GRUŹLICA.doc

(47 KB) Pobierz
GRUŹLICA

GRUŹLICA

 

 

Jest to endemicznie przebiegająca choroba zakaźna, której prognoza ma wiele dziesięcioleci i jest zależna od aktualnego stanu zakażenia populacji prątkiem gruźlicy.

 

Źródło infekcji:

·         Mycobacterium bovis

·         Mycobactyerium tuberculosis ( 1882 Koch ) – chorobotwórczy tylko dla człowieka 

 

Zakażenie:

Zakażonych jest ok. 2 mld osób, z czego tylko 5% choruje; wynika to z naturalnej zdolności do kontroli infekcji.

 

CZYNNIKI PREDYSPONUJĄCE:

·         niedożywienie

·         przemęczenie

·         stres

·         cukrzyca

·         alkoholizm

·         wirusy ( HIV )

·         niewydolność nerek

·         leczenie immunosupresyjne

 

Patogeneza:

Proces chorobowy może dotyczyć każdego narządu organizmu

ludzkiego, jednak postać płucna jest najczęstszą kliniczną manifestacją.

Droga zakażenia:

-          kropelkowa

-          pokarmowa i kontaktu

-          wrodzona

 

Patogenne są krople wydzieliny zawierające 1-3 bakterii. Większe skupiska nie są patogenne, gdyż są zatrzymywane w górnych drogach oddechowych. W pęcherzyk płucnych prątki są pochłaniane przez makrofagi płucne i niszczone; mogą jednak przeżyć w komórkach fagocytujących i zniszczyć te komórki – uwolnione z ropadłych makrofagów przyciągają chemotaktycznie monocyty i zostaje formowany gruzełek ( monocyty z łatwością pochłaniają bakterie, ale ich nie zabijają ).

Aby zaistniała możliwość eliminacji prątka, makrofagi muszą być zaktywowane przez limf. T

 

Fenomen Kocha:

Odporność w gruźlicy jest śród zakaźna – trwa tak jak nadwrażliwość tj. tak długo jak długo w organizmie znajdują się żywe prątki – „+” odczyn tuberkulinowy. Eliminacja prątków powoduje rewersję odczynu tuberkulinowego.

 

 

 

ROZPOZNANIE:

1)         wywiad

2)         badanie przedmiotowe

3)         odczyn tuberkulinowy

4)         badanie RTG

5)         badanie bakteriologiczne

6)         bronchoskopia

7)         badanie serologiczne

 

Wywiad:

·         źródłem zakażenia dla dziecka jest dorosły chorujący na gruźlicę

·         dorosły nie prątkujący zaraża 18% dzieci, prątkujący – 70%

·         warunki

·         tryb życia

·         odżywianie

·         choroby zakaźne ( ospa, odra )

·         skłonność do infekcji dróg oddechowych

·         szczepienia

·         odczyny tuberkulinowe

 

Badanie przedmiotowe:

·         może być bez odchyleń

·         zależy od postaci gruźlicy

·         w późno rozpoznawanej pierwotnej gruźlicy węzłowo-płucnej jako powikłanie można obserwować niedodmę, rozdęcie wentylowe; w procesie rozsianym – zmiany opukowe i osłuchowe nad polami płucnymi

·         w przyp. rozsiewu odoskrzelowego lub kriwopochodnego obserwuje się hepatosplenomegalię

·         2-3 m-ce od zakażenia obserwuje się przejściowe powiększenie śledziony

 

Odczyn tuberkulinowy:

·         śródskórne podanie tuberkuliny – test Mantoux

·         tuberkulina: PPD, RT23

·         odczyn ( I ) wykonuje się w ½ długości lewego przedramienia po stronie zginaczy, podając śródskórnie 0,1 ml tuberkuliny; wynik odczytuje się po 72 h, mierząc poprzecznie do długiej osi ramienia średnicę nacieku ( nie zaczerwienienia ! )

·         ewentualne kolejne odczyny tuberkulinowe wykonuje się w następującej kolejności:

 

II) w ½ długości prawego przedramienia

 

III) w 1/3 górnej lewego przedramienia

 

IV) w 1/3 górnej prawego przedramienia

 

V) w 1/3 dolnej lewego przedramienia

 

VI) w 1/3 dolnej prawego przedramienia

·         interpretacja:

 

-          naciek < 6mm – wynik „-”

-          naciek 6-14mm – wynik „+” poszczepienny lub zakażeniowy

-          naciek > 15mm i każdy wysiękowy – wynik „+” zakażeniowy

 

·         typ odczynu w skali Palmera:

-          1 – naciek wyraźnie odgraniczony, wyczuwalny, swoisty

-          4 – naciek rozlany, mało swoisty, słabo wyczuwalny, trudny do oznaczenia

 

·         o odczynie pęcherzowym mówimy, gdy na szczycie nacieku swoistego pojawia się pęcherz

 

·         zapis odczytu:

 

data – rodzaj tuberkuliny – skala Palmera – średnica nacieku

 

Badanie radiologiczne:

·         w 95-96% przyp. zmiany w układzie oddechowym

·         RTG klatki piersiowej P-A i boczne

·         TK klatki piersiowej ( rozwidlenia tchawicy i dużych oskrzeli )

 

Badanie bakteriologiczne:

·         pierwotna postać gruźlicy u dzieci przebiega skąpoprątkowo

·         materiał do badań:

-          bioptaty węzłów chłonnych obwodowych

-          treść z rozmiękajacego węzła chłonnego

-          płyn wysiękowy z jamy opłucnej, jamy otrzewnej

-          płyn z jamy stawowej

-          płyn mózgowo-rdzeniowy

-          kał

-          mocz

-          najlepszym materiałem do badania mikrobiologicznego są popłuczyny żołądkowe ( pobrane 3x na czczo )

·         ujemny wynik bakteriologiczny nie wyklucza gruźlicy

 

Bronchoskopia:

·         przekrwieni błony śluzowej

·         zwężenie światła oskrzeli przez powiększone i zmienione gruźliczo węzły

·         poszerzenie klinów podziałowych

·         przetoki węzłowo-oskrzelowe

·         ziarnina zapalna – konieczne badanie histo-patologiczne

 

Badania laboratoryjne:

·         zmiany nie są charakterystyczne

 

Badanie serologiczne:

·         ELISA z p/ciałami IgG przeciw antygenom prątkowym A60

POSTACIE GRUŹLICY:

 

1)         GRUŹLICA PIERWOTNA:

·         skąpoobjawowa

·         skąpoprątkowa

·         osłabienie

·         stany podgorączkowe

·         kaszel

·         wzrost potliwości

·         powiększenie węzłów chłonnych

·         obniżenie łaknienia

·         wyłącznie „+” odczyn TBC

 

2)         GRUŹLICA POPIERWOTNA:

·         > 10 rż

·         skłonność do ograniczania zmian, serowacenia i rozpadu, bliznowacenia i nasilonych zmian wytwórczych

·         przyczyny: zaburzenia odporności, uraz, masywne nadkażenie prątkami, uczynnie zmian w ognisku po zakażeniu pierwotnym

 

LECZENIE GRUŹLICY:

·         przez 6 m-cy

·         2-3 leki

·         CHEMIOPREWENCJA -  u dzieci mających styczność z gruźlicą, z „-” odczynem TBC, bez zmian

·         CHEMIOPROFILAKTYKA – w zakażeniu zjadliwym prątkiem; leczenie 1 lekiem ( izoniazyd ) przez 6 m-cy

·         U każdego noworodka lub niemowlęcia mającego kontakt z osobą prątkującą: wykonać RTG i odczyn TBC – jeśli ujemne – izoniazyd przez 3 m-ce

·         Leki:

-          IZONIAZYD

-          PYRAZYNAMID

-          STREPTOMYCYNA

-          RYFAMPICYNA

-         



ETAMBUTOL         LEKI II RZUTU     

-          ETIONAMID         

 

Zapobieganie:

·         szczepienia BCG ( Bacillus Calmette-Guerin ) w 1/3 górnej lewego ramienia; powstaje bąbel 6-8mm, po 2-3 tyg. naciek z pęcherzykiem ropnym na szczycie; po peknięciu powstaje owrzodzenie, które goi się ok. 3-4 m-ce  z pozostawieniem blizny o poprzecznej średnicy 3-6 mm; czasami po szczepieniu można zaobserwować powiększenie się węzłów chłonnych lewej pachy

 

 

 

 

 

 

·         kalendarz szczepienia BCG:

 

-          w 24h po urodzeniu

-          12 m-c życia – u dzieci, które w wyniku pierwszego szczepienia nie mają blizny lub mają bliznę mniejszą niż 3 mm

-          w 7 rż – 6 tyg. po szczepieniu p/odrze; szczepienie bez próby TBC

-          w 12 rż – u dzieci z „-” odczynem TBC; szczepienie w dniu odczynia próby

-          w 18 rż – osoby z „-” odczynem TBC; szczepienie w dniu odczytania próby

 

Powikłania po szczepieniu BCG:

·         BCG-itis; u pacjentów z zaburzeniami odporności – ciężko przebiegające;

-          uogólnione zmiany w węzłach chłonnych

-          zapalenie kości

-          miejscowe: rozmiękanie i powiększenie węzłów chłonnych, węzły bolesne, skóra nad nimi zaczerwieniona, przetoki; gojenie po przemywaniu roztworem izoniazydu

·         owrzodzenie i ropienie w przyp. podania podskórnego

·         zaburzenia w ukł. oddechowym: zwężenie lub zamknięcie światła oskrzeli ( przetoka-ziarniana w świetle oskrzela) – niedodma, rozedma

·         poronny fenomen Kocha – przyspieszony odczyn poszczepienny; naciek w ciągu 24-72 h i zaczerwienienie 

 

1

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin