TARCZYCA.docx

TARCZYCA


Z książki[mam ją] ;Czy można żyć 150 lat ? [Michał Tombak] - 

OCZYSZCZENIE TARCZYCY

-40 pestek z jabłka drobno pokroić i zalać 100ml. spirytusu .Postawić w
ciemne miejsce na 7 dni .Pić 15 min. przed jedzeniem po 7 kropel
rozpuszczając w 20 ml. wody .Kurację prowadzić raz na 3 miesiące .Można
zamiast pestek z jabłek wziąść 21 pestek z grejpfruta .Odżywkę
przygotować w analogiczny sposób . Z książki ;Natura cię wyleczy ;
[Zdzisław Smoluchowski].

TARCZYCA 

-1 SPOSÓB ;Niedoczynność tarczycy
dobrze leczy
się sokiem z rzeżuchy ogrodowej .Można ją samemu uprawiać na tacach
nawet zimą .Wyciskamy łyżeczkę soku z rzeżuchy i łyżeczkę stołową soku z
marchwi .Doprawiamy odrobiną wody i pijemy 3 x dziennie ,przed jedzeniem
. 2 SPOSÓB -Przy tarczycy zaleca się picie soku z kapusty białej ,pół na
pół z wodą .Dziennie po półtorej szkanki ,górna granica 3 szklanki .Inny
sposób ,to stopniowe zwiększanie ilości soku pobieranego w ciągu jednego
dnia .Zaczynamy od 1 szklanki ,raz dziennie ,przez tydzień ,na 30 min.
przed jedzeniem .W drugim tygodniu pijemy już 2-3 szklanki dziennie ,w
trzecim 3-4 szklanki ,w czwartym 4-6 szklanek .W następnych tygodniach
redukujemy ilość pitego soku ,aż do jednej szklanki dziennie przez
tydzień [kuracja ta przydatna jest również w leczeniu żołądka].Dobrze
jest też zjadać rzeżuchę ogrodową z chlebem i serem .Dziennie do 2-ch
czubatych łyżek stołowych zieleniny .Zwiększanie dawki jest niewskazane
.Przy niedomaganiach tarczycy należy pić wody mineralne ,zjadać warzywa
w surówkach , z dodatkiem oliwy ze słonecznika lub kukurydzy .


Niedoczynność tarczycy jest stanem klinicznym wynikającym z obniżonego stężenia krążących wolnych hormonów tarczy cy lub oporności na ich działanie. Przy ciężkiej niedoczynności tarczycy rozwija się uogólnio ny obrzęk śluzowaty.
Początek choroby czasem jest bardzo podstępny i prawie niezauważalny. Do głównych objawów tego schorzenia zalicza się;
osłabienie, zmęczenie, letarg,
nietolerancję zimna,
upośledzenie słuchu,
skurcze mięśni,
bóle stawów,
umiarkowany przyrost masy ciała (5 kg),
zmniejszone pocenie się,
obfite miesiączki,
zespół cieśni nadgarstka,sucha, szorstka skóra,
szorstki lub ochrypły głos,
obrzmienie rąk i stóp,
obniżenie ciepłoty ciała,
zmniejszone ciśnienie skurczowe, a podwyższone ciśnienie rozkurczowe krwi,
przerzedzone owłosienie skóry i głowy,
niedokrwistość,
powiększenie sylwetki serca na zdjęciu RTG klatki piersiowej.
Przyczyn chorób tarczycy jest wiele. Zalicza się do nich leczenie jodem radioaktywnym lub operacje tarczycy, stosowanie niektórych leków. Przyczyną choroby może być autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, zapalenie tarczycy typu Hashimoto, lub dziedziczne zaburzenia biosyntezy hormonów tarczycy, niedobo ru jodu. Niedoczynność tarczycy może mieć także inne przyczyny.
Zagrożenie niedoczynnością wzrasta wraz z wiekiem. Ryzyko jest większe w przypadku osób ze stwierdzonymi chorobami autoimmunologicznymi w wywiadzie.
W rozpoznaniu należy wykluczyć takie choroby jak zespół nerczycowy, przewlekłe zapalenie nerek, zespół słabej tarczycy czy demencję.
W badaniach laboratoryjnych stwierdza się wiele nieprawidłowości, które mogą świadczyć o występowaniu choroby. Należy jednak pamiętać, że istnieją choroby które mogą wywoływać podobne nieprawidłowości lub mogą w inny sposób wpływać na wyniki badań.
Dieta osób z niedoczynnością tarczycy może być bardziej bogata w błonnik, aby nie doprowadzić do zaparć. Niskotłuszczowa dieta jest odpowiednia dla osób otyłych.
Niedoczynność tarczycy może wywoływać różne powikłania. Wśród nich znajduje się np. zastoinowa niewydolność krążenia wywoła na leczeniem u osób z chorobą wieńcową ser ca, śpiączka hipometaboliczna, zwiększona podatność na zakażenia, kryzys nadnerczowy przy intensywnym leczeniu niedoczynności tarczycy, niepłodność, przedawkowanie leków przez dłuższy czas może prowadzić do demineralizacji kości.
Regułą choroby jest po wrót do stanu prawidłowego, ale z chwilą przerwania leczenia występuje na wrót choroby. Nie leczona prowadzi do śpiączki hipometabolicznej.
Z chorobą niedoczynną tarczycy mogą występować takie schorzenia jak m.in. niedokrwistość, idiopatyczna niewydolność nadnerczy, cukrzyca, niedoczynność przytarczyc, bielactwo, wypadanie płatka zastawki dwudzielnej czy depresja.
U osób w wieku podeszłym występują typowe objawy podmiotowe i przedmiotowe są często odmienne lub nie występują. Niedoczynność tarczycy jest powszechna w star szym wieku.

http://www.chorobycywilizacyjne.pl/tarczyca-niedoczynnosc/ 

NADCZYNNOŚĆ TARCZYCY 

to nadmiar krążących we krwi hormonów tarczycy i
obecność patologicznych skutków nadmiaru tych hormonów. Najczęstszymi
przyczynami nadczynności jest pobudzenie tarczycy przez grupę własnych
przeciwciał (autoprzeciwciał) wytwarzanych patologicznie (choroba
Graves-Basedowa) lub obecność gruczolaka, który wydziela hormony
tarczycy niezależnie od wydzielanego przez przysadkę mózgową hormonu
tyreotropowego (TSH). Rzadziej nadczynność tarczycy bywa skutkiem
przedawkowania hormonów tarczycy przez lekarza w leczeniu wola prostego
lub miąższowego. Nadczynność występuje również we wstępnej fazie zapaleń
tarczycy: wirusowego lub autoimmunologicznego. Objawy nadczynności
gruczołu wynikają z omówionych powyżej właściwości hormonów tarczycy.
Chory z tym zaburzeniem (patologia tarczycy występuje czterokrotnie
częściej u kobiet niż u mężczyzn) traci na wadze, poci się, jest
pobudliwy, źle sypia, trzęsą mu się ręce; pobudzenie nerwowe (stres)
może wywołać oddawanie wolnych stolców. Akcja serca jest przyspieszona,
czasem bardzo znacznie, mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca i
niewydolność wieńcowa. Niekiedy ujawniają się choroby psychiczne lub
nerwice .

NIEDOCZYNNOŚĆ TARCZYCY

to niedobór krążących we krwi hormonów tarczycy i
obecność patologicznych skutków niedoboru tych hormonów. Choroba ta
spowodowana jest najczęściej uszkodzeniem gruczołu (np. przewlekłym
zapaleniem tarczycy o podłożu immunologicznym, leczeniem nadczynności
tarczycy radiojodem lub szkodzeniem operacyjnym). Chory z
niedoczynnością tarczycy przybiera na wadze, często marznie, głos jego
staje się szorstki, skóra chłodna, może rogowacieć skóra na łokciach i
kolanach. Niedoczynność tarczycy może przyspieszyć rozwój miażdżycy i
jej powikłań.

POWIĘKSZENIE TARCZYCY

Każde powiększenie tarczycy nazywa się wolem. Tarczyca może być
powiększona równomiernie (wole proste lub miąższowe), czasem w jej
miąższu występują guzki (wole guzkowe). Guzki tarczycy najczęściej
bywają łagodnymi gruczolakami lub torbielami, rzadko mogą być
nowotworami złośliwymi. Różnicowanie guzków tarczycy przy pomocy
specjalistycznych badań (laboratoryjnych badań hormonalnych, USG,
scyntygrafii, biopsji cienkoigłowej, ewentualnie badania
tomokomputerowego) posiada konkretne następstwa terapeutyczne: raki
operuje się zawsze; gruczolaki w zależności od wielkości, oceny
histologicznej i stanu klinicznego pacjenta; torbieli nie trzeba
operować, wystarczy nakłucie i odessanie płynnej zawartości.

Badanie radiojodem a radiojodoterapia

Radiojodoterapia jest to leczenie chorób tarczycy (niektóre rodzaje
nadczynności i nowotworów) przy pomocy izotopu - jodu-131 w dawkach
wielokrotnie wyższych od stosowanych w badaniu izotopowym tarczycy.
Stosowane w leczeniu dawki radiojodu są wyższe od dawek używanych w
scyntygrafii tarczycy co najmniej kilkudziesięciokrotnie - w przypadku
nadczynności tarczycy, i kilkusetkrotnie - w przypadku nowotworów
tarczycy. Podany doustnie radiojod gromadzi się w tkance tarczycy i
oddziałuje miejscowo w promieniu około 4 mm, oszczędzając tkanki
sąsiednie.

[z internetu ] 

Nadczynność tarczycy jest stanem chorobowym wywołanym przez nad mierne wytwarzanie hormonów przez tarczycę.
Wyróżnia się następujące typy nadczynności tarczycy:
Choroba Gravesa cho roba autoimmunologiczna,
wole wieloguzkowe toksyczne występuje w późniejszym okresie życia,
wole jednoguzkowe toksyczne pojedynczy guzek z autonomiczną czynnością.
Objawy nadczynności tarczycy są inne u dzieci a inne u dorosłych. W tych dwóch grupach wiekowych wyróżnia się;

u dzieci; przyspieszenie wzrostu i zaburzenia oczne,
u dorosłych;
wzmożona pobudliwość nerwowa,
zwiększona potliwość,
nietolerancja gorąca,
kołatanie serca i tachykardia,
duszność,
zmęczenie i osłabienie,
utrata masy ciała,
zwiększony apetyt,
wole,
drżenie rąk,
ciepła i wilgotna skóra.
Przyczyn nadczynności tarczycy jest kilka, wśród nich wyróżnia się chorobę autoimmunologicznę, niedobór jodu i inne.
Czynnikiem zwiększającym ryzyko choroby jest dodatni wywiad rodzinny, płeć żeńska, inne choroby autoimmunologiczne lub nasycanie jodkiem po utracie jodku.

W diagnostyce należy wykluczyć nerwicę lękową, chorobę nowotworową, cukrzycę, ciążę lub menopauzę oraz guz chromochłonny nadnerczy.
Podstawę rozpozniania stanowią wyniki badań laboratoryjnych.
Choroba może mieć przebieg powikłany. Do schorzeń występujących jako powikłania zalicza się niedoczynność przytarczyc, utratę wzroku lub podwójne widzenie z po wodu ciężkiej orbitopatii, miejscowy obrzęk śluzowaty goleni, niewydolność krążenia w starszym wieku na podłożu choroby serca oraz zaniki mięśni.
U osób w wieku podeszłym najczęściej typowe objawy podmiotowe i przedmiotowe są odmienne lub nie występują. Niedoczynność tarczycy jest powszechna wśród osób starszych. Ważne jest przeprowadzenie badań laboratoryjnych.

http://www.chorobycywilizacyjne.pl/tarczyca-nadczynnosc/