Jones J.V. - Księga Słów t.2 - Zdradzony.pdf - ebooki Sensacja i Kryminały - lucplay3

J.V. Jones

Zdradzony

(A Man Betrayed)

Księga słów 02

Przełożył Michał Jakuszewski

Dla Margaret Jones

Prolog

Dziewczyna zaczęła cicho pochrapywać. Ten

nieprzyjemny, charczący dźwięk wydawał się niemal

błaganiem o litość. Bardziej od owego odgłosu

irytował go jednak zapach, mdły zaduch towarzyszący

wszystkim przedstawicielkom jej płci. Odór potu,

moczu i odchodów, zdradzający, niezawodniej niż

wszelkie księgi, ich prawdziwą naturę. Tajemną,

wewnętrzną naturę, którą starały się ukryć przed

mężczyznami, wykorzystując swe talenty do kłamstwa

i symulacji. Rzecz jasna, udawało im się to, gdyż

mężczyźni łatwo dawali się zwieść pozorom: pulchne

piersi, błysk zębów, wonny oddech.

Prawda była jednak zawsze obecna: kobiety – bez

względu na wszystkie swe pudry i perfumy – nigdy nie

potrafiły się uwolnić od smrodu rozkładu.

Kylock wstał z łoża, pragnąc oddalić się od kobiety

i jej zapachu. Miał ochotę obudzić dziewczynę

potrząsaniem i kazać jej odejść, lecz kolidowało to z

jego planami. Zresztą, po wszystkim, przez co przeszła

z nim tej nocy, nie był do końca pewien, czy porządne

szarpnięcie wystarczy, by wyrwać ją ze snu.

Oczywiście, ocknie się. Zdolność szybkiego powrotu

do zdrowia była kolejną charakterystyczną cechą jej

płci. Kobiety wyciskały z mężczyzn wszystkie siły,

same ich nie tracąc.

Podszedł do małej, miedzianej miski, która stała po

drugiej stronie komnaty. Tak jak zawsze, zaczął myć

ręce. Używając małej, lecz szorstkiej szczotki z włosia

dzika, oczyścił starannie dłonie z odoru kobiety. Palce,

które jedną świecę temu tak ochoczo wyszukiwały

wklęsłości i wypukłości ciała, namoczył teraz w pełnej

ługu wodzie. Tym razem zachowywał szczególną

ostrożność. Było to oznaką szacunku wobec tego, co

zamierzał uczynić tej nocy. Nie chodziło o osobę,

której to zrobi, lecz o wielkość samego dokonania.

Spojrzał na swe dłonie. Były blade i szczupłe, o

arystokratycznych palcach i delikatnym kształcie. Nie

były dłońmi jego ojca.

Na wargach wykwitł mu blady uśmieszek. Kylock

spojrzał w zwierciadło. Nie była to twarz jego ojca, ani

jego oczy, nos czy zęby. Nagłym, gwałtownym ruchem

uderzył pięścią w lustro. Szkło rozbiło się z

zadowalającym go trzaskiem. Dziewczyna w łożu

zadrżała, po czym, być może sądząc, że w

zapomnieniu odnajdzie bezpieczeństwo, zastygła,

starając się ograniczyć ruchy do minimum. Jego pięść

nie krwawiła. Ucieszyło to Kylocka. Odnosił wrażenie,

że dzisiejszej nocy nie powinien przelewać krwi. W

odłamkach zwierciadła widział teraz chaotyczny

zestaw odbić. We fragmentach widocznej tam twarzy

dostrzegał podobieństwo do swej matki. Nie było

wątpliwości, że jest jej synem. Płaszczyzna policzka,

kąt brwi, kształt ust, wszystko to przywodziło na myśl

Arinaldę.

Nie trudził się szukaniem śladów ojca. Nie znajdzie

ich. Nigdy ich nie było. Jednakże nie był synem króla.

Ów fakt rzucał się w oczy, jak nos na jego twarzy. To

właśnie nos zdradzał prawdę. Choć kryła się w tym

ponura ironia, tak właśnie było.

Odwrócił spojrzenie od zwierciadła i przygotował

się. Nie musiał dokonywać żadnych specjalnych

czynności. Jak zwykle przywdział czarny strój,

zupełnie nie na miejscu za dnia, lecz bardzo

odpowiedni nocą. Kolor tajemnic i intryg. Kolor

śmierci. Nie potrzebował zwierciadła, by wiedzieć, jak

bardzo mu w nim do twarzy, jak bardzo pochlebia mu

ta barwa, jak do niego pasuje. Jego matce również

będzie do twarzy w czerni. Jaka matka, taki syn.

Znajdował się niedaleko od miejsca, do którego

Jones J.V. - Księga Słów t.2 - Zdradzony.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: