do identycznoÊci wszystkich

g∏oÊników jest czysto teoretyczne. W wielu wypadkach ma∏e g∏oÊniki tylne

o konstrukcji zbli˝onej do zestawów przednich (w zakresie Êrednio-wyso-

kotonowym) zapewnià optymalne rezultaty.

Nawet gdyby powy˝sze warunki zastosowaç w praktyce, to i tak barwa

brzmienia z ka˝dego kana∏u b´dzie inna, co ∏atwo stwierdziç, pos∏ugujàc si´

odpowiednià p∏ytà testowà z nagranym szumem. Przyczynà tego stanu rzeczy

jest interakcja zestawów g∏oÊnikowych z pomieszczeniem ods∏uchowym – za-

gadnienie, które szerzej omawialiÊmy dwa miesiàce temu na przyk∏adzie sys-

temów stereofonicznych. Problemy akustyczne wyst´pujàce w instalacji 2-ka-

na∏owej ulegajà nasileniu w systemach 5- lub 7-kana∏owych, ze wzgl´du na

wi´kszà liczb´ êróde∏ dêwi´ku oddzia∏ywajàcych z pomieszczeniem.

Aby zminimalizowaç interakcj´ g∏oÊników tylnych i centralnego ze Êcianami

pomieszczenia, zwykle dobre efekty daje ustawienie ich w menu procesora

A/V jako ma∏ych ( small ). Cz´stotliwoÊci poni˝ej okreÊlonej przez nas warto-

Êci nie b´dà odtwarzane z tych kana∏ów (zostanà przekierowane do sub-

woofera i g∏oÊników „du˝ych”), dzi´ki czemu bas mo˝e zyskaç na precyzji.

SYSTEM MUZYCZNY W TEORII

I W PRAKTYCE

Dla wielokana∏owych zestawów muzycznych najw∏aÊciwsze jest ustawienie

g∏oÊników zgodne z mi´dzynarodowà normà ITU-R BS. 775-1 (rys. 1). Ze

standardu tego korzystajà re˝yserzy nagraƒ oraz specjaliÊci od miksowania

i masteringu. Wszystkie g∏oÊniki sà rozmieszczone na planie okr´gu, w któ-

rego Êrodku znajduje si´ s∏uchacz. Zalecany promieƒ okr´gu wynosi od 2 do

4 m, zale˝nie od wielkoÊci pomieszczenia i g∏oÊników. Zestawy przednie po-

Rys. 1. Optymalne rozmieszczenie g∏oÊników w systemie muzycznym

na planie okr´gu, zgodne z normà ITU-R BS. 775-1. W ustawieniu tym

nie zachodzi potrzeba wyrównania czasowego poszczególnych g∏oÊników

(co jest szczególnie wa˝ne w odtwarzaczach SACD/DVD-A). G∏oÊniki sà

skierowane w stron´ s∏uchacza

Sub

30°

110°

62 AUDIO VIDEO

W poprzednim numerze AV omówiliÊmy zasady ustawiania ko-

A V

Rys. 2. Typowa konfiguracja 5.0 (bez subwoofera), mo˝liwa do zrealizowania

w wi´kszoÊci pomieszczeƒ. Sàsiedztwo Êcian wzgl´dem g∏oÊników przednich

i tylnych to wyraêny kompromis. W takiej konfiguracji lepiej zastosowaç

ma∏e g∏oÊniki tylne o skromnym fundamencie basowym. W systemie

muzycznym powinny si´ one znajdowaç niedaleko za g∏owà s∏uchacza,

tworzàc ze sobà kàt 120-160° (i byç skierowane w stron´ s∏uchacza)

Rys. 3. P∏aszczyzna pionowa ustawienia g∏oÊników tylnych:

nie powinny si´ one znajdowaç wy˝ej ni˝ 15 stopni powy˝ej p∏aszczyzny

ods∏uchu. W wi´kszoÊci przypadków zalecane jest skierowanie osi

g∏oÊników do do∏u

60°

0-15°

120-150°

G¸OÂNIKI TYLNE

Wbrew pozorom, doÊç problematyczne okazuje si´ optymalne rozmieszcze-

nie g∏oÊników centralnego i tylnych. Zazwyczaj zestawy tylne sà umieszcza-

ne w pobli˝u naro˝ników pomieszczenia i jest to – jak wiadomo – najgorsza

mo˝liwa konfiguracja. Silne uwypuklenie niskich tonów zaburza równowa-

g´ tonalnà w kana∏ach tylnych, a co za tym idzie, pogarsza przejrzystoÊç

i dok∏adnoÊç brzmienia pozosta∏ych zakresów. JeÊli ze wzgl´dów praktycz-

nych nie jesteÊmy w stanie ustawiç g∏oÊników w wi´kszej odleg∏oÊci od Êcian

(przynajmniej 0,5 m, pami´tajàc, aby odleg∏oÊci od pod∏ogi, Êcian bocznych

i tylnej by∏y ró˝ne!), to dobrym rozwiàzaniem sà ma∏e g∏oÊniki podstawko-

we (promieniujàce bezpoÊrednio) o budowie sekcji Êrednio-wysokotonowej

zbli˝onej do zestawów g∏ównych. Nie jest to jednak warunek konieczny, po-

niewa˝ – znów to podkreÊlimy – warunki akustyczne wokó∏ g∏oÊników tyl-

nych sà zwykle znaczàco ró˝ne od otoczenia zestawów g∏ównych. Obec-

noÊç Êcian mo˝e w wielu przypadkach silniej modyfikowaç równowag´ to-

nalnà ni˝ zastosowanie takich czy innych kolumn. Nale˝y jednak zadbaç, by

zestawy efektowe nie by∏y znacznie gorsze ni˝ zestawy frontowe. Ró˝nica

dwóch, trzech umownych klas jakoÊciowych mo˝e ju˝ skutkowaç wyraênym

pogorszeniem spójnoÊci brzmienia.

JeÊli dà˝ymy do sytuacji, aby scena dêwi´kowa by∏a jak najbardziej spójna,

trójwymiarowa i pozbawiona dziur, co w najwi´kszej mierze determinuje

atrakcyjnoÊç wielokana∏owego odtwarzania muzyki, to optymalne efekty

zapewni szerokie rozstawienie g∏oÊników tylnych, zgodne z zaleceniami

ITU-R. Kàt tworzony przez te zestawy (wraz z g∏owà s∏uchacza) nie powinien

byç mniejszy ni˝ 120 i nie wi´kszy ni˝ 150 stopni. W´˝sze ich rozstawienie

(bardziej za s∏uchaczem) powoduje rozszczepienie panoramy dêwi´kowej

na dwie oddzielne cz´Êci, zaÊ ustawienie dok∏adnie po bokach miejsca od-

s∏uchu sprawi, ˝e lokalizacja instrumentów z ty∏u b´dzie mocno utrudniona

(efekt s∏uchawkowy).

si´ niekorzystnymi charakterystykami kierunkowymi w p∏aszczyênie poziomej

(lewo-prawo), co oznacza zwi´kszone podbarwienia dêwi´ku. W efekcie rzad-

ko które g∏oÊniki centralne sà spójne pod wzgl´dem barwowym z zestawami

przednimi (z analogicznej serii). Na efekt ten ma równie˝ wp∏yw zazwyczaj ma-

∏o szcz´Êliwe ustawienie wzgl´dem Êcian bocznych – dok∏adnie poÊrodku. Ta-

kie ustawienie jest niekorzystne, gdy˝ doÊç silnie sà wzbudzane rezonanse ni-

skotonowe w pomieszczeniu. JeÊli pokój jest du˝y (szeroki), to warto rozwa˝yç

mo˝liwoÊç niewielkiego przesuni´cia systemu w bok, zwracajàc jednak uwag´,

by symetria ustawienia wszystkich g∏oÊników nie by∏a ewidentnie zaburzona.

Rys. 4a. Du˝a ró˝nica wysokoÊci ustawienia g∏oÊnika centralnego wzgl´dem

osi akustycznej zestawów g∏ównych niekorzystnie wp∏ywa na pogorszenie

realizmu sceny dêwi´kowej i barwy kana∏u centralnego, niezale˝nie od tego,

czy mamy do czynienia z systemem muzycznym, czy kinowym

d max. 30-40 cm

Rys. 4b. Zdecydowanie najlepsze efekty brzmieniowe zapewni zastàpienie

konwencjonalnego g∏oÊnika centralnego trzecià kolumnà, identycznà jak

w kana∏ach g∏ównych (lewy/prawy). Niestety w kinie domowym taka

konfiguracja staje si´ zupe∏nie niepraktyczna

G¸OÂNIK CENTRALNY

Ustawienie g∏oÊnika centralnego pozornie wydaje si´ oczywiste. Ma on staç po-

Êrodku, pomi´dzy kolumnami lewà a prawà. I to wszystko, co zwykle mówi si´

na ten temat. Zwykle zapomina si´ jednak, ˝e kana∏ centralny powsta∏ g∏ównie

z myÊlà o odtwarzaniu Êcie˝ek filmowych. Ponadto najcz´Êciej spotykane, po-

ziome (le˝àce) konstrukcje 2-dro˝nych g∏oÊników centralnych charakteryzujà

AUDIO VIDEO 63

TECHNIKA HI-FI

A V

AKUSTYKA POMIESZCZE¡

TECHNIKA HI-FI

Rys. 5a. Prawid∏owe rozmieszczenie g∏oÊników w systemie 5.1,

w p∏aszczyênie poziomej. Zestawy przednie i tylne sà ustawione nieco

w´˝ej ni˝ w systemie muzycznym, co z jednej strony jest podyktowane

koniecznoÊcià zsynchronizowania dêwi´ku z obrazem (g∏oÊniki przednie),

a z drugiej – odmiennym sposobem realizacji Êcie˝ek filmowych 5.1

i muzycznych

Rys. 5b. W sytuacji gdy nie jest mo˝liwe klasyczne ustawienie g∏oÊników na

planie prostokàta i zachodzi koniecznoÊç ustawienia ekranu w naro˝niku

pomieszczenia, nale˝y zadbaç o symetri´ ustawienia g∏oÊników wzgl´dem

Êcian - tak jak przedstawiono to na rysunku. Naj∏atwiej b´dzie to

zrealizowaç w pomieszczeniach kwadratowych

Sub

Lewy

Prawy

20-25°

100-120°

Lewy tylny

Prawy tylny

Zarówno w systemach muzycznych, jak i kinowych, niekorzystne jest równie˝

umieszczenie g∏oÊnika centralnego nisko nad pod∏ogà (np. pod telewizo-

rem), gdy˝ powinien si´ on znajdowaç na równi z osià akustycznà zestawów

przednich. Ró˝nica wysokoÊci nie powinna przekraczaç 30 cm. W przeciw-

nym razie, uzyskanie równomiernego wype∏nienia sceny dêwi´kowej mo˝e

okazaç si´ problematyczne.

Z tych wzgl´dów, trudno jednoznacznie oceniç przydatnoÊç g∏oÊnika cen-

tralnego w systemie muzycznym. Jego rol´ powinien przejàç konwencjonal-

ny, trzeci zestaw g∏oÊnikowy przedni, identyczny jak kolumny lewa i prawa.

Jest to jednak rozwiàzanie dosyç bezkompromisowe, gdy˝ w konfiguracji ki-

na domowego rodzi rozmaite problemy praktyczne (brak ekranowania,

trudnoÊci w ustawieniu ekranu, telewizora). W sytuacji gdy nie mo˝na zain-

stalowaç trzeciej kolumny przedniej, warto – zamiast typowego g∏oÊnika

centralnego – rozwa˝yç konfiguracj´ 4.0 (lub 4.1).

Posiadacze zestawów kina domowego nie majà tego zmartwienia, poniewa˝

popularny „central” odgrywa znaczàcà rol´, odtwarzajàc dialogi i przykuwajàc

akcj´ do Êrodka ekranu, co ma szczególne znaczenie dla widzów siedzàcych nie

na wprost ekranu.

doli-

nii Êrodkowej). Nie jest jednoznacznie okreÊlone, czy powinny promienio-

waç w stron´ s∏uchacza, czy byç skierowane na wprost, zwi´kszajàc w ten

sposób udzia∏ dêwi´ku odbitego w polu akustycznym. W ciasnych pomiesz-

czeniach, w których odleg∏oÊci do g∏oÊników tylnych muszà byç bardzo ma-

∏e (poni˝ej 1,5-1,8 m), warto rozwa˝yç zastosowanie g∏oÊników dipolowych

lub bipolarnych. Powodujà one lepsze rozproszenie informacji z kana∏ów

tylnych ni˝ kolumny konwencjonalne, co skutkuje bardziej realistycznym od-

daniem efektów surround.

5.1 CZY 7.1?

Cz´Êç u˝ytkowników kina domowego rozwa˝a rozbudow´ systemu 5.1 do

konfiguracji 6.1 lub 7.1. Ta pierwsza daje gorsze efekty ni˝ druga, nie warto

wi´c sobie nià zaprzàtaç g∏owy. Kiedy jest sens dodania dwóch dodatko-

wych g∏oÊników tylnych? Odpowiedê b´dzie nieco przewrotna. ZpewnoÊcià

nie wtedy, gdy kanapa czy fotel stoi pod Êcianà tylnà lub mniej ni˝ 1,5 m od

niej. Wówczas prawid∏owe ustawienie jednej pary g∏oÊników tylnych jest ju˝

utrudnione. JeÊli jednak dysponujemy na tyle du˝à iloÊcià miejsca za

punktem ods∏uchu, by dostatecznie zró˝nicowaç po∏o˝enie dwóch par

g∏oÊników tylnych (zgodnie z przedstawionymi zaleceniami), to wówczas

system 8-kana∏owy zapewni bardziej realistyczne doznania dêwi´ku dookól-

nego. Trzeba jednak zaznaczyç, ˝e b´dzie to dotyczyç raczej ods∏uchu Êcie-

˝ek filmowych, a nie muzyki (pomimo ˝e nowoczesne procesory A/V majà

odpowiednie dekodery THX z trybem Music ).

SYSTEM KINOWY

Powy˝sze zalecenia i obserwacje majà istotne znaczenie szczególnie w przy-

padku systemów przeznaczonych do s∏uchania muzyki, bez wzgl´du na to, czy

b´dà to nagrania zrealizowane w formatach wysokiej rozdzielczoÊci (DVD-A,

SACD), czy zkompresjà (Dolby Digital, DTS), jakkolwiek wtym drugim przypad-

ku uzyskiwana jakoÊç dêwi´ku jest s∏absza.

Panuje doÊç powszechna opinia, ˝e optymalne ustawienie g∏oÊników w syste-

mie kinowym jest inne ni˝ w systemie muzycznym. W rzeczywistoÊci zasady

rozmieszczania g∏oÊników sà podobne, przy czym mo˝na je traktowaç mniej

rygorystycznie ni˝ w systemach muzycznych. Dwie podstawowe ró˝nice doty-

czà szerokoÊci (kàta) rozstawienia g∏oÊników frontowych (L/R) oraz sposobu

ustawienia i rodzaju g∏oÊników tylnych.

Zestawy g∏oÊnikowe przednie powinny byç ustawione w kàcie nie wi´kszym

ni˝ 45 stopni wzgl´dem s∏uchacza. Chodzi o to, aby êród∏a dêwi´ków

w przedniej cz´Êci sceny dêwi´kowej by∏y lokalizowane w obr´bie wyÊwie-

tlanego obrazu (jak ma to miejsce w kinie), a nie daleko poza nim. Oczywi-

Êcie warunku tego nie da si´ spe∏niç, jeÊli do reprodukcji obrazu s∏u˝y

USTAWIENIE SUBWOOFERA

Ustawienie g∏oÊnika subniskotonowego doÊç cz´sto przysparza problemów,

poniewa˝ bardzo silnie oddzia∏uje on z pomieszczeniem. Firma Genelec za-

leca, by subwoofer ustawiaç pod Êcianà lub w odleg∏oÊci nie wi´kszej ni˝

90 cm, wskazujàc na istotny problem wygaszania fali niskotonowej przez jej

pierwsze odbicie od Êciany tylnej. JeÊli g∏oÊnik niskotonowy znajduje si´ np.

w odleg∏oÊci 1 metra od Êciany tylnej, to powracajàca fala od niej odbita,

majàca d∏ugoÊç 4 m, jest przesuni´ta w fazie o 180

w miejscu, gdzie

64 AUDIO VIDEO

TEST/ PRODUKT

klasyczny telewizor. Dopiero du˝e ekrany projekcyjne pozwalajà na dobre

zsynchronizowanie przestrzenne dêwi´ku z obrazem.

Optymalne po∏o˝enie g∏oÊników tylnych w∏aÊciwie powinno byç takie samo

jak wsystemach muzycznych (g∏oÊniki ustawione podkàtem 100-120

A V

TECHNIKA HI-FI

Rys. 6. Cz´sto zaleca si´, aby g∏oÊniki tylne znajdowa∏y si´ wy˝ej ni˝

pozosta∏e, na wysokoÊci 1,5-1,8 m. JeÊli jednak tylna Êciana znajduje si´

blisko za s∏uchaczem (mniej ni˝ 1,5 m), to zestawy tylne powinny

znajdowaç si´ odpowiednio ni˝ej

Rys. 7. System kina domowego w swej najbardziej z∏o˝onej formie – 7.1.

Zestawy efektowe (surround) powinny byç ustawione

dok∏adnie po bokach s∏uchacza, lub nieco z ty∏u, zaÊ zestawy tylne

efektowe – za s∏uchaczem, pod kàtem 135-150° do linii Êrodkowej (0°)

Lewy

Prawy

min. 1,5 m

20-25°

90-110°

135-150°

Lewy efektowy

Prawy efektowy

znajduje si´ g∏oÊnik. Oznacza to, ˝e fala o d∏ugoÊci 4 m (f = 86 Hz) ulegnie

wygaszeniu. Jak nietrudno sprawdziç, im odleg∏oÊç subwoofera od Êciany

jest wi´ksza, tym dla ni˝szych cz´stotliwoÊci wyst´puje ten efekt – czyli ju˝

w obszarze dzia∏ania subwoofera (zwykle subwoofer jest odcinany przy cz´-

stotliwoÊci 80 Hz). OczywiÊcie efekt ten mo˝na spo˝ytkowaç na swojà ko-

rzyÊç, próbujàc zminimalizowaç jeden z bardziej dokuczliwych rezonansów

pomieszczenia. Z kolei ustawienie g∏oÊnika basowego przy samej Êcianie tyl-

nej tylko pozornie stoi w sprzecznoÊci ze „sztukà audiofilskà“, gdy˝ regula-

cja czu∏oÊci pozwala skompensowaç nadmiar niskich tonów, a dzi´ki silniej-

szemu wspomaganiu pomieszczenia, subwoofer mo˝e zagraç g∏oÊniej.

Istotnym zaleceniem jest równie˝ to, aby unikaç ustawienia g∏oÊnika subni-

skotonowego w du˝ej odleg∏oÊci od g∏oÊników przednich oraz w jednako-

wej odleg∏oÊci od wszystkich Êcian (zwielokrotniony efekt opisany wy˝ej).

Lewy tylny

Prawy tylny

PODSUMOWANIE

Mog∏oby si´ wydawaç, ˝e zwi´kszenie liczby g∏oÊników wpomieszczeniu oraz

liczby kana∏ów Êcie˝ek dêwi´kowych jest prostym lekarstwem na niedomaga-

nia klasycznej stereofonii. Paradoksalnie jednak, problemy wzrastajà propor-

cjonalnie do liczby zainstalowanych g∏oÊników, co jest zwyk∏à konsekwencjà

ich jeszcze silniejszego oddzia∏ywania zpomieszczeniem ods∏uchowym. Decy-

dujàc si´ na zestaw wielokana∏owy do ods∏uchu muzyki, warto uwzgl´dniç

mo˝liwoÊci poprawnego ustawienia g∏oÊników i w zale˝noÊci od tego wybraç

najodpowiedniejszy wariant, choçby 4.0. Nie wolno te˝ zapominaç, ˝e w ka˝-

dym systemie wielokana∏owym nadrz´dnà rol´ sprawujà ZAWSZE g∏oÊniki

przednie (lewy, prawy). To od ich jakoÊci w najwi´kszej mierze zale˝y brzmie-

nie ca∏ego zestawu. Posiadacze systemów 5.1 równie˝ powinni dobrze

przemyÊleç sens rozbudowywania instalacji do wersji 7.1 w kontekÊcie

ustawienia dodatkowej pary g∏oÊników tylnych. Ustawienie ich byle gdzie

i byle jak nie przyniesie oczekiwanej poprawy jakoÊci dêwi´ku, a w niektórych

sytuacjach mo˝e go nawet pogorszyç.

W powy˝szym kontekÊcie rola zastosowanej elektroniki ma mniejsze znacze-

nie, oczywiÊcie o ile nie pope∏nimy ewidentnych b∏´dów, jak np. zastosowanie

amplitunera A/V do wzmacniania sygna∏u z odtwarzacza SACD za 10 tysi´cy

z∏otych i do zasilania zestawów g∏oÊnikowych za 20 tysi´cy. Absolutnà przesa-

dà jest natomiast inwestowanie np. w drogie monofoniczne wzmacniacze

mocy w sytuacji, gdy pomieszczenie ma 16 m 2 i brak w nim mo˝liwoÊci prawi-

d∏owego rozstawienia g∏oÊników. Potrzeba taka mo˝e realnie pojawiç si´ do-

piero wówczas, gdy warunki akustyczne sà zbli˝one do optymalnych, a êród∏o

sygna∏u (SACD, DVD-A) jest naprawd´ wysokiej klasy.

AUDIO VIDEO 65

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: