Sieci Okablowanie Strukturalne.pdf

(972 KB) Pobierz
internet1.PDF
Okablowanie strukturalne budynków
Molex Premise Networks Technical Documents
Geneza powstania okablowania strukturalnego
W celu zrozumienia istoty okablowania strukturalnego i przyczyn jego powstania, nale¿y przyjrzeæ siê systemom komputerowym oraz okablowaniu
stosowanym w po³owie lat siedemdziesi¹tych.
By³y to pocz¹tki sieci komputerowych. Wiêkszoæ firm posiada³a na swoim wyposa¿eniu tylko jeden komputer centralny oraz kilka pod³¹czonych do niego
terminali. Zwi¹zane to by³o z bardzo wysokimi kosztami samego sprzêtu komputerowego oraz brakiem wystarczaj¹cej liczby wyszkolonego personelu
do obs³ugi urz¹dzeñ komputerowych. W przypadku niezbyt rozbudowanych systemów o takiej konfiguracji, terminale by³y najczêciej zlokalizowane doæ
blisko komputera centralnego. Wynika³o to z faktu, ¿e kable u¿ywane do pod³¹czania terminali by³y (w porównaniu ze stosowanymi obecnie) bardzo
niskiej jakoci. Dodatkowo do ka¿dego systemu by³y dedykowane specjalne kable, pochodz¹ce od producenta komputera, co utrudnia³o ich integracjê.
Spadek cen systemów komputerowych, a tak¿e rozwój asortymentu i oprogramowania komputerowego, spowodowa³ rozpowszechnienie siê komputerów
w ró¿nych dzia³ach przedsiêbiorstw. Zró¿nicowanie protoko³ów transmisji i rodzajów stosowanych z³¹cz dla ka¿dego dzia³u, poci¹ga³o za sob¹ koniecznoæ
u¿ycia ró¿nych typów okablowania ³¹cz¹cego jednostki centralne z terminalami. Rozwi¹zanie takie charakteryzowa³o siê bardzo wysokimi kosztami
instalacji, ma³¹ podatnoci¹ na modyfikacje oraz d³ugim czasem naprawy w przypadku uszkodzenia.
Rozrastanie siê sieci okablowania powodowa³o, ¿e szybko przekszta³ca³y siê one w du¿¹ iloæ ró¿nego typu z³¹cz i kabli, czêsto okrelanych mianem
spaghetti cabling. Prowadzi³o to do niemo¿noci wykorzystania ca³ego systemu w sposób efektywny.
Inny problem polega³ na tym, ¿e w przypadku koniecznoci zmiany lokalizacji któregokolwiek z terminali, trzeba by³o do nowego punktu doprowadziæ
nowe kable, co wi¹za³o siê z dodatkowymi kosztami i powodowa³o zak³ócenia w rodowisku pracy.
W okresie póniejszym opracowano rozwi¹zanie polegaj¹ce na obs³udze prawie wszystkich popularnych systemów transmisji danych przez wykorzystaniu
jednego rodzaju kabla. Tym kablem zosta³ kabel miedziany czteroparowy, z parami skrêconymi miêdzy sob¹ tworz¹c tzw. splot norweski, który zosta³
nazwany skrêtk¹ nieekranowan¹ (UTP z ang. Unshielded Twisted Pair). Kabel ten znalaz³ powszechne zastosowanie w sieciach teleinformatycznych.
Sta³o siê to mo¿liwe dziêki stosowaniu przejciówek (baluny, adaptery) dostosowuj¹cych specyficzne systemy do wspó³pracy z okablowaniem UTP. Pozwoli³o
to na doprowadzenie tego samego, pojedynczego kabla do ka¿dego z gniazdek telekomunikacyjnych w budynku, zamiast dwóch lub trzech kabli ró¿nego
typu.
Poniewa¿ UTP by³ kablem o bardzo wysokiej jakoci, zwiêkszy³y siê znacznie odleg³oci, na które mo¿na by³o przesy³aæ dane, a niewielki koszt kabla
pozwala³ na zainstalowanie o wiele wiêkszej iloci gniazd telekomunikacyjnych na wiêkszej przestrzeni, ni¿ by³o to mo¿liwe w systemach dedykowanych.
W tym momencie potrzebna by³a jeszcze ³atwa metoda dokonywania po³¹czeñ w punkcie rozdzielczym. Pozwoli³aby ona u¿ytkownikom na efektywniejsze
korzystanie z systemu.
Sposób, w jaki uzyskano ten rodzaj po³¹czeñ polega³ na odwzorowaniu ka¿dego portu komputera centralnego na tablicy rozdzielczej (panelu) i ka¿dego
punktu terminalowego na oddzielnej tablicy. Dziêki zastosowaniu modu³owych gniazdek RJ45 na ka¿dym z paneli, po³¹czenia krosowe mo¿na by³o
uzyskaæ przez pod³¹czenie krótkiego przewodu zwanego kablem krosowym miêdzy portem odpowiedniego systemu i portem w panelu stanowisk
terminalowych.
Metoda po³¹czeñ krosowych pozwala na dostêp do ka¿dego systemu z ka¿dego gniazda telekomunikacyjnego w budynku. Wszelkie przeniesienia, zmiany
lub zwiêkszenie liczby personelu czy systemów, mog³y byæ dokonywane przez zamontowanie dodatkowych tablic rozdzielczych oraz prze³¹czanie kabli
krosowych do odpowiednich portów. Rozwi¹zanie to zapewnia ³atw¹ i szybk¹ lokalizacje i naprawê ewentualnych uszkodzeñ sieci.
Istota okablowania strukturalnego
Koncepcja okablowania strukturalnego polega na takim przeprowadzeniu sieci kablowej w budynku, by z ka¿dego punktu telekomunikacyjnego by³ dostêp
do sieci komputerowej (LAN) oraz us³ug telefonicznych.
Jedynym sposobem uzyskania tego stanu jest system okablowania budynku posiadaj¹cy o wiele wiêcej punktów abonenckich, ni¿ jest ich przewidzianych
do wykorzystania w momencie projektowania i instalacji . Wymaga to instalacji gniazd w regularnych odstêpach w ca³ym obiekcie, tak by ich zasiêg
obejmowa³ wszystkie obszary, gdzie mo¿e zaistnieæ potrzeba skorzystania z dostêpu do sieci. Zak³ada siê, ¿e powinno siê umieciæ jeden podwójny punkt
abonencki (2xRJ45) na ka¿de 10 metrów kwadratowych powierzchni biurowej. Oczywicie dope³nieniem tego punktu powinno byæ równie¿ gniazdko
sieci elektrycznej, najlepiej dedykowanej, która zapewni odpowiedni¹ jakoæ dostarczanego pr¹du.
Tak rozwi¹zany system okablowania pozwala przesun¹æ dowolne stanowisko pracy do wybranego miejsca w budynku i zapewniæ jego pod³¹czenie do
ka¿dego systemu teleinformatycznego przez proste pod³¹czenie kabla.
Molex Premise Networks Sp. z o.o. Polska Warszawa UI. Newelska 6 01-447 Tel +48 22 36 92 51
Pocz¹tki okablowania strukturalnego
39717958.023.png 39717958.024.png 39717958.025.png 39717958.026.png 39717958.001.png 39717958.002.png
Okablowanie strukturalne budynków
Molex Premise Networks Technical Documents
Topologie sieci
Topologia jest geometryczn¹ form¹ opisu sieci lokalnych (LAN z ang. Local Area Network) od strony logicznej lub fizycznej. Topologia fizyczna przedstawia
w jaki sposób s¹ przebiegaj¹ po³¹czenia kablowe, natomiast topologia logiczna opisuje w jaki sposób odbywa siê przep³yw informacji.
Mo¿na wyró¿niæ 4 podstawowe rodzaje topologii sieci (rysunek 1):
gwiazda
piercieñ
szyna
po³¹czenie wielokrotne (mieszane)
Wady i zalety poszczególnych topologii zabrane zosta³y w tabeli 1. Ka¿d¹ z takich fizycznych topologii mo¿na przedstawiæ w postaci topologii fizycznej
gwiazdy przy zachowaniu pierwotnej topologii logicznej. Uk³ad gwiadzisty (gwiazda) lub drzewiasty (hierarchiczna gwiazda) jest zalecany jako fizyczna
topologia okablowania strukturalnego. Zapewnia ona poprowadzenie osobnego kana³u (kabla) od ka¿dego u¿ytkownika bezporednio do szafy rozdzielczej
(punktu dystrybucyjnego).
Elementy systemu okablowania strukturalnego
Na system okablowania strukturalnego sk³adaj¹ siê nastêpuj¹ce elementy (rysunek 2):
0. Za³o¿enia projektowe systemu - okrelenie rodzaju medium na którym oparta jest instalacja (wiat³owód, kabel miedziany ekranowany lub
nieekranowany itp.), sekwencji pod³¹czenia ¿y³ kabla, protoko³ów sieciowych, zgodnoci z okrelonymi normami i innych zasadniczych cech instalacji.
1. Okablowanie pionowe (wewn¹trz budynku) - kable miedziane lub/i wiat³owody u³o¿one zazwyczaj w g³ównych pionach (kana³ach)
telekomunikacyjnych budynków, realizuj¹ce po³¹czenia pomiêdzy punktami rozdzielczymi systemu.
2. Punkty rozdzielcze - miejsca bêd¹ce wêz³ami sieci w topologii gwiazdy, s³u¿¹ce do konfiguracji po³¹czeñ. Punkt zbiegania siê okablowania
poziomego, pionowego i systemowego. Zazwyczaj gromadz¹ sprzêt aktywny zarz¹dzaj¹cy sieci¹ (koncentratory, switche itp.). Najczêciej jest to szafa
lub rama 19-calowa o danej wysokoci wyra¿onej w jednostkach U (1U=45 mm).
3. Okablowanie poziome - czêæ okablowania pomiêdzy punktem rozdzielczym a gniazdem u¿ytkownika.
4. Gniazda abonenckie - punkt przy³¹czenia u¿ytkownika do sieci strukturalnej oraz koniec okablowania poziomego od strony u¿ytkownika.
Zazwyczaj s¹ to dwa gniazda RJ-45 umieszczone w puszce lub korycie kablowym.
5. Po³¹czenia systemowe oraz terminalowe - po³¹czenia pomiêdzy systemami komputerowymi a systemem okablowania strukturalnego.
Po³¹czenia telekomunikacyjne budynków - czêsto nazywane okablowaniem pionowym miêdzybudynkowym lub okablowaniem kampusowym. Zazwyczaj
realizowane na wielow³óknowym zewnêtrznym kablu wiat³owodowym.
Polaryzacja
Polaryzacja okrela fizyczne wymiary i kszta³t gniazda modularnego oraz wtyczki, np. RJ 11, RJ 12 lub RJ 45. Przyk³adowe rodzaje wtyczek modularnych
pokazane zosta³y na rysunku 3. Przyk³adowe rodzaje gniazd i wtyków stosowanych w sieciach teleinformatycznych to:
WE8W/RJ45 - wtyk 8 pinowy (z ang. Western Electric 8 Wires);
WE6R - gniazdo dla wtyku MMJ (z ang. Modified Modular Jack), stary typ opracowany przez firmê DEC;
WE6W/RJ12 - wtyk 6 pinowy;
WE4W/RJ11 - wtyk 4 pinowy o takich samych wymiarach zewnêtrznych jak wtyk RJ12;
UWAGA !
Nie wolno stosowaæ ma³ych wtyczek 4 pinowych (np. wtyki s³uchawkowe w telefonach firmy Panasonic). Powoduje to nieodwracalne uszkodzenie gniazd.
Norma EN 50173 dopuszcza do zastosowania w nowych sieciach okablowania strukturalnego tylko gniazda typu WE8W i wtyki RJ45 dla z³¹czy
miedzianych.
Molex Premise Networks Sp. z o.o. Polska Warszawa UI. Newelska 6 01-447 Tel +48 22 36 92 51
39717958.003.png 39717958.004.png 39717958.005.png 39717958.006.png 39717958.007.png
 
Okablowanie strukturalne budynków
Molex Premise Networks Technical Documents
Sekwencja
Sekwencja wyznacza porz¹dek, w jakim ¿y³y kabla s¹ pod³¹czane do odpowiednich pinów (zacisków) modularnych wtyczki lub z³¹cza. Wyró¿niamy
nastêpuj¹ce rodzaje sekwencji (rysunek 4):
USOC - wystêpuj¹ca powszechnie w telefonii (rysunek 5);
EIA 568B - najpowszechniej stosowana w sieciach okablowania strukturalnego (lub pokrewna do niej 10Base-T);
EIA 568A w porównaniu z sekwencj¹ 568B zamienione s¹ miejscami para 2 i 3;
EIA 356A trzyparowa wersja sekwencji 568B, w której para 4 zosta³a pominiêta (piny 7 i 8 nie s¹ pod³¹czone).
Sekwencja
Sekwencja wyznacza porz¹dek, w jakim ¿y³y kabla s¹ pod³¹czane do odpowiednich pinów (zacisków) modularnych wtyczki lub z³¹cza. Wyró¿niamy
nastêpuj¹ce rodzaje sekwencji (rysunek 4):
USOC - wystêpuj¹ca powszechnie w telefonii (rysunek 5);
EIA 568B - najpowszechniej stosowana w sieciach okablowania strukturalnego (lub pokrewna do niej 10Base-T);
EIA 568A w porównaniu z sekwencj¹ 568B zamienione s¹ miejscami para 2 i 3;
EIA 356A trzyparowa wersja sekwencji 568B, w której para 4 zosta³a pominiêta (piny 7 i 8 nie s¹ pod³¹czone).
Protoko³y
Protoko³y transmisyjne s¹ to standardy okrelaj¹ce sposób wymiany danych pomiêdzy urz¹dzeniami sieciowymi, umo¿liwiaj¹ce wspó³pracê ze sob¹
urz¹dzeñ produkowanych przez ró¿nych producentów. Najczêciej stosowane protoko³y sieciowe w sieciach lokalnych to: Ethernet 10Base-T, Ethernet
100Base-T, Token Ring, FDDI i ATM.
Okablowane strukturalne dopuszcza stosowanie wszystkich protoko³ów sieciowych, które mog¹ byæ zrealizowane na fizycznej topologii gwiazdy o
czêstotliwociach nie wykraczaj¹cych poza pasmo 100 MHz (okrelone dla kategorii 5 wg normy EIA/TIA 568A oraz klasy D wg normy ISO/IEC 11801
, a tak¿e normy europejskiej EN 50173). W praktyce wszystkie dzia³aj¹ce obecnie protoko³y transmisji danych przeznaczone do stosowania w lokalnych
sieciach komputerowych mog¹ byæ zaimplementowane na bazie okablowania strukturalnego kategorii 5. W ostatnim czasie powsta³ projekt standardu
zatwierdzaj¹cy stosowanie protoko³u Ethernet 1000Base-T przy wykorzystaniu okablowania kategorii 5 (IEEE 802.3 ab).
Warto zwróciæ uwagê na to, ¿e bardzo czêsto mylone s¹ dwa pojêcia: szybkoæ transmisji danych i pasmo czêstotliwoci w okablowaniu strukturalnym.
Szybkoæ transmisji danych wyra¿ana jest w jednostkach Mb/s (Megabity na sekundê) natomiast kategoria 5 zgodnie z norm¹ okrela okablowanie
strukturalne, które mo¿e przenieæ sygna³y w pamie do 100 MHz na odleg³oæ do 100 m.
Czêsto mo¿na spotkaæ siê z pogl¹dem, ¿e w sieci okablowania strukturalnego kategorii 5 maksymaln¹ szybkoci¹ transmisji jak¹ mo¿na osi¹gn¹æ jest
100 Mb/s. Przy obecnym stanie technologii nie jest to prawda. Prêdkoæ transmisji danych zale¿y nie tylko od pasma czêstotliwoci, ale tak¿e od sposobu
kodowania danych. Aktualnie stosowane kody s¹ bardzo efektywne i pozwalaj¹ na uzyskiwanie du¿ych prêdkoci przy wykorzystaniu stosunkowo w¹skiego
pasma czêstotliwoci. Poza tym w okablowaniu strukturalnym sygna³y mog¹ byæ przekazywane po wiêcej ni¿ po jednej parze przewodów. Powoduje to
równie¿ zwiêkszenie prêdkoci (standard Ethernet 1000Base-T przewiduje transmisjê danych przy wykorzystaniu wszystkich czterech par przewodów,
a nie tylko dwóch jak w przypadku Ethernet 10Base-T i Ethernet 100Base-T). Dlatego te¿ w okablowaniu kategorii 5 mog¹ byæ przesy³ane sygna³y z
prêdkoci¹ wiêksz¹ ni¿ 100 Mb/s.
Okablowanie pionowe
Okablowanie pionowe ³¹czy ze sob¹ g³ówny punkt dystrybucyjny z porednimi punktami dystrybucyjnymi. Wykonane jest ono najczêciej z kabli
wiat³owodowych. Okablowanie pionowe zalecane przez MOLEX PREMISE NETWORKS® to minimum 6-cio w³óknowy kabel wiat³owodowy wielomodowy
(d³ugoæ do 1500 m dla okablowania szkieletowego miêdzybudynkowego z ang. backbone). Mo¿na wykonywaæ okablowanie pionowe równie¿
w oparciu o skrêtkê czteroparow¹. W tym przypadku d³ugoæ jego nie mo¿e przekroczyæ 90m. Okablowanie pionowe telefoniczne mo¿e mieæ d³ugoæ do
800m. Wykonane jest ono najczêciej z wieloparowych kabli miedzianych UTP (25 lub 100 parowych). Podane odleg³oci s¹ zgodne z normami:
amerykañsk¹ (EIA/TIA 568), miêdzynarodow¹ (ISO/IEC 11801) i europejsk¹ (EN 50173).
Kable wiat³owodowe (rysunek 6) oferowane na rynku do zastosowañ w okablowaniu strukturalnym mo¿na zasadniczo podzieliæ na kable o konstrukcji
cis³ej lub lunej tuby. Inne konstrukcje s¹ rzadziej spotykane (np. kable rozetowe, tamowe). Kable o konstrukcji cis³ej tuby stosuje siê zazwyczaj
Molex Premise Networks Sp. z o.o. Polska Warszawa UI. Newelska 6 01-447 Tel +48 22 36 92 51
39717958.008.png 39717958.009.png 39717958.010.png 39717958.011.png 39717958.012.png
 
Okablowanie strukturalne budynków
Molex Premise Networks Technical Documents
wewn¹trz budynku. S¹ to w³ókna wiat³owodowe umieszczone w buforze/izolacji o rednicy zewnêtrznej 0.9 mm. Na takich w³óknach mo¿na zak³adaæ
bezporednio z³¹cza wiat³owodowe (ST® , SC®, MT-RJ® lub inne). Kable wiat³owodowe o konstrukcji lunej tuby zazwyczaj stosuje siê na zewn¹trz
budynku (podwieszane kabel wiat³owodowy dielektryczny, w kanalizacji wtórnej lub bezporednio zakopywane w ziemi kabel wiat³owodowy
zbrojony). W³ókna wiat³owodowe umieszczone s¹ w tubach wype³nionych ¿elem silikonowym, zapewniaj¹cych ochronê w³ókien przez naprê¿eniami i
oddzia³ywaniem warunków atmosferycznych (temperatura, wilgotnoæ).
Kabel uniwersalny przeznaczony jest standardowo do k³adzenia w kanalizacji wtórnej na zewn¹trz budynku. Posiada on niepaln¹ izolacjê (LSZH z
ang. Low Smoke Zero Halogen) i spe³nia wymogi przepisów przeciwpo¿arowych, dlatego mo¿e byæ równie¿ stosowany wewn¹trz budynków.
Kabel zbrojony mo¿e byæ zakopywany bezporednio w ziemi. Posiada metalowe zbrojenie chroni¹ce kabel przez gryzoniami, jak te¿ przypadkowym
Punkty rozdzielcze
Punkt rozdzielczy jest miejscem, w którym znajduj¹ siê wszystkie elementy ³¹cz¹ce okablowanie pionowe z poziomym oraz elementy aktywne sieci
teleinformatycznej (koncentratory, prze³¹czniki, itp.). Fizycznie jest to szafa (stoj¹ca, nacienna) lub rama rozdzielcza z panelami oraz elementami do
prze³¹czania i pod³¹czania przebiegów kablowych. Mo¿liwe jest tak¿e umieszczenie elementów rozdzielczych bezporednio na cianie lub pó³ce.
G³ówny punkt rozdzielczy (MDF - ang. Main Distribution Frame) - stanowi centrum okablowania w topologii gwiazdy. Zbiegaj¹ siê w nim
kable z s¹siednich budynków, piêter i miejskiej centrali telefonicznej oraz odchodz¹ przebiegi pionowe (do porednich punktów IDF w obiekcie) i poziome
do punktów abonenckich zlokalizowanych w pobli¿u MDF (do 90m). Czêsto umieszczony jest na parterze lub na rodkowej kondygnacji budynku (np. 2
piêtro budynku 4 piêtrowego), w jego pobli¿u znajduje siê centralka telefoniczna, serwer lub inny sprzêt aktywny.
Poredni punkt rozdzielczy (IDF - ang. Intermediate Distribution Frame lub inaczej SDF - ang. Sub-Distribution Frame) - jest lokalnym punktem
dystrybucyjnym obs³uguj¹cym najczêciej dany obszar roboczy lub piêtro.
Aby przydzieliæ u¿ytkownikowi pod³¹czonemu do jakiego gniazda abonenckiego wybrany kana³ komunikacji w systemie komputerowym lub telefonicznym,
wystarczy po³¹czyæ odpowiednie gniazdo (port) panelu systemowego z gniazdem panelu rozdzielczego odzwierciedlaj¹cego gniazda u¿ytkowników.
Umiejscowienie punktów rozdzielczych jest wyznaczane przy uwzglêdnieniu maksymalnej d³ugoci 90m przebiegów kablowych poziomych, obejmuj¹cych
dany obszar roboczy.
Na rysunku 7 pokazany jest typowy punkt rozdzielczy dla niewielkich instalacji (do kilkuset punktów). Uwzglêdniono na nim zalecony rozk³ad dla
elementów w szafie rozdzielczej. Przy du¿ych instalacjach sieci okablowania strukturalnego, nale¿y tak projektowaæ uk³ad punktów rozdzielczych, aby
minimalizowaæ d³ugoci kabli krosowych.
Okablowanie poziome
Typowy przyk³ad implementacji okablowania poziomego pokazany jest na rysunku 8. Standardowym nonikiem sygna³ów w okablowaniu poziomym
jest skrêtka czteroparowa miedziana kategorii 5. Chocia¿ coraz czêciej spotkaæ mo¿na jako medium transmisyjne kabel wiat³owodowy wielomodowy
(instalacja OFTD z ang. Optical Fibre to the Desk czyli wiat³owód do biurka).
Wystêpuj¹ dwa rodzaje skrêconych kabli miedzianych czteroparowych:
kabel nieekranowany - UTP (z ang. Unshielded Twisted Pair);
kabel ekranowany z ekranem w postaci folii lub plecionki z drutów stalowych - FTP (z ang. Foiled Twisted Pair) lub STP (z ang. Shielded
Twisted Pair).
Skrêt ka¿dej pary kabla jest inny co wp³ywa na zmniejszenie zjawiska przes³uchów pomiêdzy poszczególnymi przewodami, co w znacznym stopniu
powodowa³o zak³ócenia. Skrêcenie tych par przewodów nazywane jest splotem norweskim.
Okablowanie ekranowane
Okablowanie ekranowane jest dro¿sze w instalacji i trochê bardziej wymagaj¹ce uwagi ni¿ okablowanie nieekranowane. Ocenia siê, ¿e wykonanie
instalacji ekranowanej zwiêksza ca³kowity koszt o oko³o 50%. Okablowanie ekranowane ma jednak niezaprzeczalne zalety: zmniejsza emisjê
elektromagnetyczn¹ na zewn¹trz sieci i zwiêksza odpornoæ na zak³ócenia, przy spe³nieniu rygorystycznego warunku jakim jest poprawne zakañczanie
kabli i uziemianie ekranu kabla oraz paneli i ca³ych punktów dystrybucyjnych. Uziemienie takie powinno spe³niaæ wymagania okrelone w zaleceniach
producenta okablowania (np. firma Molex Premise Networks® zaleca, aby uziom do którego pod³¹czona jest instalacja ekranowana mia³ rezystancjê
Molex Premise Networks Sp. z o.o. Polska Warszawa UI. Newelska 6 01-447 Tel +48 22 36 92 51
39717958.013.png 39717958.014.png 39717958.015.png 39717958.016.png 39717958.017.png
 
Okablowanie strukturalne budynków
Molex Premise Networks Technical Documents
poni¿ej 1W).
Zastosowanie okablowania STP w szybkich sieciach teleinformatycznych wynika na ogó³ z potrzeby:
Zabezpieczenia przesy³anych sygna³ów od wp³ywów otoczenia (ochrona danych sygna³owych przed zak³óceniami rodowiskowymi EMI oraz
RFI),
Odizolowanie rodowiska od przesy³anych sygna³ów (utajnienie przesy³anych danych),
Ochrony sygna³ów przed zak³óceniami pochodz¹cymi od innych kabli informatycznych,
Minimalizacji potencjalnych przysz³ych problemów zwi¹zanych z zagêszczaniem sprzêtu i linii w budynku.
Punkt abonencki
Punkt abonencki, do którego przy³¹czony jest u¿ytkownik sieci strukturalnej sk³ada siê standardowo z podwójnego gniazda typu RJ 45 (rysunek 9) i
ewentualnie dodatkowego gniazda wiat³owodowego, umieszczonych najczêciej w puszce instalacyjnej (natynkowej, podtynkowej lub przeznaczonej
pod suchy tynk). Zaleca siê umieszczenie jednego podwójnego punktu abonenckiego na ka¿de 10 metrów kwadratowych powierzchni okablowywanej
w budynku. Na rynku spotyka siê dwa standardowe rozmiary pojedynczych modu³ów RJ 45 o wymiarach 25x50mm (Euromod® M1) i 22,5x45mm
(ModMosaic®).
Standardy w okablowaniu
Z praktycznego punktu widzenia bardzo istotne jest stosowanie standardów instalacyjnych w sieciach okablowania strukturalnego. Umo¿liwia to do³¹czanie
sprzêtu aktywnego pochodz¹cego od ró¿nych producentów do infrastruktury kablowej, która stanowi interfejs pomiêdzy ró¿nymi aktywnymi urz¹dzeniami
sieciowymi.
Standardy zapewniaj¹ tak¿e du¿¹ elastycznoæ w momencie, gdy zachodzi potrzeba zmiany umiejscowienia sprzêtu. W nowym miejscu po prostu pod³¹cza
siê sprzêt do istniej¹cego ju¿ przy³¹cza sieciowego, dokonuje siê odpowiednich zmian w szafie dystrybucyjnej i to wszystko. Nie potrzebne s¹ ju¿ ¿adne
zmiany w instalacji kablowej.
Mo¿liwe jest to tylko wówczas, gdy istniej¹ca infrastruktura kablowa zosta³a zaprojektowana i wykonana zgodnie z okrelonymi standardami i normami
dotycz¹cymi okablowania strukturalnego.
Prace standaryzacyjne nad okablowaniem strukturalnym zapocz¹tkowane zosta³y w USA. W zwi¹zku z czym pierwsz¹ norm¹ dotycz¹c¹ okablowania
strukturalnego by³a norma amerykañska EIA/TIA 568A. Na niej wzorowane s¹ normy miêdzynarodowa ISO i europejska EN. Pomimo wspólnego rodowodu
normy te ró¿ni¹ siê miêdzy sob¹ niektórymi szczegó³ami. Przyk³adowe ró¿nice pomiêdzy poszczególnymi normami zebrane zosta³y w tabeli 2. Prace
standaryzacyjne prowadzone s¹ pod kierunkiem ISO (International Standard Organization) i IEC (International Electrotechnical Commision). Standardy
definiuj¹ kable, z³¹cza, metody instalacyjne, metodykê pomiarów oraz klasyfikacjê instalacji. Najwa¿niejsze standardy miêdzynarodowe, amerykañskie
i europejskie zebrane zosta³y w tabeli 5.
Jacek Browarski ibrowarski@molexpn.com.pl
Autor artyku³u jest zatrudniony w firmie MOLEX PREMISE NETWORKS® na stanowisku Specjalisty ds. Wsparcia Technicznego.
Molex Premise Networks Sp. z o.o. Polska Warszawa UI. Newelska 6 01-447 Tel +48 22 36 92 51
39717958.018.png 39717958.019.png 39717958.020.png 39717958.021.png 39717958.022.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin