Piąta Ewangelia.pdf

Piąta Ewangelia

Leonardo da Vinci (1452-1519) - Ostatnia wieczerza, 1495-97

KWIATY W MROKU EWANGELIA ŻYCIA DOSKONAŁEGO PRAWDA JEST ZNAKIEM A

CZYSTE SERCE POZNA GO ZWANA V EWANGELIĄ

W IMIĘ NAJŚWIĘTSZEGO, AMEN.

Tu zaczyna się Ewangelia Życia Doskonałego Jezusa-Marii, Chrystusa, potomka Dawida

przez Józefa i Marię według ciała, i Syna Bożego przez Boską Miłość i Mądrość według

Ducha.

Poprzez wszystkie czasy istnieje wieczna myśl, a ta myśl jest Słowem, a Słowo jest

czynem, a te trzy są jedno w wiecznym Prawie. A to Prawo jest u Boga, a Bogiem jest to

Prawo. Wszystkie rzeczy stworzone zostały przez Prawo, a bez niego nic się nie stało, co

się stało, w Słowie jest życie i materia, ogień i światłość. Miłość i mądrość są jedno ku

zbawieniu wszystkich. A światłość świeci w ciemności, a ciemność jej nie skryła. Słowo

jest życiodajnym ogniem, a przez swoje świecenie staje się ogniem i światłością w każdej

duszy, przychodzącej na świat. Jestem na świecie, a świat jest we mnie i świat o tym nie

wie. Przychodzę do swego własnego domu, a przyjaciele moi nie przyjmują mnie. Ale

wszystkim, którzy przyjmują i słuchają, dana jest moc, stać się Dziećmi Bożymi, i tak

samo tym którzy w święte imię wierzą, którzy nie z woli ciała i krwi, ale z Boga się

narodzili. A Słowo ciałem się stało i mieszka między nami, a myśmy widzieli świętość

jego pełną łaski. Oglądajcie Dobroć i Prawdę i Piękność Boga!

Rozdział I

Pochodzenie i poczęcie Jana Chrzciciela

1. Za dni Heroda, króla judzkiego, żył pewien kapłan imieniem Zachariasz ze zmiany

kapłańskiej Abiasza. Miał on za żonę jedną z córek Aarona, a na imię jej było Elżbieta.

2. Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga, postępując nienagannie według wszystkich

przykazań i ustaw Pańskich. Lecz nie mieli potomstwa, ponieważ Elżbieta była niepłodna,

a oboje byli już w podeszłym wieku.

3. I stało się, gdy sprawował służbę kapłańską przed Bogiem w kolejności przypadającej

nań zmiany, że według zwyczaju urzędu kapłańskiego na niego padł los, by wejść do

świątyni Pańskiej - Jovas i złożyć ofiarę z kadzidła. Cała zaś rzesza ludu modliła się na

dworze w godzinie ofiary.

4. Wtem ukazał się mu Anioł Pański, stojący po prawej stronie ołtarza kadzidlanego. I

zatrwożył się Zachariasz na jego widok, i lęk go ogarnął. Anioł zaś rzekł do niego: "Nie

bój się, Zachariaszu, bo wysłuchana została modlitwa twoja, i żona twoja, Elżbieta urodzi

ci syna, i nadasz mu imię Jan.

5. I będziesz miał radość i wesele, i wielu z jego narodzenia radować się będzie. Będzie

bowiem wielki przed Panem i nie będzie jeść mięsa ani pić napoju mocnego, a będzie

napełniony Duchem świętym już w łonie matki swojej.

6. I on nawróci wielu synów izraelskich do Pana, Boga ich. On to pójdzie przed nimi w

duchu i mocy Eliaszowej, aby nawrócić serca ojców ku dzieciom, a niewierzących ku

mądrości sprawiedliwych, przygotowując Panu lud prawy".

7. Wtedy rzekł Zachariasz do anioła: "Po czym to poznam? Jestem bowiem stary, a żona

moja w podeszłym wieku". A odpowiadając, anioł rzekł do niego: "Jam jest Gabriel,

stojący przed Bogiem, i zostałem wysłany, by do ciebie przemówić, i zwiastować ci tę

dobrą nowinę.

8. Otóż zaniemówisz, i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, kiedy się to stanie; wtedy

język twój będzie rozwiązany, bo nie uwierzyłeś słowom moim, które się wypełnią w

swoim czasie".

9. A lud oczekiwał Zachariasza, i dziwili się, że tak długo przebywa w świątyni. A gdy

wyszedł, nie mógł z nimi mówić, i oni poznali, że miał widzenie w świątyni; dawał im też

znaki, i pozostał niemym.

10. A gdy minęły dni jego służby, odszedł do domu swego. I po tych dniach była Elżbieta,

żona jego, poczęła, i ukrywała się przez pięć miesięcy, mówiąc: "Tak mi uczynił Pan w

dniach, kiedy wejrzał na mnie, by zdjąć ze mnie hańbę moją wśród ludzi".

Rozdział II

Niepokalane poczęcie Jezusa Chrystusa

1. A w szóstym miesiącu Bóg posłał Anioła Gabriela do miasta galilejskiego zwanego

Nazaret, do panny poślubionej mężowi, któremu było na imię Józef, z domu Dawidowego,

a pannie było na imię Maria.

2. A Józef był sprawiedliwym i rozumnym duchem, mężem, zdolnym w różnych pracach

w drewnie i pracach kamieniarskich. Maria zaś była delikatną i światłą duszą i tkała

zasłony dla świątyni. Oboje oni byli czyści przed Bogiem. Z nich obojga był Jezus-Maria,

zwany Chrystusem.

3. Anioł zaś przyszedłszy do niej, rzekł: "Bądź pozdrowiona, Mario, znalazłaś łaskę;

boskie bowiem macierzyństwo jest z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami i

błogosławiony jest owoc twego ciała".

4. A gdy go ujrzała, zatrwożyła się przy jego słowach i rozważała w swojej myśli, co by

mogło znaczyć to pozdrowienie. I rzekł do niej anioł: "Nie bój się, Mario, znalazłaś

bowiem łaskę u Boga. I oto poczniesz w łonie i urodzisz Syna, który będzie wielki i będzie

nazwany Synem Najwyższego.

5. I Pan Bóg da Mu tron Jego ojca Dawida, i będzie wiecznie królował nad domem

Jakuba, a królestwu Jego nie będzie końca".

6. Wtedy Maria rzekła do anioła: "Jak się to stanie, skoro nie znam męża?" I

odpowiadając, anioł rzekł Jej: "Duch święty zstąpi na Józefa, twego zaufanego, i moc

Najwyższego zacieni cię, o Mario; dlatego też To, co się z ciebie narodzi, będzie święte i

będzie nazwane Synem Bożym, a imię Jego na Ziemi będzie Jezus Maria; On bowiem

wybawi ludzi od grzechów ich, jeśli zawsze okazywać będą skruchę i posłuszni będą

prawu.

7. Przeto nie jedz także mięsa i nie pij mocnych napojów; albowiem Dziecko to będzie

poświęcone Bogu, już z łona matki swojej, i ani mięsa, ani silnych napojów nie przyjmie, i

nikt nie przyłoży nożyc do Jego głowy.

8. A oto, Elżbieta, ciotka twoja, mimo swego wieku także jest brzemienną i już jest w

szóstym miesiącu, ona, którą zwano niepłodną, porodzi syna". A Maria rzekła: "Otom ja

służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego". I odszedł od niej anioł.

9. Tegoż dnia ukazał się Anioł Gabriel Józefowi we śnie i rzekł do niego: "Bądź

pozdrowiony, Józefie, tyś jest wybrany; albowiem ojcostwo Boga jest z tobą.

Błogosławionyś ty między mężczyznami i błogosławiony jest owoc bioder twoich".

10. A gdy Józef zastanawiał się nad tymi słowami, był zmieszany; lecz Anioł Pański rzekł

do niego: "Nie bój się, Józefie, synu Dawida; albowiem łaskę znalazłeś u Boga, a oto

spłodzisz Syna i nadasz Mu imię Jezus-Maria; albowiem On zbawi lud swój od grzechów

jego".

11. A to się stało, aby się wypełniło, co Pan powiedział przez proroka mówiącego: "Oto

panna pocznie i porodzi Syna i nada Mu imię Immanuel, co się wykłada: Bóg w nas".

12. A gdy Józef zbudził się ze snu, uczynił, jak mu rozkazał anioł i poszedł do Marii,

zaślubionej sobie żony, i poczęła w łonie swoim Pana.

13. A Maria wybrała się w ornych dniach w drogę, i udała się śpiesznie do górskiej krainy,

do miasta judzkiego i weszła do domu Zachariasza, i pozdrowiła Elżbietę.

14. A gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, i

Elżbieta napełniona została Duchem Świętym, i zawołała donośnym głosem:

"Błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony owoc ciała twego.

15. A skądże mi to, że matka Pana mego przychodzi do mnie? Oto, gdym usłyszała głos

pozdrowienia twego, podskoczyło z radości dzieciątko w łonie moim. I błogosławionaś ty,

żeś uwierzyła. Albowiem wypełni się to, co ci Pan wypowiedział".

16. I rzekła Maria: "Wielbi dusza moja Wiekuistego, i rozradował się duch mój w Bogu,

Zbawicielu moim, bo wejrzał na uniżoność służebnicy swojej; oto bowiem odtąd uwielbiać

mię będą wszystkie pokolenia.

17. Bo wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, i święte jest imię Jego. A miłosierdzie

Jego z pokolenia w pokolenie nad tymi, którzy się Go boją.

18. Dokazał mocy ramieniem swoim, i rozproszył pysznych w zamysłach ich serc.

19. Strącił władców z tronów, a wywyższył poniżonych, łaknących nasycił dobrami, a

bogaczów odprawił z niczym.

20. On pomaga w miłosierdziu słudze swemu Izraelowi, jak powiedział do ojców naszych,

Abrahama i potomstwa jego na wieki".

21. Pozostała tedy Maria u niej trzy miesiące; po czym powróciła do domu swego.

22. A te są słowa, które Józef powiedział i rzekł: "Błogosławionyś Ty, Boże naszych ojców

i naszych matek w Izraelu; albowiem we właściwym czasie wysłuchałeś mnie, a w dniu

zbawienia dopomogłeś mi.

23. Albowiem Tyś powiedział: Strzec cię będę i uczynię cię zbawcą ludu, aby odnowić

oblicze świata i opuszczone miejsca z rąk szkodników uwolnić.

24. Abyś mógł mówić do pojmanych: Idźcie stąd i bądźcie wolni, a do tych, którzy kroczą

w ciemności: Ukażcie się w światłości. I paść się będą na ścieżkach radości, i nie będą

nigdy polować ani zabijać stworzenia, które Ja stworzyłem, by radowało się przede Mną.

25. Ci nie będą cierpiały głodu ani pragnienia, ani gorąco nie będzie im szkodzić, ani

zimno ich nie zniszczy. I uczynię drogę dla pielgrzymów na wszystkich moich górach, a

wyżyny moje będą wspaniałe.

26. Śpiewajcie, niebiosa, i raduj się, ziemio, a wy pustynie, rozbrzmiewajcie śpiewem!

Albowiem Ty, o Boże, jesteś zbawcą ludu swego i pocieszasz tych, którzy cierpieli

nieprawość".

Rozdział III

Narodziny Jana Chrzciciela i nadanie mu imienia. Hymn Zachariasza.

1 A gdy dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania, urodziła syna. I usłyszeli sąsiedzi i krewni

jej, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, i cieszyli się razem z nią.

2 A dnia ósmego zeszli się, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu nadać imię ojca jego

Zachariasz. Na to odezwała się matka jego i rzekła: "Nie tak, lecz nazwany będzie Jan". I

rzekli do niej: "Nie ma nikogo w rodzinie twojej, który by miał to imię".

3 Więc skinęli na ojca jego, jak je chce nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: Jan

jest imię jego. I zdziwili się wszyscy; zaraz też otworzyły się usta jego i język jego, i

począł mówić, chwaląc Boga.

4 I padł wielki lęk na wszystkich ich sąsiadów, a po całej górskiej krainie judzkiej

opowiadano o wszystkich tych wydarzeniach. Wszyscy zaś, którzy o tym słyszeli, wzięli to

do serca swego i mówili: "Czymże będzie to dziecię? Ręka Pańska (Jovas) bowiem była z

nim".

5 A Zachariasza, ojca jego, napełnił Duch Święty, więc prorokował tymi słowy:

"Błogosławiony Pan, Bóg Izraela; że nawiedził lud swój, i dokonał zbawienia jego. I

wzniósł nam próg zbawienia w domu Dawida, sługi swego. Jak od wieków zapowiedział

przez usta świętych proroków swoich.

6 Abyśmy wybawieni zostali od wrogów naszych i z ręki wszystkich, którzy nas

nienawidzą. Okazał miłosierdzie ojcom naszym, pomny na przymierze swoje święte.

7 I na przysięgę, którą złożył Abrahamowi, ojcu naszemu, że pozwoli nam, wybawionym

z ręki wrogów, bez bojaźni służyć Mu w świętobliwości i sprawiedliwości po wszystkie dni

życia naszego.

8 A ty, dziecię, prorokiem Najwyższego nazwane będziesz; bo pójdziesz przed Panem,

aby przygotować drogę Jego i dać ludowi Jego poznanie zbawienia przez odpuszczenie

grzechów ich.

9 Przez wielkie zmiłowanie Boga naszego, dzięki któremu nawiedzi nas światłość z

wysokości, by objawić się tym, którzy są w ciemności i siedzą w mrokach śmierci, aby

skierować nogi nasze na drogę pokoju".

10 A dziecię rosło i wzmacniało się na duchu, a posłannictwo jego było zakryte, aż do

dnia wystąpienia jego przed ludem izraelskim.

Rozdział IV

Narodzenie Jezusa Chrystusa

1 A narodzenie Jezusa Chrystusa takie było: I stało się w owym czasie, że wyszedł dekret

cesarza Augusta, aby spisano cały świat. A każdy mieszkaniec Syrii szedł, aby dać się

zapisać w miejscu swego pochodzenia; było to w połowie zimy.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: