Galwanizacja.doc

Galwanizacja – galwanizacja labilna.

1. Galwanizacja jest zabiegiem elektroleczniczy z wykorzystaniem prądu stałego, w trakcie zabiegu jony wewnątrz organizmy zaczynają się przemieszczać pod wpływem prądu w skutek tego dochodzi do przekrwienia tkanek.

2. Działanie elektrod:

Biegun ujemny, czyli katoda jako elektroda czynna działa zasadowo, drażni zakończenia nerwowe, pobudza ukrwienie, dzięki temu:

·         głęboko oczyszcza i zmiękcza skórę,

·         wspomaga złuszczanie,

·         zwiększa wydzielanie łoju poprzez usprawnienie krążenia, co korzystnie działa na skórę suchą. Poprawia stan cery odwodnionej, przyciągając płyny, działa korzystnie na cerę dojrzałą (działa pojędrniająco).

Biegun dodatni, czyli anoda, jako elektroda czynna działa kwaśno, jest więc bakteriobójcza, uspokaja zakończenia nerwowe, zmniejsza przepływ krwi, ujędrnia tkankę. Dzięki temu:

·         poprawia się kontur twarzy i ożywia zmęczoną cerę,

·         pomaga w usuwaniu grudek i krostek,

·         zwęża rozszerzone pory,

·         pomaga zmniejszyć rumień i objawy trądziku różowatego. Zmiana biegunowości elektrod powoduje odwrócenie reakcji chemicznych, jest to często konieczne pod koniec zabiegu, w celu przywrócenia odpowiedniego pH skóry.

3. Wskazania i przeciwwskazania do zabiegu:

Wskazania:

o       Nerwice naczyniowe skóry,

o       Nerwobóle,

o       Trądzik różowaty,

o       Teleagiektazje,

o       Odmrożenia,

o       Rozszerzone ujścia gruczołów łojowych.

Przeciwwskazania:

§         Ciąża,

§         Uczulenie na prąd galwaniczny,

§         Trądzik pospolity,

§         Stany ropne i alergiczne,

§         Stany gorączkowe,

§         Stosowanie maści lub kremów przed zabiegiem.

4. Technika wykonania zabiegu:

I/II Przygotowanie stanowiska pracy oraz klienta:

              - zdjęcie biżuterii,

              - upewnienie się, że klient nie ma kontaktu z metalowymi przedmiotami (np. poręcz fotela),

              - demakijaż twarzy, ponieważ czysta skóra zapewnia swobodny przepływ prądu,

              - wywiad oraz diagnoza skóry – wykluczenie przeciwwskazań,

              - zabezpieczenie pojedynczych uszkodzeń skóry np. wazeliną, aby odizolować je od prądu i zapowiedz nieprzyjemnym odczuciu związanym z ryzykiem oparzenia,

              - sprawdzamy aparat do GV, wyłącznik powinien być wyłączony, regulator natężenia na 0, a elektrody podłączone do odpowiednich biegunów,

              - przy galwanizacji twarzy jedną z elektrod trzyma w dłoniach klient (elektroda bierna (lub przypięta opaską do przedramienia), przy elektrodzie w formie metalowego pręta należy go owinąć grubą warstwą wilgotnej ligniny, a w przypadku elektrody płytkowej opaska musi być zwilżona, a pod opaską zwilżony podkład. Druga elektroda (czynna) np. w postaci grzybka, owinięta jest wilgotną watą/płatkiem kosmetycznym, a następnie przyłożona do policzka. Pamiętamy, aby elektrody umieszczać w taki sposób, aby nie wystąpiły efekty brzegowe – zachowanie odpowiedniej odległości.

III Przebieg zabiegu:

              - włączamy aparat, powoli zwiększamy natężenie, śledzimy wskaźnik miliamperomierza, aż do uzyskania odpowiedniej wartości, w okolicy głowy dawki słabe,

              - wykonujemy ruchy obrotowe, powolne, przy skórach cienkich od 4-6 min, przy tłustych i grubych od 6-10, w trakcie zabiegu informujemy klientkę o odczuciach, może to być lekkie kłucie, mrowienie lub uczucie ciepła w tym rejonie, jeżeli klient ma dużo wypełnień w zębach może odczuwać metalowy posmak. W czasie przepływu prądu elektroda czynna nie może utracić kontaktu ze skórą – będzie tzw. efekt błyśnięcia. Obserwujemy reakcje klienta oraz wskaźnik miliamperomierza, który powinien pozostawać prawie nieruchomo.

              - gdy kończymy zabieg powoli zmniejszamy natężenie, aż do 0, nie odsuwając elektrod od skóry.

- wyłączamy aparat i dopiero wtedy możemy zdjąć wszystkie elektrody.