Tygodnik Prawa Pracy z 11 października 07 (nr 198).pdf

(2321 KB) Pobierz
49743725 UNPDF
PRZEWODNIK nr 55 Co może zrobić pracodawca, gdy firma ma problemy finansowe
strony A5–A8
Tygodnik
KADRY PRACA UBEZPIECZENIA A
Przewodnik
Co może zrobić pracodawca,
gdy firma ma problemy finansowe
Z reguły problemy finansowe firmy najbardziej odczuwają pracownicy. Niekiedy skutki
takich sytuacji są bardzo dotkliwe i wiążą się z utratą pracy. Pracodawca, szukając
sposobów na zażegnanie kryzysu, powinien jednak w pierwszej kolejności rozważać
rozwiązania mniej drastyczne dla załogi.
strony A5–A8
KOMENTARZ DO USTAWY W umowach można domagać się dłuższego urlopu, a nawet pokrycia kosztów ochrony strona A2
INSPEKCJA PRACY WYJAŚNIA Urlop młodego nauczyciela
strona A2
ZATRUDNIENIE Ochrona kobiet w ciąży i w okresie macierzyństwa
strona A3
PROCEDURY Ile kosztuje sprawa w sądzie pracy
strona A4
WYNAGRODZENIA Ekwiwalent za urlop dla niepełnoetatowca i pracownika niepełnosprawnego
strona A9
ZATRUDNIENIE Internetowa Aukcja Zleceń jako nowoczesna forma pracy
strona A10
TWOJE SKŁADKI ZUS O wypłatę emerytury po uprawnionym trzeba wystąpić w ciągu roku
strona B1
Brak prawa do świadczeń za naruszenie przepisów
strona B2
ZUS może uwzględnić do stażu okres pobierania renty
strona B3
10 PRAKTYCZNYCH PORAD
Czy pracodawca ma obowiązek zwolnić kobietę
w ciąży na badania lekarskie
– wyjaśnia ekspert SYLWIA GORT YŃSKA
strona A3
Czy ZUS może wliczyć okresy zawieszenia renty
do wymaganego stażu
– wyjaśnia ekspert MAREK OPOLSKI
strona B3
Czy wypowiedzenie zmieniające trzeba konsultować
ze związkami zawodowymi
– wyjaśnia ekspert PAWEŁ KRZYKOWSKI
strona A6
Czy przedsiębiorca może dostać emeryturę
dla aktora
– wyjaśnia ekspert AGATA ROGULSKA
strona B4
Czy pracownikowi przysługuje roszczenie
o wydanie nagrody
– wyjaśnia ekspert MONIKA GÓRALCZUK
strona A11
Czy przychód z najmu ma wpływ
na wysokość renty socjalnej
– wyjaśnia ekspert MAREK OKOŃSKI
strona B4
DYŻUR EKSPERTA Zasady zawierania i rozwiązywania umów o pracę
czwartek 11 października w godz. 9–11 tel. (0 22) 531 49 72
Za tydzień w Tygodniku Prawa Pracy
Pracownik i pracodawca
przed sądem pracy
nr 198 (2068) CZWARTEK, 11 października 2007
Prawa Pracy
49743725.012.png 49743725.013.png 49743725.014.png 49743725.015.png 49743725.001.png 49743725.002.png 49743725.003.png
A 2 komentarze – opinie
nr 178
PRZEGLĄD TYGODNIA
KOMENTARZ
ŚRODA
W umowach można domagać się dłuższego
urlopu, a nawet pokrycia kosztów ochrony
DO POLSKI PRZYJEŻDŻA DO PRACY CORAZ WIĘCEJ UKRAIŃCÓW. Z najnow-
szych danych resortu pracy wynika, że w sierpniu tego roku polscy praco-
dawcy chcieli zatrudnić 3,8 tys. obcokrajowców z Ukrainy, Białorusi i Rosji.
To ponad dwukrotnie więcej niż w lipcu, kiedy polskie firmy złożyły 1,5 tys.
oświadczeń o woli zatrudnienia osób zza wschodniej granicy. Wyraźny
wzrost zainteresowania pracą przez cudzoziemców to efekt wprowadzenia
od 20 lipca tego roku nowelizacji rozporządzenia dotyczącego podejmowa-
nia pracy przez obywateli Białorusi, Rosji i Ukrainy.
WIĘCEJ GAZETA PRAWNA NR 192, STRONA 17
Przeżywamy dzisiaj prawdziwy renesans
swobody umów, również tych pracowniczych.
Wolno wszystko, co nie jest wyraźnie
zabronione, zaś granice tego, co wolno,
są określone bardzo daleko.
Granice swobody umów wyznaczają takie kryte-
ria jak sprzeczność z ustawą, obejście ustawy,
sprzeczność z zasadami współżycia społecznego oraz
z naturą i właściwością stosunku prawnego (art. 58
par. 1 i 2 k.c. i 353 1 k.c. w związku z art. 300 k.p.),
który jest powołany do życia i funkcjonuje w obrocie
prawnym. Postanowienia umów o pracę nie mogą
być dla pracownika mniej korzystne niż przepi-
sy prawa pracy (art. 18 par. 3 k.p.).
Zamknięty jest katalog ograniczeń woli
stron. Zapisy umów o pracę nie mogą pogar-
szać sytuacji pracownika, jeśli tak się dzieje, są
one nieważne i zamiast nich stosuje się przepi-
sy prawa pracy.
Z biegiem lat rośnie liczba i zakres autono-
micznych klauzul umownych. Do najczęściej
stosowanych zaliczyć można: dłuższy okres
wypowiedzenia, odprawy związane z rozwią-
zaniem stosunku pracy, korzystne pożyczki
od pracodawcy, możliwość udzielenia przez
pracodawcę gwarancji dla kredytu bankowe-
go, odszkodowanie w przypadku rozwiązania
umowy terminowej do czasu, kiedy umowa miała
trwać, pokrycie przez pracodawcę kosztów opieki
medycznej, ubezpieczenie emerytalne, wynajęcie
mieszkania ze sprzątaniem, koszty lunchu, pokry-
cie szkolenia i doskonalenia zawodowego, kompu-
ter, telefon komórkowy, samochód z dodatkowym
wyposażeniem, nabywanie towarów i usług praco-
dawcy po obniżonej cenie, pokrycie kosztów cało-
dobowej ochrony, koszty fitness clubu, a nawet
ostatnio spotykane – koszty godziwej rozrywki.
W klauzuli umownej można zawrzeć dodatkowe
wynagrodzenie urlopowe, np. strony ustalą, że za
urlop pracowniczy pracodawca płaci nie 100 proc.
wynagrodzenia, ale 150 proc. Można też ustalić
dłuższy od ustawowego urlop, nie 26 dni, a 35 dni
roboczych, dodatkowy urlop dla poratowania zdro-
wia czy dla załatwienia spraw prywatnych wpisany
w kontrakt.
Kolejna klauzula może dotyczyć doradztwa po-
datkowego, finansowego i prawnego. Klauzule te
stosuje się głównie w umowach z najwyższą kadrą
kierowniczą, tak aby przy różnych źródłach docho-
du ułatwić menedżerowi podjęcie decyzji
inwestycyjnej czy wliczenie w koszty pew-
nych wydatków i łatwiejsze rozliczenie po-
datkowe.
Strony mogą też nietypowo ukształtować
składniki wynagrodzenia, np. określają pen-
sum podstawowe plus wynagrodzenie z praw
autorskich lub część wynagrodzenia z tytułu
umowy o pracę, część stanowi wynagrodze-
nie na podstawie umowy o dzieło.
Jeśli powstaje konflikt między pracowni-
kiem a pracodawcą w kwestii niedopełnienia
postanowień umownych, pracownik może się
domagać odszkodowania. Odszkodowanie to
równa się wysokości poniesionej przez pra-
cownika szkody, na zasadzie ekwiwalentności.
W przypadku np. nieopłacenia kosztów szkolenia
czy doskonalenia zawodowego jest to cena danego
szkolenia. Jeśli zaś pracownik miałby lepszą propo-
zycję zatrudnienia pod warunkiem ukończenia stu-
diów MBA, ale nie może z niej skorzystać, gdyż po-
przedni pracodawca się nie wywiązał, a pracownik
nie skończył MBA, to wtedy może się powołać przed
sądem na utracone korzyści.
CZWARTEK
PRACOWNICY CORAZ RZADZIEJ SKARŻĄ SIĘ DO SĄDU PRACY. W 2004 ro-
ku do sądów pracy trafiło ponad 326 tys. pozwów. Według najnowszych
danych Ministerstwa Sprawiedliwości w tym roku ich liczba może nie
przekroczyć 160 tys. Zdecydowanie skraca się również czas oczekiwania
na pierwszą rozprawę. Na przykład w warszawskich sądach klika lat te-
mu wynosił ponad rok. Dzisiaj około 1,5 miesiąca. Eksperci podkreślają,
że zmniejszająca się liczba spraw kierowanych przez pracowników do są-
dów to głównie zasługa coraz lepszej sytuacji na rynku pracy.
WIĘCEJ GAZETA PRAWNA NR 193, STRONA 16
UCZELNIE OSZUKUJĄ STUDENTÓW PRZY PRZYZNAWANIU STYPENDIÓW.
Z najnowszego raportu Najwyższej Izby Kontroli wynika, że szkoły wyższe
źle gospodarują funduszami, które otrzymują z budżetu. NIK pod koniec
ubiegłego roku sprawdził, jak 38 uczelni (18 publicznych i 20 niepublicz-
nych) wydaje pieniądze przeznaczone na pomoc materialną dla studentów.
W 26 uczelniach regulaminy przyznawania pomocy materialnej zawierały
przepisy sprzeczne z ustawą z 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyż-
szym (Dz.U. nr 164, poz. 1365). Akademia Wychowania Fizycznego w War-
szawie zastrzegła, że student traci prawo do pomocy, gdy dostanie upo-
mnienie, Politechnika Łódzka, gdy nie złoży indeksu w terminie. Natomiast
Akademia Ekonomiczna w Poznaniu pozbawia stypendium osoby zalegają-
ce z opłatą czesnego. Tymczasem stypendium można cofnąć tylko w trybie
przewidzianym w kodeksie postępowania administracyjnego.
WIĘCEJ GAZETA PRAWNA NR 194, STRONA 16
WALDEMAR
GUJSKI
adwokat
PONIEDZIAŁEK
NAJWIĘCEJ URODZEŃ OD 9 LAT. Z najnowszych danych GUS wynika, że
w okresie styczeń-lipiec tego roku w Polsce urodziło się 227,1 tys. dzieci. To
prawie o 5 proc. więcej niż w takim samym czasie ubiegłego roku.
Wskaźnik urodzin poprawia się już od 2003 roku, kiedy przyrost naturalny
(różnica między liczbą urodzin i zgonów) był najniższy od czasów wojny
i wyniósł – 0,4. W następnych latach poprawiał się, aby w 2006 roku znów
osiągnąć dodatni wynik. W ubiegłym roku urodziło się 374,2 tys. dzieci
(zmarło w tym czasie 369,7 tys. osób).
WIĘCEJ GAZETA PRAWNA NR 195, STRONA 17
PAŃSTWOWA INSPEKCJA PRACY WYJAŚNIA
Urlop młodego nauczyciela
Czytelnik po studiach rozpoczął pracę jako nauczyciel w szkole państwowej. Na forum Gazety
Prawnej zwrócił się z pytaniem, czy może otrzymać urlop wypoczynkowy w wybranym
przez siebie terminie.
WTOREK
UCZELNIE BEZPRAWNIE ŻĄDAJĄ DODATKOWYCH OPŁAT. Czesne to tylko
jeden rodzaj opłat, jakie zasilają konta uczelni, zarówno publicznych, jak
i prywatnych. Studenci płacą również za ponowne wpisanie na listę
studentów, warunkowe zaliczenie przedmiotu w następnym semestrze,
nieobronienie pracy licencjackiej lub magisterskiej w terminie, a nawet za
naukę na semestrze, na który nie powinni być wpisani, bo nie zaliczyli
poprzedniego. Często zdarza się jednak, że szkoły wymuszają bezprawnie
opłaty, wykorzystując niewiedzę studentów. Do rzecznika praw studenta
trafia co miesiąc około 500 skarg na decyzje uczelni, z tego ponad 100
od studentów, którzy uważają, że szkoła chce od nich dodatkowych
opłat.
PROBLEM
PIP WYJAŚNIA
urlop nauczycieli zatrudnionych
w szkołach tzw. feryjnych obejmuje
wszystkie dni tygodnia, tj. niedzie-
le, święta oraz dni wolne od pracy,
liczony jest więc w tygodniach.
W razie niewykorzystania przysłu-
gującego urlopu wypoczynkowego
np. z powodu kresowej służby woj-
skowej, nauczycielowi przysługuje
ekwiwalent pieniężny za okres nie-
wykorzystanego urlopu, nie więcej
jednak niż za osiem tygodni w od-
niesieniu do nauczycieli.
Z uwagi na organizację pracy
szkoły nauczyciele mogą być zatrud-
niani również na podstawie umów
na czas określony. Urlop wypoczyn-
kowy tym nauczycielom udzielany
jest na podstawie Karty Nauczycie-
la, zgodnie z którą nauczyciel za-
trudniony przez cały okres trwania
zajęć w danym roku szkolnym
w szkole, w której w organizacji pra-
cy przewidziano ferie szkolne, ma
prawo do urlopu wypoczynkowego
w wymiarze odpowiadającym okre-
sowi ferii i w czasie ich trwania.
Nauczycielom zatrudnionym
w placówkach, w których w organi-
zacji pracy nie są przewidziane ferie
szkolne (np. przedszkole, dom
dziecka), przysługuje urlop wypo-
czynkowy w wymiarze 35 dni robo-
czych niezależnie od lat pracy i po-
ziomu wykształcenia. Pozostałe
zasady udzielania urlopu wypo-
czynkowego nauczycielom zatrud-
nionym w placówkach nieferyjnych
określa kodeks pracy.
WIĘCEJ GAZETA PRAWNA NR 196, STRONA 16
Bezpośrednio po studiach roz-
począłem pracę w szkole. Już po
podpisaniu umowy o pracę otrzy-
małem propozycję kilkutygodnio-
wego wyjazdu za granicę. Wyjazd
ten ma związek z moimi studiami.
Ponieważ jestem młodym pra-
cownikiem, nie wiem, kiedy mogę
otrzymać urlop wypoczynkowy.
Dyrektor szkoły twierdzi, że spra-
wa urlopów wypoczynkowych
nauczycieli zatrudnionych w tzw.
placówkach feryjnych uregulowa-
na jest w Karcie Nauczyciela i dla-
tego do nich nie mają zastosowa-
nia przepisy kodeksu pracy. Czy
ma rację? Czy faktycznie wyjazd
będę musiał przełożyć dopiero na
okres ferii międzysemestralnych
lub wakacji?
Zasady udzielania urlopu wypo-
czynkowego nauczycielom zatrud-
nionym w szkołach i placówkach
oświatowych, dla których organem
prowadzącym są jednostki samo-
rządu terytorialnego i organy admi-
nistracji rządowej, określa ustawa
z 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczy-
ciela (t.j. Dz. U. z 2006 r. nr 97, poz.
674 późn. zm.). Zgodnie z nią
nauczycielowi zatrudnionemu
w szkole, w której w organizacji
pracy przewidziano ferie letnie i zi-
mowe, przysługuje urlop wypo-
czynkowy w wymiarze odpowiada-
jącym okresowi ferii i w czasie ich
trwania. Nauczyciel w tym czasie
może być zobowiązany przez dy-
rektora do przeprowadzania egza-
minów, prac związanych z zakoń-
czeniem roku szkolnego i przygoto-
waniem nowego roku szkolnego
oraz opracowywania szkolnego ze-
stawu programów oraz uczestni-
czenia w doskonaleniu zawo-
dowym w określonej formie. Jed-
nak te czynności nie mogą łącznie
zająć nauczycielowi więcej niż
siedem dni. Nauczyciel zatrudnio-
ny w szkole, w której w organizacji
pracy przewidziano ferie szkolne,
uzyskuje prawo do pierwszego
urlopu w ostatnim dniu poprzedza-
jącym ferie szkolne, a prawo do
drugiego i dalszych urlopów w każ-
dym następnym roku kalendarzo-
wym. Warto także wiedzieć, że
DYŻUR EKSPERTA
W czwartek (11 października)
Zasady zawierania i rozwiązywania umów o pracę
Porad na ten temat będzie udzielała
Agnieszka Konarska,
ekspert ds. prawa pracy
DZWOŃ w godz. 9.00 –11.00
pod nr tel. (0 22) 531 49 72
CZYTELNICY RADZĄ
GROSS: Nauczyciel musi odpo-
cząć. Dlatego ma prawo do nie-
przerwanego co najmniej cztero-
tygodniowego urlopu wypoczyn-
kowego. Jednak nie może go brać,
kiedy chce.
Tygodnik
Prawa Pracy
PROCEDURY KONTRAKTY ORZECZNICTWO
01-042 Warszawa, ul. Okopowa 58/72,
tel. (022) 530 40 35, (022) 530 40 40, fax (022) 530 40 39
www.gazetaprawna.pl, gp@infor.pl
Redaktor prowadząca: Marta Marciniak, tel. (022) 530 40 82, marta.marciniak@infor.pl
Sekretarz redakcji: Maciej Weryński, tel. (022) 530 40 32, maciej.werynski@infor.pl
Biuro Reklamy: tel. (022) 530 44 61, (022) 530 40 26 29, fax (022) 530 40 25
Druk: AGORA SA Drukarnia, ul. Daniszewska 27, 03-230 Warszawa
AGATA: Nauczyciel zatrudnio-
ny przez okres krótszy niż dziesieć
miesięcy w szkole, w której są fe-
rie, ma prawo do urlopu wypo-
czynkowego w wymiarze propor-
cjonalnym do określonego w umo-
wie okresu prowadzenia zajęć.
BW
TYGODNIK PRAWA PRACY
TYGODNIK PRAWA PRACY
nr 198
PIĄTEK
49743725.004.png
nr 198
TYGODNIK PRAWA PRACY
A 3
zatrudnienie
OBOWIĄZKI PRACODAWCÓW
Ochrona kobiet w ciąży i w okresie macierzyństwa
Kobiety w ciąży korzystają z silnej ochrony prawnej. Przede
wszystkim nie można im wypowiedzieć umowy, nie można
zatrudniać przy pracach niebezpiecznych ani w porze nocnej,
wreszcie pracodawca ma obowiązek zwolnić je na badania lekarskie.
duje obniżenie wynagrodzenia,
pracownicy przysługuje dodatek
wyrównawczy.
PRZYKŁAD ZGODA PRACOWNICY
Pracownica zatrudniona jest na stanowisku księgowej w firmie świadczącej usługi
księgowo – doradcze. W umowie o pracę jako miejsce wykonywania jej pracy
wskazano siedzibę pracodawcy. Czasami zdarza się, że księgowa jest oddelego-
wywana na okres od kilku do kilkunastu dni do siedziby klienta jej pracodawcy
w celu wykonywania tam swoich obowiązków pracowniczych np. w celu zbadania
ksiąg rachunkowych. Pracownica od momentu poinformowania pracodawcy
o swojej ciąży może być oddelegowana do wykonywania swoich obowiązków pra-
cowniczych poza swoje stałe miejsce pracy – a więc poza siedzibę pracodawcy,
wyłącznie za swoją zgodą.
Godziny nadliczbowe
Pracodawca nie może zatrudniać
w godzinach nadliczbowych ani
w porze nocnej pracownicy, która
jest w ciąży (art. 178 k.p.). Ponadto
kobieta w ciąży nie może pracować
dłużej niż osiem godzin na dobę.
Pracodawca powinien zastosować
się do powyższego zakazu w okresie
od dnia przedłożenia przez pracow-
nicę zaświadczenia lekarskiego
stwierdzającego stan ciąży. Również
i ten zakaz ma charakter bezwzględ-
nie obowiązujący, a więc obowiązuje
nawet wówczas, gdy kobieta wyraża
zgodę na pracę w godzinach nadlicz-
bowych czy też w nocy. Granice cza-
sowe pory nocnej zgodnie z art. 104 1
par. 1 pkt 3 k.p. powinny zostać skon-
kretyzowane w regulaminie pracy
obowiązującym w danym zakładzie
pracy. Przypomnieć należy, iż zgod-
nie z art. 151 7 k.p. pora nocna obej-
muje osiem godzin pomiędzy godzi-
nami 21.00 a 7.00.
Pracodawca zatrudniający pra-
cownicę w porze nocnej jest zobo-
wiązany na okres ciąży zmienić jej
rozkład pracy w sposób umożliwia-
jący pracownicy wykonywanie pra-
cy poza pracą nocną, a jeżeli jest to
niemożliwe lub niecelowe, prze-
nieść pracownicę do innej pracy,
której wykonywanie nie wymaga
pracy w nocy. A w razie braku takich
możliwości pracodawca ma obowią-
zek zwolnić pracownicę na czas nie-
zbędny z obowiązku świadczenia
pracy. W razie gdy zmiana rozkładu
czasu pracy lub przeniesienie pra-
cownicy do innej pracy powoduje
obniżenie wynagrodzenia, pracow-
nicy przysługuje dodatek wyrów-
nawczy (art. 178 1 k.p. w związku
z art. 179 par. 4 k.p.). Pracownica
zwolniona z obowiązku świadcze-
nia pracy zachowuje prawo do do-
tychczasowego wynagrodzenia. Po
ustaniu przyczyn uzasadniających
EDYTA DUCHNOWSKA
gp@infor.pl
Artykuł 176 k.p. przewiduje za-
kaz zatrudniania kobiet przy pra-
cach szczególnie uciążliwych lub
szkodliwych dla zdrowia. Zakaz ma
charakter bezwzględny, dotyczy
wszystkich pracodawców i dotyczy
wszystkich pracownic. Nawet zgoda
pracownicy na zatrudnienie jej na
danym stanowisku objętym zaka-
zem nie wyłącza bezwzględnego
charakteru tego zakazu. Powyższa
zasada została również potwierdzo-
na w orzecznictwie Sądu Najwyższe-
go (wyrok SN z 21 kwietnia 1970 r.,
I PR 60/70, OSNCP 1971/1/6).
Pracodawcę zatrudniający co
najmniej 20 pracowników ma obo-
wiązek opracowania regulaminu
pracy, w którym zgodnie z art.
104 1 par. 1 pkt 6 k.p. powinien zo-
stać zawarty wykaz prac wzbronio-
nych kobietom. W regulaminie po-
winny zostać zawarte te prace,
o których mowa w rozporządzeniu.
Pracodawca co do zasady nie powi-
nien rozszerzać zakresu prac
wzbronionych kobietom, aby nie
doprowadzić do naruszenia zasady
równouprawnienia w ramach sto-
sunku pracy.
Ponadto pracodawca, który za-
trudniał przy pracach zabronionych
na podstawie rozporządzenia ko-
bietę, która obecnie jest w ciąży,
i w stosunku do której zaktualizo-
wał się zakaz wykonywania dotych-
czasowej pracy zobowiązany jest do
przeniesienia takiej pracownicy do
innej pracy. Jeżeli przeniesienie
pracownicy do innej pracy nie jest
możliwe, wówczas pracodawca po-
winien zwolnić pracownicę z obo-
wiązku świadczenia pracy. Innym
rozwiązaniem jest dostosowanie
przez pracodawcę warunków pracy
do wymagań określonych w rozpo-
rządzeniu, tak aby wyeliminować
niebezpieczeństwo. Jeżeli zmiana
warunków pracy na dotychczaso-
wym stanowisku lub przeniesienie
pracownicy do innej pracy spowo-
przeniesienie pracownicy na inne
stanowisko lub zmianę rozkładu
czasu pracy pracodawca zobowiąza-
ny jest zatrudnić pracownicę przy
pracy i w wymiarze czasu pracy
określonym w umowie o pracę.
Podróż służbowa
Pracownicy w ciąży nie wolno
bez jej zgody delegować poza stałe
miejsce pracy ani zatrudniać w sys-
temie przerywanego czasu pracy.
Powyższy zakaz ma już jednak cha-
rakter względny, ponieważ pracow-
nica może zostać delegowana, jeże-
li wyrazi na to zgodę. Przepis nie
określa, w jakiej formie zgoda po-
wyższa ma być wyrażona. Oczywi-
ście rekomenduje się w celach do-
wodowych, aby taka zgoda była
wyrażona przez pracownicę na pi-
śmie. Przez pojęcie poza stałe miej-
sce pracy należy rozumieć nie tylko
delegowanie do innej miejscowości,
ale także delegowanie do innego
miejsca wykonywania obowiązków
pracowniczych położonego w tej
samej miejscowości.
Zakaz delegowania poza stałe
miejsce pracy, zakaz pracy w godzi-
nach nadliczbowych oraz w porze
nocnej dotyczy także pracowników
opiekujących się dziećmi w wieku do
czterech lat. Warto zaznaczyć, że za-
kaz ten obejmuje również mężczyzn
opiekujących się dzieckiem. Zakaz
dotyczy nie tylko pracowników opie-
kujących się własnymi dziećmi, ale
także dziećmi, dla których zgodnie
z przepisami kodeksu rodzinnego
i opiekuńczego pracownik jest opie-
kunem. Ważne podkreślenia jest
również to, że z uprawnień wskaza-
nych powyżej może skorzystać tylko
jedno z rodziców lub opiekunów.
Praca wzbroniona
Wykaz prac zakazanych dla ko-
biet został określony w rozporzą-
dzeniu w sprawie wykazu prac
szczególnie uciążliwych lub szko-
dliwych dla zdrowia kobiet.
Rozporządzenie nie zawiera listy
stanowisk, na jakich nie mogą pra-
cować kobiety, lecz wskazuje tylko
na rodzaje prac, jakich nie mogą
one wykonywać. Ponadto rozporzą-
dzenie dodatkowo wprowadza roz-
różnienie na prace, które nie mogą
być wykonywane przez żadną z ko-
biet, oraz te, które zabronione są
wyłącznie kobietom w ciąży
i w okresie karmienia piersią.
Edyta Duchnowska
radca prawny w Kancelarii J. Bienias
i Partnerzy Radcowie Prawni
PODSTAWA PRAWNA
Art. 104 1 , art. 151, art. 178,
art. 178 1 , art. 179 ustawy z 26
czerwca 1974 r. Kodeks pracy
(Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94
z późn. zm.).
Rozporządzenie Rady Mini-
strów z 10 września 1996 r.
w sprawie wykazu prac szcze-
gólnie uciążliwych lub szkodli-
wych dla zdrowia kobiet (Dz.U.
nr 114, poz. 545 z późn. zm.).
PRZYKŁAD PRACA W PORZE NOCNEJ
Pracownica wykonuje swoją pracę w systemie zmianowym, tj. od 7.00 do 15.00,
od 15.00 do 23.00, od 23.00 do 7.00. Zgodnie z regulaminem obowiązującym
w zakładzie pracy pora nocna rozpoczyna się od 21.00 i trwa do 5.00. Pracownica
od momentu poinformowania pracodawcy od fakcie zajścia w ciąże nie będzie
mogła pracować po godzinie 21.00, gdyż obowiązuje ją bezwzględny zakaz wyko-
nywania pracy w porze nocnej.
PISALIŚMY NA TEN TEMAT
Praca kobiet w Unii Europejskiej
GP nr 178/2007 strona A10
Kto nie musi się bać, że pracodawca go zwolni
GP nr 173/2007 strona A5
OKIEM PRAKTYKA
Zwolnienie kobiety w ciąży na badania lekarskie
Jestem w zaawansowanej ciąży. Lekarz
zlecił mi badania kontrolne, które
w przychodni, w jakiej prowadzona jest
ciąża, można wykonać tylko w godzinach
mojej pracy. Pracodawca odmówił mi
udzielenia wolnego na badania,
tłumacząc, że pracuję na pół etatu i że
nie przedstawiłam mu wcześniej
zaświadczenia stwierdzającego ciążę.
W rezultacie udzielił mi urlopu
bezpłatnego. Czy zachował się słusznie?
czas badań z pracy. O rodzaju i częstotli-
wości badań decyduje oczywiście lekarz.
Co prawda zgodnie z art. 185 par. 1 k.p.
udzielenie zwolnienia od pracy następu-
je wówczas, gdy stan ciąży stwierdzony
jest świadectwem lekarskim, to zaznacz-
my, że kodeks posługuje się sformułowa-
niem stan ciąży „powinien być”, a nie
„musi być” stwierdzony świadectwem le-
karskim. W przypadku, gdy ciąża jest już
zaawansowana (widoczna), zaświad-
czenie dla zwolnienia na badania nie bę-
dzie niezbędne. Powinność przedstawie-
nia zaświadczenia spoczywa na pracow-
nicy. Od jego dostarczenia pracodawca
obowiązany jest do stosowania ochron-
nych przepisów wobec kobiety, o ile cią-
ża nie jest już widoczna.
Po drugie, logiczne jest, że badania
muszą być przeprowadzane w związku
z ciążą. Wyjście do dentysty nie będzie
więc podstawą do uzyskania wolnego.
Po trzecie, zwolnienie na badania przy-
sługuje, gdy nie mogą się one odbyć po-
za godzinami pracy. I tak, jeśli placów-
ka, w której kobieta ma mieć przepro-
wadzone badania, może je wykonać
w porach wykluczających obecność cię-
żarnej w pracy, to wolne przysługuje.
WNIOSEK
Zwolnienie na badania przysługuje, gdy zleci je lekarz, przeprowadzone są w związku z ciążą
i muszą odbyć się w godzinach pracy.
Jeśli chodzi o kwestie wynagrodzenia
za czas, w którym kobieta ciężarna nie
pracuje, to przysługuje jej ono w niezmie-
nionej wysokości. Nie ma znaczenia, czy
pracownica zatrudniona jest na cały etat
czy też wymiar pracy jest mniejszy. Warto
zwrócić uwagę, że w przypadku, gdy sam
czas badań jest za długi (czyli uznano, że
wykracza on poza okres niezbędny), to
tego typu nieobecność w pracy może
w efekcie zostać potraktowana jako cho-
roba. Jednakże o czasie trwania badania
w zasadzie i tak decyduje lekarz. Może on
przykładowo zlecić badania wymagające
nieobecności w pracy przez kilka dni.
W razie niezdolności do pracy z powodu
choroby w czasie ciąży, kobiecie przysłu-
guje wynagrodzenie gwarancyjne z art.
92 k.p. oraz zasiłek chorobowy w wyso-
kości 100 proc. wynagrodzenia.
Jeżeli pracodawca nie chce udzielić
wolnego lub odmawia zapłaty normal-
nego wynagrodzenia, to pracownica
może dochodzić swoich praw przed są-
dem pracy.
Postępowanie pracodawcy nie było
zgodne z obowiązującymi przepisami.
Kobieta w ciąży ma bowiem prawo do
wzięcia wolnego na czas badań medycz-
nych, bez względu na długość zatrudnie-
nia i liczbę godzin pracy w tygodniu.
Ciążący na pracodawcy obowiązek
udzielenia zwolnienia na badania ma
miejsce po spełnieniu trzech przesłanek.
Po pierwsze, uprawnienie do wolnego
przysługuje wówczas, gdy lekarz stwier-
dzi, że badania są wskazane. Zlecenie
badania jest zatem dla pracodawcy wią-
żące. Zaznaczmy, że sam już rodzaj ba-
dań (np. USG, badania laboratoryjne,
itd.) nie ma wpływu na uzasadnione
i skuteczne zwolnienie pracownicy na
PODSTAWA PRAWNA
SYLWIA GORTYŃSKA
ekspert z zakresu
prawa pracy
Art. 92, art. 185 ustawy z 26 czerw-
ca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U.
z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
Par. 5 rozporządzenia ministra pracy
i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r.
w sprawie sposobu ustalania wyna-
grodzenia w okresie niewykonywania
pracy oraz wynagrodzenia stanowią-
cego podstawę obliczania odszkodo-
wań, odpraw, dodatków wyrównaw-
czych do wynagrodzenia oraz innych
należności przewidzianych w kodek-
sie pracy (Dz.U. nr 62, poz. 289
z późn. zm.).
49743725.005.png 49743725.006.png
A 4
nr 198
procedury
POSTĘPOWANIE SĄDOWE
Ile kosztuje sprawa w sądzie pracy
Wnosząc do sądu pozew, w którym wartość przedmiotu sporu
przewyższa 50 tys. zł, pracownik i pracodawca muszą uiścić
opłatę stosunkową. Jeśli kwota dochodzonego roszczenia
jest niższa, płacą tylko opłatę podstawową w kwocie 30 zł
i to dopiero skarżąc wydane orzeczenie.
lub na podstawie rozporządzenia
dotyczącego opłat za czynności rad-
ców prawnych.
PRZYKŁAD OPŁATA PRZY PIŚMIE
Pracownik wnosi do sądu pracy pozew o zapłatę należności z tytułu delegacji za-
granicznych za 2 lata w kwocie 52 tys. zł. Składając pozew, będzie zmuszony za-
płacić 2600 zł opłaty stosunkowej (52 tys. x 5 proc = 2600 zł).
Stawka minimalna
Zgodnie z rozporządzeniem opła-
ta za czynności adwokackie nie mo-
że być wyższa niż sześciokrotna
stawka minimalna ani przekraczać
wartości przedmiotu sprawy.
Stawka minimalna obliczana jest
od wartości przedmiotu sprawy:
MARTA MARCINIAK
marta.marciniak@infor.pl
przeprowadzania innych dowodów,
koszty ogłoszeń. Najczęściej strony
zgłaszają wnioski o przeprowadze-
nie dowodu z zeznań świadków.
Świadkowi przysługuje zwrot kosz-
tów podróży – z miejsca zamieszka-
nia do miejsca wykonywania czyn-
ności sądowej – według zasad
obowiązujących przy obliczaniu na-
leżności przysługujących pracowni-
kowi zatrudnionemu w państwowej
lub samorządowej jednostce sfery
budżetowej z tytułu podróży służbo-
wej na obszarze kraju.
PRZYKŁAD WNIOSEK DOWODOWY
W sprawach zakresu prawa pracy
pobiera się opłatę podstawową
w kwocie 30 zł wyłącznie od apela-
cji, zażalenia, skargi kasacyjnej
i skargi o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzecze-
nia. Gdy wartość przedmiotu sporu
przewyższa kwotę 50 tys. zł, od
wszystkich pism podlegających
opłacie pobiera się opłatę stosunko-
wą.
Opłata sądowa
Opłatę stosunkową należy uiścić
przy wniesieniu do sądu pisma pod-
legającego opłacie, czyli np. wno-
sząc pozew, pozew wzajemny, ape-
lację, zażalenie, interwencję główną
i uboczną. Opłata wynosi 5 proc.
wartości przedmiotu sporu, jednak
nie mniej niż 30 zł i nie więcej niż
100 tys. zł. Jeśli wartości przedmiotu
sporu nie da się ustalić w chwili wsz-
częcia postępowania, sąd wyznaczy
opłatę tymczasową. Opłatę tymcza-
sową określa się w granicach od 30
złotych do 1 tys. zł. A dopiero
w orzeczeniu kończącym postępo-
wanie w I instancji sąd wskaże wyso-
kość opłaty ostatecznej, która jest
bądź opłatą stosunkową, obliczoną
od wartości przedmiotu sporu usta-
lonej w toku postępowania, bądź
opłatą określoną przez sąd, jeżeli
wartości tej nie udało się ustalić.
Decydując się na dochodzenie
swoich roszczeń w sądzie pracy trze-
ba pamiętać, że strona ma obowią-
zek ponieść koszty wydatków po-
wstałych w toku procesu. Ostatecz-
ne ich rozliczenie nastąpi po zakoń-
czeniu postępowania, a zapłaci ta
strona, która sprawę przegra. Wy-
datki obejmują w szczególności
zwrot kosztów podróży, noclegu
oraz utraconych zarobków świad-
ków, wynagrodzenie i zwrot kosz-
tów poniesionych przez biegłych,
tłumaczy oraz kuratorów, koszty
Pracownik wniósł do sądu pozew w związku z niezgodnym z prawem rozwiązaniem
stosunku pracy. W toku postępowania dla wykazania braku swojej winy pracownik
złożył wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu konstrukcji bu-
dowlanych. Biegły stwierdził jednak, że pracownik przyczynił się swoim niedbal-
stwem do katastrofy budowlanej. W konsekwencji pracownik przegrał proces i zo-
stał obciążony kosztami sądowymi, w tym kosztami sporządzenia opinii przez bie-
głego sądowego.
do 500 zł – 60 zł,
powyżej 500 zł do 1500 zł – 180 zł,
powyżej 1500 zł do 5000 zł – 600
zł,
PRZYKŁAD WYNAGRODZENIE ADWOKATA
powyżej 5000 zł do 10 000 zł
– 1200 zł,
Pracownik występował w postępowaniu sądowym z adwokatem. Sąd uwzględnił
powództwo w całości i zasądził na rzecz pracownika z tytułu wypadku przy pracy
kwotę 60 tys. zł Pracodawca został również zobowiązany do zapłaty kosztów pro-
cesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pełnomocnik pracownika wnosił
o zasądzenie kosztów zgodnie z rozporządzeniem. Stawka minimalna dla wartości
przedmiotu sprawy powyżej 50 tys. zł do 200 tys. zł wynosi 3600 zł. Te kwotę dzie-
limy na pół, bowiem w sprawach o świadczenia odszkodowawcze należne z tytułu
wypadku przy pracy stawka minimalna wynosi 50 proc. stawki obliczonej od war-
tości przedmiotu sprawy.
Pracodawca będzie więc musiał dodatkowo zwrócić pracownikowi kwotę od 1800
do 10 800 zł, w zależności od tego jak wkład pracy adwokata oraz zawiłość spra-
wy oceni sąd. Opłata za czynności adwokackie wynosi maksymalnie sześciokrot-
ność stawki minimalnej.
Z pełnomocnikiem
Pracodawcy występujący przed
sądem pracy najczęściej korzystają
z pomocy radcy prawnego lub adwo-
kata. Pracownicy również coraz czę-
ściej wspierają się fachowym zastęp-
stwem. Takie rozwiązanie gwaran-
tuje stronie prawidłowe posługiwa-
nie się przepisami prawa, daje
większą pewność czuwania nad in-
teresem strony, ale również pozwala
na ograniczenie konieczności osobi-
stego stawiennictwa na rozprawie.
Pracownik będzie wtedy zobowiąza-
ny do stawienia się przed sądem tyl-
ko na wezwanie i tylko celem prze-
słuchania.
Wysokość opłat za czynności ad-
wokackie zależy od rodzaju i stopnia
zawiłości sprawy oraz wymaganego
nakładu pracy adwokata. Pracownik
i jego pełnomocnik mogą w umowie
ustalić, ile wyniesie wynagrodzenie
za prowadzenie sprawy. W przypad-
ku wygrania sprawy taka umowa
jest podstawą do zasądzenia przez
sąd zwrotu kosztów zastępstwa pro-
cesowego od strony przeciwnej. Jeśli
wynagrodzenie nie zostało określo-
ne w umowie, sąd w orzeczeniu koń-
czącym postępowanie orzeknie
o tych kosztach w oparciu o rozpo-
rządzenie ministra sprawiedliwości
w sprawie opłat za czynności adwo-
kackie oraz ponoszenia przez Skarb
Państwa kosztów nieopłaconej po-
mocy prawnej udzielonej z urzędu
powyżej 10 000 zł do 50 000 zł
– 2400 zł,
powyżej 50 000 zł do 200 000 zł
– 3600 zł,
powyżej 200 000 zł – 7200 zł.
Stawki minimalne wynoszą
w sprawach z zakresu prawa pracy o:
nawiązanie umowy o pracę,
uznanie wypowiedzenia umowy
o pracę za bezskuteczne, przy-
wrócenie do pracy lub ustalenie
sposobu ustania stosunku pracy –
60 zł,
ki obliczonej od wartości odszko-
dowania będącego przedmiotem
sprawy.
postępowania przed sądem I instan-
cji. W przypadku gdy strona przegra
proces i zdecyduje się na prowadze-
nie sprawy przed sądem apelacyj-
nym, musi liczyć się z podobnymi
opłatami. Zgodnie bowiem z rozpo-
rządzeniem stawki minimalne wy-
noszą za prowadzenie spraw z za-
kresu prawa pracy przed sądem ape-
lacyjnym 100 proc. odpowiednich
stawek wskazanych obok.
Stawki minimalne wynoszą 60 zł
w sprawach o świadczenia pieniężne
z ubezpieczenia społecznego i za-
opatrzenia emerytalnego.
Co ważne, wskazany wyżej spo-
sób obliczenia wysokości usług pro-
fesjonalnego pełnomocnika dotyczy
wynagrodzenie za pracę lub od-
szkodowanie inne niż wypadek
przy pracy – 75 proc. stawki obli-
czonej od wartości wynagrodze-
nia lub odszkodowania będącego
przedmiotem sprawy,
inne roszczenia niemajątkowe –
60 zł,
PODSTAWA PRAWNA
ustalenie wypadku przy pracy, je-
żeli nie jest połączone z docho-
dzeniem odszkodowania lub ren-
ty – 120 zł oraz
Art. 130 2 ustawy z 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego
(Dz.U. nr 43, poz. 296 z późn. zm.).
Art. 14, 35, 36 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w spra-
wach cywilnych (Dz.U. nr 167, poz. 1398 z późn. zm.).
Par. 2, 3, 6, 12, par. 13 ust. 3 rozporządzenia ministra sprawiedliwości
z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz po-
noszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1348 z późn. zm.).
odszkodowawcze należne z tytu-
łu wypadku przy pracy lub cho-
roby zawodowej – 50 proc. staw-
OKIEM PRAKTYKA
Czy od apelacji należy się opłata podstawowa czy stosunkowa
Pracodawca przegrał sprawę przed sądem
pracy i 27 września 2007 r. złożył apelację.
9 października został jednak wezwany
przez sąd do uiszczenia opłaty stosunkowej
w wysokości 5 proc. od wartości
przedmiotu sporu. Tymczasem mimo, że
postępowanie toczyło się o 60 000 zł,
apelacja dotyczyła tylko połowy tej kwoty
(30 245 zł). Czy sąd postąpił słusznie?
nego orzeczenia. Jednakże w sprawach,
w których wartość przedmiotu sporu prze-
wyższa kwotę 50 tys. zł, pobiera się od
wszystkich podlegających opłacie pism
procesowych opłatę stosunkową. Takie
ujęcie problemu stanowi zachętę do roz-
maitych interpretacji.
Wiadomo, jak postąpić w sytuacji, gdy
wartość przedmiotu sporu nie przekracza
50 tys. zł. Jak wskazał SN w uchwale
z 9 stycznia 2007 r. (II PZP 5/06, OSNP
2007/11-12/ 152): w sprawie z zakresu
prawa pracy, w której wartość przedmiotu
sporu nie przekracza 50 tys. zł, od apelacji
pozwanego pracodawcy pobiera się opła-
tę podstawową w kwocie 30 zł. Wskazana
teza jest dość oczywista, jednak już co do
szczegółowych praktycznych sytuacji art.
35 u.k.s.c. stanowi źródło wielu nieporo-
zumień. W szczególności do niedawna nie
było wiadomo, jak potraktować sytuację,
w której strona skarży tylko część rozstrzy-
gnięcia i tym samym wartość przedmiotu
zaskarżenia jest niższa niż przewidziane
dla opłaty stosunkowej w art. 35 u.k.s.c.
50 tys. zł. Dodatkową komplikacją jest sto-
sowanie innych zasad dla pracownika
i pracodawcy, co powodowało oczywiście
rozmaitą praktykę sądową.
W analizowanej sytuacji pierwszym lo-
gicznym i intuicyjnym rozwiązaniem by-
łoby zastosowanie 30 zł opłaty podstawo-
wej. Takie rozwiązanie nie odpowiada jed-
nak zdaniem Sądu Najwyższego prawu.
Stwierdził on, że w sprawie z powództwa
pracownika, w której wartość przedmiotu
sporu przekracza 50 000 zł, od apelacji
pozwanego pracodawcy, w przypadku
gdy wartość przedmiotu zaskarżenia jest
niższa od tej kwoty, pobiera się opłatę sto-
sunkową obliczoną od wartości przedmio-
tu zaskarżenia (uchwała SN z 11 września
2007 r., II PZP 5/07, niepubl.). Wyniesie
ona zatem w tym wypadku 5 proc. od
wartości zaskarżenia w granicach od 30
do 100 tys. zł, a zatem sąd słusznie we-
zwał pracodawcę do uzupełnienia braków
formalnych apelacji.
WNIOSEK
W sprawie z zakresu prawa pracy z powódz-
twa pracownika, w której wartość przedmio-
tu sporu przekracza 50 tys. zł, od apelacji
pozwanego pracodawcy, w przypadku gdy
wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa,
pobiera się 5-proc. opłatę stosunkową. Pra-
codawca musi zatem uzupełnić opłatę
w ciągu siedmiu dni od otrzymania zarzą-
dzenia pod rygorem zwrotu pozwu.
Sąd postąpił słusznie i należy uiścić
opłatę stosunkową obliczoną od wartości
przedmiotu sporu. Wskazany problem jest
kontrowersyjny w praktyce, jako że stosu-
nek opłaty podstawowej do opłaty stosun-
kowej obliczanej stosownie do wartości
przedmiotu sporu jest na gruncie art. 35
ust. 1 u.k.s.c. dość niejasny. Zgodnie z tym
przepisem w sprawach z zakresu prawa
pracy pobiera się opłatę podstawową
w kwocie 30 zł wyłącznie od apelacji, zaża-
lenia, skargi kasacyjnej i skargi o stwier-
dzenie niezgodności z prawem prawomoc-
PODSTAWA PRAWNA
Art. 35 ust. 1 ustawy z 28 lipca 2005 r.
o kosztach sądowych w sprawach cy-
wilnych (Dz.U. nr 167, poz. 1398
z późn. zm.).
ADAM MALINOWSKI
radca prawny
TYGODNIK PRAWA PRACY
49743725.007.png 49743725.008.png
nr 198
TYGODNIK PRAWA PRACY
Przewodnik
ANALIZA EKSPERTA
Czy wypowiedzenia zmieniające trzeba konsultować
strona A6
ANALIZA EKSPERTA
Kiedy można zawiesić stosowanie przepisów pracowniczych
strona A7
Co może zrobić pracodawca,
gdy firma ma problemy finansowe
Z reguły problemy finansowe firmy najbardziej odczuwają pracownicy. Niekiedy skutki takich sytuacji są bardzo dotkliwe
i wiążą się z utratą pracy. Pracodawca, szukając sposobów na zażegnanie kryzysu, powinien jednak w pierwszej kolejności
rozważać rozwiązania mniej drastyczne dla załogi.
DANUTA KLUCZ
gp@infor.pl
G dy pracodawca popada w kłopoty finansowe, pod
stawie oznacza, że obowiązują one nadal mimo zawarcia po-
rozumienia zawieszającego.
Porozumienie może zatem odnosić się jedynie do porozu-
mień zbiorowych oraz regulaminów i statutów określających
prawa i obowiązki stron stosunków pracy, zaliczanych w lite-
raturze przedmiotu do tzw. swoistych źródeł prawa pracy.
W większości przypadków dotyczyć to będzie regulaminów
wynagradzania i innych przepisów płacowych obowiązują-
cych u pracodawcy (przykład 1).
Kodeks pracy za przesłankę zawarcia porozumienia zawie-
szającego uznaje sytuację finansową pracodawcy. Oznacza to,
że zakres przedmiotowy regulacji, które mogą być zawieszone
w drodze porozumienia, jest limitowany i może dotyczyć wy-
łącznie tych postanowień, których realizacja oddziałuje na sy-
tuację finansową pracodawcy.
Nie każde zatem problemy pracodawcy uzasadniać będą
skorzystanie z tego rozwiązania. Jeżeli bowiem nie dotyczą
one sfery finansowej pracodawcy, zmuszony on będzie się-
gnąć po środki zaradcze innego rodzaju. Poza tym zawiesze-
nie stosowania przepisów prawa pracy ograniczone jest czaso-
wo, gdyż nie może trwać dłużej niż przez okres trzech lat. Po
upływie tego okresu „odłożone na bok” przepisy wewnątrzza-
kładowe zaczną obowiązywać na nowo.
Porozumienie z pracownikiem
Kodeks pracy przewiduje także inne rozwiązanie, zbliżone
do omówionego wcześniej porozumienia zawieszającego, ale
dotyczące tylko pracodawców nieobjętych układem zbioro-
wym lub zatrudniających mniej niż 20 pracowników.
Gdy u takiego pracodawcy wystąpią problemy finansowe,
może on zawrzeć porozumienie o stosowaniu mniej korzyst-
nych warunków zatrudnienia pracowników niż wynikające
z umów o pracę zawartych z tymi pracownikami, w zakresie
i przez czas ustalony w porozumieniu. Po upływie wskazane-
go w porozumieniu okresu zawieszone warunki zatrudnienia
obowiązują na nowo.
Porozumienie o stosowaniu mniej korzystnych warunków
zatrudnienia powinno wyraźnie wskazywać warunki umow-
ne, których dotyczy, oraz czas jego obowiązywania. Praco-
dawca może objąć zakresem takiego porozumienia całość lub
tylko część załogi. W tym drugim przypadku musi kierować
się obiektywnymi kryteriami, respektując zasadę równego
traktowania pracowników.
Do zawierania porozumienia o stosowaniu mniej korzyst-
nych warunków wynikających z umowy o pracę mają odpo-
wiednie zastosowanie przepisy dotyczące porozumienia za-
wieszającego akty zakładowe. Oznacza to, że i tu obowiązują
ograniczenia co do zakresu porozumienia (nie można zawie-
sić stosowania przepisów kodeksu pracy, innych ustaw oraz
aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie), a czas je-
go obowiązywania nie może być dłuższy niż trzy lata.
PRZYKŁAD 1 ZAWIESZENIE WYPŁATY PREMII
znakiem zapytania jest także los zatrudnionych pra-
cowników. W zależności od skali problemów i ich
rodzaju konsekwencje takich sytuacji mogą być dla
pracowników różnorakie. Najbardziej dotkliwe wiążą się ze
zwolnieniami grupowymi, a nierzadko też z likwidacją lub
upadłością pracodawcy.
W trudnych sytuacjach pracodawca może posiłkować się in-
stytucjami prawa pracy modyfikującymi treść stosunków pracy.
Z uwagi na kłopoty finansowe pracodawca chciałby na pewien
czas zawiesić premie kwartalne i roczne. Oba świadczenia wynika-
ją z obowiązującego u niego regulaminu wynagradzania. W opisa-
nej sytuacji pracodawca może czasowo zawiesić przepisy we-
wnątrzzakładowe w części dotyczącej wypłaty premii kwartalnych
i rocznych, ale musi uzyskać na to aprobatę pracowników, wyrażo-
ną przez reprezentującą ich organizację związkową działającą w za-
kładzie, a jeżeli taka nie działa – przez wyłonionego przedstawiciela
załogi pracowniczej. Powyższe rozwiązanie możliwe jest w razie kło-
potów finansowych pracodawcy, dlatego sytuacja zaistniała w za-
kładzie podlega ocenie w trakcie uzgadniania warunków takiego
porozumienia.
Ograniczenie wypłaty świadczeń
W zasadzie kłopoty finansowe w zakładzie to zmartwienie
pracodawcy, który zawsze powinien wywiązywać się z zobo-
wiązań wobec pracowników. Kodeks pracy dopuszcza jednak
kompromis w kryzysowych sytuacjach zakładu, umożliwiając
rozłożenie skutków finansowej zapaści pracodawcy na obie
strony stosunku pracy.
W razie tego rodzaju kłopotów przepisy kodeksu pracy do-
puszczają bowiem możliwość czasowego ograniczenia wypła-
ty niektórych świadczeń na rzecz pracowników. Jest to jednak
możliwe tylko w drodze zawarcia odpowiednich porozumień
z udziałem pracowników lub ich przedstawicielstwa związko-
wego.
PRZYKŁAD 2 ZAWARCIE POROZUMIENIA
Z uwagi na trudną sytuację finansową zakładu pracodawca zamie-
rza zawrzeć ze związkami zawodowymi porozumienie o zawieszeniu
stosowania układu zakładowego. Przewidywałoby ono niższe wy-
nagrodzenia zasadnicze oraz pozbawiało niektórych świadczeń.
Zawarcie porozumienia o zawieszeniu stosowania układu nie wy-
maga dokonywania wypowiedzeń warunków umów o pracę, gdyż
skutek zawieszenia stosowania przepisów układowych następuje
z mocy prawa. Ważne jest jednak, aby strony układu zakładowego,
zawierając stosowne porozumienie, jasno określiły, jakie w okresie
zawieszenia przysługiwać będą pracownikom uprawnienia płaco-
we. W przytoczonej sytuacji obniżając wynagrodzenie zasadnicze,
należy określić, jak w okresie zawieszenia będzie się ono kształto-
wało. Podobnie jak zawieszenie przepisów układowych, tak i przy-
wrócenie ich na nowo nie wymaga żadnych dodatkowych działań.
Po upływie okresu obowiązywania porozumienia treść stosunków
pracy jest bowiem ponownie kształtowana przez układ na zasa-
dach w nim przyjętych.
Zawieszenie przepisów zakładowych
Instytucja porozumienia zawieszającego ma ona na celu
zmniejszenie obciążeń z tytułu zobowiązań pracowniczych,
w czasie gdy pracodawca utracił zdolność regulowania ich
w ustalonych terminach i przyjętym zakresie. Kodeks pracy
nie pozostawia tu jednak pełnej swobody.
Zakres porozumienia o zawieszeniu przepisów ma bowiem
charakter ograniczony, i to zarówno przedmiotowo, nie obej-
mując wszystkich rodzajów źródeł prawa pracy, jak i czasowo
– z uwagi na maksymalny okres jego obowiązywania. Także
sytuacja, w której możliwe jest zawarcie takiego porozumie-
nia, została rodzajowo określona i nie budzi wątpliwości, że
chodzi tu tylko o problemy finansowe pracodawcy.
Z kodeksu pracy wynika bowiem, że jeżeli jest to uzasad-
nione sytuacją finansową pracodawcy, może być zawarte poro-
zumienie o zawieszeniu stosowania w całości lub w części
zakładowych przepisów prawa pracy, określających prawa
i obowiązki stron stosunku pracy, z wyłączeniem jednak prze-
pisów kodeksu pracy oraz przepisów innych ustaw i aktów wy-
konawczych. Zawarte porozumienie pracodawca zobowiązany
jest przekazać właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy.
Porozumienie o zawieszeniu przepisów zakładowych za-
wiera pracodawca i reprezentująca pracowników organizacja
związkowa, a jeżeli w zakładzie nie działa związek zawodo-
wy, kwestie te można uzgodnić z przedstawicielstwem pra-
cowników wyłonionym w trybie przyjętym u tego pracodaw-
cy. O tym, w jaki sposób powołać reprezentację pracowniczą,
decyduje przyjęta praktyka zakładowa.
Tryb wyłaniania przedstawicielstwa pracowników nie zo-
stał bowiem określony w przepisach kodeksu pracy. Najczę-
ściej jednak jest to forma wyborów, w ramach których pra-
cownicy wybierają spośród zgłoszonych kandydatur osoby
cieszące się ogólnym zaufaniem i autorytetem w zakładzie.
Praktyki mogą być jednak różne w poszczególnych zakładach.
W drodze zawartego porozumienia nie można zawiesić sto-
sowania przepisów kodeksu pracy oraz przepisów innych
ustaw i aktów wykonawczych. Wyłączenie postanowień rangi
ustawowej i przepisów wykonawczych wydanych na ich pod-
Poza tym w każdym przypadku o dopuszczalności zawarcia
takiego porozumienia decyduje sytuacja finansowa praco-
dawcy, której oceny dokonują strony porozumienia. W każdej
z wymienionych sytuacji istnieje też obowiązek zgłoszenia po-
rozumienia odpowiednio do rejestru układów zakładowych
lub ponadzakładowych.
Zawarcie takiego porozumienia powoduje, że w zakresie
i przez czas w nim określony nie stosuje się z mocy prawa wy-
nikających z układu ponadzakładowego oraz z układu zakła-
dowego warunków umów o pracę i innych aktów stanowią-
cych podstawę nawiązania stosunku pracy. Zawieszone prze-
pisy obowiązują na nowo po upływie okresu ustalonego w po-
rozumieniu (przykład 2).
Zawieszenie układu zbiorowego
Kolejnym rozwiązaniem służącym ograniczeniu kosztów
pracy w trudnej sytuacji jest zawieszenie układu zbiorowego
pracy. Rzecz jasna dotyczy ono pracodawców objętych tym
aktem. Kodeks pracy, przewidując taką instytucję, zezwala
stronom układu zakładowego na porozumienia się co do za-
wieszenia w całości lub części przepisów układowych.
Przepis ten przewiduje trzy różne warianty zawieszenia
obowiązywania układu zbiorowego, w zależności od tego, ja-
kie układy obowiązują u pracodawcy. Warunkiem zaś skorzy-
stania z którejkolwiek możliwości jest istnienie co najmniej
jednego związku zawodowego reprezentującego pracowni-
ków, dla których ma być zawarte porozumienie o zawieszeniu
stosowania układu.
Wypowiedzenie zmieniające
Znana powszechnie instytucja wypowiedzenia zmieniają-
cego może także służyć jako środek zaradczy w razie kłopo-
tów finansowych pracodawcy. W zależności od sytuacji zaist-
niałej w zakładzie pracodawca może w drodze zmiany warun-
ków umownych zmniejszyć koszty osobowe, zmodyfikować
strukturę stanowiskową w zakładzie lub zmienić organizację
pracy.
Zasadą jest, że pracownik wykonuje pracę umówioną. Nie
oznacza to jednak, że niemożliwe są zmiany pracy w trakcie
zatrudnienia. Pracownik nie może być jednak obarczony po-
49743725.009.png 49743725.010.png 49743725.011.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin