Van Wormer Laura - Talk- show.pdf - Biblioteka (ponad 10533 różnych książek) - patent8

LAURA VAN WORMER

Talk-show

Część I

Sława

Musieli wiedzieć o tajemniczym wielbicielu coś, co skwapliwie ukrywali. Inaczej nie

zachowywaliby się tak dziwacznie, chociaż ona nie widziała w całej sprawie nic

niezwykłego. Uważała, że nieznajomy jest nieszkodliwy. Ot, jeszcze jeden straszliwie

samotny człowiek, który od czasu do czasu przysyła jej prezenty i uprzejme liściki z

zapewnieniami, że nikt nie rozumie jej tak jak on.

- Zamknij oczy - poleciła Cleo.

Jessika siedziała przed lustrem, szykując się do wieczornego nagrania programu.

Zerknęła jeszcze na Dirka Lawsona, szefa ochroniarzy w DBS, i posłusznie zamknęła oczy,

żeby Cleo mogła nałożyć podkład na powieki.

- Co według ciebie mam robić, Dirk?

- Jeśli chcesz mieć ochronę, musisz z nami współpracować.

Jessika uniosła jedną powiekę.

- To znaczy?

- Przede wszystkim nie próbuj zwiewać ochroniarzom.

- Zwiałaś? - zapytała Cleo z podziwem, rzucając gąbkę na toaletkę, po czym sięgnęła

po kredkę do oczu.

- Zaraz tam zwiałam... Czy wszyscy zawsze muszą wiedzieć, gdzie jestem?

- Nie widzę w tym nic zabawnego - oznajmił Dirk stanowczo. - Mam dbać o twoje

bezpieczeństwo. Ten facet to świr. Cwany świr, skoro nie możemy go namierzyć. Naprawdę

jest się czego bać.

- Nie należę do strachliwych - stwierdziła Jessika, zerkając machinalnie w prawo, tak

by Cleo mogła pomalować lewe oko. Po dwunastu latach pracy w telewizji, w tym siedmiu

na antenie ogólnokrajowej, makijaż i czesanie były dla niej rutyną, której mogłaby się

poddawać choćby i we śnie. - Poza tym nie rób z niego maniaka.

- To jest maniak. Prześladuje cię listami, przygotowuje się do ataku. Pamiętaj, że jego

obsesja nie dotyczy wyłącznie ciebie, ale i nas, bo stoimy mu na drodze.

- Chyba za wcześnie odszedłeś z FBI. - Jessika pozwoliła teraz Cleo zająć się swoim

prawym okiem. - Najwyraźniej się nudzisz.

Kąśliwość nie leżała w jej charakterze, ale od chwili gdy Dirk Lawson pojawił się w

stacji trzy lata temu, budził w niej odruchową niechęć. Nie mogła pozbyć się wrażenia, że

szef ochrony celowo wznieca atmosferę stałego zagrożenia, by przydać sobie znaczenia i

kreować się w oczach innych na prawdziwego twardziela.

- Niech ci będzie, że się nudzę. W każdym razie normalni ludzie nie siadają do pisania

listów w rękawiczkach - mówił Dirk. - Nie posługują się też fałszywymi adresami

zwrotnymi, a przede wszystkim nie pisują do obcych osób, z którymi wchodzą w

wyimaginowaną zażyłość.

- Przypominam ci o chłopaku, który ciągle wystaje pod moim domem. - Jessika

ponownie zamknęła powieki, pozwalając Cleo nałożyć cień. - Może nim najpierw byś się

zajął?

- Mówiłem ci już, dopóki facet znajduje się w miejscu publicznym, nic mu nie mogę

zrobić.

- Wspaniale - westchnęła Jessika, otwierając oczy. - Może więc bezkarnie robić

obleśne gesty i wykrzykiwać świństwa pod moim adresem, tak?

- Przepraszam... - Do garderoby wpadła zadyszana Bea Blakely. - Mamy kilka zmian -

oznajmiła, rzucając na kolana Jessiki plik fiszek. - Gość od precli nie przyjechał, za to

znalazłam jakiegoś nauczyciela...

Jessika ze zdumieniem ujrzała w lustrze odbicie swojej nowej sekretarki. Była pewna,

że jeszcze w południe Bea była szatynką, teraz zaś jej głowę zdobiła ognistoruda czupryna,

łudząco podobna do fryzury, którą nosiła Jess.

Bea rozpromieniła się, widząc jej spojrzenie.

- Świetna, prawda? - zagadnęła, zerkając w lustro i muskając włosy. - To dzieło Cleo.

No nic, muszę lecieć - dodała jeszcze i po chwili już jej nie było.

Jessika spojrzała na niepewnie uśmiechniętą Cleo.

- To z jej strony wyraz podziwu i uznania dla twojej osoby. Powinnaś się cieszyć, Jess

- wyjaśniła charakteryzatorka.

- A tam, podziwu. Głupoty!

- Musimy wreszcie o tym porozmawiać, Jessiko - Dirk przypomniał o swoim istnieniu.

- O tym! A niby o czym? - Jessika odsunęła dłoń Cleo i odwróciła ku niemu głowę,

lecz charakteryzatorka ujęła zdecydowanie jej brodę i zaczęła nakładać róż na policzki.

- O twoim wielbicielu - wyjaśnił Dirk. - Mówię ci, że to maniak. Prędzej czy później

będzie próbował do ciebie dotrzeć.

- No i co z tego? Mało to kręci się wokół mnie wariatów? Szkoda tylko, że jakoś nikt

dotąd nie potrafił sobie z nimi poradzić. Pamiętasz faceta, który przysłał mi pocztą pistolet?

Albo kobietę, która się upierała, że jestem reinkarnacją jej zmarłej matki? A ten psychol,

który groził, że podpali naszą stację?

- Zostało dziesięć minut, Jess. - W drzwiach pojawiła się głowa realizatora, Denny'ego

Ladlera. - Dostałaś notatki ze zmianami?

- Cały plik, ale nie miałam czasu, żeby choć na nie spojrzeć - sarknęła, wyraźnie

adresując swoje pretensje do Dirka.

Denny znikł i po sekundzie pojawił się znowu.

- Zapomniałem, moja droga: w przyszłym tygodniu w kolorowej prasie będzie cała

seria artykułów o twojej samotności.

- Słucham?

- Gwiazda stacji DBS, która podbiła serca telewidzów, prowadząc talk-show „Gorące

rozmowy", jest rozpaczliwie samotna. Szuka miłości, tęskni za prawdziwym uczuciem i takie

tam trele-morele... Dzisiaj dostaniemy materiały do przejrzenia. - Zerknął na zegarek. -

Siedem minut - dodał, po czym zamknął drzwi i pobiegł do studia.

- Przesiądź się. - Cleo wskazała Jess sąsiedni fotel i zaczęła nawijać jej włosy na

szczotki do modelowania. Po chwili Jessika wyglądała jak jeż.

- Posłuchaj - nie dawał tymczasem za wygraną Dirk.

- Jeśli uważasz, że to przesadna ostrożność, zgłaszaj pretensje do Cassy. To w końcu

ona jest tu prezesem i ona decyduje o wszystkim, nie ja. Sama zresztą wiesz, jaka jest Cassy.

Ilekroć jej mówię, że panuję nad sytuacją, odpowiada: „Kiedy jakiś wariat próbował

zastrzelić prezenterkę wiadomości, też twierdziliście, że macie wszystko pod kontrolą".

Wspomniana prezenterka, Alexandra Waring, była koleżanką Jess z Darenbrook

Broadcasting System i jej najlepszą przyjaciółką. Jakiś szaleniec postrzelił ją siedem lat

wcześniej, kiedy przygotowywała materiał z Kapitolu.

Jessika wzruszyła tylko ramionami - nie mogła odpowiedzieć, bo Cleo malowała

właśnie jej usta.

- Dobrze, nie będę już uciekała ochroniarzom - obiecała po chwili, kiedy Cleo odeszła,

by ocenić efekt swej pracy.

- Przyrzekasz?

- Przyrzekam. Nie będę uciekała ochroniarzom - powtórzyła Jessika głosem grzecznej

uczennicy, a Cleo przystąpiła do nakładania tuszu na jej rzęsy.

- Będę musiała was prosić, żebyście wstrzymali kolportaż książki Jess - powiedziała

Cassy Cochran. Rozmawiała z Kate Weston z wydawnictwa Bennett, Fitzallen & Coe, które

przygotowało właśnie do publikacji autobiografię Jessiki Wright.

W słuchawce zapadła głucha cisza. Dopiero po chwili Kate odzyskała głos.

- Posłuchaj, Cassy, książka wyjdzie z drukarni w przyszłym tygodniu. Nie wiem, czy

znasz podstawowe zasady w tym biznesie, ale egzemplarze kolportowane są dosłownie

prosto spod prasy do hurtowni w całym kraju. Zatrzymanie dystrybucji to...

- Wydawało mi się, że data publikacji została ustalona na koniec przyszłego miesiąca -

mruknęła z niezadowoleniem Cassy.

- Dlatego kolportaż zaczynamy sześć tygodni wcześniej. Musimy mieć pewność, że

egzemplarze będą już w księgarniach, kiedy ruszymy z promocją - wyjaśniła Kate. Po chwili

westchnęła ciężko i dodała: - Powiem ci szczerze, wróciłam do BFC, żeby postawić firmę na

Van Wormer Laura - Talk- show.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: