Present Continuous

1.       Wstęp

2.       Konstrukcja czasu Present Continuous
 

o        Zdania twierdzące

o        Pytania

o        Przeczenia

3.       Dodawanie końcówki -ing.

4.       Stosowanie czasu Present Continuous.

5.       Uwagi i wyjątki

o        Czasowniki statyczne (Static Verbs)

Wstęp

Czas Present Continuous (lub też Present Progressive Tense) jest obok czasu Present Simple jednym z najprostszych i najcześciej stosowanych w języku angielskim czasów. Ze względu na prostą konstrukcję jest on jednym z pierwszych czasów poznawanych przez początkujących. Poniżej znajdziesz wszystkie potrzebne informacje związane z tym czasem, takie jak jego budowa i zasady stosowania, reguły dotyczące dodawania końcówki -ing do czasownika oraz nieliczne wyjątki i uwagi dotyczące użycia pewnych czasowników w czasie Present Continuous.

Konstrukcja czasu Present Continuous

Zdania twierdzące          Am/Are/Is + Czasownik + -ing

Zdania twierdzące w czasie Present Continuous tworzymy poprzez dodanie do czasownika końcówki -ing oraz umieszczenie przed czasownikiem głównym czasownika posiłkowego 'to be' odmienionego odpowiednio przez osoby (czasownik 'to be'może zatem przyjąć jedną z trzech form: am, are, is). Dla przykładu:

·         I am shopping right now. = I'm shopping right now [Ja teraz kupuje]

·         They are laughing = They're laughing [Oni się śmieją]

·         Susan is eating her breakfast = Susan's eating her breakfast [Susan je śniadanie]

·         They are just buying 2 highest class digital camcoders = They're just buying 2 highest class digital camcoders [Oni właśnie kupują dwie najwyższej klasy kamery]

Uwaga: Zwróć uwagę na to, że w czasie Present Continuous czasownik posiłkowy 'to be' nie pełni funkcji znaczeniowej a jedynie funkcje gramatyczną. Zatem np. zdanie He is working hard nie będzie oznaczać [On jest ciężko pracujący], lecz po prostu [On ciężko pracuje]. Czasownik 'is' w tym zdaniu nie oznacza czynności, lecz służy tylko do zasygnalizowania, że zdanie jest w czasie Present Continuous.Uwaga: Czasownik 'to be' w języku angielskim bardzo często ulega skróceniu i występuje w następujących formach:

Jak łatwo zauważyć następuje tu po prostu odcięcie pierwszej samogłoski czasownika 'to be' i dołączenie go do poprzedzającego czasownik wyrazu - oddzielając go od niego znakiem apostrofu. Zamiast zaimka osobowego możemy użyć dowolnego innego rzeczownika.
Dla przykładu: John's working in his orfice [John pracuje w swoim biurze].

Tworzenie zdań twierdzących w czasie Present Continuous podsumowuje poniższa tabela:

Pytania

Am/Is/Are + podmiot zdania + czasownik + -ing

Pytania w czasie Present Continuous tworzymy za pomocą tzw. inwersji (odwrócenia). Inwersja polega na zamianie kolejności w zdaniu podmiotu i czasownika posiłkowego 'to be'. Dla przykładu:

·         I am driving a bus -> Am I driving a bus? [Czy prowadzę autobus?]

·         Mike is gathering mushrooms -> Is Mike gathering mushrooms? [Czy Mike zbiera grzyby?]

·         They're playing the piano -> Are they playing the piano? [Czy oni grają na fortepianie?]

Uwaga: O ile w zdaniach twierdzących bardzo często stosowana jest forma skrócona czasownika 'to be' (I'm, He's, etc.) w pytaniach, ze względu na odwrotną kolejność słów, nie jest to już możliwe.

Tworzenie pytań w czasie Present Continuous podsumowuje poniższa tabela:

Przeczenia

Podmiot zdania + am/is/are + czasownik + -ing

Przeczenia w czasie Present Continuous tworzymy poprzez dodanie do zdania twierdzącego słowa 'not' (sygnalizującego negację) zaraz po czasowniku posiłkowym 'to be'. Dla przykładu:

·         I am riding a bike -> I am not riding a bike. [Nie jeżdżę na rowerze]

·         John is cleaning the pool -> John is not cleaning the pool. [John nie czyści basenu]

·         We're sunbathing -> We're not sunbathing. [Nie opalamy się]

Tworzenie pytań w czasie Present Continuous podsumowuje poniższa tabela:

Dodawanie końcówki -ing

Jak wspomniano wyżej do czasownika w formie continuous dodajemy końcówkę -ing. Jednak w niektórych przypadkach końcówka wpływa nieznacznie na pisownię czasownika. Wszystkie takie przypadki opisano poniżej:

·         W czasownikach zakończonych na -ie końcówka ta zamienia się w 'y' przed dodaniem -ing. Dla przykładu: Die - Dying, Lie - Lying.

·         W czasownikach zakończonych na -e usuwamy 'e' przed dodaniem końcówki -ing. Dla przykładu: Smile - Smiling, Drive - Driving.

·         Wyjątkiem jest tu czasownik 'be' przyjmujący formę 'being' oraz wszystkie czasowniki zakończone na -ee gdzie nic nie zmieniamy. Dla przykładu: See - Seeing, Agree - Agreeing.

·         W czasownikach jednosylabowych zakończonych na spółgłoskę poprzedzaną przez samogłoskę (np. stop) końcowa spółgłoska jest podwajana przed dodaniem końcówki -ing. Dla przykładu: Stop - Stopping, Bet - Betting, Set - Setting.

·         Jeśli ta sama sytuacja ma miejsce w czasownikach wielosylabowych, podwojenie ostatniej spółgłoski ma miejsce tylko w przypadku, gdy akcent pada na ostatnią sylabę. Dla przykładu: Begin - Beginning, Regret - Regretting.

·         Jeśli akcentowana jest inna sylaba niż ostatnia spółgłoski końcowej nie podwaja się. Dla przykładu: Happen - Happening, Remember - Remembering.

·         W British English w czasownikach zakończonych na -l końcówka ulega podwojeniu przed dodaniem -ing niezależnie od tego, która sylaba jest akcentowana. Dla przykładu: Travel  - Travelling, Cancel - Cancelling.

·         Nie podwajamy ostatniej spółgłoski, jeżeli czasownik kończy się na podwójną spółgłoskę (-rt, -lp, -ng, etc.). Dla przykładu: Start - Starting, Help - Helping, Sing - Singing.

·         Nie podwajamy ostatniej spółgłoski, jeżeli poprzedza ją podwójna samogłoska (-oil, -eed, etc.) Dla przykładu: Boil  - Boiling, Need - Needing.

·         Nie podwajamy ...