PEDAGOGIKA CELESTYNA FREINETA
Celestyn Freinet (1896-1966) był francuskim pedagogiem, chłopskiego pochodzenia. Preferował on pedagogikę naturalistyczną. W roku 1920 rozpoczął naukę w szkole i stwierdził, że tradycyjne nauczanie nie jest najlepsze. Szuka więc nowocześniejszych i ciekawszych metod wychowania i nauczania. Freinet wyjeżdża do Związku Radzieckiego i wraca zafascynowany tamtejszymi metodami. Niektóre pomysły próbuje wcielić, pierwsze było założenie szkolnej drukarni. Jednak nie każdy pomysł udaje mu zrealizować, gdyż spotyka się z sprzeciwem władz i rodziców. Freinet postanawia założyć własną, prywatną szkołę i tam wprowadza swoje poglądy i założenia pedagogiczne, takie jak:
1. brak podziału na dydaktykę i wychowanie
2. nie ma selekcjonowania dzieci na lepsze i gorsze; praca z dziećmi o różnych możliwościach intelektualnych
3. w pracy pedagogicznej najważniejszy jest rozwój osobowości każdego dziecka
4. pedagogika oparta jest na prawach dziecka, szacunku dla jego osoby, potrzeb i dążeń
5. wymiana doświadczeń pomiędzy nauczycielami
6. założenia pedagogiczne realizowane są za pomocą technik, które opracował, ułatwiających pracę nauczyciela, tj:
• swobodny tekst
• gazetka szkolna,
• doświadczenia poszukujące
• korespondencja międzyszkolna
• swobodna ekspresja plastyczna, muzyczna i teatralna
• fiszki autokreatywne.
•
Stosowane przede wszystkim w środowisku społeczno - przyrodniczym. Jest to droga do samodzielnego zgłębiania geografii., przyrody, historii czy matematyki Ma ono charakter wielokrotnych prób zakończonych pomyślnie. Pozostawiają one w świadomości dziecka doznane wrażenia zmysłowe i drogę posługiwania się nimi w sposób celowy i zamierzony.
Celestyn Freinet szczególnie podkreślał bezcelowość stosowania podręczników, proponując w zamian swobodne metody poznawania świata przez dziecko. Nauka miała, według Freineta, opierać się na własnych doświadczeniach. Dużą uwagę wracał na pracę w małych grupach. Dzieci same przygotowują plan zadań na cały tydzień, wyznaczają do tego osoby i wszystko dokumentują. Później całą swoją pracę oceniają, w nagrodę otrzymują dyplomy.
Główne hasło to „spójrzcie na świat oczami dziecka”, głosił także:
• dać głos dziecku
• otworzyć klasę na świat
• nadać sens pracy dziecka
• uczyć działać, by zrozumiało.
monai13