Upór po poznańsku – rzecz o własności.pdf - Ciekawostki - witmat1

Upór po poznańsku – rzecz o własności

Data publikacji: 03-3-2011 @ 3:41 pm

Facet się nazywa Bąkowski. Dariusz Bąkowski. Wszystkie możliwe urzędy, bitne generały

biurokracji się na niego zawzięły, a on nic, kurczaki sprzedaje. Kością w gardle stoją te

kurczaki od 15 lat kolejnym prezydentom Poznania i pomagierom z zaprzyjaźnionych

mediów (zgadnijcie których), a on nic. A wszystko dlatego, że się uparł.

W tym 1997 roku Bąkowski był (jest do dziś) właścicielem placyku o wymiarach 10 metrów na 6

metrów. Ale na placu Wiosny Ludów w Poznaniu, co oznacza, że w samiusieńkim centrum. Wpół

drogi między Starym Browarem pani Kulczykowej, a Starym Rynkiem. Kiedy powstał plan budowy

„Kupca Poznańskiego”, molocha wielobranżowej sprzedaży, nikt z inwestorów nawet nie brał pod

uwagę tak banalnej niedogodności, jak Bąkowski. A on na tych swoich metrach sprzedawał

kurczaki z rożna.

Inwestorzy „Kupca” wykupili wszystkich parcelowłaścicieli, przyszli do Bąkowskiego. A on, że nie

jest zainteresowany. A oni, że dobra kasa. A on, że nie potrzebuje kasy, bo na kurczakach ma – o

tyle! No to oni jeszcze więcej kasy dawali, a on ramionami tylko wzruszał. Potem oni chcieli

wzruszyć Bąkowskiego, pokazywali mu plan wielkiej inwestycji, której nie mogą postawić, bo jego

Bąkowskiego działka, to narożnik planowanego, wielkiego, nowoczesnego multiszkłoaluminium

projektu i budynku.

A on na to, że architekt musi zlikwidować narożnik tego na planie budynku, bo to jego działka, a on

– nie sprzeda i koniec. Uparł się.

Prasa (wiodący) przez wszystkie te lata obiektywnie wspomagała starania magistratu pisząc, że

„buda z kurczakami”, że wstyd i nieeuropa, że estetycznie wątpliwa etykieta na trakcie Stary Rynek

– Stary Browar, a Bąkowski nic, tylko sprzedawał kurczaki. Mało tego, zbiesił się i dorzucił stragan

z stanikami niewiadomego pochodzenia i parasolami. Zmieścili się.

Tymczasem postawili Kupca Poznańskiego. Z pokaźną szczerbą na narożniku, bo Bąkowski się nie

ruszył ani o pół metra. Na dodatek mordowany był oczywiście komisjami sanitarnymi i innymi

hitlerjugendami współczesności. I nic, choć chodów to raczej on po urzędach nie miał. Kurczaki

świeże, podatek zapłacony, nikt się nie skarży, możecie spadać. A przed wyborami stawiał na

swojej ziemi billboard, znad kurczaków ten billboard wystawał i w oczy kłuł co wrażliwszych. A po

wyborach wklejał tam komercyjne reklamy. Tablicę też za szkłem postawił i przyszpilał co

trafniejsze o sobie publikacje prasowe.

Dziś czytam, że Bąkowski dostał pozwolenie na… wybudowanie w tym miejscu kamienicy. Ale czy

będzie się budował…, nie jest powiedziane. Miał wyznać, że jeśli się tam pobuduje, to na parterze

będą kurczaki. O biustonoszach nie wspomniał.

Zawsze jak jestem w Poznaniu kupuję u niego kurczaka. U faceta, który wie co to własność i się

urzędom nie kłaniał. I was zachęcam do tego samego gestu – znajdziecie go bez problemu, bo

wszyscy w Poznaniu znają doskonale jego historię i miejsce, gdzie bez poszanowania dla poczucia

estetyki kolejnych rad miasta i prezydentów – żeni te swoje kuraki z „obskurnej budy” czy jak to

tam łaskawie ujmowali przez całe lata wysublimowani dziennikarze.

I staniki oczywiście. I staniki. [1]

oranje

Tags: market-economy-finance

Upór po poznańsku – rzecz o własności.pdf