1.doc

(1185 KB) Pobierz

Spis treści


O)


Ja/i iżykoiv;:ki

lekarz chorr-!: ■.>/<■« su-trznych

specjalista  ■«(;siv/.j(łlojfii

intensywnej terapii

tel. 501 344 890


Rozdział 1              Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne — wprowadzenie                            1

Rozdział 2              Przyczyny i zapobieganie nagłemu zatrzymaniu krążenia                            5

Rozdział 3              Ostre zespoły wieńcowe                            11

Rozdział 4              Podstawowe zabiegi resuscytacyjne w wykonaniu ratowników medycznych                            23

Rozdział 5              Zapewnienie drożności dróg oddechowych i wentylacja płuc                      39

5.1.    Podstawowe metody udrażniania dróg oddechowych i wentylacji

5.2.    Maska krtaniowa i Combitube ®

5.3.    Specjalistyczne metody udrażniania dróg oddechowych

5.4.    Podstawy wentylacji mechanicznej

Rozdział 6              Monitorowanie czynności serca, elektrokardiografia i rozpoznawanie rytmu                      57

Rozdział 7              Defibrylacja                      75

7.1.     Automatyczne defibrylatory zewnętrzne i algorytm AED

7.2.     Defibrylatory klasyczne

Rozdział 8              Drogi podawania leków                      85

Rozdział 9              Farmakoterapia                      91

9.1       Leki stosowane w nagłym zatrzymaniu krążenia

9.2       Leki antyarytmiczne stosowane w stanach zagrażających zatrzymaniem krążenia

9.3       Inne leki stosowane w stanach zagrażających zatrzymaniem krążenia

Rozdział 10              Uniwersalny algorytm zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych                            107

Rozdział 11              Elektrostymulacja serca                            115

Rozdział 12              Zaburzenia rytmu w stanach zagrażających zatrzymaniem krążenia                            123

Rozdział 13              Nagłe zatrzymanie krążenia w sytuacjach szczególnych                            133

Rozdział 14              Opieka po resuscytacji                            147

Rozdział 15              Etyczne i prawne aspekty resuscytacji                            155

Rozdział 16              Wspieranie krewnych osoby resuscytowanej                            163

Rozdział 17              Rejestracja i analiza danych dotyczących zatrzymania krążenia                            167


Uwagi terminologiczne

    W całym tekście używa się określeń odnoszących się do pacjenta płci męskiej, choć oczywiście chodzi
o pacjentów obu płci

    Przyjęto nazwę lidokaina zamiast lignokainy

    Termin 'aktywność elektryczna bez tętna' (PEA, pulseless electrical activity) oznacza rozkojarzenie elektro­
mechaniczne (EMD, electrical mechanical dissociation)

    Termin 'VF/VT' oznacza migotanie komór lub częstoskurcz komorowy bez tętna

    Termin 'nie-VF/VT oznacza, ze nie występuje migotanie komór lub częstoskurcz komorowy bez tętna


liykoiuski


Zaawansowane zabiegi resyscytacyjne



lc*,3

,;»( iaiis '   intensywnej UT3Pu

te!. 501 314 890


Rozdział 1


 


Wprowadzenie: Istota problemu

Choroby układu krążenia są w Europie przyczyną 40% wszystkich zgonów osób powyżej 75. roku ży­cia. Prowadzony przez Światową Organizację Zdro­wia (WHO) projekt badawczy o kryptonimie MONICA (Multinational Monitoring of Trends and Determi-nants in Cardiovascular Disease) analizował zgony z powodu choroby wieńcowej wśród ludzi w wieku od 35 do 64 lat, pochodzących z 29 populacji. Śred­nia śmiertelność w trakcie 28 dni od zachorowania uznanego za spowodowane przez ostrą chorobę ser­ca wynosiła 49% wśród mężczyzn, a 51% wśród ko­biet i wzrastała wraz z wiekiem pacjentów. Jedna trzecia wszystkich osób zapadających na zawał mięśnia sercowego umierała przed dotarciem do szpitala, a większość z nich — przed upływem godzi­ny od wystąpienia ostrych objawów: W większości przypadków prowadzących do śmierci stwierdzano migotanie komór lub częstoskurcz komorowy bez tę­tna (VF/pulseless VT). Jedynym skutecznym postę­powaniem w obu tych zaburzeniach rytmu serca jest próba defibrylacji, a szansa jej powodzenia zmniej­sza się z każdą kolejną minutą o 7-10%.

Gdy pacjent trafia do szpitala, częstość występowa­nia VF po zawale mięśnia sercowego wynosi w przy­bliżeniu 5%. Występujące w warunkach szpitalnych nagłe zatrzymanie krążenia (NZK) częściej przyjmu­je postać nie-VF/VT (asystolii lub czynności elektry­cznej bez tętna [PEA]). Według jednego z nowszych brytyjskich badań nagłego zatrzymania krążenia u pacjentów hospitalizowanych, w 69% przypadków stwierdzano początkowo rytm opisywany jako nie-VF/VT. U wielu spośród tych pacjentów występowały poważne choroby współistniejące, które miały wpływ na początkowy charakter rytmu serca; w takich przy­padkach szczególnego znaczenia nabiera strategia zapobiegania nagłemu zatrzymaniu krążenia.

ŁAŃCUCH PRZEŻYCIA

interwencje, które przyczyniają się do pomyślnego wyniku końcowego po nagłym zatrzymaniu krążenia, można przedstawić jako pewien łańcuch — „łańcuch przeżycia". Wytrzymałość każdego łańcucha zależy od wytrzymałości jego najsłabszego ogniwa; w tym przypadku równie mocne muszą być wszystkie czte­ry ogniwa jakie go tworzą. Są to:


społu resuscytacyjnego

            Wczesne podjęcie podstawowych zabiegów resu-
scytacyjnych              m

            Wczesne wykonanie defibrylacji

            Wczesne podjęcie zaawansowanych zabiegów
resuscytacyjnych

Powstanie programu publicznego dostępu do defibry­lacji (PAD, public access defibrillation) oraz wczes­nej defibrylacji w wykonaniu pielęgniarek i innego szpitalnego personelu medycznego skupia uwagę na trzecim ogniwie łańcucha.

SZYBKI DOSTĘP DO SŁUŻB POMOCY DORAŹNEJ I DO ZESPOłU RESUSCYTACYJNEGO

Podstawowe znaczenie w każdym przypadku nagłe­go zatrzymania krążenia w warunkach pozaszpital-nych ma zapewnienie natychmiastowego dostępu do służb pomocy doraźnej (EMS, Emergency Medica! Services). W większości krajów europejskich dostęp do EMS uzyskuje się przez jednakowy numer telefo­nu. Europejska Rada Resuscytacji (ERC) zaleciła, by był to jednakowy numer w całej Europie (112).

W przypadkach nagłego zatrzymania krążenia w wa­runkach szpitalnych zespół resuscytacyjny wzywa się zwykle za pośrednictwem wewnętrznego syste­mu telefonicznego. Byłoby celowe, by również w szpitalach posługiwać się określonym numerem uniwersalnym (np. 2222). Na razie w każdym z kra­jów europejskich numer ten jest różny w poszczegól­nych szpitalach. Gdy rozpoznaje się nagłe zatrzyma­nie krążenia nie wolno odkładać defibrylacji do chwi­li przybycia zespołu resuscytacyjnego. W tym zakre­sie należy przeszkolić innych pracowników facho­wych, którzy mają obowiązek podejmować resuscyta­cję krążeniowo-oddechową.


— Szybki dostęp do służb pomocy doraźnej i do ze-


(   Nagłe zatrzymanie krążenia





Uderzenie przedsercowe, stosownie do wskazań





Algorytm podstawowych zabiegów

ratowniczych (BLS), stosownie

do wskazań



Podłączyć monitor-defibrylator




 


 










[ Ewentualnie zbadać tętno na obwodzie!





Migotanie komór/częstoskurczj .        komorowy (VF/VT)       J



Wykonać defibrylację

trzykrotnie stosownie

do potrzeb

ty A <€ ^ioS~^


W trakcie CPR

Korygować odwracalne przyczyny

Jeśli nie zrobiono tego dotąd:

-  Skontrolować elektrody, ustawienie
łyżek i ich kontakt

-  Wykonać/skontrolować:

drożność dróg oddechowych i natlenienie dostęp do żyły

-              Podawać adrenalinę co 3 minuty

Ewentualnie:

amiodaron, atropina, elektrostymulacja

środki zobojętniające





Potencjalne pnyczyny odwracalne

-                Hipoksja

-                Hipowolemia

-                Hipo/hiperkaliemia i zaburzenia
metaboliczne

-                Hipotermia

-                Odma prężna

-                Tamponada serca

 

?                Zaburzenia toksyczne i polekowe

?...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin