LABORATORIUM ELEKTROTECHNIKI

ĆWICZENIE NR 2

TEMAT: POMIARY W OBWODACH PRĄDU STAŁEGO.

I.                   Rezystancja.

Zasadniczą rolę w obwodach elektrycznych odgrywają przewodniki metalowe, z których wykonuje się przemysłowe linie energetyczne, instalacje elektryczne, elementy grzejne w odbiornikach, itp.

Rezystancja przewodnika metalowego w zależności od wymiarów geometrycznych     i rodzaju materiału wynosi:

gdzie:

          l - długość przewodnika,[m];

          S - pole przekroju poprzecznego przewodnika,[mm2];

          Q - rezystywność (opór właściwy ),;

          g - konduktywność (przewodność właściwa ),.

Rezystywność jest to cecha materiału z którego wykonany jest przewodnik i jest to rezystancja w W przewodnika o długości 1m. i przekroju 1mm2.

Rezystancja przewodników metalowych wraz ze wzrostem temperatury rośnie;

gdzie:

          Rt - rezystancja przewodnika w temperaturze t,

          R0 - rezystancja przewodnika w temperaturze początkowej t0,

          a - temperaturowy współczynnik rezystancji.

Temperaturowy współczynnik rezystancji określa względną zmianę rezystancji przewodnika przy zmianie temperatury o 1°C.

a)     Pomiar rezystancji małych

Dla dwóch przewodników C1 i C2 uformowanych w postaci dwóch cewek jednowarstwowych o danej liczbie zwojów 100 i 100, średnicy cewki 60mm i średnicy drutu odpowiednio 0,95 i 0,52 mm, mierzmy ich rezystancje mostkiem Thomsona i porównujemy rezystancjami obliczonymi wg wzoru:

l1=P;

l2=P;

;

;

1,5849

0,4748

b)    Pomiar rezystancji dużych

Pomiar rezystancji jednego opornika dokonujemy trzema metodami:

-miernikiem RLC z odczytem cyfrowym,

-technicznym mostkiem Wheatstone’a,

-metodą techniczna.

Do metody technicznej stosujemy układ przedstawiony na poniższym rysunku:

Pomiary tą metodą wykonujemy dla trzech wartości napięcia zasilającego nastawionych autotransformatorem AT.