Earthdawn - Nowa Thera.pdf - Earthdawn - Dodatki - elwaro

Nowa Thera

autor: Marcin ”Puenta” Sokulski

Szlachetny J?role!

Zgodnie z Twą prośbą zebrałem pewne wiadomości o Nowej Therze. Zastanawia mnie jednak

Twoje zainteresowanie tym miastem. Jest to stolica Vasgothii ? prowincji pozbawionej,

według naszych wiadomości większego znaczenia strategicznego. Wierzę, tym niemniej, że

Twoje decyzje są, jak zawsze, przemyślane. Niestety czas, który mi dałeś, był zdecydowanie

zbyt krótki na rzetelne i własnoręczne zebranie informacji. Tom o Imperium Therańskim,

przygotowany przez Merroxa po niedawnym sympozjum naukowym w Therze, nie zawierał

niestety zbyt wielu informacji o tym mieście. Prawdopodobnie tylko dzięki opiece Pasji

zdarzyło się coś, co znacznie przyspieszyło moją pracę. W Throalu pojawił się pewien młody

przedstawiciel społeczności theraalhar z Maraku, który szukał kontaktu z nami. Oczywiście

nie bezpośrednio z Okiem, ale z władzami królestwa.

Talib Il Archimon w swoim dalekim kraju słyszał o pewnych stosunkach utrzymywanych w

przeszłości między nami, a Górskim Cieniem i Lodoskrzydłym. W zamian za skontaktowanie

go z którąś z tych bestii, podzielił się swymi wiadomościami o Nowej Therze, którą był opuścił

bezpośrednio przed przybyciem do Barsawii. Nie znamy dobrze motywów jego postępowania.

Podejrzewamy, że może się ono wiązać z toczącym się obecnie w Maraku powstaniem

przeciwko therańskim okupantom. Ale trzeba się jeszcze o tym upewnić. Oczywiście nie

zdradziliśmy mu nic więcej oprócz kilku niejasnych wskazówek. Skierowaliśmy go natomiast

do pomocy pewnej grupce adeptów, w której są dwaj nasi agenci. To pozwoli nam mieć go

cały czas na oku.

Pozwoliłem sobie na tematyczne posegregowanie informacji o mieście. Proszę, oto co nam

przekazał Talib.

Ogólne informacje o mieście:

Spędziłem w Vasgothii niezbyt wiele czasu. Mój pobyt tam nie ograniczał się jednak

wyłącznie do gościny u mojego gospodarza i do rozmów z nim. Poświęciłem również kilka

chwil na zwiedzenie okolicy i zapoznanie się z miejscowymi ciekawostkami, w związku z

czym mogę wam opisać Nową Therę, w stopniu, w jakim dane mi było ją poznać.

W momencie zbliżania się do miasta Dawca Imion odnosi wrażenie, że przybywa do podłej i

zatęchłej dziury. Zwłaszcza jeśli wcześniej wychował się w Marakazarze i często bywał w

innych z pozostałych Czterech Miast, a już w szczególności, jeśli leci właśnie statkiem

powietrznym z samej Wielkiej Thery. Ale rozumiem, że mieszkańcy Barsawii mogliby się

nim zachwycać. Zresztą przyznam, że po spędzeniu kilku tygodni w Nowej Therze zmieniłem

odrobinę swoje zdanie. Ale wszystko po kolei…

Miasto położone jest na prawym brzegu Naetoedy - jednej z dwóch głównych rzek prowincji,

wypływającej z gór Karalkspur. Przed Pogromem, oraz kiedy zostało przykryte chroniącą je

kopułą z żywiołów, leżało o jakiś kilometr od niej. Po Długiej Nocy zdołało się trochę

rozrosnąć i dotrzeć do jej brzegów, mimo problemów demograficznych związanych z tym, co

miejscowi nazywają Straszliwym Pragnieniem. Rozrost nastąpił zresztą głównie w kierunku

północnym, a reszta granic pozostała z grubsza taka sama jak setki lat temu. Ilość

mieszkańców miasta aktualnie odrobinę przekracza trzydzieści tysięcy. Nie jest to zbyt

zawrotna liczba. Słyszałem, że w Indrissie lub Kataju niektóre wioski mogą być tej wielkości.

Thera zbudowana jest z kilku różniących się od siebie rejonów. Rozmieszczone są one jednak

dosyć niestandardowo, gdyż w sposób pierścieniowy. Każda następna dzielnica otacza

poprzednią. Oczywiście występują też pewne różnice wewnątrz poszczególnych sfer miasta,

w zależności od rodzaju i bogactwa Dawców Imion zamieszkujących daną okolice. Zresztą

sam podział i nazewnictwo tych rejonów, czy też dzielnic jest nieformalne, i usłyszałem je

dopiero od zaprzyjaźnionego na miejscu elfa Luciusa.

Dzielnica centralna i jej mieszkańcy:

Centralna dzielnica stolicy Vasgothii pozostała w większości taką, jaką wybudowali ją

Theranie jeszcze w zamierzchłych czasach, kiedy miasto miało przede wszystkim wywierać

wrażenie na barbarzyńskich plemionach zamieszkujących te ziemie. W samym jej środku

znajduje się widoczna z daleka, ogromna iglica, mierząca znacznie ponad 100 metrów

wysokości.. Jej czubek stanowił niegdyś podparcie dla kopuły ochronnej skrywającej miasto

przed Horrorami. Przyznam, że nie spotkałem się wcześniej z takim sposobem zabezpieczenia

przed Pogromem ? ani w miastach Maraku, ani w Stolicy Imperium, ani nawet w żadnej z

ksiąg poświęconych rytuałom chronioniącym przed astralnymi bestiami.

Iglica została zrobiona z jednego fragmentu jasnej barwy kamienia, i wyrzeźbiona tak, by jej

podstawą był pięciokąt, jaki powstanie po połączeniu ramion idealnie symetrycznego

pentagramu. Bez wątpienia Therańscy magowie musieli użyć potężnych zaklęć by znaleźć i

przetransportować tak duży blok skalny, oraz by go ukształtować bez najmniejszego błędu.

Na każdej ścianie iglicy wyrzeźbione są runy ochronne, nadające moc kopule. Od wysokości

około siedemdziesięciu metrów, tam gdzie słup zaczyna się zwężać, rozpoczyna się ciąg run

pokrytych esencją żywiołów. Każda jego ściana pokryta jest esencją innego żywiołu.

Najwyższe runy całe są pokryte orichalkiem. Według mojego gospodarza - Arcaniona iglica

jest wciąż zupełnie sprawna i wystarczyłoby jedynie odprawić rytuał, by z znów przemienić

miasto w cytadelę.

Obiekt ten okala niezwykle zaprojektowany park, będący dowodem na to, że nawet w takich

rejonach, można zadbać o piękno. Stoją w nim marmurowe i spiżowe posągi przedstawiające

Elianara Messiasa, Kearosa Navarima, oraz kilku Najwyższych Gubernatorów Thery i

trzynastego Gubernatora Vasgothii ? orka Pulnietrala zwanego Sympatycznym. Ten ostatni

pomnik wyjątkowo upodobało sobie miejscowe ptactwo jako obiekt nieustannych ataków. A

wiecie chyba w jaki sposób ptaki atakują pomniki?

Wokół ogrodu rozciąga się właśnie to, co miejscowi nazywają dzielnicą centralną, bądź też

dzielnicą bogaczy. Dwoma największymi obiektami tego sektora są stojące w pobliżu siebie

therańskie piramidy schodkowe. Przez kilkaset lat były one pracowicie rozbudowywane, tak,

że nie wiadomo gdzie zaczyna się jedna, a kończy druga. Pierwsza to siedziba gubernatora

Vasgothii. Sąsiaduje z nią zaś baza operacyjna Domu Gascilium, znajdująca się obok, gdyż

od czasu podporządkowania sobie prowincji przez Gasciliumów niemal każdy Gubernator

pochodził z tego therańskiego Domu Szlacheckiego. Nawet w trakcie Pogromu, kiedy niemal

wszyscy Theranie opuścili miasto, wierni zausznicy Domu Gascilium zamieszkiwali te

budowle i na swój sposób pomagali w zlewaniu się ich w jedną całość.

W siedzibie operacyjnej Gasciulimów mieszka faktyczna władczyni Vasgothii ? Pularva

Grotuun. Widziałem raz tą orczycę i mógłbym przysiąc, że wyglądała jak żywotrup. Nie

sądzę by jakikolwiek Horror budził taki postrach wśród średniozamożnych mieszkańców

prowincji, co ona. Decyduje o niemal wszystkich istotnych sprawach politycznych i

gospodarczych na terenie kraju. Ma też kilka dziwactw, takich jak niechęć do wszelkich form

tego co rozumie za rozpustę, wstręt do przebywania na świeżym powietrzu, czy wyżywanie

się na Dawcach Imion postawionych niżej od niej. Słyszałem, że kazała kiedyś wychłostać

dwoje służących, których przyłapała na pocałunkach. Przypuszczam, że została mianowana

na dyrektora operacyjnego Domu w prowincji dlatego, że ta funkcja zaspokajała jej ambicje i

pozwalała umieścić ją z dala od stolicy Imperium i tamtejszej polityki

Innym ciekawym mieszkańcem piramidy jest podobno Ferguntz ? jeden w wielu synów

Pularvy. Piastuje on stanowisko szefa zaopatrzenia Domu tej prowincji. Faktycznie oznacza

to, że nie ma żadnej władzy. I tak jego decyzje dowolnie zmienia matka. Tym niemniej, to on

był najbardziej zainteresowany stanowiskiem gubernatora, po wypadku jaki spotkał

poprzedniego. Na skutek typowych politycznych zagrań w Therze, został nim jednak jego

brat Enzwintz. Ferguntz, nie mogąc się z tym pogodzić, przybył do miasta i zajął pierwsze

wolne stanowisko. Arcanion wspominał, że ork buduje sieć zaufanych informatorów i chce

doprowadzić do usunięcia brata. Dziwne więc, że do tej pory nie było żadnej próby zamachu.

Widać sytuacja ma być rozegrana inaczej. Być może to kwestia powiązań rodzinnych, ale kto

zrozumie politykę Theran w takich sprawach. W bazie przebywa jeszcze niemal nieustannie

cała zgraja wszelkiej maści polityków i innych urzędników Domu Gascilium. Wiele miejsca

zajmują tam właśnie pokoje mające pomieścić różnych tymczasowych mieszkańców.

Podobno też gdzieniegdzie są poukrywane małe przedmioty z zamkniętymi w nich duchami,

które mają za zadanie słuchać. Cóż… Jeszcze raz wspomnę, że to Theranie i ich polityka.

Sami rozumiecie.

Gubernator Enzwintz w przeciwieństwie do swojego brata jest zaś podobno mało

zainteresowany swoim urzędem. Jeśli musi przedsięwziąć coś we własnym zakresie, robi się

rzekomo wielce niesympatyczny. Najbardziej odpowiadają mu zadania polegające na

sporządzaniu raportów lub tworzeniu statystyk. Byłem świadkiem jednego z dorocznych

przemówień gubernatora z okazji rocznicy zapieczętowania cytadel Vasgothii, i przyznam, że

robił wrażenie takie, jak każdy urzędnik. Na pierwszy rzut porządny, nie przesadnie

wystrojony i straszliwie nudny!

Aktualnie najistotniejszym mieszkańcem siedziby gubernatora, nie licząc jego samego, jest

Akarenti Vasgothii ? ork zwany Klehowa. Ani odrobinę nie przypomina M?zyu z Maraku.

Można by go wziąć za odbicie gubernatora, ale dodatkowo posiada jeszcze kilka

niesympatycznych cech. By się wykazać przed Pularvą, która nie znosi jakichkolwiek złych

wieści, a wręcz przeciwnie ? musi raz na jakiś czas dostać dobrą nowinę, rozwinął dosyć

specyficzną działalność. Konfiskuje wszystkie znalezione przez jego ludzi sprośne historyjki i

wiersze. Oczywiście dotyczy to wyłącznie zwykłych, nisko postawionych mieszkańców

prowincji, a nie Dawców Imion mogących się bądź wykupić, bądź jawnie sprzeciwić jego

nakazom. Po każdej takiej większej akcji, leci do Pularvy z wywieszonym językiem i składa

raport. Następnie rozprowadza te prace na czarnym rynku. A po kilku miesiącach są one

niejednokrotnie znów konfiskowane. Zgarnia on na tej działalności niemałą ilość srebrników.

Ale dla wpływowych jednostek jest to najwidoczniej bez znaczenia, skoro nikt o tym jeszcze

nie doniósł pomarszczonej orczycy.

Te informacje w większości można było wyczytać już z materiałów dostarczonych Wielkiej

Bibliotece przez T?sanas V?shale, ale dobrze zyskać ich potwierdzenie z innego źródła.

Budowlą, która najbardziej mnie zaciekawiła na tle całego miasta, jest rezydencja mojego

wspominanego już parokrotnie gospodarza. Miałem zaszczyt i przyjemność mieszkać u

elfiego maga Arcaniona. Być może doszły już do was jakieś słuchy o nim. Jeśli nie, to

pokrótce go przedstawię. W całej Therze jeszcze do teraz mówi się o nim jako o najbardziej

obiecującym Pasterzu Niebios wszechczasów. Oczywiście wygląda młodo jak większość

elfów, ale podejrzewam, że nie przekroczył jeszcze połowy przeciętnej długości życia tej

rasy. Nie są mi znane powody dla których opuścił stolicę imperium i wycofał się z życia

publicznego. Pewne jest jednak, że Theranie stracili dużo na tym fakcie.

Posesja, której właścicielem jest Arcanion, mogłaby pomieścić na swoim terenie małe

osiedle. Znajduje się na niej jednak jedynie względnie nieduży parterowy budynek

zbudowany głównie z białego marmuru. Z daleka jego wygląd jest nieco zbyt ascetyczny jak

na tą dzielnicę. Białe, pozornie nie zdobione niczym ściany, po zbliżeniu się do nich na jakiś

metr okazują się być pokryte dokładnie malutkimi płaskorzeźbami z motywami roślinnymi.

Wokół budynku, w promieniu jakichś dwustu metrów, rozciąga się to, co Arcanion dumnie

nazywa swoim ogrodem. Cóż… Powiem, że jest to najzwyklejszy w świecie trawnik. Nie

rośnie na nim nawet jeden kwiatek, chwast, czy inna roślina z wyjątkiem trawy. Inna sprawa,

że w ciągu mojego pobytu jej długość nie uległa najmniejszej zmianie. Tak, jakby ktoś

codziennie ją kosił. Podczas gdy nikt tego nie robił. Jestem w każdym razie przekonany co do

tego. Przez ten ?ogród? prowadzi jedynie wąska kamienista ścieżka od ulicy do drzwi, z

którymi wiąże się kolejna ciekawostka. Nie mają one żadnych zamków i otwierają się same

kiedy ktoś tylko do nich podejdzie. Oczywiście nie mam pojęcia czy tak się dzieje w każdym

wypadku. Raczej niewielu złodziei jest na tyle głupich by chcieć się tam włamać, a i inni

goście specjalnie często nie odwiedzają Arcaniona.

Przybyłem do Vasgothii głównie po to, by porozmawiać z nim na temat jego osławionego

zwycięstwa nad smokiem. Oczywiście okazało, że sytuacja wyglądała odrobinę inaczej, niż to

opisują therańskie księgi. Arcanion przygotowywał się do tej walki przez dwa lata. A też

Twórca Imion, którego zaatakował, dopiero osiągnął wiek dorosły, więc jego potęga była

daleka od legendarnej. No i elf wcale nie zabił go z zimną krwią, jak słyszałem wcześniej…

ale to mogę wam opisać w zamian za inną przysługę. Wspomnę tylko, że po tej potyczce

udało mu się zaprzyjaźnić z gadem i przez kilka lat utrzymywali kontakt. Nie sądzę jednak by

wyjawił mi wszystko odnośnie powiązań i kontaktów z tym stworem. Nie wiem także gdzie

on się teraz podziewa.

Wracając do Arcaniona… Zaczynał on swoją karierę adepta jako Iluzjonista, ale porzucił tą

dyscyplinę na rzecz magii czarodziejskiej i magii żywiołów. Fakt ten okazał się dla mnie

szczęśliwy o tyle, że gdy wyjeżdżałem z Nowej Thery, mój gospodarz sprezentował mi jedną

z relikwii, które zdobył lata temu w Indrissie. Ta błyskotka była podobno noszona przez

jednego z tamtejszych thibomata i zwiększa znacząco możliwości Iluzjonistów. Arcanionowi

najwidoczniej przestała być potrzebna. A ja jestem zaszczycony, że okazałem się godny

takiego daru. Swoją drogą nie wiem, jak można było porzucić własną dyscyplinę i podjąć się

dwóch nowych. Słyszałem, że jedynie obsydianie poza Marakiem potrafią być adeptami aż

tylu, ale wy zapewne macie jakieś lepsze informacje o tym.

Elf w swoim czasie znany był z tworzenia wielce zmyślnych przedmiotów magicznych, ale

przestał się tym zajmować. Zdołałem jedynie rzucić okiem na wzorzec jego laski i już jedynie

po stopniu jego skomplikowania mogę stwierdzić, że musi mieć niezwykłą moc. Ale też i jej

wygląd świadczy o kunszcie twórcy. Surowe drzewo obite jest srebrem z wytłoczonymi w

nim runami wypełnionymi orichalkiem. W dwóch trzecich długości srebro płynnie przechodzi

w drewno. Nie mam pojęcia jak uzyskał taki efekt, ale jest oszałamiający! Samo drewno

układa się w kształt gałęzi, której liście oplatają nieduży kryształ świetlny. Chciałbym

zobaczyć pozostałe z niemal legendarnych już dawnych tworów Arcaniona, jeżeli choć w

połowie są tak piękne.

Najbardziej zaciekawił mnie jednak przyjaciel często towarzyszący elfowi. Mnie dane było

zobaczyć go tylko dwa razy, ale zakładam, że o wiele częściej był obok. Wydaje się wam

zapewne, że jedynie Dawcy Imion z naszej sfery egzystencji mają naturę badaczy. Otóż

okazuje się, że i niektóre istoty o wiele bardziej dla nas egzotyczne są zaciekawione światem.

Albo raczej mógłbym powiedzieć ? różnymi światami. Pewien duch żywiołu powietrza

okazał się równie ciekawską osobą jak skrybowie z Wiecznej Biblioteki Thery, albo waszej

Wielkiej Biblioteki. Badając zagadki istnienia, przemierzył kilka sfer astralnych, aż dotarł do

naszego świata. Tutaj natknął się właśnie na Arcaniona, który był pierwszą osobą potrafiącą

go zrozumieć. Od tego czasu uzyskuje on od niego wyjaśnienia co do obserwowanych w

naszym świecie zjawisk, a w zamian nauczył elfa wielu czarów i znacznie poszerzył jego

zrozumienie wszechświata.

W Nowej Therze przebywa jeszcze zwykle kilkoro innych Pasterzy Niebios. Podobno na stałe

mieszka tutaj jeszcze dwóch tych magów, a często przybywają także inni w jakimś, sobie

tylko znanym, celu. Takie Vasgothiańskie tajemnice jak osławione Wieże albo Ciemny Las i

znajdujące się w nim pozostałości rzekomej walki Pasji z Horrorami ściągają tutaj

zainteresowanych nimi potężnych Dawców Imion. Akurat dzień przed moim wyjazdem z

prowincji do Arcaniona przyjechał pewien T?skrang. Pasterz Niebios T?salnosthoup chciał

prosić elfa o pomoc w odnalezieniu smoczycy Twardej Skóry. Ten jednak stanowczo mu

odmówił i nakazał opuszczenie rezydencji.

Wspominany Arcanion faktycznie jawi się jako potężny mag, z którym warto nawiązać jakiś

kontakt. Specjalnie sugerowałem Talibowi by dokładniej go opisał. Ale koniecznie trzeba

zachować ostrożność. Nie wiadomo czy rzeczywiście zerwał wszelkie kontakty z Therą. A

nawet jeśli tak się stało, to ciekawe, jakie fakty za tym stoją. Szkoda, że nasz informator nie

posiadał większej wiedzy o innych Pasterzach Niebios. Zwłaszcza tych którzy mieszkają w

mieście na stałe.

Ostatnim wartym uwagi budynkiem w tej dzielnicy jest Biblioteka Vasgothii. Jej nazwa brzmi

niezwykle dumnie, prawda? Mieści się w wysokim prostokątnym budynku pokrytym

typowymi dla Theran zdobieniami. A wnętrze? Niestety nie ma tutaj zbyt wielu oryginalnych

woluminów. Najwidoczniej Naczelni Bibliotekarze Vasgothii nigdy nie przykładali się do

swojej pracy. Zmieniło się to niedawno, kiedy funkcje tę przejął krasnolud powiązany z

therańskim Domem Thaloss ? Arganti Otwarta Księga. Postanowił zdecydowanie poszerzyć

zbiory swojego przybytku. Zatrudnił skrybów do opisywania zwyczajów dzikich plemion

prowincji, zbiera informacje o innych częściach świata, stara się skupywać księgi od

podróżnych i z innych bibliotek. Jest to doskonały sposób by się wzbogacić, jeżeli jest się

przybyszem z odległych stron, zaopatrzonym w jakieś obce materiały naukowe. Pozostaje

pytanie jakim cudem w ostatnim czasie tak bardzo zwiększyły się fundusze Biblioteki. Ale

nie mnie to wiedzieć.

Dzielnica Kupiecka:

Obszar znajdujący się wokół dzielnicy centralnej to dzielnica kupiecka. Mieści się tam

większość ośrodków handlowych miasta i mieszkają bogatsi Dawcy Imion. Znaczna część

tutejszych domów zbudowana jest już z drewna, a czasami ze zwykłego kamienia. Miejscem

gdzie najlepiej jest zaopatrzyć się w towary są jednak nie sklepy, a targowisko miejskie.

Można tu znaleźć mnóstwo rzeczy, począwszy od artykułów spożywczych pochodzących z

bogatych farm prowincji, poprzez magiczne przedmioty wydobyte z Wież, aż do

sporadycznie pojawiających się wyrobów luksusowych z innych krajów. Oczywiście kwitnie

tam również handel niewolnikami. Rzecz jasna nie byłem zainteresowany takimi ?dobrami?,

więc nie mogę nic na ten temat powiedzieć.

Byłbym sceptycznie nastawiony co do tego ostatniego stwierdzenia Il Archimona. O ile nam

wiadomo, w Maraku niewolnictwo jest równie powszechną praktyką jak w Therze.

W pobliżu targowiska położony jest plac z dwoma słupami cumowniczymi przeznaczonymi

dla statków powietrznych. Właśnie do jednego z nich przybił okręt, którym dotarłem do

miasta. Te wzniesione z granitowych bloków budowle są wysokie na niemal pięćdziesiąt

metrów, a ich średnica wynosi ponad dziesięć metrów. Na górze, przy wystających z brzegu

słupów kładkach, cumują statki powietrzne, a można się tam dostać albo szerokimi

biegnącymi wewnątrz schodami albo za pomocą wind towarowych zbudowanych na

Earthdawn - Nowa Thera.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: