GRUPOWANIE PRZEDMIOTÓW.
Moje – nie moje. Do kogo to należy?
(E. Gruszczyk – Kolczyńska
Wychowanie w Przedszkolu 2/1999)
Nauczycielka zgromadziła na dywanie przedmioty, które są własnością konkretnych dzieci i kilka, które należą do niej. Na przykład są tam:
- płaszczyki, buciki i czapeczki kilkorga dzieci
- torebka, buty, czapka, korale nauczycielki.
Może to być inny zestaw rzeczy, które dzieci znają. Nauczycielka przykrywa je kocem i zaprasza dzieci, żeby usiadły przed nią. Wyjmuje kolejno przedmioty spod koca, robi tajemnicza minę i pyta:
- Co to jest?...Czyje to jest?
Dzieci ustalają, do kogo należą przedmioty, a nauczycielka grupuje je zgodnie z regułą: osobno rzeczy Marysi, osobno Tomka, osobno Kasi i osobno jej własne. Kiedy to zostanie zrobione, otacza gestem każdą grupkę przedmiotów i stwierdza, czyje one są.
Mamla