Trzylatek w przedszkolu.pdf

Beata Brucka

TRZYLATEK W PRZEDSZKOLU

– JAK ZŁAGODZIĆ KŁOPOTY ADAPTACYJNE DZIECKA.

„ .... mów dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi.”

/ Janusz Korczak/

Jestem nauczycielką z dwudziestoletnim stażem. Przez większość

dotychczasowych lat zawodowych pracowałam ze starszymi

przedszkolakami. Można, więc sobie wyobrazić, jak wielki niepokój

wywołała we mnie informacja, że od nowego roku szkolnego

wspólnie z koleżanką mamy rozpocząć pracę z najmłodszą grupą, z

Maluszkami. Zdałyśmy sobie sprawę, że do nowego wyzwania i

zadania musimy się solidnie przygotować. Obecnie mamy już

wszystko za sobą – wiadomo „ najtrudniejszy pierwszy krok..” –

Można, więc podzielić się własnymi spostrzeżeniami i

doświadczeniami.

Ustaliłyśmy, że pierwszy kontakt nawiążemy tylko z Rodzicami

naszych przyszłych przedszkolaków i że nastąpi on jeszcze w czerwcu

przed wakacjami. Zaprosiłyśmy gości do naszej przyszłej sali – dzięki

temu mogli zapoznać się z jej wyglądem, wyposażeniem i zapleczem

(łazienka, schowek na leżaki). Przede wszystkim chciałyśmy, aby

Rodzice mieli możliwość poznać nieco bliżej osoby, z którymi Ich

pociechy będą spędzały większość czasu w przedszkolu.

Nasze pierwsze spotkanie miało charakter informacyjny.

Większość Rodziców pierwszy raz oddawało swoje dziecko do

przedszkola. Ważne było, więc, aby omówić i wyjaśnić z Nimi pewne

sprawy, uspokoić i zachęcić do współpracy. Zależało nam na tym, aby

w jak największym stopniu ułatwić małym dzieciom przekroczenie

przedszkolnego progu, aby we wrześniu uniknąć niepotrzebnych

sytuacji.

Zasygnalizowałyśmy Rodzicom kilka spraw związanych z

społeczną i emocjonalną

dojrzałością trzylatka oraz pewne kwestie organizacyjne. Dotyczyły

one m. in.:

Û mowy dziecka: należy dążyć do tego, by dziecko mówiło w

sposób zrozumiały dla otoczenia; rodzice nie powinni wyręczać

dziecka w mówieniu, zgadywać jego potrzeb, niech mówi samo!

Dorośli powinni mówić do dziecka wyraźnie, prostym językiem,

unikając udziwnień i zdrobnień językowych. Warto również

powoli eliminować ze słownika dziecka jego neologizmy, czyli

zwroty, które samo stworzyło i tylko najbliżsi potrafią je

zrozumieć.

Û spożywanie posiłków : zaproponowałyśmy, aby zrezygnować z

miksowania potraw, krojenia kanapek w „wagoniki”, należy

zachęcać dziecko do samodzielnego zjadania posiłków ( w tym

gryzienia i przeżuwania potraw); warto zrezygnować z

karmienia dziecka i poprosić, aby samo posługiwało się łyżką;

zachęcać, aby piło napoje z kubka.

Û samoobsługa : w tej kwestii zachęcałyśmy, aby pozwolić dziecku

na samodzielne mycie twarzy i rąk; zwróciłyśmy uwagę jak

ważne jest zgłaszanie na czas potrzeb fizjologicznych i

samodzielne korzystanie z toalety lub nocnika, ( warto podczas

wakacji zrezygnować pampersów, – jeśli dziecko jeszcze je nosi).

Zaproponowałyśmy, aby rodzice nie ograniczali chęci

usamodzielniania się dziecka w zakresie ubierania się i

rozbierania – im szybciej nauczy się tych czynności, tym

wcześniej nie będzie uzależnione od pomocy innych i poradzi

sobie samo.

Û ubiór: uczuliłyśmy rodziców, aby ubierać dzieci w niekrępującą

ruchów odzież, łatwą do zdejmowania. Należy liczyć się z tym,

że podczas zabaw, posiłków dziecko ma prawo pobrudzić się –

ubrać, więc je tak, aby nie żałować ubrudzonej, zniszczonej

odzieży. Warto, w półce w szatni zostawić coś do przebrania

dziecku, gdyby zdarzyła się mu jakaś „wpadka”.

Û poobiedni odpoczynek: wyjaśniłyśmy rodzicom, jak ważne dla

zdrowia dziecka, jego psychiki jest wyciszenie organizmu po

obiedzie. Dzieci leżąc słuchają bajek, muzyki relaksacyjnej,

odpoczywają – zasypiają te, które chcą.

Û rozmowy: zwróciłyśmy uwagę na to, jak ważne jest pozytywne

nastawienie dziecka do przedszkola, poprzez rozmowę rodzice

mogą wyjaśnić dziecku, dlaczego ma chodzić do przedszkola, co

je tam czeka, że zostanie pod opieką innych osób; poprosiłyśmy,

aby w żadnym wypadku rodzice nie straszyli dziecko

przedszkolem – to dla nas stracona pozycja; równie

niepożądane jest składanie przez rodziców obietnic bez

pokrycia: „ zaraz po ciebie wrócę, idę tylko do sklepu, itp.” My

wiemy, ze rodzic przyjdzie po dziecko dopiero za kilka godzin,

ale dziecku ten czas będzie dłużył się w nieskończoność,

zaburzając w nim poczucie bezpieczeństwa.

Û rozstanie: zaproponowałyśmy, aby rodzice nie przedłużali

momentu pożegnania się z dzieckiem, nawet, jeśli płacze i z

oporem wchodzi do sali. Dziecko ma prawo wyrażać swoje

niezadowolenie i sprzeciw – dzieje się coś, czego nie zna, boi się

i potrzeba trochę czasu, aby zaakceptowało tak radykalne

zmiany w swoim życiu. Nie warto krążyć pod drzwiami, oknami

sali, zaglądać do środka – to również nie pomoże dziecku w

pogodzeniu się z nową sytuacją.

Û wytrwanie na „placu boju”: poradziłyśmy rodzicom, aby na

pierwsze dni uzbroili się w cierpliwość i wytrzymałość. Dziecko

będzie w różny sposób demonstrować swoje niezadowolenie –

jeśli rodzice ulegną mu i nie zostawią w przedszkolu zabierając

do domu, to z każdym dniem będzie im coraz trudniej

przekonać dziecko do pozostania w sali. Jedno ustępstwo

spowoduje następne.

Û przebieg dnia w przedszkolu : przedstawiłyśmy, jak wygląda

dzień w naszej placówce, dzięki temu rodzice będą mieli

orientację, co ich dziecko robi w danej chwili.

Wspólnie z Rodzicami ustaliłyśmy, że dzieci będą przynosiły ze sobą

do przedszkola swoje ulubione pluszowe maskotki – przytulanki;

będzie im z nimi raźniej a poza tym będą bardzo przydatne podczas

poobiedniego odpoczynku.

Nasze spotkanie chciałyśmy wykorzystać również na to, aby

uzyskać od Rodziców informacje na temat ich dziecka – na kartach

zgłoszeń do przedszkola są skąpe dane o dziecku, dotyczą daty

urodzenia i miejsca zamieszkania, itp. W związku z tym

przygotowałyśmy ankietę ( załącznik 1), którą rozdałyśmy gościom do

wypełnienia. Dzięki temu uzyskałyśmy nieco więcej informacji o

naszych przyszłych wychowankach.

Ponadto każdemu z Rodziców wręczyłyśmy kartki z informacją, w

jaką „wyprawkę” mają zaopatrzyć swoje dziecko. Uwzględniłyśmy w

niej m. in.:

Û kapcie;

Û piżamka

Û zapasowa bielizna; ( na wszelki wypadek); warto oznaczyć

Û bluzka, spodnie na zmianę; ( gdyby coś się wylało)

Û śliniak; ( jeśli potrzebuje);

Û pampersy, smoczek; (jeśli używa i nie potrafi bez nich żyć);

Û maskotka;

Zaproponowałyśmy, że następne spotkanie zorganizujemy pod

koniec wakacji, ale tym razem Rodzice przyprowadzą ze sobą nasze

przyszłe maluszki. Chciałyśmy, aby w towarzystwie swoich

najbliższych dzieci przyzwyczajały się do nas, do nowego miejsca.

Zależało nam, aby dzieci poczuły się pewniej i bezpieczniej, aby

nabrały do nas zaufania. Pragnęłyśmy stworzyć sytuacje do lepszego

poznania się. Rodzice zaakceptowali naszą propozycję i ustaliliśmy

datę naszego następnego spotkania w znacznie większym gronie.

Mają w nim wziąć udział niania oraz woźna oddziałowa, które będą

pracowały w grupie maluszków od września.

SCENARIUSZE SPOTKAŃ:

DZIEŃ I

1. Schodzenie się uczestników, goście wypisują wizytówki z

imieniem dla siebie i swojego dziecka; przyklejają kartkę do

bluzki.

2. Powitanie przybyłych, ustawienie w kręgu, przedstawienie

swego imienia.

3. Przedstawienie dzieciom lalki Agatki i maskotki kotka;

wysłuchanie piosenki zaśpiewanej przez nauczycielkę pt.

„Kotek Puszek”; zachęcenie dzieci do rozmowy o kotku.

4. Zaproponowanie zabawy ruchowej z czworakowaniem „

Kotek”; dzieci naśladują ruchem kotka, miauczą.

5. Zabawy w sali wg zainteresowań dzieci; bawią się z

rodzicami, nawiązują kontakty z innymi dziećmi; próby

rozmów nauczycielek z dziećmi.

6. Zakończenie spotkania.

DZIEŃ II

1. Schodzenie się uczestników, przygotowanie wizytówek,

jw.

2. Ustawienie w kręgu, powitanie gości i przedstawienie

swego imienia.

3. Wspólna zabawa przy piosence „Jedzie pociąg...”, na

początku śpiewano całą piosenkę, następnie na melodię

śpiewano zgłoski: „puf, tur, buch,...”itp.

4. Zaproponowanie gościom zajęć z malowaniem, rysowaniem,

lepieniem wg wyboru, chętne dzieci wspólnie z rodzicami

podejmują działanie.

5. Zabawy w sali w miejscach wybranych przez dzieci, w

dalszym ciągu nawiązywanie znajomości, poznawanie się

nawzajem.

6. Zakończenie spotkania.

DZIEŃ III

1. Schodzenie się uczestników.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: